🌱🌸🌱🌸🌱🌿☘🌿🌸🌱🌿🌿🌿 🌸🌱🌿🌸☘🌱🌸 🌱🌿🌸 او نقل مي‎كند كه روزي در محضر زهراي اطهر ـ عليها السلام ـ بودم كه صحيفه‎اي نوراني ديدم. سؤال كردم اين چه نوشتاري است، فرمود: «هذا لوح اهداهُ الله الي رسول الله ـ صلّي الله عليه و آله ـ فيه اسم ابي و اسم بعلي و اسم اِبْنَيّ و اسماء الاوصياء من ولدي فاعطا فيه ليَسُرّني»؛ اين كتابي است كه خدا آن را به پيامبر هديه فرمود. در اين نوشتار نام پدرم و شوهرم و اسم دو فرزندم و اماماني كه همه از فرزندان من هستند، وجود دارد. رسول خدا آن را به من عطا كرد تا مرا مسرور و شادمان سازد. گفتم: در اين كتاب دوازده نام ثبت شده است، آنها اسامي چه كساني است؟ فاطمه ـ عليها السلام ـ فرمود: «هذه اسماء الاوصياء اوّلهم ابن عمّي واحد عشر من ولدي و آخر هم القائم»[1]؛ اين نام‎هاي جانشينان -پيامبر- است، اول آنها علي ـ عليه السلام ـ پسر عموي من و يازده فرزندان او كه همه از نسل من هستند و آخرين آنها، حضرت قائم ـ عليه السلام ـ است. 🌸🌱 🌿🌱🌸 🌸🌱🌿🌸🌿🌿🌿🌱🌿☘🌸

🌸🌱🌿🌱🌸🌱🌿🌿🌸🌱🌿 🌿🌱🌸🌱🌸 در برخي از اخبار و روايات، پس از بيان ماجراي «خبر لوح» به نسخه برداري جابر اشاره كرده و از تطبيق آن چه جابر در دست دارد با لوحي كه امام محمد باقر ـ عليه السلام ـ نزد خود دارد سخن گفته شده است. سپس به اين عبارت صراحت دارد كه در لوح از قول خداوند تبارك و تعالي نوشته شده است: «... با فرزند او (امام حسن عسكري ـ عليه السلام ـ)، «م ح م د» كه رحمت است براي جهانيان، سعادت را به اوج مي‎رسانم.» كمال موسي، شوكت عيسي، شكيبايي ايوب با اوست. در زمان (غيبتِ) او دوستان من خوار و زبون مي‎شوند و سرهاي آنها همچون سرهاي ترك و ديلم به پيش اين و آن به رسم هديه فرستاده مي‎شود، كشته مي‎شوند، سوزانيده مي‎شوند و همواره در ترس و وحشت و اضطراب به سر مي‎برند. زمين با خونشان رنگين گردد، زنانشان در سوگ آنها گريان و نالان شوند، آنها دوستان حقيقي من هستند كه به وسيلة آنها فتنه‎هاي تيره و تار را دفع كنم و به وسيلة آنان اضطرابها و تشويش‎ها را برطرف سازم و گرفتاري‎ها را رفع نمايم و بندها را فروگشايم. بر آنها باد صلوات و درود و رحمت از پروردگارشان و آنهايند هدايت يافتگان.»[2] 🌱🌸 🌸🌱🌿🌸 🌸🌱🌸🌿🌱🌸🌿🌱🌸🌱🌿🌿🌱

🌱🌸🌿🌱🌸🌿🌱🌸🌿🌱🌸 🌸🌱🌿🌿🌱 🌱🌸🌿 يـا رب كـه كارها همه گردد به كام ما نور حضور خـويش فروزد امام ما مـا بـادة مـحـبّت او نـوش كـرده‎ايـم اي بـي‎خـبر ز لذّت شرب مدام ما هرگز نميرد آن كه از اين باده زنده شد ثبت است بـر جريدة عالم دوام ما اي بـاد اگر بـه كـوي امام زمان رسي زينهار عرضه دار به پيشش پيام ما گو هـمتي بـدار كـه مـخمور فُـرقتيم شايد برآيد از مي‎وصل تو كام ما[3] 🌸🌱 🌱🌸🌿 🌸🌱🌸🌿🌿🌿🌱🌿☘🌸🌿

🌸🌱🌿🌸🌱🌿🌸🌸🌱🌿🌸🌱 🌱🌿🌸🌸🌿 🌸🌱🌿🌱🌱 محمود بن لبيد مي‎گويد پس از رحلت رسول خدا ـ صلّي الله عليه و آله ـ، فاطمه را در كنار قبر حضرت حمزه، در احد در حال عزاداري وگريه مشاهده كردم، فرصت را غنيمت شمردم، به محضر او رفتم و پرسيدم: آيا براي امامت علي ـ عليه السلام ـ از سخنان رسول اكرم ـ صلّي الله عليه و آله ـ مي‎توان دليلي آورد؟ آن حضرت سخن خود را با اين عبارت شروع كرد: «و اعجباه انسيتم يوم غدير خم؟»؛ شگفتا! آيا حادثة عظيم غديرخم را فراموش كرده‎ايد؟! سپس سخن جامع و كامل پيامبر ـ صلّي الله عليه و آله ـ را دربارة حضرت علي ـ عليه السلام ـ بيان فرمود. آنگاه با پرسش ديگر من، اين عبارات زرّين و مهر آفرين را بيان نمود: 🌱🌸 🌸🌱🌸 🌱🌿🌸🌱🌿🌱🌸🌿🌱🌸🌱🌿

🌿🌱🌸🌱🌿🌸🌱🌿🌱🌸 🌱🌸🌱🌿 🌸🌱🌿 🌸🌱 «قسم به خدا اگر حق را به اهلش واگذار مي‎كردند و از عترت رسول خدا اطاعت مي‎نمودند، دو نفر هم با يكديگر اختلاف نمي‎كردند و امامت همان گونه كه رسول خدا معرفي فرمود از علي ـ عليه السلام ـ تا حضرت قائم (عج) فرزند نهم امام حسين ـ عليه السلام ـ پشت به پشت و نسل به نسل تداوم مي‎يافت.»[4] شناخت ديرينة زهراي مرضيه ـ عليها السلام ـ نسبت به فرزند عزيز خود و آيندة عالمگير او وسعتي بسيار دارد به گونه‎اي كه رواياتي نيز از سوي راويان اهل سنت در اين باره به چشم مي‎خورد كه از آن ميان مي‎توان به اين حديث اشاره كرد كه رسول اكرم ـ صلّي الله عليه و آله ـ به دخت دلبند خود فرمود 🌸🌱🌿 🌱🌸🌿🌱🌸 🌸🌱🌿🌱🌸🌿🌱🌸🌱🌿🌸🌱🌿

🌱🌸🌱🌿🌸🌱🌿🌱🌸🌿 🌱🌸🌿🌱🌸🌱🌿 🌿🌸🌱🌿 «اي فاطمه! سوگند به خداوندي كه مرا به حق برانگيخت، مهدي اين امت از اين دو (حسن و حسين) است، چون دنيا پر از هرج و مرج شد، فتنه‎ها همه جا را فرا گرفت، راهها ناامن گرديد، گروهي‎برگروهي شبيخون زدند، بزرگان بر زيردستان ترحم نكردند، كوچكها احترام بزرگان را رعايت نكردند خداوند در چنين زماني كسي را مي‎فرستد كه قلعه‎هاي ضلالت را فتح مي‎كند و دل‎هاي بسته را مي‎گشايد و دين را در آخرالزّمان به پا مي‎دارد چنانكه من در اول زمان به پا داشتم. زمين را پر از عدل و داد كند، چنان كه پر از ستم شده باشد.» 🌱🌸 🌿🌸🌱🌿 🌸🌱🌿🌸🌱🌿🌸🌱🌿

🌱🌸🌿🌱🌸🌱🌿🌱🌸🌿🌱🌸 🌱🌸🌱🌿 🌿🌱🌸🌱 روشناي بينش فاطمي ـ عليها السلام ـ دربارة اميد آفرينش و فرياد رس هستي در سراي سيره و سخن فرزندان آن پاك‎بانو نيز به خوبي مشاهده مي‎شود، به گونه‎اي كه امام مجتبي ـ عليه السلام ـ با عبارت «خوشا به سعادت كسي كه روزگار او را درك كند»، آينة انديشة خود را نسبت به عظمت مهدي موعود ـ عليه السلام ـ نمايان مي‎سازد و مي‎فرمايد: «خيرها همه در آن زمان است، زيرا قائم ما قيام مي‎كند و تمامي تلخي‎ها و سختي‎ها را از بين مي‎برد. در زمان او درندگان با يكدگير سازش مي‎كنند، زمين گياهان خود را خارج مي‎كند، آسمان بركاتش را نازل مي‎كند، گنج‎هاي نهفته در زمين براي او ظاهر مي‎شوند، بين شرق و غرب عالم، تحت سلطه و سيطرة او در مي‎آيد، خوشا به سعادت كسي كه روزگار او را درك كند و اوامر و سخنان وي را گوش دهد.»[6] 🌸🌱 🌿🌸🌱 🌸🌱🌿🌱🌸🌿🌱🌸🌱🌿

شمیم یاس فاطمی: 🌸🌱🌱🌸🌱🌿🌱🌸🌱🌿🌱🌸 🌿🌱🌸 🌸🌱🌿 و سر سلسلة شهيدان شهید جاويد جهان، امام حسين ـ عليه السلام ـ طلوعي زرّين و بنيادين از آسمان باور خويش نسبت به پور نهمين خود بقيةُ الله، پديدار مي‎كند و با بي‎كران ارادت و عشق خود مي‎فرمايد: «لَوْ اَدْرَكْتُهُ لُخَدَمتهُ اَيّامُ حَياتي...[7]»؛ اگر زمان او را درك كنم همة عمر به خدمتگزاري وي مشغول مي‎شوم... كسي كه در زمان غيبت بر آزار و انكاردشمنان، صبر كند، همانند فردي است كه در محضر رسول خدا ـ صلّي الله عليه و آله ـ جهاد مي‎كند!! 🌸🌱🌿 🌱🌸🌱🌿 🌸🌱🌿🌱🌸🌱🌿🌱🌸🌱🌿

[1] . اصول كافي، ج 1، ص 537؛ كتاب عوالم، ج 11، ص 615؛ امالي صدوق، ص 182؛ تفسير البرهان، ج 2، ص 123. [2] . احتجاج طبرسي، ص 67؛ الزام الناصب، ج 1، ص 213؛ بحار الانوار، ج 36، ص 195؛ غيبت طوسي، ص 93. [3] . شوق مهدي ـ عليه السلام ـ (مجموعه اشعار فقيه والا گوهر ملا محسن فيض كاشاني (ره) دربارة حضرت مهدي ـ عليه السلام ـ)، ص 83. [4] . احقاق الحق، ج 21، ص 26 و 27؛ كوكب الدرّي، ج 1، ص 235؛ عوالم المعارف، ج 11، ص 228. [5] . ذخائر العقبي، ص 136. [6] . يوم الخلاص، ص 374؛ بشارة الاسلام، ص 81. [7] . عقدر الدرر، ص 160؛ كمال الدين، ص 317. 🌸🌱 🌸🌱🌿🌱🌸🌱🌿🌱🌸🌱🌿🌿