علاوه بر قرآن، تاريخ امت‌ها و ملت هاى يهود و مسيح، اين نوع سرگذشت‌ها را درباره پيامبران خود نقل كرده اند.

چه شد كه خانه گلى پيرزنى شكاف برنداشت، امّا كنگره عظيم ايوان كسرى فرو ريخت؟ چرا آتش آتشكده فارس، با بودن همه نوع وسايل سوخت و خاموش گشت؟ چرا بت هاى دور كعبه سرنگون گشتند؟ در حالى كه همه چيز در جاى خود باقى بود؟

مردم عصر رسالت و يا كسانى كه پس از آن آمده اند؛ وقتى نداى مردى را مى شنوند كه با تمام قدرت به ضديّت با بت پرستى و ظلم و بيدادگرى برخاسته است، آن گاه كه سوابق زندگى او را مطالعه و بررسى مى كنند، ملاحظه مى كنند كه در شب ميلاد اين مرد، حوادثى رخ داده است كه با دعوت او كاملا هم آهنگ است.

اگر در علّت اين حوادث مى انديشيدند، مى فهميدند كه اين رويدادها از سپرى گشتن دوران بت پرستى بشارت مى دهد و اين كه به همين زودى مظاهر قدرت هاى اهريمنى به نابودى كشيده خواهد شد.

اصولا لازم نيست كه حوادث در همان روز وقوع مايه عبرت و وسيله پند و اندرز گردد؛ بلكه كافى است كه حادثه اى در سالى رخ دهد و پس از ساليان درازى از آن بهره بردارى شود. حوادث شب ميلاد آن حضرت مى تواند از اين مقوله باشد، زيرا هدف از آن‌ها ايجاد تكان و توجه در قلب هاى مردمى بود كه در بت پرستى و ظلم و بيدادگرى غرق شده بودند.

وقوع اين نوع حوادث، در ميلاد پيامبران مانند ابراهيم، موسى، مسيح و محمد صلى اللّه عليه و آله و سلّم، كمتر از بروز در دوران نبوّت آن‌ها نيست و همگى از لطف الهى سرچشمه گرفته و براى هدايت مردم و جذب آنان به دعوت برانگيختگان خود، صورت پذيرفته است.

سال و ماه و روز ولادت پيامبر👇👇👇

اكثر محدثان و مورخان بر اين قول اتفاق دارند كه تولد پيامبر، در ماه «ربيع الاول» بوده، ولى در روز تولد او اختلاف دارند.

عموم سيره نويسان اتفاق دارند كه تولّد پيامبر گرامى در عام الفيل، در سال ۵۷۰ ميلادى بوده است، زيرا آن حضرت به طور قطع، در سال ۶۳۲ ميلادى در گذشته است و سن مبارك او ۶۲ تا ۶۳ بوده است. بنابراين، ولادت او در حدود ۵۷۰ ميلادى خواهد بود.

معروف ميان محدثان شيعه اين است كه آن حضرت، در هفدهم ماه ربيع الاول روز جمعه، پس از طلوع فجر چشم به دنيا گشود و مشهور ميان اهل تسنن اين است كه ولادت آن حضرت، در روز دوشنبه دوازدهم همان ماه اتفاق افتاده است.

از اين دو قول كدام صحيح است؟👆👆

بسيار جاى تأسف است كه روز ميلاد و وفات رهبر عالى قدر اسلام، بلكه ولادت‌ها و وفات هاى بيشتر پيشوايان مذهبى ما، به طور تحقيق معين نيست. اين ابهام سبب شده كه بسيارى از روزهاى جشن و سوگوارى ما از نظر تاريخ قطعى نباشد، در صورتى كه دانشمندان اسلام، نوعا وقايع و حوادثى را كه در طى قرون اسلامى رخ داده است