روضه 😭
مهمان ما باشید
امام زمان ببخشید 😔
سادات حلال فرمائید
😭▪️😭
میان خون پسرش داشت دست و پا میزد
که ناله از ته دل بین شعله‌ها میزد
نیاز داشت در آن لحظه مادرش باشد
که جای مادر خود فضه را صدا میزد
به صورتی که چشیده‌است هرم آتش را
عدو دوباره بر آن سیلی از جفا میزد
صدای یا ابتایش مدینه را لرزاند
چه آتشی به دل #ختم‌الانبیا میزد؟
به هوش آمد و از #محسنش خبر نگرفت
دلش فقط و فقط شور #مرتضی میزد
به قول حضرت صادق:به کوچه هرکس بود
به هر چه داشت به ناموس کبریا میزد
مغیره از نفس افتاد،غلاف سنگین بود
یکی نگفت که این بیحیا چرا میزد
دوباره در وسط کوچه بر زمین افتاد
گریز روضه خود را به کربلا میزد....
بلند مرتبه شاهی ز صدر زین افتاد
نهاد سر به روی خاک و ناله‌ها میزد
یکی به پهلوی او نیزه بی‌هوا میزد
یکی بر آن تن مجروح با عصا میزد
صدای شیون #زهرا به گوش می آمد
میان خون پسرش داشت دست و پا میزد
به نیزه هم که سرش رفت چشم او وا بود
گمان کنم که دلش شور خیمه را میزد
هنوز خشک نشد خون حنجرش،دشمن
شراره بر حرم آل مصطفی میزد
یکی به نیت غارت سکینه را میزد
به قصد کشت یکی هم رقیه را میزد
یتیمه‌ای که دلش همچو دامنش میسوخت
ز سوز سینه خود وامحمدا میزد
ای وااااای😭😭😭😭😭😭😭😭
الا لعنت الله علی القوم الظالمین
یا رب فاطمه بحق فاطمه اشف صدر فاطمه بظهور الحجه
هدایت شده از یوسف الزهرا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
.
اللهم صل علی علی بن موسی الرضاالمرتضی الامام التقی النقی وحجتک علی من فوق الارض ومن تحت الثری الصدیق الشهیدصلوة کثیرةتامةزاکیةمتواصلةمتواترة مترادفةکافضل ماصلیت علی احدمن اولیائک
هدایت شده از یوسف الزهرا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
.
اللهم صل علی علی بن موسی الرضاالمرتضی الامام التقی النقی وحجتک علی من فوق الارض ومن تحت الثری الصدیق الشهیدصلوة کثیرةتامةزاکیةمتواصلةمتواترة مترادفةکافضل ماصلیت علی احدمن اولیائک
تاریخ تَشیع:
سوگواره مادرمان فاطمه زهرا(س)
فَلیَبکِ الباکون😭😭😭
ﺟﺒﺮﻳﻞ ﭘﻴﺎﻣﻰ ﺍﺯ ﺳﻮﻯ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻣﺘﻌﺎﻝ ﺁﻭﺭﺩ ﻛﻪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻣﻰ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ : ﻣﻦ ﺁﻥ ﻋﺪﻩ ﺍﺯ ﮔﻨﻬﻜﺎﺭﺍﻥ ﺍﻣﺖ ﺗﻮ ﺭﺍ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺩﻟﺸﺎﻥ ﻣﺤﺒﺖ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﻭ ﻣﺎﺩﺭﺵ ﻭ ﺷﻮﻫﺮﺵ ﻭ ﻓﺮﺯﻧﺪﺍﻧﺶ ﺭﺍ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ، ﺑﺨﺸﻮﺩﻡ . ﻓﺮﻣﻮﺩ : ﻣﻦ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺳﻨﺪﻯ ﻣﻰ ﺧﻮﺍﻫﻢ ، ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﻪ ﺟﺒﺮﻳﻴﻞ ﺩﺳﺘﻮﺭ ﺩﺍﺩ ﺩﻳﺒﺎﻳﻰ ﺳﺒﺰ ﻭ ﺩﻳﺒﺎﻳﻰ ﺳﭙﻴﺪ ﺑﻴﺎﻭﺭﺩ ﻛﻪ ﺑﺮ ﺭﻭﻯ ﺁﻥ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ : ( ﻛﺘﺐ ﺭﺑﻜﻢ ﻋﻠﻰ ﻧﻔﺴﻪ ﺍﻟﺮﺣﻤﺔ ) . ﺟﺒﺮﻳﻴﻞ ﻭ ﻣﻴﻜﺎﻳﻴﻞ ﻭ ﺣﻀﺮﺕ ﺭﺳﻮﻝ ( ﺹ ) ﺑﺮ ﺁﻥ ﮔﻮﺍﻫﻰ ﺩﺍﺩﻩ ﻭ ﺍﻣﻀﺎ ﻛﺮﺩﻧﺪ . ﺣﻀﺮﺕ ﻓﺮﻣﻮﺩ : ﺩﺧﺘﺮﻡ ﺍﻳﻦ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺑﺴﺘﻪ ﺍﺳﺖ ، ﺭﻭﺯ ﻭﻓﺎﺗﺖ ﻛﻪ ﺭﺳﻴﺪ ، ﻭﺻﻴﺖ ﻛﻦ ﺩﺭ ﻗﺒﺮﺕ ﺑﮕﺬﺍﺭﻧﺪ . ﺭﻭﺯ ﻗﻴﺎﻣﺖ ﻛﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﺳﺮ ﺍﺯ ﻗﺒﺮ ﺑﺮﺩﺍﺭﻧﺪ ﻭ ﮔﻨﺎﻫﻜﺎﺭﺍﻥ ﻣﺴﻠﻢ ﻭ ﺣﺘﻤﻰ ﺷﺪﻧﺪ ﻭ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺳﻮﻯ ﺩﻭﺯﺥ ﺑﻜﺸﺎﻧﻨﺪ ، ﺍﻳﻦ ﺍﻣﺎﻧﺖ ﺭﺍ ﺗﺴﻠﻴﻢ ﻣﻦ ﻛﻦ ﺗﺎ ﺁﻧﭽﻪ ﺭﺍ ﻛﻪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﺮ ﻣﻦ ﻭ ﺗﻮ ﺍﺭﺯﺍﻧﻰ ﺩﺍﺷﺘﻪ ، ﺍﺯ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﺨﻮﺍﻫﻢ ، ﺗﻮ ﻭ ﭘﺪﺭﺕ ﺑﺮﺍﻯ ﺟﻬﺎﻧﻴﺎﻥ ﺭﺣﻤﺖ ﻫﺴﺘید.
(ای جانم فدایشان )
ﺯﻣﺎﻧﻰ ﻛﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﺯﻫﺮﺍ ( ﺱ ) ﻣﺮﮒ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻧﺰﺩﻳﻚ ﺩﻳﺪ ، ﺍﻡ ﺍﻳﻤﻦ ﻭ ﺍﺳﻤﺎﺀ ﺑﻨﺖ ﻋﻤﻴﺲ ﺭﺍ ﻧﺰﺩ ﺧﻮﻳﺶ ﺧﻮﺍﻧﺪ ﻭ ﻛﺴﻰ ﺭﺍ ﺩﺭ ﭘﻰ ﻋﻠﻰ ( ﻉ ) ﻓﺮﺳﺘﺎﺩ ﻭ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻧﻴﺰ ﺍﺣﻀﺎﺭ ﻛﺮﺩ . ﭼﻮﻥ ﻋﻠﻰ ( ﻉ ) ﺑﺮ ﺑﺎﻟﻴﻦ ﺍﻭ ﺣﺎﺿﺮ ﺷﺪ ، ﻓﺎﻃﻤﻪ ( ﺱ ) ﺑﻪ ﻭﻯ ﮔﻔﺖ : ﺍﻯ ﭘﺴﺮ ﻋﻤﻮ ، ﻣﻦ ﻣﺮﮒ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻧﺰﺩﻳﻚ ﻣﻰ ﺑﻴﻨﻢ ، ﻭ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﻣﻰ ﻛﻨﻢ ﻛﻪ ﺳﺎﻋﺖ ﺑﻪ ﺳﺎﻋﺖ ﺩﺭ ﭘﻴﻮﺳﺘﻦ ﻣﻦ ﺑﻪ ﭘﺪﺭﻡ ﻧﺰﺩﻳﻚ ﺗﺮ ﻣﻰ ﺷﻮﻡ . ﺍﻳﻨﻚ ﻣﻰ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﺁﻧﭽﻪ ﺭﺍ ﻛﻪ ﺩﻝ ﺩﺍﺭﻡ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻭﺻﻴﺖ ﻛﻨﻢ . ﻋﻠﻰ ( ﻉ ) ﻓﺮﻣﻮﺩ : ﺍﻯ ﺩﺧﺘﺮ ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ ( ﺹ ) ﻫﺮ ﭼﻪ ﻣﻰ ﺧﻮﺍﻫﻰ ﻭﺻﻴﺖ ﻛﻦ . ﻋﻠﻰ ﺑﺎﻟﺎﻯ ﺳﺮ ﺯﻫﺮﺍ ﻧﺸﺴﺖ ﻭ ﻫﺮ ﻛﺴﻰ ﺭﺍ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﻮﺩ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﻛﺮﺩ ، ﺁﻥ ﮔﺎﻩ ﺯﻫﺮﺍ ﻋﺮﺽ ﻛﺮﺩ : ﺍﻯ ﭘﺴﺮ ﻋﻤﻮ ﺗﻮ ﺍﺯ ﺁﻏﺎﺯ ﺯﻧﺪﮔﻰ ﺍﺯ ﻣﻦ ﺩﺭﻭﻍ ﻭ ﺧﻴﺎﻧﺘﻰ ﻧﺪﻳﺪﻯ ﻭ ﻫﻴﭻ ﮔﺎﻩ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﺪﺕ ﻛﻪ ﺑﺎﻫﻢ ﺑﻮﺩﻳﻢ ﺑﺎ ﺗﻮ ﻣﺨﺎﻟﻔﺘﻰ ﻧﻜﺮﺩﻩ ﺍﻡ . ﻋﻠﻰ ( ﻉ ) ﻓﺮﻣﻮﺩ : ﭘﻨﺎﻩ ﺑﺮ ﺧﺪﺍ ، ﺗﻮ ﺩﺍﻧﺎﺗﺮ ﻭ ﻧﻴﻜﻮﻛﺎﺭﺗﺮ ﻭ ﭘﺮﻫﻴﺰﮔﺎﺭﺗﺮ ﻭ ﮔﺮﺍﻣﻰ ﺗﺮ ﻭ ﺧﺪﺍ ﺗﺮﺱ ﺗﺮ ﺍﺯ ﺁﻧﻰ ﻛﻪ ﺑﺨﻮﺍﻫﻢ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺑﺪﻳﻦ ﺧﺎﻃﺮ ﺗﻮﺑﻴﺦ ﻭ ﺳﺮﺯﻧﺶ ﻛﻨﻢ . ﺟﺪﺍﻳﻰ ﻭ ﻓﻘﺪﺍﻥ ﺗﻮ ﺑﺮ ﻣﻦ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺳﻨﮕﻴﻦ ﺍﺳﺖ ، ﺍﻣﺎ ﺑﺎ ﺍﻳﻦ ﺣﺎﻝ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺭﺍﻩ ﻓﺮﺍﺭﻯ ﻧﻴﺴﺖ ، ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﺳﻮﮔﻨﺪ ﻣﺼﻴﺒﺖ ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ ( ﺹ ) ﺭﺍ ﺑﺮ ﻣﻦ ﺗﺎﺯﻩ ﻛﺮﺩﻯ ، ﺑﺪﺍﻥ ﻛﻪ ﻏﻢ ﺩﺭ ﮔﺬﺷﺖ ﻭ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺩﺍﺩﻥ ﺗﻮ ﺑﺮﺍﻯ ﻣﻦ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺳﺨﺖ ﺍﺳﺖ . ﻭ ﺍﺯ ﻣﺼﻴﺒﺘﻰ ﻛﻪ ﭼﻘﺪﺭ ﺩﺭﺩﻧﺎﻙ ﻭ ﺩﺭﺩﺁﻭﺭ ﻭ ﮔﺪﺍﺯﻧﺪﻩ ﻭ ﺍﻧﺪﻭﻫﺒﺎﺭ ﺍﺳﺖ ﺍﺳﺘﺮﺟﺎﻉ ﻣﻰ ﻛﻨﻢ . ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﺳﻮﮔﻨﺪ ﺍﻳﻦ ﻣﺼﻴﺒﺘﻰ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺗﺴﻠﻴﺘﻰ ﺑﺮﺍﻯ ﺁﻥ ﻧﻴﺴﺖ ﻭ ﻛﻤﺒﻮﺩﻯ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺟﺎﻳﮕﺰﻳﻦ ﻧﺪﺍﺭﺩ . ﻫﺮ ﭼﻪ ﻣﻰ ﺧﻮﺍﻫﻰ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻭﺻﻴﺖ ﻛﻦ ﻛﻪ ﻣﺮﺍ ﺁﻥ ﭼﻨﺎﻥ ﺧﻮﺍﻫﻰ ﻳﺎﻓﺖ ﻛﻪ ﺑﺪﺍﻥ ﻓﺮﻣﺎﻧﻢ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﻯ ﻭ ﻣﻦ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﺧﻮﻳﺶ ﺗﺮﺟﻴﺢ ﻣﻰ ﺩﻫﻢ . ﻓﺎﻃﻤﻪ ( ﺱ ) ﻓﺮﻣﻮﺩ : ﺍﻯ ﭘﺴﺮ ﻋﻤﻮﻯ ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ ( ﺹ ) ، ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺍﺯ ﺳﻮﻯ ﻣﻦ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﭘﺎﺩﺍﺵ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺑﺪﻫﺪ ، ﻣﻦ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻭﺻﻴﺖ ﻣﻰ ﻛﻨﻢ ﻛﻪ ﭘﺲ ﺍﺯ ﻣﻦ ﺑﺎ ﺍﻣﺎﻣﻪ ﺩﺧﺘﺮ ﺧﻮﺍﻫﺮﻡ ﺍﺯﺩﺍﻭﺝ ﻛﻨﻰ ﻛﻪ ﻭﻯ ﺑﺮﺍﻯ ﻓﺮﺯﻧﺪﺍﻧﻢ ﻫﻤﭽﻮﻥ ﺧﻮﺩ ﻣﻦ ﺍﺳﺖ . ﺯﻳﺮﺍ ﻣﺮﺩﺍﻥ ﻧﺎﭼﺎﺭﻧﺪ ﻛﻪ ﺯﻥ ﺑﮕﻴﺮﻧﺪ . ﺳﭙﺲ ﻓﺮﻣﻮﺩ : ﭘﺴﺮ ﻋﻤﻮ ﺑﺮﺍﻳﻢ ﺗﺎﺑﻮﺗﻰ ﻓﺮﺍﻫﻢ ﺳﺎﺯ . ﻣﻦ ﺩﻳﺪﻡ ﻛﻪ ﻓﺮﺷﺘﮕﺎﻥ ﺗﺼﻮﻳﺮ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻳﻢ ﻛﺸﻴﺪﻩ ﺍﻧﺪ . ﻋﻠﻰ ﻓﺮﻣﻮﺩ : ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻳﻢ ﺗﻮﺻﻴﻒ ﻛﻦ ﻛﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﻮﺩ ؟ ﺯﻫﺮﺍ ﺷﻜﻞ ﺗﺎﺑﻮﺕ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻯ ﻋﻠﻰ ﺑﻴﺎﻥ ﻛﺮﺩ ، ﻋﻠﻰ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻯ ﺯﻫﺮﺍ ﺳﺎﺧﺖ ، ﺑﻨﺎﺑﺮ ﺍﻳﻦ ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺗﺎﺑﻮﺗﻰ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺍﺳﻠﺎﻡ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪ ﺗﺎﺑﻮﺕ ﺯﻫﺮﺍ ( ﺱ ) ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﻛﺴﻰ ﭘﻴﺶ ﺍﺯ ﺁﻥ ﭼﻨﻴﻦ ﭼﻴﺰﻯ ﻧﺪﻳﺪﻩ ﻭ ﻧﻪ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺑﻮﺩ . ﺳﭙﺲ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻭﺻﻴﺖ ﻣﻰ ﻛﻨﻢ ﻛﻪ ﻫﻴﭻ ﻛﺲ ﺍﺯ ﺍﻳﻨﺎﻧﻰ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺳﺘﻢ ﻭ ﺣﻘﻢ ﺭﺍ ﭘﺎﻳﻤﺎﻝ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﺑﺮ ﺟﻨﺎﺯﻩ ﺍﻡ ﺣﺎﺿﺮ ﻧﺸﻮﻧﺪ . ﺯﻳﺮﺍ ﺍﻳﻨﺎﻥ ﺩﺷﻤﻦ ﻣﻦ ﻭ ﺩﺷﻤﻦ ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ ( ﺹ ) ﻫﺴﺘﻨﺪ . ﺍﺟﺎﺯﻩ ﻧﺪﻩ ﻛﺴﻰ ﺍﺯ ﺁﻧﺎﻥ ﻭ ﭘﻴﺮﻭﺍﻧﺸﺎﻥ ﺑﺮ ﻣﻦ ﻧﻤﺎﺯ ﺑﺨﻮﺍﻧﻨﺪ ، ﻣﺮﺍ ﺩﺭ ﺷﺐ ﻛﻪ ﺩﻳﺪﻩ ﻫﺎ ﺁﺭﺍﻡ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻭ ﺑﻪ ﺧﻮﺍﺏ ﻓﺮﻭ ﺭﻓﺘﻪ ﺍﻧﺪ ، ﺑﻪ ﺧﺎﻙ ﺑﺴﭙﺎﺭ ، ﺍﻯ ﺍﺑﻮﺍﻟﺤﺴﻦ ! ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ ( ﺹ ) ﺑﺎ ﻣﻦ ﻋﻬﺪ ﻛﺮﺩ ﻛﻪ ﻣﻦ ﺍﻭﻟﻴﻦ ﻧﻔﺮ ﺍﺯ ﺧﺎﻧﺪﺍﻧﺶ ﻫﺴﺘﻢ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺍﻭ ﻣﻰ ﭘﻴﻮﻧﺪﻡ ، ﻭ ﭼﺎﺭﻩ ﺍﻯ ﺟﺰ ﺍﻳﻦ ﻧﻴﺴﺖ ، ﺑﺮ ﻓﺮﻣﺎﻥ ﺧﺪﺍ ﺻﺒﺮ ﻛﻦ ﻭ ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﻣﻘﺪﺭﺍﺕ ﺍﻟﻬﻰ ﺧﺸﻨﻮﺩ ﺑﺎﺵ ، ﺍﻯ ﺍﺑﺎﺍﻟﺤﺴﻦ ! ﺩﺭ ﻫﻤﻴﻦ ﺳﺎﻋﺖ ﺑﻪ ﺧﻮﺍﺏ ﺭﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩﻡ ، ﭘﺲ ﻣﺤﺒﻮﺑﻢ ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ ( ﺹ ) ﺭﺍ ﺩﺭ ﻗﺼﺮﻯ ﺍﺯ ﻣﺮﻭﺍﺭﻳﺪ ﺳﻔﻴﺪ ﺩﻳﺪﻡ ، ﭼﻮﻥ ﻣﺮﺍ ﺩﻳﺪ ، ﻓﺮﻣﻮﺩ : ﺩﺧﺘﺮﻡ ! ﺑﻪ ﻧﺰﺩ ﻣﻦ ﺑﺸﺘﺎﺏ ﻛﻪ ﺳﺨﺖ ﻣﺸﺘﺎﻕ ﺗﻮ ﻫﺴﺘﻢ ، ﺑﻰ ﺻﺒﺮﺍﻧﻪ ﭘﺎﺳﺦ ﺩﺍﺩﻡ : ﺳﻮﮔﻨﺪ ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ، ﭘﺪﺭ ﺟﺎﻥ ! ﺍﺷﺘﻴﺎﻕ ﻣﻦ ﺑﺮﺍﻯ ﺯﻳﺎﺭﺕ ﺷﻤﺎ ﺷﺪﻳﺪﺗﺮ ﺍﺳﺖ ؛ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﭘﺪﺭﻡ ﻓﺮﻣﻮﺩ : ﺗﻮ ﺍﻣﺸﺐ ﺩﺭ ﭘﻴﺶ ﻣﺎ ﺧﻮﺍﻫﻰ ﺑﻮﺩ ﻋﻠﻰ ﺟﺎﻥ ! ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ ( ﺹ ) ﺁﻧﭽﻪ ﻭﻋﺪﻩ ﺩﺍﺩﻩ ﺩﻫﺪ ﺭﺍﺳﺖ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺁﻧﭽﻪ ﻋﻬﺪ ﻭ ﭘﻴﻤﺎﻥ ﺑﻨﺪﺩ ﻭﻓﺎ ﻛﻨﺪ .
ﺁﻥ زمان که فاطمه(س)ﭼﺸﻢ ﺍﺯ ﺟﻬﺎﻥ ﻓﺮﻭ ﺑﺴﺖ ﺍﺳﻤﺎﺀ ﭘﺲ ﺍﺯ ﻭﻓﺎﺕ ایشان ﮔﺮﻳﺒﺎﻧﺶ ﺭﺍ ﭘﺎﺭﻩ ﻛﺮﺩ ﻭ ﺳﺮﺍﺳﻴﻤﻪ ﺍﺯ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺁﻣﺪ ، ﺣﺴﻦ ﻭ ﺣﺴﻴﻦ ( ﻉ ) ﺭﺍ ﺩﺭ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺧﺎﻧﻪ ﻣﻠﺎﻗﺎﺕ ﻛﺮﺩ . ﺁﻧﻬﺎ ﮔﻔﺘﻨﺪ : ﻣﺎﺩﺭ ﻛﺠﺎﺳﺖ ؟ ﺍﺳﻤﺎﺀ ، ﺳﺨﻨﻰ ﻧﮕﻔﺖ . ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﺳﻮﻯ ﺧﺎﻧﻪ ﺭﻭﺍﻧﻪ ﺷﺪﻧﺪ ﻭ ﺩﻳﺪﻧﺪ ﻛﻪ ﻣﺎﺩﺭﺷﺎﻥ ﺭﻭ ﺑﻪ ﻗﺒﻠﻪ ﺩﺭﺍﺯ ﻛﺸﻴﺪﻩ ، ﺣﺴﻴﻦ ( ﻉ ) ﻣﺎﺩﺭﺵ ﺭﺍ ﺣﺮﻛﺖ ﺩﺍﺩ . ﻧﺎﮔﻬﺎﻥ ﺩﺭﻳﺎﻓﺖ ﻛﻪ ﻣﺎﺩﺭﺵ ﺍﺯ ﺩﻧﻴﺎ ﺭﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ ، ﺑﺮ ﺑﺮﺍﺩﺭﺵ ﺣﺴﻦ ( ﻉ ) ﺭﻭ ﻛﺮﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ : ﺣﺴﻦ ﺟﺎﻥ ! ﺧﺪﺍ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﻣﺎﺩﺭﻡ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺍﺟﺮ ﺑﺪﻫﺪ . ( آﺟْﺮَﻙَ ﺍﻟﻠّﻪُ ﻓِﻰ ﺍﻟْﻮﺍﻟِﺪَﺓِ ) . ﺍﻣﺎﻡ ﺣﺴﻦ ( ﻉ ) ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺭﻭﻯ ﻣﺎﺩﺭ ﺍﻧﺪﺍﺧﺖ ، ﮔﺎﻫﻰ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻣﻰ ﺑﻮﺳﻴﺪ ﻭ ﮔﺎﻫﻰ ﻣﻰ ﮔﻔﺖ : ﺍﻯ ﻣﺎﺩﺭﻡ ! ﺑﺎ ﻣﻦ ﺳﺨﻦ ﺑﮕﻮ ، ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻛﻪ ﺭﻭﺡ ﺍﺯ ﺑﺪﻧﻢ ﺧﺎﺭﺝ ﺷﻮﺩ .
ﺍﻣﺎﻡ ﺣﺴﻴﻦ ( ﻉ ) ﭘﻴﺶ
ﺁﻣﺪﻩ ﻭ ﭘﺎﻫﺎﻯ ﻣﺎﺩﺭ ﺧﻮﻳﺶ ﺭﺍ ﻣﻰ ﺑﻮﺳﻴﺪ ﻭ ﻣﻰ ﮔﻔﺖ : ﻣﺎﺩﺭﻡ ! ﻣﻦ ﭘﺴﺮﺕ ﺣﺴﻴﻦ ﻫﺴﺘﻢ ، ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻛﻪ ﻗﻠﺒﻢ ﺷﻜﺎﻓﺘﻪ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺑﻤﻴﺮﻡ ، ﺑﺎ ﻣﻦ ﺳﺨﻦ ﺑﮕﻮ ﺍﺳﻤﺎﺀ ﺑﻪ ﺣﺴﻦ ﻭ ﺣﺴﻴﻦ ( ﻉ ) ﻓﺮﻣﻮﺩ : ﺑﺮﻭﻳﺪ ﻧﺰﺩ ﭘﺪﺭﺗﺎﻥ ﻋﻠﻰ ( ﻉ ) ، ﻭ ﻭﻓﺎﺕ ﻣﺎﺩﺭﺗﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺧﺒﺮ ﺩﻫﻴﺪ . ﺣﺴﻦ ﻭ ﺣﺴﻴﻦ ( ﻉ ) ﺍﺯ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺁﻣﺪﻧﺪ ، ﺩﺭ ﺣﺎﻟﻰ ﻛﻪ ﻓﺮﻳﺎﺩ ﻣﻰ ﺯﺩﻧﺪ : ﻳﺎ ﻣُﺤَﻤﱠﺪﺍﻩ ! ﻳﺎ ﺍَﺣْﻤَﺪﺍﻩ ! ﺍَﻟْﻴَﻮْﻡُ ﺟُﺪﱢﺩَ ﻟَﻨﺎ ﻣَﻮْﺗُﻚَ ﺍِﺫْ ﻣﺎﺗَﺖْ ﺍُمُّنا؛ ﺁﻩ ! ﺍﻯ ﻣﺤﻤﺪ ! ﺍﻣﺮﻭﺯ ﻣﺼﻴﺒﺖ ﻓﻘﺪﺍﻥ ﺗﻮ ﺑﺮﺍﻯ ﻣﺎ ﺗﺠﺪﻳﺪ ﺷﺪ ، ﭼﺮﺍ ﻛﻪ ﻣﺎﺩﺭﻣﺎﻥ ﺍﺯ ﺩﻧﻴﺎ ﺭﻓﺖ . ﺳﭙﺲ ﺣﺴﻦ ﻭ ﺣﺴﻴﻦ ( ﻉ ) ﻭﺍﺭﺩ ﻣﺴﺠﺪ ﺷﺪﻧﺪ ، ﻋﻠﻰ ( ﻉ ) ﺩﺭ ﻣﺴﺠﺪ ﺑﻮﺩ . ﺷﻬﺎﺩﺕ ﻓﺎﻃﻤﻪ ( ﺱ ) ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺧﺒﺮ ﺩﺍﺩﻧﺪ ﻋﻠﻰ ( ﻉ ) ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺧﺒﺮ ﭼﻨﺎﻥ ﺩﮔﺮﮔﻮﻥ ﺷﺪ ﻛﻪ ﺑﻰ ﺣﺎﻝ ﺍﻓﺘﺎﺩ . ﺁﺏ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺗﺶ ﭘﺎﺷﻴﺪﻧﺪ ، ﻭﻗﺘﻰ ﺣﺎﻟﺶ ﺧﻮﺏ ﺷﺪ ، ﺑﺎ ﻧﺪﺍﻳﻰ ﺟﺎﻧﺴﻮﺯ ﻓﺮﻣﻮﺩ : ( ﺑﻤﻦ ﺍﻟﻌﺰﺍﺓ ﻳﺎ ﺑﻨﺖ ﻣﺤﻤﺪ ﻛﻨﺖ ﺑﻚ ﺍﺗﻌﺰّﻯ ﻓﻔﻴﻢ ﺍﻟْﻌﺰﺍﺀِ ﻣﻦ ﺑَﻌْﺪِﻙِ؛ ﺍﻯ ﺩﺧﺘﺮ ﻣﺤﻤﺪ ! ﺑﻪ ﭼﻪ ﻛﺴﻰ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺗﺴﻠﻴﺖ ﺑﺪﻫﻢ ، ﺗﺎ ﺯﻧﺪﻩ ﺑﻮﺩﻯ ﻣﺼﻴﺒﺘﻢ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺗﺴﻠﻴﺖ ﻣﻰ ﺩﺍﺩﻡ ، ﺍﻛﻨﻮﻥ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺗﻮ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺁﺭﺍﻡ ﺑﮕﻴﺮﻡ ﻋﻠﻰ ( ﻉ ) ﺑﺮ ﭘﻴﻜﺮ ﺯﻫﺮﺍ ( ﺱ ) ﻋﻠﻰ ( ﻉ ) ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺷﻨﻴﺪﻥ ﺧﺒﺮ ﺟﺎﻧﺴﻮﺯ ﻣﺮﮒ ﻓﺎﻃﻤﻪ ( ﺱ ) ﺑﻪ ﺳﺮﻋﺖ ﻭﺍﺭﺩ ﻣﻨﺰﻝ ﺷﺪ ، ﺩﻳﺪ ﻓﺎﻃﻤﻪ ( ﺱ ) ﺩﺭ ﺑﺴﺘﺮ ﺧﻮﺩ ﺧﻮﺍﺑﻴﺪﻩ ﻭ ﻳﻚ ﻗﻄﻴﻔﻪ ﻣﺼﺮﻯ ﺭﻭﻯ ﺧﻮﺩ ﻛﺸﻴﺪﻩ ﺍﺳﺖ . ﻋﻠﻰ ( ﻉ ) ﺍﻭ ﺭﺍ ﺻﺪﺍ ﺯﺩ ، ﺟﻮﺍﺑﻰ ﻧﺸﻨﻴﺪ . ﺑﻪ ﻃﺮﻑ ﺭﺍﺳﺖ ﻭ ﭼﭗ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﺭﻓﺖ ، ﺻﺪﻳﻘﻪ ﺭﺍ ﺻﺪﺍ ﻛﺮﺩ ، ﺍﻣﺎﻡ ﺟﻮﺍﺏ ﻧﺸﻨﻴﺪ ﻋﺒﺎﻯ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻛﻨﺎﺭ ﮔﺬﺍﺷﺖ ، ﻋﻤﺎﻣﻪ ﺭﺍ ﺑﺮﺩﺍﺷﺖ ، ﺩﺍﻣﻦ ﻗﺒﺎ ﺭﺍ ﺑﺎﻟﺎ ﺯﺩ ﻭ ﺳﺮ ﺯﻫﺮﺍ ( ﺱ ) ﺭﺍ ﺩﺭ ﺩﺍﻣﻦ ﺧﻮﺩ ﻧﻬﺎﺩ ﻭ ﺻﺪﺍ ﻧﻤﻮﺩ : ﻳﺎ ﺯﻫﺮﺍ ( ﺱ ) . . . ﺍﻣﺎ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﺳﺨﻨﻰ ﻧﮕﻔﺖ . ﺍﻣﻴﺮﺍﻟﻤﺆ ﻣﻨﻴﻦ ﮔﻔﺖ : ﺍﻯ ﺩﺧﺘﺮ ﻣﺤﻤﺪ ! ﺟﻮﺍﺑﻰ ﻧﺸﻨﻴﺪ . . . ﮔﻔﺖ : ( ﻳﺎ ﻓﺎﻃﻤﺔ ! ﻛﻠّﻤﻴﻨﻰ ؛ ﺍﻯ ﺩﺧﺘﺮ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ! ﺑﺎ ﻣﻦ ﺻﺤﺒﺖ ﻛﻦ ) ﺻﺪﺍ ﺯﺩ : ﺍﻯ ﺩﺧﺘﺮ ﻛﺴﻰ ﻛﻪ ﺑﺎ ﮔﻮﺷﻪ ﻫﺎﻯ ﻋﺒﺎﻳﺶ ، ﺯﻛﺎﺕ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺗﻬﻴﺪﺳﺘﺎﻥ ﻣﻰ ﺭﺳﺎﻧﺪ ، ﺻﺪﺍﻳﻰ ﺍﺯ ﺍﻭ ﻧﺸﻨﻴﺪ ، ﺻﺪﺍ ﺯﺩ : ﺍﻯ ﺩﺧﺘﺮ ﻛﺴﻰ ﻛﻪ ﻓﺮﺷﺘﮕﺎﻥ ﮔﺮﻭﻩ ﮔﺮﻭﻩ ﺩﺭ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺑﺎ ﺍﻭ ﻧﻤﺎﺯ ﺧﻮﺍﻧﺪﻧﺪ ، ﭘﺎﺳﺨﻰ ﺍﺯ ﺍﻭ ﻧﺸﻨﻴﺪ ، ﺻﺪﺍ ﺯﺩ : ﺍﻯ ﻓﺎﻃﻤﻪ ( ﺱ ) ﺑﺎ ﻣﻦ ﺳﺨﻦ ﺑﮕﻮ ، ﻣﻦ ﭘﺴﺮ ﻋﻤﻮﻯ ﺗﻮ ﻋﻠﻰ ﺑﻦ ﺍﺑﻰ ﻃﺎﻟﺐ ﻫﺴﺘﻢ . ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺣﻀﺮﺕ ﺯﻫﺮﺍ ( ﺱ ) ﭼﺸﻤﻬﺎﻳﺶ ﺭﺍ ﮔﺸﻮﺩ ، ﻫﻤﻴﻦ ﻛﻪ ﺑﻪ ﭼﻬﺮﻩ ﻋﻠﻰ ( ﻉ ) ﻧﮕﺎﻩ ﻛﺮﺩ ﮔﺮﻳﻪ ﺍﻭ ﺭﺍ ﮔﺮﻓﺖ ، ﻋﻠﻰ ( ﻉ ) ﻧﻴﺰ ﮔﺮﻳﻪ ﻛﺮﺩ . ﺍﻣﺎﻡ ﻋﻠﻰ ( ﻉ ) ﻓﺮﻣﻮﺩ : ﭼگونه ﺗﻮرا ﺍﻳﻦ ﭼﻨﻴﻦ بنگرم ، ﭼﻪ ﺣﺎﺩﺛﻪ ﺍﻯ ﺭﺥ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﺳﺖ ؟ ! ﻣﻦ ﭘﺴﺮ ﻋﻤﻮﻯ ﺗﻮ ﻋﻠﻰ ﻫﺴﺘﻢ . ﺯﻫﺮﺍ ( ﺱ ) ﻓﺮﻣﻮﺩ : ﺍﻯ ﭘﺴﺮ ﻋﻤﻮ ، ﻣﻦ ﻣﺮﮒ ﺭﺍ ﻛﻪ ﻫﻤﻪ ﻧﺎﮔﺰﻳﺮﻧﺪ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺗﻦ ﺩﺭ ﺩﻫﻨﺪ ﺩﺭ ﺧﻮﺩ ﻣﻰ ﻳﺎﺑﻢ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺁﻧﻜﻪ ﺍﺯ ﺩﻧﻴﺎ ﺭﻓﺘﻢ ﻫﻴﭻ ﻛﺲ ﺭﺍ ﺧﺒﺮ ﻧﻜﻦ ﻣﮕﺮ ﺍﻡ ﺳﻠﻤﻪ ﻭ ﺍﻡ ﺍﻳﻤﻦ ﻭ ﻓﻀﻪ ﺭﺍ ، ﻭ ﺍﺯ ﻣﺮﺩﻫﺎ ﺩﻭ ﭘﺴﺮﻡ ، ﻭ ﻋﺒﺎﺱ ( ﻋﻤﻮﻯ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ( ﺹ ) ﻭ ﺳﻠﻤﺎﻥ ﻭ ﻣﻘﺪﺍﺩ ﻭ ﺍﺑﻮﺫﺭ ﻭ ﺣﺬﻳﻔﻪ ﺭﺍ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺍﻃﻠﺎﻉ ﺑﺪﻩ ، ﻭ ﻣﻦ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺣﻠﺎﻝ ﻛﺮﺩﻡ ﻛﻪ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻣﺮﺩﻧﻢ ﻣﺮﺍ ﺑﺒﻴﻨﻰ ( ﺷﺎﻳﺪ ﺯﺧﻢ ﺑﺪﻧﺶ ﺭﺍ ﻛﻪ ﻣﺨﻔﻰ ﻣﻰ ﺩﺍﺷﺖ ، ﺍﺟﺎﺯﻩ ﺩﺍﺩ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻣﺮﮔﺶ ، ﻋﻠﻰ ( ﻉ ) ﺁﺛﺎﺭ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﺒﻴﻨﺪ ! ) ﺑﺎ ﻛﻤﻚ ﺑﺎﻧﻮﺍﻥ ﻳﺎﺩ ﺷﺪﻩ ﻣﺮﺍ ﻏﺴﻞ ﺑﺪﻩ ، ﻭ ﻣﺮﺍ ﺷﺒﺎﻧﻪ ﺩﻓﻦ ﻛﻦ ، ﻭ ﻫﻴﭻ ﻛﺲ ﺭﺍ ﺧﺒﺮ ﻧﺪه ﻛﻪ ﺑﻪ ﻛﻨﺎﺭ ﻗﺒﺮﻡ ﺑﻴﺎﻳﻨﺪ .علی جان اینک برایم قرآن بخوان..... ﺳﻠﺎﻡ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﺮ ﺍﻭ ﻭ ﭘﺪﺭ ﻭ ﺷﻮﻫﺮ ﻭ ﻓﺮﺯﻧﺪﺍﻧﺶ .
ﻣﺮﺩﻡ ﻣﺪﻳﻨﻪ ﻳﻜﭙﺎﺭﭼﻪ ﻧﺎﻟﻪ ﻭ ﻓﺮﻳﺎﺩ ﺳﺮ ﺩﺍﺩﻧﺪ . ﺯﻧﺎﻥ ﺑﻨﻰ ﻫﺎﺷﻢ ﺩﺭ ﺧﺎﻧﻪ ﻓﺎﻃﻤﻪ ( ﺱ ) ﮔﺮﺩ ﺁﻣﺪﻧﺪ ﻭ ﻫﻤﻪ ﺑﺎ ﻫﻢ ﻳﻚ ﺻﺪﺍ ﺷﻴﻮﻥ ﻛﺮﺩﻧﺪ . ﻣﺪﻳﻨﻪ ﻣﻰ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻫﻤﻪ ﺷﻴﻮﻥ ﻭ ﻓﺮﻳﺎﺩ ﺍﺯ ﺟﺎﻯ ﻛﻨﺪﻩ ﺷﻮﺩ . ﺯﻧﺎﻥ ﺩﺍﻍ ﺩﻳﺪﻩ ﻓﺮﻳﺎﺩ ﻣﻰ ﺯﺩﻧﺪ : ﺍﻯ ﺑﺎﻧﻮﻯ ﻣﺎ ! ﺍﻯ ﺩﺧﺘﺮ ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ ( ﺹ ) ، ﻣﺮﺩﻡ ﮔﺮﻭﻩ ﮔﺮﻭﻩ ﺑﻪ ﺳﻮﻯ ﻋﻠﻰ ( ﻉ ) ﺭﻭﺍﻧﻪ ﺷﺪﻧﺪ . ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮﺩ . ﺣﺴﻦ ﻭ ﺣﺴﻴﻦ ﻧﻴﺰ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺭﻭﻳﺶ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﻫﺮ ﺳﻪ ﻣﻰ ﮔﺮﻳﺴﺘﻨﺪ . ﻣﺮﺩﻡ ﻫﻤﻪ ﺍﺯ ﮔﺮﻳﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﺑﻪ ﮔﺮﻳﻪ ﺍﻓﺘﺎﺩﻧﺪ .
ﻋﻠﻰ ( ﻉ ) ﺑﺪﻥ ﻓﺎﻃﻤﻪ ( ﺱ ) ﺭﺍ ﻏﺴﻞ ﺩﺍﺩ ﻭ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺣﺎﻝ ﻫﻴﭻ ﻛﺲ ﺑﻪ ﻏﻴﺮ ﺍﺯ ﺣﺴﻦ ( ﻉ ) ﻭ ﺣﺴﻴﻦ ( ﻉ ) ، ﺯﻳﻨﺐ ( ﺱ ) ﻭ ﺍﻡ ﻛﻠﺜﻮﻡ ﻭ ﻓﻀﻪ ﻭ ﺍﺳﻤﺎﺀ ﺑﻨﺖ ﻋﻤﻴﺲ ﺣﺎﺿﺮ ﻧﺒﻮﺩ . ﺍﺳﻤﺎﺀ ﻣﻰ ﮔﻮﻳﺪ : ﻓﺎﻃﻤﻪ ( ﺱ ) ﺑﻪ ﻣﻦ ﻭﺻﻴﺖ ﻛﺮﺩﻩ ﻛﻪ ﻫﻴﭻ ﻛﺲ ﺟﺰ ﻋﻠﻰ ( ﻉ ) ﺍﻭ ﺭﺍ ﻏﺴﻞ ﻧﺪﻫﺪ ﻭ ﻣﻦ ﻋﻠﻰ ( ﻉ ) ﺭﺍ ﺩﺭ ﻏﺴﻞ ﺩﺍﺩﻥ ﻓﺎﻃﻤﻪ ( ﺱ ) ﻛﻤﻚ ﻛﺮﺩﻡ . ﻋﻠﻰ ( ﻉ ) ﻫﻨﮕﺎﻡ ﻏﺴﻞ ﻓﺎﻃﻤﻪ ( ﺱ ) ﻣﻰ ﻓﺮﻣﻮﺩ : ﺧﺪﺍﻳﺎ ! ﻓﺎﻃﻤﻪ بنده ﺗﻮ ﻭ ﺩﺧﺘﺮ ﺭﺳﻮﻝ ﻭ ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﻩ ﺗﻮﺳﺖ . ﺧﺪﺍﻳﺎ ! ﺣﺠﺘﺶ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺗﻠﻘﻴﻦ ﻛﻦ ﻭ ﺑﺮﻫﺎﻧﺶ ﺭﺍ ﺑﺰﺭﮒ ﺩﺍﺭ ﻭ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﺎ ﭘﺪﺭﺵ ﻣﺤﻤﺪ ﻣﺼﻄﻔﻰ ( ﺹ ) ﻫﻤﻨﺸﻴﻦ ﮔﺮﺩﺍﻥ .
ﻋﻠﻰ ( ﻉ ) ﺑﺎ ﻫﻤﺎﻥ ﭘارچه ﺍﻯ ﻛﻪ ﺑﺪﻥ ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ ( ﺹ ) ﺧﺸﻚ ﻧﻤﻮﺩ ﺑﺪﻥ ﺯﻫﺮﺍ ( ﺱ ) ﺭﺍ ﺧﺸﻚ ﻛﺮﺩ ﻫﻨﮕﺎﻣﻰ ﻛﻪ ﻏﺴﻞ ﺗﻤﺎﻡ ﺷﺪ ، ﻭﻗﺘﻰ ﻛﻪ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﺑﻨﺪﻫﺎﻯ ﻛﻔﻦ ﺭﺍ ﺑﺒﻨﺪﺩ ﺻﺪﺍ ﺯﺩ : ﻫﻠﻤﻮﺍ ﺗﺰﻭﺩﻭﺍ ﻣﻦ ﺍﻣّﻜﻢ . . . ﺑﻴﺎﻳﻴﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺩﻳﺪﺍﺭ ﻣﺎﺩﺭﺗﺎﻥ ﺗﻮﺷﻪ ﺑﺮﮔﻴﺮﻳﺪ ، ﻛﻪ ﻭﻗﺖ ﻓﺮﺍﻕ ﻭ ﻟﻘﺎﻯ ﺑﻬﺸﺖ ﺍﺳﺖ . ﺣﺴﻦ ﻭ ﺣﺴﻴﻦ ﺁﻣﺪﻧﺪ ﻭ ﺑﺎ ﺁﻩ ﻧﺎﻟﻪ ، ﻓﺮﻳﺎﺩ ﻣﻰ ﺯﺩﻧﺪ : ﺍﻯ ﻣﺎﺩﺭ ﺣﺴﻦ ! ﺍﻯ ﻣﺎﺩﺭ ﺣﺴﻴﻦ ! ﻭﻗﺘﻰ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺣﻀﻮﺭ ﺟﺪﻣﺎﻥ ﺭﺳﻴﺪﻯ ﺳﻠﺎﻡ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺑﺮﺳﺎﻥ ﻭ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺑﮕﻮ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺗﻮ ﺩﺭ ﺩﻧﻴﺎ ﻳﺘﻴﻢ ﻣﺎﻧﺪﻳﻢ ، ﺁﻩ ! ﺁﻩ ! ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺷﻌﻠﻪ ﻏﻢ ﺩﻝ ﻣﺎ ﺍﺯ ﻓﺮﺍﻕ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ( ﺳﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻭ ﺳﻠﻢ ) ﻭ ﻣﺎﺩﺭﻣﺎﻥ ، ﺧﺎﻣﻮﺵ ﮔﺮﺩﺩ ؟ ! ﺍﻣﻴﺮﻣﺆ ﻣﻨﺎﻥ ﻣﻰ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ : ﺍﻧّﻰ ﺍﺷﻬﺪ ﺍﻟﻠﻪ ﺍﻧّﻬﺎ ﻗﺪ ﺣﻨّﺖ ﻭ ﺍﻧﺖ ﻣﺪّﺕ ﻳﺪﻳﻬﺎ ﻭ ﺿﻤّﺘﻬﻤﺎ ﺍﻟﻰ ﺻﺪﺭﻫﺎ ﻣﻠﻴّﺎ .
( ﻣﻦ ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﮔﻮﺍﻩ ﻣﻰ ﮔﻴﺮﻡ ﻛﻪ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﻧﺎﻟﻪ ﺟﺎﻧﻜﺎﻩ ﻛﺸﻴﺪ ﻭ ﺩﺳﺖ ﻫﺎﻯ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺩﺭﺍﺯ ﻛﺮﺩ ﻭ
ﻓﺮﺯﻧﺪﺍﻧﺶ ﺭﺍ ﻣﺪﺗﻰ ﺑﻪ ﺳﻴﻨﻪ ﺍﺵ ﭼﺴﺒﺎﻧﻴﺪ . )
ﻧﺎﮔﺎﻩ ﺷﻨﻴﺪﻡ ، ﻫﺎﺗﻔﻰ ﺩﺭ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺻﺪﺍ ﺯﺩ : ﻳﺎ ﺍﺑﺎ ﺍﻟﺤﺴﻦ ﺍﺭﻓﻌﻬﻤﺎ ﻋﻨﻬﺎ ﻓﻠﻘﺪ ﺍﺑﻜﻴﺎ ﻭ ﺍﻟﻠﻪ ﻣﻠﺎﺋﻜﺔ ﺍﻟﺴّﻤﺎﺀ . . . ( ﺍﻯ ﻋﻠﻰ ! ﺣﺴﻦ ﻭ ﺣﺴﻴﻦ ( ﻉ ) ﺭﺍ ﺍﺯ ﺭﻭﻯ ﺳﻴﻨﻪ ﻣﺎﺩﺭﺷﺎﻥ ﺑﻠﻨﺪ ﻛﻦ ﻛﻪ ﺳﻮﮔﻨﺪ ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﺍﻳﻦ ﺣﺎﻟﺖ ﺁﻧﻬﺎ ، ﻓﺮﺷﺘﮕﺎﻥ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﮔﺮﻳﻪ ﺍﻧﺪﺍﺧﺖ ) . ﺁﻥ ﮔﺎﻩ ﻋﻠﻰ ( ﻉ ) ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺳﻴﻨﻪ ﻣﺎﺩﺭﺷﺎﻥ ﺑﻠﻨﺪ ﻛﺮد. ﺑﺪﻥ ﻓﺎﻃﻤﻪ ( ﺱ ) ﺭﺍ ﺩﺭ ﺗﺎﺑﻮﺕ ﻧهﺎﺩ ﻭ ﺑﻪ ﺍﻣﺎﻡ ﺣﺴﻴﻦ ( ﻉ ) ﻓﺮﻣﻮﺩ : ﺍﺑﻮﺫﺭ ﺭﺍ ﺧﺒﺮ ﻛﻦ ﺗﺎ ﺑﻴﺎﻳﺪ ، ﺍﻭ ﺍﺑﻮﺫﺭ ﺭﺍ ﺧﺒﺮ ﻛﺮﺩ ﻭ ﺑﺎ دیگریارانش ﺟﻨﺎﺯﻩ ﺭﺍ ﺗﺎ ﻣﺤﻞ ﻧﻤﺎﺯ ﺣﻤﻞ ﻛﺮﺩﻧﺪ . ﻭ ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻋﻠﻰ ( ﻉ ) ﺑﺮ ﺑﺪﻥ ﺯﻫﺮﺍ ( ﺱ ) ﻧﻤﺎﺯ ﺧﻮﺍﻧﺪ ﻋﻠﻰ ( ﻉ ) ﻳﻚ ﺗﻜﺒﻴﺮ ﻣﻰ ﮔﻔﺖ ، ﺟﺒﺮﻳﻴﻞ ﻧﻴﺰ ﻳﻚ ﺗﻜﺒﻴﺮ ﻣﻰ ﮔﻔﺖ ، ﻭ ﺑﻌﺪ ﻓﺮﺷﺘﮕﺎﻥ ﻣﻘﺮﺏ ﺍﻟﻬﻰ ﺗﻜﺒﻴﺮ ﻣﻰ ﮔﻔﺘﻨﺪ ، ﺗﺎ ﺍﻳﻦ ﻛﻪ ﺍﻣﻴﺮﻣﺆﻣﻨﺎﻥ ( ﻉ ) ﭘﻨﺞ ﺗﻜﺒﻴﺮ ﮔﻔﺖ ﻭﭼﻮﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺍﻣﻴﺮ ( ﻉ ) ﺍﺯ ﻧﻤﺎﺯ ﻓﺎﺭﻍ ﺷﺪ ، ﺩﻭ ﺭﻛﻌﺖ ﻧﻤﺎﺯ ﺑﻪ ﺟﺎﻯ ﺁﻭﺭﺩ ﻭ ﺩﺳﺖ ﻫﺎﻯ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺳﻮﻯ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺑﻠﻨﺪ ﻛﺮﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ : ﺧﺪﺍﻭﻧﺪﺍ ! ﺍﻳﻦ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﺩﺧﺘﺮ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺗﻮﺳﺖ ، ﭘﺲ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻇﻠﻤﺖ ﻫﺎ ﺑﻪ ﺳﻮﻯ ﻧﻮﺭ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺑﺒﺮ ، ﻭ ﺍﺯ ﺷﺪﺕ ﻫﺎ ﺑﻪ ﺳﻮﻯ ﺷﺎﺩﻯ ﺳﺮﻭﺭ .
ﭘﺲ ﺯﻣﻴﻦ ﺑﻪ ﻗﺪﺭ ﻳﻚ ﻣﻴﻞ ﺩﺭ ﻳﻚ ﻣﻴﻞ ﺭﻭﺷﻦ ﺷﺪ . ﭼﻮﻥ ﺧﻮﺍﺳﺘﻨﺪ ﺍﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺭﺍ ﺩﻓﻦ ﻛﻨﻨﺪ ، ﺍﺯ ﺑﻘﻌﻪ ﺍﻯ ﺍﺯ ﺑﻘﻌﻪ ﻫﺎﻯ ﺑﻘﻴﻊ ﺻﺪﺍ ﺁﻣﺪ ﻛﻪ ، ﺑﻪ ﺳﻮﻯ ﻣﻦ ﺑﻴﺎﻳﻴﺪ ﻛﻪ ﺗﺮﺑﺖ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻣﻦ ﺑﺮﺩﺍﺷﺘﻪ ﺍﻧﺪ . ﺯﻣﺎﻧﻰ ﻛﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﻧﮕﺎﻩ ﻛﺮﺩ ، ﻗﺒﺮ ﻛﻨﺪﻩ ﺍﻯ ﺩﻳﺪ ، ﭘﺲ ﺟﻨﺎﺯﻩ ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻗﺒﺮ ﮔﺬﺍﺷﺘﻨﺪ . : ﺯﻣﺎﻧﻰ ﻛﻪ ﻋﻠﻰ ( ﻉ ) ﺟﻨﺎﺯﻩ ﺯﻫﺮﺍ ( ﺱ ) ﺭﺍ ﺩﺭﻭﻥ ﺧﺎﻙ ﻧﻬﺎﺩ ، ﺗﻮﺍﻥ ﺁﻥ ﺭﺍ ﻧﺪﺍﺷﺖ ﻛﻪ ﺧﺎﻙ ﺑﺮ ﺭﻭﻯ ﺟﻨﺎﺯﻩ ﺯﻫﺮﺍ ( ﺱ ) ﺑﺮﻳﺰﺩ ﺍﺯ ﻗﺒﺮ ﺧﺎﺭﺝ ﺷﺪ ، ﻛﻨﺎﺭﻯ ﺍﻳﺴﺘﺎﺩ ﻭ ﺩﻭ ﺭﻛﻌﺖ ﻧﻤﺎﺯ ﮔﺰﺍﺭﺩ ، ﺳﭙﺲ ﺳﺮﺵ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺳﻮﻯ ﺁﺳﻤﺎن ﺑﻠﻨﺪ ﻛﺮﺩ ﻭ ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ : ﺧﺪﺍﻳﺎ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺻﺒﺮﻯ ﻋﻄﺎ ﻛﻦ ﺗﺎﺑﺘﻮﺍﻧﻢ ﭘﻴﻜﺮ ﺯﻫﺮﺍ ﺭﺍ ﺗﺪﻓﻴﻦ ﻛﻨﻢ . ﭘﺲﺣﻀﺮﺕ ﺍﻣﻴﺮﺍﻟﻤﺆ ﻣﻨﻴﻦ ( ﻉ ) ﺍﺯ ﻛﻨﺎﺭ ﻗﺒﺮ ﻧﺪﺍ ﻛﺮﺩ : ﺍﻯ ﺯﻣﻴﻦ ! ﺍﻣﺎﻧﺖ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻛﻪ ﺩﺧﺘﺮ ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺳﭙﺮﺩﻡ . ﭘﺲ ﺍﺯ ﺯﻣﻴﻦ ﺻﺪﺍﻳﻰ ﺁﻣﺪ ﻛﻪ : ﻳﺎ ﻋﻠﻰ ! ﻣﻦ به اوﻣﻬﺮﺑﺎﻥ هستم ، ﺑﺮﮔﺮﺩ ﻭ ﺁﺯﺭﺩﻩ ﺧﺎﻃﺮ ﻣﺒﺎﺵ . ﭼﻮﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﺑﺮﮔﺮﺩﺩ ، ﻗﺒﺮ ﭘﺮ ﺷﺪ ﻭ ﺑﺎ ﺯﻣﻴﻦ ﻫﻤﻮﺍﺭ ﻭ ﺻﺎﻑ ﮔﺮﺩﻳﺪ ، ﻭ ﺩﻳﮕﺮمردمان ﻧﺪﺍﻧﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻛﺠﺎﺳﺖ ﺗﺎ ﺭﻭﺯ ﻗﻴﺎﻣﺖ.
ﺷﺒﻰ ﻛﻪ ﺟﻨﺎﺯﻩ ﻓﺎﻃﻤﻪ ( ﺱ ) ﺭﺍ ﺩﻓﻦ ﻛﺮﺩﻧﺪ ، ﺩﺭ ﻗﺒﺮﺳﺘﺎﻥ ﺑﻘﻴﻊ ﺻﻮﺭﺕ ﭼﻬﻞ ﻗﺒﺮ ﺗﺎﺯﻩ ﺍﺣﺪﺍﺙ ﻛﺮﺩﻧﺪ . ﻫﻨﮕﺎﻣﻰ ﻛﻪ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎﻥ ﺍﺯ ﻭﻓﺎﺕ ﻓﺎﻃﻤﻪ ( ﺱ ) ﺁﮔﺎﻩ ﺷﺪﻧﺪ ، ﺑﻪ ﻗﺒﺮﺳﺘﺎﻥ ﺑﻘﻴﻊ ﺭﻓﺘﻨﺪ ﺩﺭ ﺁﻧﺠﺎ ﭼﻬﻞ ﻗﺒﺮ ﺗﺎﺯﻩ ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ ﻭ ﻗﺒﺮ ﻓﺎﻃﻤﻪ ( ﺱ ) ﺭﺍ ﭘﻴﺪﺍ ﻧﻜﺮﺩﻧﺪ ﺻﺪﺍﻯ ﺿﺠﻪ ﻭ ﮔﺮﻳﻪ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺮﺧﻮﺍﺳﺖ ، ﻫﻤﺪﻳﮕﺮ ﺭﺍ ﺳﺮﺯﻧﺶ ﻣﻰ ﻛﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﻣﻰ ﮔﻔﺘﻨﺪ : ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺷﻤﺎ ﺟﺰ ﻳﻚ ﺩﺧﺘﺮ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﺷﻤﺎ ﻧﮕﺬﺍﺷﺖ ، ﻭﻟﻰ ﺍﻭ ﺍﺯ ﺩﻧﻴﺎ ﺭﻓﺖ ﻭ ﺑﻪ ﺧﺎﻙ ﺳﭙﺮﺩﻩ ﺷﺪ ﻭ ﺩﺭ ﻣﺮﺍﺳﻢ ﻧﻤﺎﺯ ﻭ ﺩﻓﻦ ﺍﻭ ﺣﺎﺿﺮ ﻧﺸﺪﻳﺪ ﻭ ﻗﺒﺮ ﺍﻭ ﻧﻤﻰ ﺷﻨﺎﺳﻴﺪ . ﺳﺮﺍﻥ ﻗﻮﻡ ﮔﻔﺘﻨﺪ : ﺑﺮﻭﻳﺪ ﻋﺪﻩ ﺍﻯ ﺍﺯ ﺯﻧﺎﻥ ﺑﺎ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻴﺎﻭﺭﻳﺪ ﺗﺎ ﺍﻳﻦ ﻗﺒﺮﻫﺎ ﺭﺍ ﻧﺒﺶ ﻛﻨﻨﺪ ، ﺗﺎ ﺟﻨﺎﺯﻩ ﻓﺎﻃﻤﻪ ( ﺱ ) ﺭﺍ ﭘﻴﺪﺍ ﻛﻨﻴﺪ ﻭ ﺑﺮ ﺍﻭ ﻧﻤﺎﺯ ﺑﺨﻮﺍﻧﻴﻢ ﻭ ﻗﺒﺮﺵ ﺭﺍ ﺯﻳﺎﺭﺕ ﻛﻨﻴﻢ . ﻋﻠﻰ ( ﻉ ) ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺗﺼﻤﻴﻢ ﺑﺎﺧﺒﺮ ﺷﺪ ، ﺧﺸﻤﮕﻴﻦ ﺍﺯ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺁﻣﺪ ﺁﻧﭽﻨﺎﻥ ﺧﺸﻤﮕﻴﻦ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﭼﺸﻤﻬﺎﻳﺶ ﺳﺮﺥ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺭﮔﻬﺎﻯ ﮔﺮﺩﻧﺶ ﭘﺮ ﺍﺯ ﺧﻮﻥ ؛ ﻭ ﻗﺒﺎﻯ ﺯﺭﺩﻯ ﻛﻪ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﻧﺎﮔﻮﺍﺭﻳﻬﺎ ﻣﻰ ﭘﻮﺷﻴﺪ ، ﻭ ﺑﺮ ﺷﻤﺸﻴﺮ ﺫﻭﺍﻟﻔﻘﺎﺭﺵ ﺗﻜﻴﻪ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﺗﺎ ﺑﻪ ﻗﺒﺮﺳﺘﺎﻥ ﺑﻘﻴﻊ ﺁﻣﺪ ﻭ ﻣﺮﺩﻡ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻧﺒﺶ ﻗﺒﺮﻫﺎ ﺗﺮﺳﺎﻧﻴﺪ .
ﻣﺮﺩﻡ ﮔﻔﺘﻨﺪ : ﺍﻳﻦ ﻋﻠﻰ ﺑﻦ ﺍﺑﻰ ﻃﺎﻟﺐ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﻰ ﺁﻳﺪ ، ﺩﺭ ﺣﺎﻟﻰ ﻛﻪ ﺳﻮﮔﻨﺪ ﻳﺎﺩ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﮔﺮ ﻳﻚ ﺳﻨﮓ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻗﺒﺮﻫﺎ ﺟﺎ ﺑﻪ ﺟﺎ ﺷﻮﺩ ، ﺗﻤﺎﻡ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﻛﺸﺖ . ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻫﻨﮕﺎﻡ ، ﻋﻤﺮ ﺑﺎ ﺟﻤﻌﻰ ﺍﺯ ﺍﺻﺤﺎﺏ ﺧﻮﺩ ﺑﺎ ﻋﻠﻰ ( ﻉ ) ﻣﻠﺎﻗﺎﺕ ﻛﺮﺩﻧﺪ . ﻋﻤﺮ ﮔﻔﺖ : ﺍﻯ ﺍﺑﻮﺍﻟﺤﺴﻦ ! ﺍﻳﻦ ﭼﻪ ﻛﺎﺭ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﻯ ، ﺳﻮﮔﻨﺪ ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﻗﻄﻌﺎ ﻗﺒﺮ ﺯﻫﺮﺍ ( ﺱ ) ﺭﺍ ﻧﺒﺶ ﻣﻰ ﻛﻨﻴﻢ ، ﻭ ﺑﺮ ﺍﻭ ﻧﻤﺎﺯ ﻣﻰ ﺧﻮﺍﻧﻴﻢ . ﺣﻀﺮﺕ ﻋﻠﻰ (ﻉ ) ﺩﺳﺖ ﺑﺮ ﺩﺍﻣﻦ ﺍﻭ ﺯﺩ ﻭ ﺁﻥ ﺭﺍ ﭘﻴﭽﻴﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺯﻣﻴﻦ ﻛﺸﻴﺪ ، ﻋﻤﺮ ﺑﻪ ﺯﻣﻴﻦ ﺍﻓﺘﺎﺩ ، ﻋﻠﻰ (ﻉ ) ﻓﺮﻣﻮﺩ : ﺍﻯ ﭘﺴﺮ ﺳﻮﺩﺍﻯ ﺣﺒﺸﻴﻪ ! ﻣﻦ ﺍﺯ ﺣﻖ ﺧﻮﺩ ﮔﺬﺷﺘﻢ ﺍﺯ ﺑﻴﻢ ﺁﻥ ﻛﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﺍﺯ ﺩﻳﻦ ﺧﺎﺭﺝ ﻧﺸﻮﻧﺪ ، ﺍﻣﺎ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﻧﺒﺶ ﻗﺒﺮ ﻓﺎﻃﻤﻪ ( ﺱ ) ، ﺳﻮﮔﻨﺪ ﺑﻪ ﺧﺪﺍﻳﻰ ﻛﻪ ﺟﺎﻧﻢ ﺩﺭ ﺍﺧﺘﻴﺎﺭ ﺍﻭﺳﺖ ، ﺍﮔﺮ ﭼﻨﻴﻦ ﻛﺎﺭﻯ ﻛﻨﻴﺪ ﺯﻣﻴﻦ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺧﻮﻥ ﺷﻤﺎ ﺳﻴﺮﺍﺏ ﻣﻰ ﻛﻨﻢ . ﭼﻨﻴﻦ ﻧﻜﻨﻴﺪ ﺗﺎ ﺟﺎﻥ ﺳﺎﻟﻤﻰ ﺍﺯ ﻣﻴﺎﻥ ﺑﻪ ﺩﺭ ﺑﺮﻳﺪ . ﺍﺑﻮﺑﻜﺮ ﺑﻪ ﺣﻀﻮﺭ ﻋﻠﻰ ( ﻉ ) ﺁﻣﺪ ﻭ ﻋﺮﺽ ﻛﺮﺩ: ﺗﻮ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺣﻖ ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ (ﺹ ) ﻭ ﺑﻪ ﺣﻖ ﺁﻥ ﻛﺴﻰ ﻛﻪ ﺑﺎﻟﺎﻯ ﻋﺮﺵ ﺍﺳﺖ ( ﻳﻌﻨﻰ ﺧﺪﺍ ) ، ﺳﻮﮔﻨﺪ ﻣﻰ ﺩﻫﻢ ﻋﻤﺮ ﺭﺍ ﺭﻫﺎ ﻛﻦ ، ﻣﺎ ﭼﻴﺰﻯ ﺭﺍ ﻛﻪ ﺷﻤﺎ ﻧﭙﺴﻨﺪﻳﺪ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻧﻤﻰ ﺩﻫﻴﻢ ﺳﭙﺲ ﻋﻠﻰ ( ﻉ ) ﻓﺮﻣﻮﺩ : ﺍﻯ ﻋﻤﺮ ، ﺗﻮ ﻫﻤﺎﻥ ﻛﺴﻰ ﻧﻴﺴﺘﻰ ﻛﻪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ( ﺹ ) ﻗﺼﺪ ﻛﺸﺘﻦ ﺗﻮ ﺭﺍ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺳﺮﺍﻍ ﻣﻦ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩ ﻣﻦ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﻰ ﻛﻪ ﺷﻤﺸﻴﺮ ﺑﻪ ﻛﻤﺮ ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻮﺩﻡ ﺁﻣﺪﻡ ﻭ ﺑﻪ ﺳﻮﻳﺖ ﺣﻤﻠﻪ ﻛﺮﺩﻡ ﺗﺎ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺑﻜﺸﻢ ، ﻭﻟﻰ ﺧﺪﺍﻭند ﻋﺰﻭﺟﻞ ﺁﻳﻪ ﻧﺎﺯﻝ ﻛﺮﺩ ﻛﻪ ( ﻓﻠﺎ ﺗﻌﺠﻞ ﻋﻠﻴﻬﻢ ﺍﻧﻤﺎ ﻧﻌﺪ ﻟﻬﻢ ﻋﺪﺍ ) ﻳﻌﻨﻰ : ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﻋﺠﻠﻪ ﻣﻜﻦ ﻛﻪ ﺑﺮﺍﻳﺸﺎﻥ ﺁﻣﺎﺩﻩ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﻳﻢ ﺁﻥ ﮔﺎﻩ ﻋﻠﻰ ( ﻉ ) ﻋﻤﺮ ﺭﺍ ﺭﻫﺎ ﻛﺮﺩ ، ﻭ ﻣﺮﺩﻡ ﻣﺘﻔﺮﻕ ﺷﺪﻧﺪ ﻭ ﺍﺯ ﻓﻜﺮ ﻧﺒﺶ ﻗﺒﺮ ﻣﻨﺼﺮﻑ ﮔﺮﺩﻳﺪﻧﺪ .
هدایت شده از تاریخ تشیع
ﻓﺮﺯﻧﺪﺍﻧﺶ ﺭﺍ ﻣﺪﺗﻰ ﺑﻪ ﺳﻴﻨﻪ ﺍﺵ ﭼﺴﺒﺎﻧﻴﺪ . )
ﻧﺎﮔﺎﻩ ﺷﻨﻴﺪﻡ ، ﻫﺎﺗﻔﻰ ﺩﺭ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺻﺪﺍ ﺯﺩ : ﻳﺎ ﺍﺑﺎ ﺍﻟﺤﺴﻦ ﺍﺭﻓﻌﻬﻤﺎ ﻋﻨﻬﺎ ﻓﻠﻘﺪ ﺍﺑﻜﻴﺎ ﻭ ﺍﻟﻠﻪ ﻣﻠﺎﺋﻜﺔ ﺍﻟﺴّﻤﺎﺀ . . . ( ﺍﻯ ﻋﻠﻰ ! ﺣﺴﻦ ﻭ ﺣﺴﻴﻦ ( ﻉ ) ﺭﺍ ﺍﺯ ﺭﻭﻯ ﺳﻴﻨﻪ ﻣﺎﺩﺭﺷﺎﻥ ﺑﻠﻨﺪ ﻛﻦ ﻛﻪ ﺳﻮﮔﻨﺪ ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﺍﻳﻦ ﺣﺎﻟﺖ ﺁﻧﻬﺎ ، ﻓﺮﺷﺘﮕﺎﻥ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﮔﺮﻳﻪ ﺍﻧﺪﺍﺧﺖ ) . ﺁﻥ ﮔﺎﻩ ﻋﻠﻰ ( ﻉ ) ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺳﻴﻨﻪ ﻣﺎﺩﺭﺷﺎﻥ ﺑﻠﻨﺪ ﻛﺮد. ﺑﺪﻥ ﻓﺎﻃﻤﻪ ( ﺱ ) ﺭﺍ ﺩﺭ ﺗﺎﺑﻮﺕ ﻧهﺎﺩ ﻭ ﺑﻪ ﺍﻣﺎﻡ ﺣﺴﻴﻦ ( ﻉ ) ﻓﺮﻣﻮﺩ : ﺍﺑﻮﺫﺭ ﺭﺍ ﺧﺒﺮ ﻛﻦ ﺗﺎ ﺑﻴﺎﻳﺪ ، ﺍﻭ ﺍﺑﻮﺫﺭ ﺭﺍ ﺧﺒﺮ ﻛﺮﺩ ﻭ ﺑﺎ دیگریارانش ﺟﻨﺎﺯﻩ ﺭﺍ ﺗﺎ ﻣﺤﻞ ﻧﻤﺎﺯ ﺣﻤﻞ ﻛﺮﺩﻧﺪ . ﻭ ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻋﻠﻰ ( ﻉ ) ﺑﺮ ﺑﺪﻥ ﺯﻫﺮﺍ ( ﺱ ) ﻧﻤﺎﺯ ﺧﻮﺍﻧﺪ ﻋﻠﻰ ( ﻉ ) ﻳﻚ ﺗﻜﺒﻴﺮ ﻣﻰ ﮔﻔﺖ ، ﺟﺒﺮﻳﻴﻞ ﻧﻴﺰ ﻳﻚ ﺗﻜﺒﻴﺮ ﻣﻰ ﮔﻔﺖ ، ﻭ ﺑﻌﺪ ﻓﺮﺷﺘﮕﺎﻥ ﻣﻘﺮﺏ ﺍﻟﻬﻰ ﺗﻜﺒﻴﺮ ﻣﻰ ﮔﻔﺘﻨﺪ ، ﺗﺎ ﺍﻳﻦ ﻛﻪ ﺍﻣﻴﺮﻣﺆﻣﻨﺎﻥ ( ﻉ ) ﭘﻨﺞ ﺗﻜﺒﻴﺮ ﮔﻔﺖ ﻭﭼﻮﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺍﻣﻴﺮ ( ﻉ ) ﺍﺯ ﻧﻤﺎﺯ ﻓﺎﺭﻍ ﺷﺪ ، ﺩﻭ ﺭﻛﻌﺖ ﻧﻤﺎﺯ ﺑﻪ ﺟﺎﻯ ﺁﻭﺭﺩ ﻭ ﺩﺳﺖ ﻫﺎﻯ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺳﻮﻯ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺑﻠﻨﺪ ﻛﺮﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ : ﺧﺪﺍﻭﻧﺪﺍ ! ﺍﻳﻦ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﺩﺧﺘﺮ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺗﻮﺳﺖ ، ﭘﺲ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻇﻠﻤﺖ ﻫﺎ ﺑﻪ ﺳﻮﻯ ﻧﻮﺭ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺑﺒﺮ ، ﻭ ﺍﺯ ﺷﺪﺕ ﻫﺎ ﺑﻪ ﺳﻮﻯ ﺷﺎﺩﻯ ﺳﺮﻭﺭ .
ﭘﺲ ﺯﻣﻴﻦ ﺑﻪ ﻗﺪﺭ ﻳﻚ ﻣﻴﻞ ﺩﺭ ﻳﻚ ﻣﻴﻞ ﺭﻭﺷﻦ ﺷﺪ . ﭼﻮﻥ ﺧﻮﺍﺳﺘﻨﺪ ﺍﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺭﺍ ﺩﻓﻦ ﻛﻨﻨﺪ ، ﺍﺯ ﺑﻘﻌﻪ ﺍﻯ ﺍﺯ ﺑﻘﻌﻪ ﻫﺎﻯ ﺑﻘﻴﻊ ﺻﺪﺍ ﺁﻣﺪ ﻛﻪ ، ﺑﻪ ﺳﻮﻯ ﻣﻦ ﺑﻴﺎﻳﻴﺪ ﻛﻪ ﺗﺮﺑﺖ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻣﻦ ﺑﺮﺩﺍﺷﺘﻪ ﺍﻧﺪ . ﺯﻣﺎﻧﻰ ﻛﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﻧﮕﺎﻩ ﻛﺮﺩ ، ﻗﺒﺮ ﻛﻨﺪﻩ ﺍﻯ ﺩﻳﺪ ، ﭘﺲ ﺟﻨﺎﺯﻩ ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻗﺒﺮ ﮔﺬﺍﺷﺘﻨﺪ . : ﺯﻣﺎﻧﻰ ﻛﻪ ﻋﻠﻰ ( ﻉ ) ﺟﻨﺎﺯﻩ ﺯﻫﺮﺍ ( ﺱ ) ﺭﺍ ﺩﺭﻭﻥ ﺧﺎﻙ ﻧﻬﺎﺩ ، ﺗﻮﺍﻥ ﺁﻥ ﺭﺍ ﻧﺪﺍﺷﺖ ﻛﻪ ﺧﺎﻙ ﺑﺮ ﺭﻭﻯ ﺟﻨﺎﺯﻩ ﺯﻫﺮﺍ ( ﺱ ) ﺑﺮﻳﺰﺩ ﺍﺯ ﻗﺒﺮ ﺧﺎﺭﺝ ﺷﺪ ، ﻛﻨﺎﺭﻯ ﺍﻳﺴﺘﺎﺩ ﻭ ﺩﻭ ﺭﻛﻌﺖ ﻧﻤﺎﺯ ﮔﺰﺍﺭﺩ ، ﺳﭙﺲ ﺳﺮﺵ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺳﻮﻯ ﺁﺳﻤﺎن ﺑﻠﻨﺪ ﻛﺮﺩ ﻭ ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ : ﺧﺪﺍﻳﺎ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺻﺒﺮﻯ ﻋﻄﺎ ﻛﻦ ﺗﺎﺑﺘﻮﺍﻧﻢ ﭘﻴﻜﺮ ﺯﻫﺮﺍ ﺭﺍ ﺗﺪﻓﻴﻦ ﻛﻨﻢ . ﭘﺲﺣﻀﺮﺕ ﺍﻣﻴﺮﺍﻟﻤﺆ ﻣﻨﻴﻦ ( ﻉ ) ﺍﺯ ﻛﻨﺎﺭ ﻗﺒﺮ ﻧﺪﺍ ﻛﺮﺩ : ﺍﻯ ﺯﻣﻴﻦ ! ﺍﻣﺎﻧﺖ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻛﻪ ﺩﺧﺘﺮ ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺳﭙﺮﺩﻡ . ﭘﺲ ﺍﺯ ﺯﻣﻴﻦ ﺻﺪﺍﻳﻰ ﺁﻣﺪ ﻛﻪ : ﻳﺎ ﻋﻠﻰ ! ﻣﻦ به اوﻣﻬﺮﺑﺎﻥ هستم ، ﺑﺮﮔﺮﺩ ﻭ ﺁﺯﺭﺩﻩ ﺧﺎﻃﺮ ﻣﺒﺎﺵ . ﭼﻮﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﺑﺮﮔﺮﺩﺩ ، ﻗﺒﺮ ﭘﺮ ﺷﺪ ﻭ ﺑﺎ ﺯﻣﻴﻦ ﻫﻤﻮﺍﺭ ﻭ ﺻﺎﻑ ﮔﺮﺩﻳﺪ ، ﻭ ﺩﻳﮕﺮمردمان ﻧﺪﺍﻧﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻛﺠﺎﺳﺖ ﺗﺎ ﺭﻭﺯ ﻗﻴﺎﻣﺖ.
ﺷﺒﻰ ﻛﻪ ﺟﻨﺎﺯﻩ ﻓﺎﻃﻤﻪ ( ﺱ ) ﺭﺍ ﺩﻓﻦ ﻛﺮﺩﻧﺪ ، ﺩﺭ ﻗﺒﺮﺳﺘﺎﻥ ﺑﻘﻴﻊ ﺻﻮﺭﺕ ﭼﻬﻞ ﻗﺒﺮ ﺗﺎﺯﻩ ﺍﺣﺪﺍﺙ ﻛﺮﺩﻧﺪ . ﻫﻨﮕﺎﻣﻰ ﻛﻪ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎﻥ ﺍﺯ ﻭﻓﺎﺕ ﻓﺎﻃﻤﻪ ( ﺱ ) ﺁﮔﺎﻩ ﺷﺪﻧﺪ ، ﺑﻪ ﻗﺒﺮﺳﺘﺎﻥ ﺑﻘﻴﻊ ﺭﻓﺘﻨﺪ ﺩﺭ ﺁﻧﺠﺎ ﭼﻬﻞ ﻗﺒﺮ ﺗﺎﺯﻩ ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ ﻭ ﻗﺒﺮ ﻓﺎﻃﻤﻪ ( ﺱ ) ﺭﺍ ﭘﻴﺪﺍ ﻧﻜﺮﺩﻧﺪ ﺻﺪﺍﻯ ﺿﺠﻪ ﻭ ﮔﺮﻳﻪ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺮﺧﻮﺍﺳﺖ ، ﻫﻤﺪﻳﮕﺮ ﺭﺍ ﺳﺮﺯﻧﺶ ﻣﻰ ﻛﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﻣﻰ ﮔﻔﺘﻨﺪ : ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺷﻤﺎ ﺟﺰ ﻳﻚ ﺩﺧﺘﺮ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﺷﻤﺎ ﻧﮕﺬﺍﺷﺖ ، ﻭﻟﻰ ﺍﻭ ﺍﺯ ﺩﻧﻴﺎ ﺭﻓﺖ ﻭ ﺑﻪ ﺧﺎﻙ ﺳﭙﺮﺩﻩ ﺷﺪ ﻭ ﺩﺭ ﻣﺮﺍﺳﻢ ﻧﻤﺎﺯ ﻭ ﺩﻓﻦ ﺍﻭ ﺣﺎﺿﺮ ﻧﺸﺪﻳﺪ ﻭ ﻗﺒﺮ ﺍﻭ ﻧﻤﻰ ﺷﻨﺎﺳﻴﺪ . ﺳﺮﺍﻥ ﻗﻮﻡ ﮔﻔﺘﻨﺪ : ﺑﺮﻭﻳﺪ ﻋﺪﻩ ﺍﻯ ﺍﺯ ﺯﻧﺎﻥ ﺑﺎ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻴﺎﻭﺭﻳﺪ ﺗﺎ ﺍﻳﻦ ﻗﺒﺮﻫﺎ ﺭﺍ ﻧﺒﺶ ﻛﻨﻨﺪ ، ﺗﺎ ﺟﻨﺎﺯﻩ ﻓﺎﻃﻤﻪ ( ﺱ ) ﺭﺍ ﭘﻴﺪﺍ ﻛﻨﻴﺪ ﻭ ﺑﺮ ﺍﻭ ﻧﻤﺎﺯ ﺑﺨﻮﺍﻧﻴﻢ ﻭ ﻗﺒﺮﺵ ﺭﺍ ﺯﻳﺎﺭﺕ ﻛﻨﻴﻢ . ﻋﻠﻰ ( ﻉ ) ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺗﺼﻤﻴﻢ ﺑﺎﺧﺒﺮ ﺷﺪ ، ﺧﺸﻤﮕﻴﻦ ﺍﺯ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺁﻣﺪ ﺁﻧﭽﻨﺎﻥ ﺧﺸﻤﮕﻴﻦ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﭼﺸﻤﻬﺎﻳﺶ ﺳﺮﺥ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺭﮔﻬﺎﻯ ﮔﺮﺩﻧﺶ ﭘﺮ ﺍﺯ ﺧﻮﻥ ؛ ﻭ ﻗﺒﺎﻯ ﺯﺭﺩﻯ ﻛﻪ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﻧﺎﮔﻮﺍﺭﻳﻬﺎ ﻣﻰ ﭘﻮﺷﻴﺪ ، ﻭ ﺑﺮ ﺷﻤﺸﻴﺮ ﺫﻭﺍﻟﻔﻘﺎﺭﺵ ﺗﻜﻴﻪ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﺗﺎ ﺑﻪ ﻗﺒﺮﺳﺘﺎﻥ ﺑﻘﻴﻊ ﺁﻣﺪ ﻭ ﻣﺮﺩﻡ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻧﺒﺶ ﻗﺒﺮﻫﺎ ﺗﺮﺳﺎﻧﻴﺪ .
ﻣﺮﺩﻡ ﮔﻔﺘﻨﺪ : ﺍﻳﻦ ﻋﻠﻰ ﺑﻦ ﺍﺑﻰ ﻃﺎﻟﺐ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﻰ ﺁﻳﺪ ، ﺩﺭ ﺣﺎﻟﻰ ﻛﻪ ﺳﻮﮔﻨﺪ ﻳﺎﺩ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﮔﺮ ﻳﻚ ﺳﻨﮓ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻗﺒﺮﻫﺎ ﺟﺎ ﺑﻪ ﺟﺎ ﺷﻮﺩ ، ﺗﻤﺎﻡ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﻛﺸﺖ . ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻫﻨﮕﺎﻡ ، ﻋﻤﺮ ﺑﺎ ﺟﻤﻌﻰ ﺍﺯ ﺍﺻﺤﺎﺏ ﺧﻮﺩ ﺑﺎ ﻋﻠﻰ ( ﻉ ) ﻣﻠﺎﻗﺎﺕ ﻛﺮﺩﻧﺪ . ﻋﻤﺮ ﮔﻔﺖ : ﺍﻯ ﺍﺑﻮﺍﻟﺤﺴﻦ ! ﺍﻳﻦ ﭼﻪ ﻛﺎﺭ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﻯ ، ﺳﻮﮔﻨﺪ ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﻗﻄﻌﺎ ﻗﺒﺮ ﺯﻫﺮﺍ ( ﺱ ) ﺭﺍ ﻧﺒﺶ ﻣﻰ ﻛﻨﻴﻢ ، ﻭ ﺑﺮ ﺍﻭ ﻧﻤﺎﺯ ﻣﻰ ﺧﻮﺍﻧﻴﻢ . ﺣﻀﺮﺕ ﻋﻠﻰ (ﻉ ) ﺩﺳﺖ ﺑﺮ ﺩﺍﻣﻦ ﺍﻭ ﺯﺩ ﻭ ﺁﻥ ﺭﺍ ﭘﻴﭽﻴﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺯﻣﻴﻦ ﻛﺸﻴﺪ ، ﻋﻤﺮ ﺑﻪ ﺯﻣﻴﻦ ﺍﻓﺘﺎﺩ ، ﻋﻠﻰ (ﻉ ) ﻓﺮﻣﻮﺩ : ﺍﻯ ﭘﺴﺮ ﺳﻮﺩﺍﻯ ﺣﺒﺸﻴﻪ ! ﻣﻦ ﺍﺯ ﺣﻖ ﺧﻮﺩ ﮔﺬﺷﺘﻢ ﺍﺯ ﺑﻴﻢ ﺁﻥ ﻛﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﺍﺯ ﺩﻳﻦ ﺧﺎﺭﺝ ﻧﺸﻮﻧﺪ ، ﺍﻣﺎ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﻧﺒﺶ ﻗﺒﺮ ﻓﺎﻃﻤﻪ ( ﺱ ) ، ﺳﻮﮔﻨﺪ ﺑﻪ ﺧﺪﺍﻳﻰ ﻛﻪ ﺟﺎﻧﻢ ﺩﺭ ﺍﺧﺘﻴﺎﺭ ﺍﻭﺳﺖ ، ﺍﮔﺮ ﭼﻨﻴﻦ ﻛﺎﺭﻯ ﻛﻨﻴﺪ ﺯﻣﻴﻦ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺧﻮﻥ ﺷﻤﺎ ﺳﻴﺮﺍﺏ ﻣﻰ ﻛﻨﻢ . ﭼﻨﻴﻦ ﻧﻜﻨﻴﺪ ﺗﺎ ﺟﺎﻥ ﺳﺎﻟﻤﻰ ﺍﺯ ﻣﻴﺎﻥ ﺑﻪ ﺩﺭ ﺑﺮﻳﺪ . ﺍﺑﻮﺑﻜﺮ ﺑﻪ ﺣﻀﻮﺭ ﻋﻠﻰ ( ﻉ ) ﺁﻣﺪ ﻭ ﻋﺮﺽ ﻛﺮﺩ: ﺗﻮ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺣﻖ ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ (ﺹ ) ﻭ ﺑﻪ ﺣﻖ ﺁﻥ ﻛﺴﻰ ﻛﻪ ﺑﺎﻟﺎﻯ ﻋﺮﺵ ﺍﺳﺖ ( ﻳﻌﻨﻰ ﺧﺪﺍ ) ، ﺳﻮﮔﻨﺪ ﻣﻰ ﺩﻫﻢ ﻋﻤﺮ ﺭﺍ ﺭﻫﺎ ﻛﻦ ، ﻣﺎ ﭼﻴﺰﻯ ﺭﺍ ﻛﻪ ﺷﻤﺎ ﻧﭙﺴﻨﺪﻳﺪ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻧﻤﻰ ﺩﻫﻴﻢ ﺳﭙﺲ ﻋﻠﻰ ( ﻉ ) ﻓﺮﻣﻮﺩ : ﺍﻯ ﻋﻤﺮ ، ﺗﻮ ﻫﻤﺎﻥ ﻛﺴﻰ ﻧﻴﺴﺘﻰ ﻛﻪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ( ﺹ ) ﻗﺼﺪ ﻛﺸﺘﻦ ﺗﻮ ﺭﺍ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺳﺮﺍﻍ ﻣﻦ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩ ﻣﻦ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﻰ ﻛﻪ ﺷﻤﺸﻴﺮ ﺑﻪ ﻛﻤﺮ ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻮﺩﻡ ﺁﻣﺪﻡ ﻭ ﺑﻪ ﺳﻮﻳﺖ ﺣﻤﻠﻪ ﻛﺮﺩﻡ ﺗﺎ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺑﻜﺸﻢ ، ﻭﻟﻰ ﺧﺪﺍﻭند ﻋﺰﻭﺟﻞ ﺁﻳﻪ ﻧﺎﺯﻝ ﻛﺮﺩ ﻛﻪ ( ﻓﻠﺎ ﺗﻌﺠﻞ ﻋﻠﻴﻬﻢ ﺍﻧﻤﺎ ﻧﻌﺪ ﻟﻬﻢ ﻋﺪﺍ ) ﻳﻌﻨﻰ : ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﻋﺠﻠﻪ ﻣﻜﻦ ﻛﻪ ﺑﺮﺍﻳﺸﺎﻥ ﺁﻣﺎﺩﻩ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﻳﻢ ﺁﻥ ﮔﺎﻩ ﻋﻠﻰ ( ﻉ ) ﻋﻤﺮ ﺭﺍ ﺭﻫﺎ ﻛﺮﺩ ، ﻭ ﻣﺮﺩﻡ ﻣﺘﻔﺮﻕ ﺷﺪﻧﺪ ﻭ ﺍﺯ ﻓﻜﺮ ﻧﺒﺶ ﻗﺒﺮ ﻣﻨﺼﺮﻑ ﮔﺮﺩﻳﺪﻧﺪ .
#علی_علیه_السلام_و_شهادت_فاطمه_سلام_الله_علیها
🤔#پرسش
❔امام علی حتى يك بار در طول عمرش از قتل همسرش بدست خليفه ناراحت و نگران نبوده و آنرا به زبان نياورده است. باید از #روحانیون_شیعه و پيروان آنها مورد زیر را عرضه کرد که آن را بپذيرند: داستان قتل فاطمه به دست عمر دروغى بيش نبوده كه قرنها پس از صدر اسلام به آن دامن زده شده است و به مرور زمان پر و پا گرفته است ❗️❗️
💠#پاسخ💠
👌امیرمؤمنان علیه السلام بارها و بارها از جریان شهادت حضرت زهرا سلام الله علیها یاد کردند و اظهار تاسف و ناراحتی کردند .
🔸سليم بن قيس می گوید ؛
« عمر بن خطاب نصف اموال همه عمّال خود را از آنان گرفت مگر قنفذ عدوى- او نيز يكى از كارمندان او بود- كه چيزى از او نگرفت و آنچه از او گرفته بود بيست هزار درهم مى شد، به او بازگرداند، و نه از او عشر گرفت و نه نصب عشر. با على عليه السّلام ملاقات كردم و از اين كار عمر از او پرسيدم. فرمود: آيا مى دانى چرا از قنفذ دست برداشت و چيزى از وى غرامت نگرفت؟
❕گفتم. نه. فرمود: زيرا او بود كه وقتى فاطمه عليها السّلام آمد تا بين من و آنان قرار گيرد، با تازيانه اش او را زد، چنان كه وقتى فاطمه عليها السّلام از دنيا رفت، جاى تازيانه همچون بازوبند روى بازويش مانده بود »
📚بحار الانوار، ج 30، ص 302- 303؛ كتاب سليم، ج 2، ص 674؛ عوالم العلوم، ج 11، ص 413.
🔸باز سلیم می گوید ؛
«در حلقه اى در مسجد رسول خدا حاضر شدم كه جز سلمان، ابو ذر، مقداد، محمّد بن ابى بكر، عمر بن ابى سلمه، قيس بن سعد بن عباده، همه از بنى هاشم بودند. عباس به على عليه السّلام گفت: به نظر شما، چرا عمر، قنفذ را مانند ديگر كارمندانش وادار به پرداخت غرامت نكرد؟
❕على عليه السّلام نگاهى به اطراف انداخت. چشمانش پر از اشك شد، پس فرمود: اين پاداش ضربه تازيانه اى بود كه به فاطمه عليها السّلام زد. وقتى فاطمه عليها السّلام از دنيا رفت، اثر اين ضربه همچون بازوبندى روى بازوى او بود ... »
📚همان منابع
🔸ابن عباس گوید "
«در ذی قار بر على عليه السّلام وارد شدم. صحيفه اى برايم بيرون آورد و گفت: پسر عباس! اين صحيفه اى است كه رسول خدا بر من املا فرمود و من، به خط خودم نوشتم. گفتم: يا امير المؤمنين! آن را برايم بخوان. على عليه السّلام آن را برايم خواند. همه حوادث پس از رسول خدا تا شهادت حسين عليه السّلام، و اينكه چگونه كشته مى شود، چه كسى او را مى كشد و چه كسانى با او به شهادت مى رسند، همه و همه در آن آمده بود. على عليه السّلام سخت گريست و مرا به گريه انداخت. از جمله مطالبى كه على عليه السّلام خواند، اين بود: چگونه با او رفتار مى شود، و چگونه فاطمه به شهادت مى رسد، و چگونه حسن شهيد مى شود، و چگونه امّت با او مكر مى ورزد ... »
📚كتاب سليم، ج 2، ص 915؛ فضائل ابن شاذان، ص 141؛
🔸روايت شده امیرمؤمنان هنگام دفن زهرا عليها السلام خطاب به رسول خدا گفت ؛
❕ «... دخترت به تو خبر خواهد داد كه چگونه امتت فراهم گرديدند، و بر او ستم ورزيدند. از او بپرس چنان كه شايد و خبر گير از آنچه بايد، چه اندوه هايى كه در سينه اش نهفته است، و او راهى براى بيان آن نيافته است ...».
📚كافى، ج 1، ص 459؛ مرآة العقول، ج 5، ص 329؛ نهج البلاغه، خ 202.
🔸در نقل دیگری علیه السلام فرمود ؛
«من، فاطمه، حسن، و حسين نزد رسول خدا بوديم كه به ما التفات فرمود و گريست. گفتم. يا رسول اللّه! چرا گريه مى كنيد؟ فرمود: از ضربه اى كه بر فرق سر تو و سيلى اى كه به صورت فاطمه عليها السّلام مى زنند، گريه مى كنم».
📚امالى صدوق، ص 118؛ بحار الانوار، ج 28، ص 51؛ ر. ك: ج 44، ص 149؛ اثبات الهداة، ج 1، ص 281؛ عوالم العلوم، ج 11، ص 397؛ ضياء العيون، ج 1، ص 189؛ وفاة الصديقة الزهراء عليها السّلام، ص 60، مناقب آل ابى طالب، ج 2، ص 209.
👌راوی گوید از ابو طفيل عامر بن واثله شنيدم كه اميرالمؤمنين در سخنى به عمر گفت: «... و اين آتشى است كه شما در خانه ام برافروخته ايد تا من، فاطمه دختر رسول خدا ، فرزندانم حسن و حسين و زينب و ام كلثوم را بسوزانيد»
📚ترجمه ماساه الزهراء ، عاملی ، ص 381 _ الهدایه الکبری ص 163
🔸در گذشته نصوص بیشتری در این رابطه از علی علیه السلام و سایر امامان آورده بودیم
🖤 پیام فاطمیه چیست؟!
▪️این است که
حتی اگر دستت را شکستند دست از یاری امام_زمانت برنداری..
▪️منِ فاطمه، برای امام زمانم،
امیرالمؤمنین جان دادم.
🖤🖤🖤
شما برای امام_زمانتان پسرم مهدی چه کردید؟! و چه خواهید کرد؟!
🖤🖤🖤
هدایت شده از یوسف الزهرا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
.
اللهم صل علی علی بن موسی الرضاالمرتضی الامام التقی النقی وحجتک علی من فوق الارض ومن تحت الثری الصدیق الشهیدصلوة کثیرةتامةزاکیةمتواصلةمتواترة مترادفةکافضل ماصلیت علی احدمن اولیائک
این الطالب بدم المقتول بکربلاء:
─┅═༅🕊🖤🕊༅═┅─
درد مادر را نمی فهمیم ما
نور و کوثر نمی فهمیم ما
قدر را آخر نمی فهمیم ما
قدر زهرا را فقط حیدر شناخت
یاس پرپر را نمی فهمیم ما
ما فقط گریه بلد هستیم و بس
روضه ی در را نمی فهمیم ما
درد زهرا که فقط محسن نبود
درد مادر را نمی فهمیم ما
فضه می داند چه شد در آن میان
حرف معجر را نمی فهمیم ما
پیش چشم شوهرش او را زدند
داغ حیدر را نمی فهمیم ما
زخم ابرو را نمی دانیم ما
درد آن سر را نمی فهمیم ما
ناتوان در بین بستر نیمه جان
زخم بستر را نمی فهمیم ما
خانه ی بی مادر و بی تکیه گاه
رنج دختر را نمی فهمیم ما
دختری که می رود تا روی تل
حال خواهر را نمی فهمیم ما
زخم سرخ کندی آن تیغ را
بر روی حنجر نمی فهمیم ما
تا قیامت روضه اش سربسته ماند
جسم بی سر را نمی فهمیم ما
خیمه ها غارت شد اما روضه ی
کشف معجر را نمی فهمیم ما
👤شاعر: وحید محمدی
هدایت شده از یوسف الزهرا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
.
اللهم صل علی علی بن موسی الرضاالمرتضی الامام التقی النقی وحجتک علی من فوق الارض ومن تحت الثری الصدیق الشهیدصلوة کثیرةتامةزاکیةمتواصلةمتواترة مترادفةکافضل ماصلیت علی احدمن اولیائک
بعد از رسول حرمت آل عبا شکست
دست قضا ، شیشه ی شرم و حیا شکست
آتش گرفت باب نزول ملائکه
در سست شد به ضرب لگد از جفا شکست
یا ایهاالرسول بخوان واقعه که چون
مسمار در ، سینه ی خیرالنسا شکست
سنگی که حرمت رخ آیینه را نداشت
با سیلی ای که زد رخ آیینه را شکست
گوشواره ای که بود ضریح طواف حور
یا رب به ضرب سیلی ِ یک بیحیا شکست
افتاد از نفس ، پر پروانه هم که سوخت
روح غرور و غیرت شیر خدا شکست
وقتی که قلب حضرت خاتم زغم شکست
عیسی صلیب و موسی عمران عصا شکست
دست قضا قدر همه را جمع کرد بعد
این غصه را به روی سر کربلا شکست
یاایهالرسول کجایی قیامت است
سر نیزه پهلوی پسر مرتضا شکست
آه از دمی که گودی گودال خون گرفت
با نعل تازه سم ستور سینه را شکست
با سنگ و تیر و نیزه همه “زائر”ش شدند
یک پیرمرد گونه ی او با عصا شکست
در شلوغی گذرها غالبا
سخت خواهد بود تنها رد شدن
وای اگر دعوا نباشد تن به تن
مانده باشد بین سیصد مرد!زن..
جنگ جنگ عصمت و بی عصمتی ست
فاطمه بر اسم حیدر غیرتی ست
شعله بالا رفت زهرا جا نزد
حرفی از سازش به کافرها نزد
پشت پا بر غربت مولا نزد
جز به خون این حکم را امضا نزد
حکم صادر کرد با خون اینچنین
هست علی تنها امیرالمومنین
اهرمن هیزم بدست آمد اگر
فاطمه بسته است چادر بر کمر
گر گرفته بین آتش میخ در
باز اما میکند سینه سپر
صدهزاران میخ پیش او کم است
فاطمه در راه حیدر محکم است
تا که دود شعله شد از در بلند
گشت دیگر ناله ی کوثر بلند
از زمین دیگر نشد پیکر بلند
زیر پا افتاده اما سربلند
نیمه جان هم باز او صاحب لواست
چادر خاکی او مشکل گشاست
گرچه هرروضه مکرر میرسد
روضه روضه حرف دیگر میرسد
این حماسه کی به آخر میرسد
ارث مادر تا به دختر میرسد
کربلا زهرای خیمه زینب است
روز دشمن از وقار او شب است
گوشه گودال تنها میشود
گرچه می افتد زمین پا میشود
زینب کرار دنیا میشود
دین زصبرش باز احیا میشود
در اسیری سرفرازی میکند
صبر او با مرگ بازی میکند
هدایت شده از یوسف الزهرا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
.
اللهم صل علی علی بن موسی الرضاالمرتضی الامام التقی النقی وحجتک علی من فوق الارض ومن تحت الثری الصدیق الشهیدصلوة کثیرةتامةزاکیةمتواصلةمتواترة مترادفةکافضل ماصلیت علی احدمن اولیائک
هدایت شده از یوسف الزهرا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
.
اللهم صل علی علی بن موسی الرضاالمرتضی الامام التقی النقی وحجتک علی من فوق الارض ومن تحت الثری الصدیق الشهیدصلوة کثیرةتامةزاکیةمتواصلةمتواترة مترادفةکافضل ماصلیت علی احدمن اولیائک