نذر فرهنگی دوره آموزشی رایگان نکات روانشناسی و معرفتی نام استاد: خانم دکتر نیلچی‌زاده @behshtfatm 🥀🥀🥀🥀🥀

نذر فرهنگی دوره آموزشی رایگان نکات معرفتی نام استاد : مجتهدی تهرانی @behshtfatm 🥀🥀🥀🥀🥀

برای رسیدن به سعادت باید با بعضی چیزها خداحافظی کرد نذر فرهنگی دوره آموزشی رایگان نکات روانشناسی و معرفتی نام استاد: مجتبی تمسکی @behshtfatm 🥀🥀🥀🥀🥀

نذر فرهنگی دوره آموزشی رایگان نکات معرفتی صحیفه سجادیه-دعای اول-قسمت 1 نام استاد : دکتر محمد علی انصاری @behshtfatm 🥀🥀🥀🥀🥀

🔷 «لا يَسْمَعُونَ فِيها لَغْواً وَ لا تَأْثِيماً، إِلَّا قِيلًا سَلاماً سَلاماً» (بهشتیان در بهشت موعود، سخن بيهوده و نسبت گناه به ديگرى را نمى‌شنوند. در آنجا سخنى جز سلام و درود نيست.) ♦️تجلی این آیات مبارکه، امروز در دنیای پر از فساد ما زمینیان نیز محسوس است. تعجب نکنید! سخنان بهشتی سید مرتضی آوینی را می گویم. اگر باور نمی کنید گوش دهید تا این صدا تفسیری عملی باشد برای این آیات! 🔸 آن زمانی که سید مرتضی به طور کامل در گمنامی بود، وقتی که رهبر معظم انقلاب در دیدار با اعضای گروه روایت فتح خطاب به آنها گفت که «من جمعه ها جلسات هیات دولت را به گونه ای تنظیم می کنم که برنامه روایت فتح شما را ببینم و این صدای نجیب راوی را باید نگه دارید و این خیلی مسأله با ارزشی است»، او کاری کرد که ایشان اصلا متوجه نشود که گوینده که هیچ، همه کار این برنامه خود او است. بعدها رهبر معظم انقلاب متوجه این مسأله و بزرگی روح ایشان شد و همین مسائل بود که ایشان را قانع کرد که علی رغم همه تهدیدات و ناامنی های شدید سال ۱۳۷۲، در حوزه هنری تهران در مراسم تشییع او حاضر شود. 🔵گوش کنیم و لذت ببریم. آن را به دیگران هم هدیه دهیم. اغراق نیست اگر بگوییم شنیدن و عمل به این حرف، ما را به مقام «خلیفه اللهی» موعود میرساند

. 📗 ادامه کتابِ 《 راستي دردهایم کو ؟ 》 #قسمت_صدوسیزده دشواری کار در منطقه را که می‌دیدم به این فکر می‌کردم که اگر صفر تا صد کار دست خودمان باشد، هماهنگی‌ها بیش‌تر می‌شود و می‌توانیم بهتر عمل کنیم. یک روز که دور هم نشسته بودیم، همین را گفتم. گفتم که باید ساماندهی و آماده‌سازی نیروها بر عهده خودمان باشد؛ چون وقتی این مسئولیت را قبول کنیم، نیروها را بهتر می‌شناسیم و در حین کار، هم تجربه کسب می‌کنیم و هم می‌توانیم نو به نو این تجربه‌ها را در کار استفاده کنیم. اگر این کار را می‌کردیم ابتکار عمل بیش‌تری داشتیم و نیروهای کم‌تری از ما به شهادت می‌رسیدند. این حرف‌ها بی‌تأثیر نبود. من به فاصله کوتاهی به عنوان فرمانده گروهان معرفی شدم. سنگینی این مسئولیت را روی شانه‌هایم احساس می‌کردم. تلاشم برای شناخت بیش‌تر منطقه، مضاعف شد. می‌خواستم وجب به وجب منطقه را بشناسم. از هرکس که اندک اطلاعاتی داشت، استفاده می‌کردم و سوال می‌پرسیدم. فکر کنم کلافه‌شان کرده بودم! سلاح جدیدی اگر می‌یافتم، بازش می‌کردم و اجزاء آن را دقیق می‌دیدم و کار کردن با آن را یاد می‌گرفتم. ....