عَنْ جَابِرٍ اَلْجُعْفِيِّ قَالَ: شَكَوْتُ إِلَى أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ حَزَازاً فِي رَأْسِي فَقَالَ دُقَّ اَلْآسَ وَ اِسْتَخْرِجْ مَاءَهُ وَ اِضْرِبْهُ بِخَلِّ خَمْرٍ أَجْوَدَ مَا تَقْدِرُ عَلَيْهِ ضَرْباً شَدِيداً حَتَّى يُزْبِدَ ثُمَّ اِغْسِلْ بِهِ رَأْسَكَ وَ لِحْيَتَكَ بِكُلِّ قُوَّةٍ لَكَ ثُمَّ اِدَّهِنْهُ بَعْدَ ذَلِكَ بِدُهْنِ شَيْرَجٍ طَرِيٍّ تَبْرَأُ إِنْ شَاءَ اَللَّهُ . جابر جعفى مى‌گويد: از #شوره_سر به امام باقر عليه السّلام شكايت كردم، فرمود: ( #آس ) #مورد را بكوب و آب آن را جدا كن و آن را با #سركه شرابی مخلوط‍‌ كن و به شدت به هم بزن تا كف كند، سپس #سر و #ريش خود را با تمام توان با آن بشوى و پس از آن سر خود را با #روغن_كنجد تازه چرب كن، انشاء اللّه خوب مى‌شوى. 📚 مکارم الاخلاق جلد 1 صفحه 61 پژوهشکده طب شیعی و سبک زندگی اسلامی https://eitaa.com/shiatebb ┄┄┅┅✿🍃🌸🌹🌸🍃✿┅┅┄┄