خیلی دعا کردم نشد مشک و بغل کردم نشد داداش حسین شرمنده اتم 😭 التماس دعا 🙏 🖤🖤🖤🖤🖤

شهادت عباس«ع» پس از شهادت یاران واهل بیت «ع» کاسه صبر حضرت عباس«ع» لبریز شد او دیگر نمی توانست بی یاوری امام خود را تحمل کند سینه او از وضع دلخراش به تنگ امده بود.او قدم پیش نهاد تا از امام خود اذن بگیرد. نام ها، کنیه ها و القاب حضرت عباس«ع» یک «ابو قربه»صاحب مشک اب ۲-ابو القاسم«جابر بن انصاری» در زیارت نامه خود او را این گونه خواند. «السلام علیک یا ابا القاسم علیک یا عباس بن علی» سلام برشما ای پدر قاسم ۳-ابو الفضل،پدر فضل

تاریخ نگاران گفته اند:اصحاب حسین«ع» وعده ای از اهل بیت امام به شهادت رسیده بودند ابوالفضل«ع»برادران خویش را از بزرگ به کوچک مورد خطاب قرار داد و فرمود «تقدموا، پیشی بگیرید» او نخست نظری به سوی«عبدالله» انداخت، عبدالله«ع» از دو برادرش «عثمان»و «جعفر» بزرگتر بود، گفت :«تقدم بین یدی حتی اراک و احتسبک فانه لا ولد لک ، ای برادر گام پیش نه ، تا تو را در راه خداوند شهید ببینم و بردباری و صبر بر این پیشامد را به حساب خداوند بگذارم،زیرا تو فرزندی نداری» درسی که می توان گرفت:عباس برادران را از بزرگ به کوچک ، امر به جهاد فرمود:گویا شیوه تربیتی اولیای خدا این است که بزرگترها باید سرمشق و همیشه درکار خیر پیشگام باشند. دیگر اینکه که عباس «ع»فرزند نداشتن عبدالله را علت تقدم در پیشتازی می داند.

امام صادق ع رابطه امام حسین ع را با عباس ع این گونه وصف کرده و مورد سلام قرار داده است «السلام علی ابی الفضل المواسی اخاه بنفسه، سلام بر عباس ان عزیزی که برادرش را با ایثار جان خویش یاری کرد» او در راه حیات و بقای حسین ع واهداف او جان دادتا برادرش و اهداف او زنده بماند.

در زیارت ناحیه مقدسه نیز این ویژگی عباس بسیار بارز معرفی شده است. «السلام علی العباس بن امیر المومنین المواسی اخاه بنفسه» سلام ودرود بر عباس فرزند امیر المو منین ، او که با تقدیم جان خود ، برادر را یاری رسانید.

اما چرا عباس؟ پاسخ این پرسش را از سخن طبری به نقل از ابی مخنف بر گرفته ایم بعد از ظهر تاسوعا بود که سپاه عمر سعد همه بر جنگ اماده بودند. ناگهان عمر بن سعد فریاد زد «یا خیل الله ارکبنی ، و ابشری بالجنه ای لشکر خدا سوار شوید که شما را به بهشت بشارت باد » همه بر اسب سوار وبه سوی امام حسین ع حمله ور شدند. عباس به امام حسین عرض کرد:«یا اخی اتاک القوم، ای برادر دشمن به شما رو اورده است امام از جا برخاست و فرمود «یا عباس ارکب بنفسی انت یا اخی حتی تلقاهم فتقول لهم ما لکم؟وما بدا لکم؟ ای عباس سوار شو ،جانم فدایت ای برادر تا اینکه که انها را ملاقات کنی. پس به انها بگو چه می کنید وچه می خواهید» بی شک ، از عبارت بنفسی انت «جانم فدایت» عصمت حضرت عباس ثابت می شود. چرا که هرگز در کلام امام غلو راه ندارد وعباس انقدر کمال دارد و از خطا وعیب مبری است که این گونه مورد خطاب ولی الله قرار می گیرد.

ایمان استوار ایه قرانی ، «قالت الاعراب امنا قل لم تومنوا ولکن قولوا اسلمنا ولما یدخل الایمان فی قلوبکم» عربهای بادیه نشین گفتند ایمان اوردیم به انها بگو شما هنوز ایمان نیاوردید بلکه بگویید که اسلام اوردیم ، چرا که هنوز ایمان در دلهایتان راه نیافته است.

۴-تیز بینی و دور اندیشی: امام صادق ع درباره عباس ع فرموده است: «کان العباس نافذ البصیره، عباس تیز بین و دور اندیش بود»او به ظاهر امر چندان نظر نمی کرد ، بلکه بیشتر به عمق و باطن کار چشم دوخته بود.

در قران امده است«یا ایها الذین امنوا هل ادلکم علی تجاره تنجیکم من عذاب الیم تومنون بالله و رسوله و تجاهدون فی سبیل الله باموالکم وانفسکم ذلکم خیر لکم ان کنتم تعلمون» ای اهل ایمان ایا شما را به تجارتی که از عذاب دردناک نجاتتان دهدراهنمایی کنم؟ ان ایمان اوردن به خدا و رسول او و جهاد کردن در راه خدا با اموال وجانتان است» عباس ع اعضا و جوارح خویش را به راه احیای اسلام نهاد.

۵-محافظت از جان امام حسین ع در زیارت ناحیه مقدسه عباس اینگونه معرفی شده است«الفادی له الواقی، ان عزیزی که خود را فدا کرد وهمه تلاش خود را برای حفظ ونگهداری امامش به کار بست» این حالت زاییده معرفتی است که فرد در ان امام را همه چیز خود می بیند. اری در بینش قرانی ما«النبی اولی بالمومنین من انفسهم»پیامبر «ص»بر مومنین از جانشان مقدم است»

۶-تلاش برای کسب رضایت امام امام جواد ع این نکته را در زیارت ناحیه مقدسه مورد اشاره قرار داده است. می فرماید :«الساعی الیه بمائه» عباس برای بر اوردن خواسته امامش که اوردن اب بود تلاش کرد.

۷-جان باختگی در راه امام در زیارت ناحیه امده است«المقطوعه یداه» حضرت عباس دو دست مبارکش در راه امام قطع شد.