خردمند دروغ نمیگوید هرچند دران هوای نفس او باشد، خردمند دورویی ونفاق ندارد، خرد چراغ روح است، خردمند خدا شناس است، در میان بندگان بالاتر از عقل چیزی تقسیم نشده، خواب انسان خردمند برتر از بیداری انسان بی خرد است، خداوند هیچ پیامبری را بر نیانگیخت مگر آنكه عاقل و خردمند بود و خود او بالاتر از همه كوشش كوشش كنندگان بود. با خردمندان حشر و نشر داشته باش و از بی خردان چونان درندگان خطرناك فرار كن.

5- رشد و تكامل عقول و اندیشه ها، از جنبه ی فكر و اندیشه، بشر در عصر حكومت جهانی امام زمان ـ عجل الله تعالی و فرجه الشریف ـ خردمند و خرد ورز و خود پیشه و خردمدارمیشود، عقول انسان هارشدوكمال پیدا میكند،مناسب است خردمندرااززبان امام هفتم علیه السلام در خطابش به هشام بشناسیم: هر چیزی نشانه ای دارد و نشان خردمند تفكر و اندیشه است، هر چیزی مركب راهواری دارد و مركب راهوار خردمند تواضع است.

خردمند كسی است كه حلال، او را از شكر خدا باز ندارد و حرام، بر صبر او غلبه نكند (در برابر حرام ها بردبار باشد ) خردمند كسی است كه عمل كم از او پذیرفته و دو چندان می شود

خردمندهرسخنی نگوید،نزدهركس حرف نزند، ازهركسی تقاضانكند،هروعده ای ندهد، بیش از حد استحقاق و استعداد خودش چیزی را رانمیحواهد.

6- عدالت اقتصادی، ازنقاط بسیار برجسته در حكومت جهانی امام مهدی عدالت اقتصادی است، ثروت به طور عادلانه در میان مردم تقسیم می شود و هركس از آن سهم خودش را دریافت می كن امام عصر، اموال را به طور صحیح در میان مردم تقسیم می كند. " . . . و یقسم المال بالسویه

مال را به طور مساوی در میان مردم تقسیم می كند. در حكومت جهانی امام مهدی همه انسان ها از لحاظ زندگی اقتصادی بی نیاز می شوند و همه در رفاه خواهند بود، بدبخت و گرسنه و بی خانمان نخواهد بود، هیچ كس دیگران را استثمار نمی كند و از آن ها بهره كشی نمی كند و در این باب روایات فراوانی وجود دارد.

7- امنیت عمومی، امنیت از امن و امان به معنای سلامتی است و ریشه اصلی آن سكون و آرامش خاطر است، خدا در حدیث قدسی می فرماید: در آن زمان امنیت را بر روی زمین می افكنم، و هیچ چیزی به چیز دیگر ضرر نمی رساند و هیچ چیزی از چیز دیگر نمی ترسد تا آنجا كه حشرات و چهار پایان در میان مردم حركت می كنند و هیچ كدام به دیگری آسیب نمی رساند و سم گزنده ها را می برم، و حالت تعصب و هجمه و درندگی را از درندگان سلب می كنم.

اگر در امر حكومت اگر رابطه زور و قدرت و سر نیزه بود واز ترس جان و مال و آبرویشان در برابر حاكم خم و راست شوند كه ارزشی ندارد و فضیلتی نیست، زیرا در جهان وحش و حیوانات جنگلی هم ضعیف تر از قوی تر می ترسد و در برابر او تسلیم می شود ولی اگر رابطه عشق و محبت و صفا و وفا میان آن ها حاكم بود این ارزش دارد. حكومت بر جان ها و قلب ها مهم است و گرنه حكومت بر ابدان با سر نیزه هم میسر است و یكی از تفاوت های عمده حكومت های الهی (حكومت انبیاء، ائمه، اولیاء الهی) با حكومت های طاغوتی و استكباری در همین است.

سانسور سالروز امامت توسط برخی جریان ها نهم ربیع الاول، نخستین روز امامت امام عصر حضرت مهدی موعود(عج) است. ولی همان‌گونه که همه می‌دانیم عده‌ای برای این روز مناسبتی دیگر _سالروز قتل خلیفه دوم_در نظر گرفته‌اند و به خاطر دلبستگی‌شان به آن عنوان، به هیچ وجه نمی‌پذیرند که روز نهم‌ربیع به عنوان روز آغاز امامت امام_زمان (عج) نام‌گذاری شود. از این رو شبهاتی را در این زمینه مطرح می‌کنند. در ادامه به بررسی دو شبهه دراین‌باره می‌پردازیم. ☝️شبهه اول: «در سیره ائمه (ع) هرگز نداریم که توصیه به بزرگداشت آغاز امامت آنها شده باشد. جشن آغاز امامت یک بدعت است. اين روش فرزندان پادشاهان و سلاطين ظلم و جور است كه به دنبال مرگ پدر بودند تا خود به فرمانروايي برسند، در كجای تاريخ ديده ايد فرزندان ائمه از شهادت پدر بزرگوارشان خوشحالي كنند؟!» 🔺در پاسخ می‌گوییم: این افراد در حالی جشن آغاز امامت امام عصر(عج) را بدعت می‌دانند که با تمسک به قاعده «تعظیم شعائر الهی» و بسط مفهوم آن، بسیاری از رفتارهای موهن همچون #قمه_زنی را به عنوان مناسک مذهبی به حساب می‌آورند. اگر جشن آغاز امامت در سیره ائمه(ع) وجود ندارد، جشن میلاد ائمه(ع) هم وجود ندارد! توصیه به عزاداری برای سایر ائمه(ع) به غیر از امام حسین(ع) هم وجود ندارد! راهپیمایی برای عزاداری نیز در روایات نیامده است. چرا این عده جشن تولد را سیره مستکبرانه پادشاهان برای بزرگداشت خویش به حساب نمی‌آورند یا آن را برگرفته از فرهنگ غربی نمی‌دانند؟! به هرحال، امروز هیچ‌کس در روز نهم‌ربیع برای شهادت امام حسن عسگری(ع) شادی نمی‌کند و گره زدن آغاز امامت در روز #نهم_ربیع با مصیبت شهادت امام حسن در هشتم‌ربیع نوعی مغالطه است. ✌شبهه دوم: آغاز امامت ولی‌عصر (عج) بلافاصله پس از شهادت امام حسن عسگری در روز هشتم‌ربیع اتفاق افتاده است نه نهم‌ربیع! 🔺در پاسخ می گوییم: اصل بزرگداشت آغاز امامت ولی‌عصر(عج)، عنوانی عرفی است و ریزبینی‌های عقلی درباره آن جایی ندارد. اگر توصیه به جشن میلاد ائمه(ع) یا آغاز امامت، مستقیماً از ناحیه شرع مقدس اسلام بیان شده بود، جای آن بود که برای تعیین آن دقت عقلی می‌کردیم. ولی هنگامی که این‌گونه بزرگداشت‌ها موضوعی عرفی و جهت احترام و یادآوری ذکر امام زمان(ع) است، باید دید عرفِ مردم چه روزی را برای آغاز رهبری و امامت قرار می‌دهد. در عرفِ اجتماعی تمام ملل، به خاطر احترام به رهبر پیشین، روز بعد از رحلت او را برای رهبر جدید جشن و بزرگداشت می‌گیرند. 🔺پس معرفی نهم‌ربیع را به عنوان سال‌روز آغاز امامت ولی عصر (عج) هیچ اشکالی ندارد، چنان‌ که عالم بزرگ شیعه سید بن طاوس با رد عنوان #قتل_خیلفه_دوم در این روز، این احتمال را بیان می کند که شاید شادی شیعیان در روز نهم ربیع در ابتدا به خاطر همین مناسبت عظیم بوده است، ولی بعدها این شادی دست خوش انحراف شده است. وی در اقبال‌الاعمال می‌نویسد: «اکنون که زمان رحلت مولای ما امام حسن عسگری(ع)، چنان که بزرگان ذکر کردند در روز هشتم ربیع الاوّل رخ داده است، آغاز ولایت و امامت حضرت مهدی(عج) بر امّت، روز نهم ربیع الاوّل خواهد بود و شاید تعظیم این روز، روز نهم ربیع الاوّل، به لحاظ این مناسبت برتر و برای توجّه به آن مولای بزرگ و کامل باشد.» 🌐 منبع: إقبال‌ ج 3 ص113 http://eitaa.com/joinchat/147259393Cc8f1655f3a

سوال چرا زنان پیامبر اکرم ص از ازدواج با دیگران بعد از او منع شدند؟.با توضیح ایا این ظلم به زنان نیست ؟با توضیح کامل. ایه قرانی امی کیست .وچرا گفته شده .؟ دلیلش چه بوده ؟ ایه قرانی

الأحزاب يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَدْخُلُوا بُيُوتَ النَّبِيِّ إِلَّا أَن يُؤْذَنَ لَكُمْ إِلَىٰ طَعَامٍ غَيْرَ نَاظِرِينَ إِنَاهُ وَلَٰكِنْ إِذَا دُعِيتُمْ فَادْخُلُوا فَإِذَا طَعِمْتُمْ فَانتَشِرُوا وَلَا مُسْتَأْنِسِينَ لِحَدِيثٍ إِنَّ ذَٰلِكُمْ كَانَ يُؤْذِي النَّبِيَّ فَيَسْتَحْيِي مِنكُمْ وَاللَّهُ لَا يَسْتَحْيِي مِنَ الْحَقِّ وَإِذَا سَأَلْتُمُوهُنَّ مَتَاعًا فَاسْأَلُوهُنَّ مِن وَرَاءِ حِجَابٍ ذَٰلِكُمْ أَطْهَرُ لِقُلُوبِكُمْ وَقُلُوبِهِنَّ وَمَا كَانَ لَكُمْ أَن تُؤْذُوا رَسُولَ اللَّهِ وَلَا أَن تَنكِحُوا أَزْوَاجَهُ مِن بَعْدِهِ أَبَدًا إِنَّ ذَٰلِكُمْ كَانَ عِندَ اللَّهِ عَظِيمًا ﺍﻱ ﻣﺆﻣﻨﺎﻥ ! ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﻫﺎﻱ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺟﺰ ﺁﻧﻜﻪ ﺑﺮﺍﻱ ﺧﻮﺭﺩﻥ ﻏﺬﺍﻳﻲ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﺩﻫﻨﺪ ﻭﺍﺭﺩ ﻧﺸﻮﻳﺪ ، ﭼﺸﻢ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﻓﺮﺍ ﺭﺳﻴﺪﻥ ﻭﻗﺖ ﺧﻮﺭﺩﻥ ﺁﻥ ﻫﻢ ﻧﺒﺎﺷﻴﺪ [ ﻛﻪ ﭘﻲ ﺩﺭ ﭘﻲ ﺁﻭﺭﺩﻧﺶ ﺭﺍ ﺑﺨﻮﺍﻫﻴﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺟﻬﺖ ﺍﺳﺎﺋﻪ ﺍﺩﺏ ﻛﻨﻴﺪ ] ; ﻭﻟﻲ ﻫﻨﮕﺎﻣﻰ ﻛﻪ ﺩﻋﻮﺕ ﺷﺪﻳﺪ ﻭﺍﺭﺩ ﺷﻮﻳﺪ ، ﻭ ﭼﻮﻥ ﻏﺬﺍ ﺧﻮﺭﺩﻳﺪ ﻭ ﺑﻲ ﺁﻧﻜﻪ [ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺻﺮﻑ ﻏﺬﺍ ] ﺳﺮﮔﺮم ﺳﺨﻦ ﮔﺮﺩﻳﺪ ، ﭘﺮﺍﻛﻨﺪﻩ ﺷﻮﻳﺪ ، ﺍﻳﻦ [ ﻛﺎﺭ ﻛﻪ ﺑﻨﺸﻴﻨﻴﺪ ﻭ ﺳﺮﮔﺮم ﺳﺨﻦ ﮔﺮﺩﻳﺪ ] ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺭﺍ ﺁﺯﺍﺭ ﻣﻰ ﺩﻫﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺷﻤﺎ ﺣﻴﺎ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ [ ﻛﻪ ﺑﻴﺮﻭﻧﺘﺎﻥ ﻛﻨﺪ ] ﻭﻟﻲ ﺧﺪﺍ ﺍﺯ ﺣﻖ ﺣﻴﺎ ﻧﻤﻰ ﻛﻨﺪ . ﻭ ﺯﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺍﺯ ﻫﻤﺴﺮﺍﻧﺶ ﻣﺘﺎﻋﻲ ﺧﻮﺍﺳﺘﻴﺪ ﺍﺯ ﭘﺸﺖ ﭘﺮﺩﻩ ﻭ ﺣﺠﺎﺑﻲ ﺍﺯ ﺁﻧﺎﻥ ﺑﺨﻮﺍﻫﻴﺪ ، ﻛﻪ ﺍﻳﻦ ﺑﺮﺍﻱ ﻗﻠﺐ ﺷﻤﺎ ﻭ ﻗﻠﺐ ﻫﺎﻱ ﺁﻧﺎﻥ ﭘﺎﻛﻴﺰﻩ ﺗﺮ ﺍﺳﺖ . ﻭ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﻧﺴﺰﺩ [ ﻭ ﺟﺎﻳﺰ ﻧﺒﺎﺷﺪ ] ﻛﻪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﺁﺯﺍﺭ ﺩﻫﻴﺪ . ﻭ ﺑﺮ ﺷﻤﺎ ﻫﺮﮔﺰ ﺟﺎﻳﺰ ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺍﻭ ﺑﺎ ﻫﻤﺴﺮﺍﻧﺶ ﺍﺯﺩﻭﺍﺝ ﻛﻨﻴﺪ ; ﻛﻪ ﺍﻳﻦ [ ﻛﺎﺭ ] ﻧﺰﺩ ﺧﺪﺍ ﺑﺰﺭﮒ ﺍﺳﺖ .(٥٣)

 ممنوعیت ازدواج زنان پیامبر (ص) با اشخاص دیگر، این است که همسر بعدی از شهرت و احترام آن زن که در میان مسلمان دارای احترام خاصی بود سوء استفاده نکند و احیانا آن زنان ابزار عناصر خودخواه و ماجراجو در مسائل سیاسی و اجتماعی واقع نشوند.