امام صادق ع رابطه امام حسین ع را با عباس ع این گونه وصف کرده و مورد سلام قرار داده است «السلام علی ابی الفضل المواسی اخاه بنفسه، سلام بر عباس ان عزیزی که برادرش را با ایثار جان خویش یاری کرد» او در راه حیات و بقای حسین ع واهداف او جان دادتا برادرش و اهداف او زنده بماند.

در زیارت ناحیه مقدسه نیز این ویژگی عباس بسیار بارز معرفی شده است. «السلام علی العباس بن امیر المومنین المواسی اخاه بنفسه» سلام ودرود بر عباس فرزند امیر المو منین ، او که با تقدیم جان خود ، برادر را یاری رسانید.

اما چرا عباس؟ پاسخ این پرسش را از سخن طبری به نقل از ابی مخنف بر گرفته ایم بعد از ظهر تاسوعا بود که سپاه عمر سعد همه بر جنگ اماده بودند. ناگهان عمر بن سعد فریاد زد «یا خیل الله ارکبنی ، و ابشری بالجنه ای لشکر خدا سوار شوید که شما را به بهشت بشارت باد » همه بر اسب سوار وبه سوی امام حسین ع حمله ور شدند. عباس به امام حسین عرض کرد:«یا اخی اتاک القوم، ای برادر دشمن به شما رو اورده است امام از جا برخاست و فرمود «یا عباس ارکب بنفسی انت یا اخی حتی تلقاهم فتقول لهم ما لکم؟وما بدا لکم؟ ای عباس سوار شو ،جانم فدایت ای برادر تا اینکه که انها را ملاقات کنی. پس به انها بگو چه می کنید وچه می خواهید» بی شک ، از عبارت بنفسی انت «جانم فدایت» عصمت حضرت عباس ثابت می شود. چرا که هرگز در کلام امام غلو راه ندارد وعباس انقدر کمال دارد و از خطا وعیب مبری است که این گونه مورد خطاب ولی الله قرار می گیرد.

ایمان استوار ایه قرانی ، «قالت الاعراب امنا قل لم تومنوا ولکن قولوا اسلمنا ولما یدخل الایمان فی قلوبکم» عربهای بادیه نشین گفتند ایمان اوردیم به انها بگو شما هنوز ایمان نیاوردید بلکه بگویید که اسلام اوردیم ، چرا که هنوز ایمان در دلهایتان راه نیافته است.

۴-تیز بینی و دور اندیشی: امام صادق ع درباره عباس ع فرموده است: «کان العباس نافذ البصیره، عباس تیز بین و دور اندیش بود»او به ظاهر امر چندان نظر نمی کرد ، بلکه بیشتر به عمق و باطن کار چشم دوخته بود.

در قران امده است«یا ایها الذین امنوا هل ادلکم علی تجاره تنجیکم من عذاب الیم تومنون بالله و رسوله و تجاهدون فی سبیل الله باموالکم وانفسکم ذلکم خیر لکم ان کنتم تعلمون» ای اهل ایمان ایا شما را به تجارتی که از عذاب دردناک نجاتتان دهدراهنمایی کنم؟ ان ایمان اوردن به خدا و رسول او و جهاد کردن در راه خدا با اموال وجانتان است» عباس ع اعضا و جوارح خویش را به راه احیای اسلام نهاد.

۵-محافظت از جان امام حسین ع در زیارت ناحیه مقدسه عباس اینگونه معرفی شده است«الفادی له الواقی، ان عزیزی که خود را فدا کرد وهمه تلاش خود را برای حفظ ونگهداری امامش به کار بست» این حالت زاییده معرفتی است که فرد در ان امام را همه چیز خود می بیند. اری در بینش قرانی ما«النبی اولی بالمومنین من انفسهم»پیامبر «ص»بر مومنین از جانشان مقدم است»

۶-تلاش برای کسب رضایت امام امام جواد ع این نکته را در زیارت ناحیه مقدسه مورد اشاره قرار داده است. می فرماید :«الساعی الیه بمائه» عباس برای بر اوردن خواسته امامش که اوردن اب بود تلاش کرد.

۷-جان باختگی در راه امام در زیارت ناحیه امده است«المقطوعه یداه» حضرت عباس دو دست مبارکش در راه امام قطع شد.

۸-عروج به والاترین مراتب کمال: چون ابوالفضل در این دنیا از والاترین مراتب برخوردار است ونیز ظاهر دو دست وبازوی خود را در این راه نثار کرد، در عالم معنا هم خدای تعالی ایشان را دو بال عنایت فرموده که همگان به علو مرتبه او غبطه می خورند.

عبارت امام زین العابدین ع گویای این واقعیت است:««وفدی اخاه بنفسه حتی قطعت یداه ، فابد له الله بهما جناحین یطیر بهما مع الملائکه فی الجنه کما جعل لجعفر بن ابی طالب، او جانش را فدای برادرش کرد تا این که دستانش قطع شد.پس به جای ان خدا دو بال به او عنایت کرد تا با فرشتگان در بهشت پرواز کند، همان طوری که برای جعفر بن ابی طالب قرار داد.

۹-علم ویقین در روایت امده است :«ان العباس بن علی زق العلم زقا عباس ع قبل از انکه توان تحصیل علم بیابد ان را تغذیه کرده است» در کتاب کبریت احمر امده «ان العباس من اکابر و افاضل فقهاء اهل البیت بل انه عالم غیر متعلم، عباس از بزرگترین و فاضل ترین فقیهان اهل بیت است، بلکه او دانشمندی تعلیم نادیده است»در این سخن اشاره ای است به اینکه او از علم الهی لدنی برخوردار بود.