eitaa logo
پاسخ به شبهات فجازی
89.9هزار دنبال‌کننده
5هزار عکس
3.7هزار ویدیو
91 فایل
🔹 کانال رسمی حجت‌الاسلام دکتر قربانی مقدم 🔹داستانک @dastanak_ir 🔹 سخنرانی های دکتر قربانی مقدم @ghorbanimoghadam_ir 🔹تبادل وتبلیغ @Admin_shobahat1 🔹ارسال شبهه @shobhe_ir 🔻 حمایت مالی از موسسه 6063731065865173 + eitaa.com/Shobhe_ShenaSi/7750
مشاهده در ایتا
دانلود
. ♻️ ریشۀ اصلیِ قیامِ امام حسین 🖋 حضرت آیت‌الله سیّدعلی خامنه‌ای [۱]. نه می‌توانیم بگوییم که حضرت برای «تشکیلِ حکومت» قیام کرد، و نه می‌توانیم بگوییم حضرت برای «شهید شدن» قیام کرد. امام حسین - علیه‌السّلام - هدفِ دیگری داشت که رسیدنِ به آن «هدف»، حرکتی را می‌طلبید که این حرکت، یکی از این دو «نتیجه» را داشت. پس حکومت یا شهادت، هیچ‌کدام «هدف» نبودند، بلکه دو «نتیجه» بودند. [۲]. هدف آن حضرت عبارت بود از انجام‌دادنِ یک «واجبِ عظیم» از واجباتِ دین که آن را هیچ‌کس قبل از امام حسین انجام نداده بود؛ نه رسولِ اکرم این واجب را انجام داده بود، نه امیرالمؤمنین، نه امام حسن؛ چون زمینۀ انجامِ این واجب، در زمانِ امام حسین پیش آمد. [۳]. دو نوع انحراف وجود دارد: گاهی مردم، فاسد می‌شوند، امّا احکامِ اسلامی از بین نمی‌رود، امّا گاهی هم مردم، فاسد می‌شوند، هم حکومت‌ها، هم علمای دین، به‌طوری‌که حقایقِ اسلام، تحریف و منکر را معروف و معروف را منکر، و خطّ اسلام را «صدوهشتاد درجه» عوض می‌کنند. آن حکم، حکمِ «تغییرِ وضع» و «تجدیدِ حیات»، یا به‌تعبیرِ امروز، «انقلاب» است که مربوط به «برگرداندنِ جامعۀ منحرف به خطّ اصلی» و «تضمین‌کنندۀ زنده‌شدنِ اسلام» است، بعد از آن‌که مُشرف به مردن است، یا مرده و ازبین‌رفته است. مسأله این است که اگر جامعۀ اسلامی «منحرف» شد و این انحراف، به‌جایی رسید که «خوفِ انحرافِ کلّ اسلام» بود، تکلیف چیست؟! [۴]. افزون‌بر‌این‌که باید انحرافِ اساسی در دین رخ داده باشد، شرطِ دیگرِ انجامِ این حکم، آن است که «زمینه» و «موقعیّت» برای انجامِ آن، مساعد باشد؛ چون خدای‌متعال، به چیزی که «فایده» ندارد و «اثر» نمی‌بخشد، تکلیف نکرده است. البتّه مراد از فراهم‌بودنِ موقعیّت، این نیست که «خطر»ی در پی نباشد، بلکه غرض این است که «پیامِ» قیام، به مردم منتقل خواهد شد و مردم خواهند فهمید و در اشتباه، نخواهند ماند. وجودِ «خطر»، این «تکلیف» را ساقط نمی‌کند، بلکه این انجامِ این تکلیف، همیشه توأم با خطر است. در زمانِ ما، امام خمینی نیز از خطر نهراسید و هدف و تکلیفِ خود را قیام دانست. ازاین‎‌رو، انقلابِ اسلامی، پرتوی از قیامِ عاشورا است، با این تفاوت که آن قیام به نتیجۀ شهادت انجامید و این انقلاب، به نتیجۀ برپاییِ حکومتِ اسلامی. [۵]. در زمانِ امام حسین - علیه‌السّلام - هم «انحرافِ اساسی در اسلام» به‌وجود آمد و هم «فرصتِ مساعد برای اثرگذاری» پیدا شد. اوّلاً، بعد از معاویه، کسی به حکومت رسید که حتّی «ظواهرِ اسلام» را هم رعایت نمی‌کرد، چنان‌که اهلِ شُرب خَمر و فسادهای جنسیِ واضح و شعرسرایی بر رّد دین و مخالفتِ علنی با اسلام بود، ولی چون به‌عنوانِ ریاست بر جامعۀ اسلامی در قدرت قرار گرفته بود، نمی‌خواست اسمِ اسلام را براندازد. حاکمِ فاسد، جامعه را نیز فاسد می‌کند؛ چون بر جامعه و مردم، اثر می‌گذارد. ثانیاً، «زمینه» هم آماده است؛ یعنی فضای جامعۀ اسلامی، طوری است که ممکن است «پیامِ» امام حسین به گوشِ انسان‌ها در همان زمان و در طولِ تاریخ برسد، درحالی‌که اگر در زمانِ معاویه، امام حسین می‌خواست قیام کند، پیامِ او دفن می‌شد؛ زیرا سیاست‌ها به‌گونه‌ای بود که مردم نمی‌توانستند حقّانیتِ سخن را دریابند. ازاین‌رو، ایشان ده سال در زمانِ خلافتِ معاویه، امام بود، ولی قیام نکرد. [۶]. امام حسین قیام کرد تا آن واجبِ بزرگی را که عبارت از «تجدیدِ بنای نظام و جامعۀ اسلامی»، یا «قیام در مقابلِ انحرافاتِ بزرگ در جامعۀ اسلامی» است، انجام دهد، که این خودش، یک «مصداقِ بزرگِ امربه‌معروف و نهی‌ازمنکر» است. [۷]. آن حضرت در مناسبت‌های مختلف، به همین معنا اشاره کرده است: وَعَلَی الاْسْلامِ الْسَّلامُ اِذ قَدْ بُلِيَتِ الاْمَّةُ بِراعٍ مِثْلَ يَزيدَ دیگر باید با اسلام، خداحافظی کرد، آن وقتی‌که اسلام به حاکمی مثلِ یزید، مبتلا گردد. وَ أَنِّی لَمْ أَخْرُجْ أَشِراً وَ لَا بَطِراً وَ لَا مُفْسِداً وَ لَا ظَالِماً وَ إِنَّمَا خَرَجْتُ لِطَلَبِ الْإِصْلَاحِ فِی أُمَّةِ جَدِّی أُرِيدُ أَنْ آمُرَ بِالْمَعْرُوفِ وَ أَنْهَى عَنِ الْمُنْكَرِ وَ أَسِيرَ بِسِيرَةِ جَدِّی وَ أَبِي‏ عَلِيِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ و همانا من براى سركشى و خودنمایی و فساد و ظلم‌، قیام نكردم، به‌یقین كه من برای اصلاح در میانِ امّتِ جدّم، قیام كردم و می‌خواهم به نیكی، سفارش و از بدی، نهی كنم، و مطابقِ سيرۀ جدّم، و پدرم على‌بن‌ابى‌طالب رفتار می‌نمایم. وَ أَنَا أَدْعُوکُمْ إِلى کِتابِ اللّهِ وَ سُنَّةِ نَبِیِّهِ، فَاِنَّ السُنَّةَ قَدْ أُمیتَتْ، وَ إِنَّ الْبِدْعَةَ قَدْ أُحْیِیَتْ و من شما را به کتابِ خدا و سنّتِ پیامبرش فرا مى‌خوانم؛ چراکه سنّتِ او را میرانده و بدعت را زنده کردند. (در خطبه‌های نمازِ جمعه، ۱۹ خرداد ۱۳۷۴). ــــــــــــــــ (داستانک‌ونکات‌ناب) دانابی شو؛ دانا شو!👇👇 📚 @dastanak_ir
پاسخ به شبهات فجازی
آشنایی با انواع #مغالطه ۱) مغالطه کنه و وجه 🔹 «مغالطه کنه و وجه» یعنی اینکه صفت یا وجهی (هرچند مهم
آشنایی با انواع ۲) مغالطه علت جعلی مغالطه علت جعلی دو نوع است: نوع اول وقتی است که چیزی به عنوان «علت» وانمود می شود که در واقع علت نیست یا بخشی از علت به عنوان کل علت معرفی شود. یعنی در تحلیل عقلی و منطقی، آن چیز نمی‌تواند جنبه علّی و تأثیرگذاری داشته باشد، اما گوینده یا نویسنده در استدلال خود آن را به عنوان و سبب یک امر خاص به حساب می‌آورد. مثال: با گذشت زمان متوجه شدیم که در جوامع پیشرفته هرچقدر مسئله اخلاق نادیده گرفته می‌شود، از قید و بندهای آن نیز خلاصی می‌یابند و این باعث پیشرفت هرچه بیشتر آنان می‌شود. پس ما نیز می‌بایست، زمینه کمرنگ کردن مسئله اخلاق را فراهم کنیم، تا به پیشرفت جوامع مدرن برسیم. در این مثال، شخص مغالطه کننده می‌خواهد پیشرفت نکردن و عقب ماندگی را ناشی از این علت بداند که قوانینِ اخلاق جدی گرفته می‌شود، در حالی که در تحلیل واقع بینانه و منطقی هرگز نمی‌توان حکمفرمایی اخلاق در جامعه را به عنوان علتِ عقب ماندگی به حساب آورد. 🔹علت وقوع این مغالطه یا جهل است و یا غرض‌ورزی نقل است که در دوران قدیم، فرزند ساده لوح یکی از طبیبان از پدر خود نشنیده بود که هرگاه حال یکی از بیماران بد شد، بر بالین او حاضر شو و به اطراف او نگاه کن ببین چه می‌بینی؟ اگر مثلاً پوست خربزه‌ای دیدی، بگو که بیمار خربزه خورده و مرضش شدت یافته؛ یا اگر هسته آلو دیدی، بدان که آلو خورده و. جوان ساده لوح روزی باخبر شد که حال یکی از بیمارانش وخیم است، لذا بر بالین او حاضر شد و مرتب می‌گفته که بیمار ناپرهیزی کرده و برای اثبات مدعای خویش به اطراف نگاه کرد و چیزی نیافت جز یک پالان، لذا خطاب به اطرافیان بیمار کرد و گفت: بیمار خر خورده!! اگر کسی بگوید پس از انقلاب مردم بی دین تر شده‌اند (بر فرض صحت این گذاره) از این مغالطه استفاده کرده است. یعنی تاثیر تهاجم فرهنگی، ماهواره‌ها، اینترنت، فضای مجازی و.... را نادیده گرفته و انقلاب را مقصر بی‌دینی معرفی می‌کند. 🔸نوع دوم مغالطه علت جعلی نوع دیگر مغالطه علت جعلی این است که از علت به عنوان کل علت معرفی شود؛ یعنی اگر برای تحقق معلولی، مثلاً لازم است پنج عامل دست به دست هم بدهند تا آن معلول محقق شود، شخص مغالطه کننده آن معلول را تنها به یکی از آن علل استناد می‌دهد، مثل ما در دهه اخیر شاهد افت تحصیلی شدیدی در مدارس راهنمایی و دبیرستان‌های کشور هستیم. واضح است که آموزگاران و دبیران در انجام وظایف خود بسیار کوتاهی می‌کنند. افت تحصیلی دانش آموزان راهنمایی و دبیرستان می‌تواند ناشی از علل بسیار زیادی باشد، مانند تغییرات متون درسی، سطح پایین آموزش در دوره ابتدائی افزایش چشمگیر برنامه‌های تلویزیون و دیگر تفریحات کوتاهی آموزگاران در انجام وظایف خود نیز می‌تواند یکی از علل افت تحصیلی باشد، اما در استدلال فوق شخص مغالطه کننده با چشم پوشی نسبت به علل و عوامل دیگر، تنها علت افت تحصیلی در دهه اخیر را کم کاری معلمان معرفی می‌کند. مثال دیگر: چرا زنان حجاب داشته باشند تا مردان به گناه نیفتند؟ (در اینجا بخشی از علت به عنوان دلیل وجوب حجاب معرفی شده که اتفاقا جزء کمتر مهم است) شکل اخیر مغالطه علت جعلی بیش از شکل دیگر صورت می‌گیرد. علت این امر را می‌توان در این مسئله جست و جو کرد که در این جا علت مذکور به عنوان علت منحصر، امر بیگانه‌ای نسبت به معلول به حساب نمی‌آید و واقعاً آن علت دارای تأثیر علی بر معلول مورد نظر است و همین امر باعث می‌شود که مخاطب به سادگی فریب خورده و این مغالطه را بپذیرد. 👈 پاسخ‌به‌شبهات‌فــجازی👇 https://eitaa.com/joinchat/1042808834C1d4becaa06
این تیتر، فقط مغرضانه نیست... 🆔 @shobhe_shenasi
رضاخان زمانه‌ات را بشناس!! 🆔 @shobhe_shenasi
شیوه تسلیت روز عاشورا ترجمه: خداوند متعال اجر و ثواب عزاداری ما را در مصائب امام حسین علیه السّلام زیاد نموده، و ما و شما را همراه با ولی‌دم او مهدی آل محمّد (صلوات اللَّه علیهم اجمعین)، از طلب کنندگان خون آن حضرت قرار دهد. 🆔 @shobhe_shenasi
رو که نیست.... 🆔 @shobhe_shenasi
پاسخ محمد بنا به مزخرفات علی کریمی 🔹 پی‌نوشت محمد بنا مربی تیم ملی کشتی فرنگی است و ایران را بر بام جهان نشانده و افتخارات زیادی برای کشورمان کسب کرده است 🆔 @shobhe_shenasi
🔻سوال چرا امام حسین علیه‌السلام نزدیک آب خیمه نزد تا به آب دسترسی داشته باشد؟ ✅ پاسخ 🆔 @shobhe_shenasi استفاده از حربه آب در جنگ (در گذشته و حال) همواره وجود داشته است. مثلاً در جنگ صفین معاویه شریعه فرات را به روی لشکر امام بست، اما با توجه به برتری نظامی لشکر امام علی ع در استفاده از این حربه ناکام ماند و حضرت فرات را تسخیر کرد (و البته مقابله به مثل نکرد) منابع تاریخی نشان می‌دهند که امویان قصد داشتند مجدد از این حربه استفاده کنند. مثلاً عبیدالله بن زیاد طى نامه اى از حُر مى خواهد که امام حسین (علیه السلام) را در سرزمینى بدون پناهگاه و آب و آبادى فرود آورد. (ارشاد شیخ مفید ج ۲ ص ۸۴) و همین که امام حسین (علیه السلام) در سرزمین کربلا فرود آمد و مستقر گردید; عمر بن سعد از سوى عبیدالله بن زیاد مأموریت یافت که بین امام حسین (علیه السلام) و آب حایل گردد. دینورى در این باره مى نویسد: «ابن زیاد به عمر بن سعد نوشت که از حسین (علیه السلام) و یاران او آب را باز گیرد و نباید یک جرعه آب بنوشد، هم چنان که این کار رانسبت به عثمان بن عفان پرهیزکار انجام دادند». (اخبار الطوال ص ۳۰۱) عمر بن سعد مأموریت حفاظت از آب را به عمرو بن حجاج زبیدى به همراه پانصد سوار واگذار کرد. آنان از روز هفتم تا دهم محرّم یعنى پایان جنگ با جدّیت تمام از شریعه فرات حفاظت مى نمودند که مبادا امام حسین(علیه السلام)و یارانش از آن، آب بَردارند.(اخبار الطوال ص ۳۰۱) آنها نه تنها بین امام حسین (علیه السلام) و آب حایل شدند; بلکه با به راه انداختن جنگ روانى بر آثار ناشى از تشنگى و فقدان آب افزودند، به طور مثال: عبدالله بن حصین ازدى که از قبیله بجیله بود ندا داد: «اى حسین آیا این آب را مى بینى که مانند قلب آسمان صاف است تو یک قطره از آن را نخواهى چشید تا آنکه از تشنگى بمیرى». (کامل ابن اثیر ج۵ ص ۱۵۸) شمر نیز از جمله کسانى بود که در رابطه با آب به امام حسین(علیه السلام) زخم زبان مى زد. (بحارالانوار جلد ۴۵ ص ۵۱) عمر بن سعد هم افزون بر آن که عمرو بن حجاج زبیدى را نگهبان آب کرد، شخصى را نیز مأمور نمود که ندا دهد: «اى پسر فاطمه(علیها السلام) و رسول خدا (صلى الله علیه وآله) تو از این آب یک قطره نچشى تا آن وقت که طعم مرگ را بچشى یا به حکم عبیدالله گردن نهى». (الفتوح ص ۸۳) ممانعت از دستیابی امام به آب، توسط امام زمان علیه السلام در زیارت ناحیه مقدسه امام زمان(عج) نیز نقل شده است : «فمنعوک الماء ووُرودَهُ» «پس آب و ورود بر آن را از تو منع کردند» 🔹 نکته اگر چه از ابتدا راهبرد ممانعت از آب در سپاه عمر سعد مطرح بود اما از روز هفتم محرم به طور جدّى مانع از دستیابى امام حسین (علیه السلام) به آب شدند. بنابراین، آن چه مربوط به تشنگى امام(علیه السلام) و یارانش به ویژه فرزندان و زنان مى شود مربوط به سه روزِ پایانى، یعنى از هفتم تا دهم محرم است و در این فاصله نیز البته امام حسین (علیه السلام) به طرق گوناگون آب مورد نیاز اردوى خویش را تأمین مى کرده است. اما در ساعات پایانی کار به شدت بالا گرفت و در خیام حسینی قحط آب شد. 👈 پاسخ‌به‌شبهات‌فــجازی👇 https://eitaa.com/joinchat/1042808834C1d4becaa06
اینطوری بهتر نشد؟ (عجب بی‌شرف‌هایی‌ن به خدا قسم) 💬 احسان ــــــــــــــــ (داستانک‌ونکات‌ناب) http://eitaa.com/joinchat/4259512332C8857967f1b
❌شبهه ۱۰۴۹ (قسمت اول) زندگینامه واقعی حسین پسر علی بدون سانسور و مخفیکاری- با ذکر منابع واقعی موجود: حسین پسر علی در عربستان و در سال چهار هجری متولد شد. پس از مرگ محمد ، در زمان خلافت عثمان در سال سی هجری به سرکردگی و هم دستی سعد ابن عاص ، بهمراه برادرش حسن و دیگر اعراب مسلمان ، برای جلب رضایت معاویه و کسب قدرت به ایران حمله و کشتار بسیار کرد.(غزای طبرستان) بعدها که معاویه(برادر زن محمد) خلیفه مسلمین شد ، زیر پرچم معاویه در حمله به (روم) قسطنطنیه و (ایران) طبرستان شرکت کرد و به تجاوز و اشغال و غارت ایران ادامه داد...... (شبهه خلاصه شده است) 🆔 @shobhe_shenasi ✅پاسخ ✍️ حجت‌الاسلام دکتر قربانی مقدم 🔹این متن سراسر دروغ و مملوّ از ادعاهای بی سند و مخالف نقلیات تاریخی است. البته برای رفع اتّهام و خالی نبودن عریضه، در انتهای متن، اسامی تعدادی منبع تاریخی و غیر تاریخی را ردیف کرده که هیچ ارتباطی با متن نوشته شده ندارد! این نوشته در حقیقت ترکیبی از شبهات فضای مجازی در چند سال است و اکثر آنها جداگانه و نسبتاً مفصل پاسخ داده شده است. با این حال پاسخ های کوتاهی به برخی قسمت های آن بیان می شود: 1. اولین نکته اینکه اتفاقاً مردمان یمن بدون جنگ و خونریزی و با رسیدن حضرت علی(ع) به عنوان فرستاده ویژه پیامبر اکرم(ص) به اسلام گرویدند. البته قبل از آن، باذان حاکم ایرانی یمن و بسیاری از ابناء (ایرانیان ساکن یمن) در ماجرای نامه نوشتن پیامبر (ص) به خسرو پرویز، اسلام آورده بودند. چون پیامبر از راه علم غیب به فرستاده باذان اطلاع دادند خسروپرویز مرده و همین باعث اسلام آوردن او شد. (سیره ابن هشام ج 1 ص 71) پر واضح است که نمی توان ادعا کرد که امام علی در یمن هیچ مخالفی نداشته و هیچ درگیری بین ایشان و مخالفان اتفاق نیفتاده است. اما به طور کلی یمن بدون خونریزی مسلمان و سپس از شیعیان مخلص امام علی شدند. 2. ادعای شرکت امام حسین ع و برادرشان امام حسن ع در حمله به ایران، از روایات مردودی است که در بعضی از منابع تاریخی نقل شده است و راوی آن (علی بن مجاهد)، مشهور به جعل و کذب است. سیره امام علی ع و حسنین ع این نبود که زیر پرچم فرد فاسق اموی مانند سعید بن عاص در جنگ شرکت کنند؛ در حالی که رفتارهای خلاف دستورات دینی از سعید بن عاص گزارش شده است. از این گذشته امیرالمومنین در جنگ های خود نیز با این استدلال که نمی خواهم با کشته شدن امام حسن و امام حسین نسل پیامبر قطع شود، چندان اجازه شرکت به جنگ به آنها نمی داد (نهج البلاغه خطبه 207) چه برسد به اینکه آنها را زیر پرچم افرادی که قبولشان ندارد به جنگ بفرستد. ( برای مطالعه بیشتر بنگرید به مقاله: مواضع علی ع در برابر فتوحات خلفا، محسن رنجبر، فصلنامه تاریخ در آینه پژوهش، پیش شماره 2). همچنین شرکت امام حسین ع در زمان معاویه در فتح روم (قسطنطنیه) نیز بر اساس متون تاریخی دروغی بیش نیست و همانطور که گذشت با سیره و شخصیت حضرت نیز سازگار است. 👈 پاسخ‌به‌شبهات‌فــجازی👇 https://eitaa.com/joinchat/1042808834C1d4becaa06
❌شبهه ۱۰۴۹ (قسمت دوم) زندگینامه واقعی حسین پسر علی بدون سانسور و مخفیکاری- با ذکر منابع واقعی موجود ..... 🆔 @shobhe_shenasi ✅ پاسخ ✍️ حجت‌الاسلام دکتر قربانی مقدم 3. سرکوب قیام ایرانیان توسط امیرالمومنین ع نیز از دروغهای عجیب این متن است. در حالی که بر اساس نقل طبری، امام علی ع برای فرو خواباندن شورش فارس، زیاد را فرستاد و او بدون خونریزی فضا را آرام کرد به گونه ای که اهالی فارس رفتار او را به انوشیروان تشبیه می کردند (وكان أهل فارس يقولون ما رأينا سيرة أشبه بسيرة كسرى أنوشروان من سيرة هذا العربي في اللين والمداراة والعلم بما يأتي ؛ تاریخ طبری، ج4 ص105) 4. اما اینکه امام حسین ایرانیان را عجم یعنی فرومایه خوانده از دروغ های واقعا شاخ دار این متن است. چون اولا حدیث مذکور از امام حسین نیست و از امام صادق است. ثانیاً اساسا سند آن ضعیف است، ثالثاً عجم به معنای فرومایه نیست و اصطلاحاً به هر غیر عربی (چه ایرانی چه غیر ایرانی) عجم گفته می شود. (طرف گفته بود خسن و خسین هر سه دختران مغاویه بودند که گرگ آنها را در بیابان خورد!!) خلاصه اینکه نه تنها هیچ سخن اهانت باری از امام حسین ع و پدر و برادر گرامی اش در باره ایرانیان نقل نشده، بلکه برعکس، امیرالمؤمنین ع به دلیل حمایت از ایرانیان مسلمان در عراق، از سوی برخی مانند اشعث بن قیس مورد اعتراض قرار می گرفت (الغارات، ج2 ص498). و تمامی ائمه اهل بیت ع تابع این اصل قرآنی و سیره نبوی بودند که عرب بر عجم فخری ندارد و هیچ فخری نیست جز به تقوا. جالب اینکه احادیث قبل و بعد همین حدیث در تعریف و تمجید از ایرانیان است. (سفینة البحار ج 6 ص 163 تا 166) 5. اولا یک ایرانی به نام اسلم بن عمرو قزوینی در کربلا حضور داشته است و شعر معروف أَمیری حُسَیْن وَنِعْمَ الْامیر • سُرورُ فُؤادَ البَشیرِ النَّذیر نیز رجز وی در هنگام نبرد بوده است. (تنقیح المقال ج 9 ص 326) ثانیاً با توجه به فضای سخت و محدودیتهای پدید آمده، امکان محلق شدن به سپاه امام حسین علیه السلام حتی برای کوفیانی که در چند فرسخی امام بودند فراهم نبود چه رسد به ایرانیان. البته در سپاه مختار تعداد زیادی از ایرانیان برای انتقام گیری از خون امام حسین ع حضور داشتند. 6. مشورت‌های امیرالمومنین تأثیری در قتل و خشونت نداشته است. مشورت اشاره شده در متن این است که امام علیه السلام خلیفه را از شرکت مستقیم در جنگ بر حذر می داند. این نکته نیز اضافه می شود که شکست مسلمانان شکست اسلام بود و لذا طبیعی است که امام هر توصیه ای برای حفظ اسلام و جلوگیری از قتل و غارت بی گناهان را لازم می دانسته بیان کرده است. 7. استقبال امام حسین ع از معاویه در مدینه از دروغهای این متن است که هیچ مستند تاریخی ندارد. بله برخی موارد بوده که اموالی را از معاویه گرفته اند. اما چون طبق تعالیم اسلامی خمس و انفال باید در اختیار اهل بیت قرار می گرفته، چیزی که از معاویه گرفته اند تنها بخشی از حق شرعی آنها بوده که صرف نیازمندان از شیعه و تقویت اسلام ناب می شده است. 8. ازدواج امام حسین ع با لیلا (دختر میمونه، خواهر معاویه) هیچ دلالتی بر تأیید معاویه از سوی حضرت ندارد. چنان که رسول خدا ص زمانی با دختر ابوسفیان (ام حبیبه) ازدواج کرد که ابوسفیان هنوز دشمن درجه یک پیامبر ص بود. اما چون دخترش جزء مسلمانان و از مهاجران به حبشه بود برای حمایت از او با وی ازدواج کرد. 9. نویسنده حتی یک شاهد یا سند (حتی ضعیف؛ مانند برخی از استنادات ضعیف دیگر در این متن) برای زندگی اعیانی و اشرافی امام حسین ع ندارد. اما داغ کردن داستان نیاز به این دروغ هم دارد و دروغ هم که مالیات ندارد. کافی است چشم را ببندد و دهانش را باز کند! 10. امام حسین ع در زمان معاویه بیکار نبوده و اعتراض های زیادی در قالب نامه نگاری، سخنرانی (حتی در حضور خود معاویه) انجام دادند. اما طبیعی است به دلیل شرایط خاص (صلح نامه برادرش با معاویه، نفاق و زیرکی معاویه، جهل مردم و ... که هرگونه حرکتی را بی اثر می نمود) امکان انقلاب وجود نداشت. اما با شروع حکومت یزید، به دلیل انتخاب نامشروع و خلاف صلحنامه و همچنین ظاهر الفسق بودن او، حرکت امام می توانست بر مردم تاثیرگذار باشد. کما اینکه نمونه های متعدد تاریخی از انقلاب و قیام مردم، بهترین شاهد مدعا است. 11. در جایی از متن نوشته وقتی امام حسین دید آن دو نفر کشته شدند!!! به مکه فرار کرد! کدام دو نفر؟ عبدالله بن عمر که بیعت کرد. عبدالله بن زبیر هم که چند سال پس از امام کشته شد. منظورش کدام دو نفر است؟ هیچ کسی قبل از امام با یزید مخالفت نکرد و کسی کشته نشد. اما نویسنده لازم می بیند با دروغ و هیاهو داستانش را جذاب تر کند. 👈 پاسخ‌به‌شبهات‌فــجازی👇 https://eitaa.com/joinchat/1042808834C1d4becaa06
❌شبهه ۱۰۴۹ (قسمت سوم) زندگینامه واقعی حسین پسر علی بدون سانسور و مخفیکاری- با ذکر منابع واقعی موجود.... 🆔 @shobhe_shenasi ✅ پاسخ ✍️ حجت‌الاسلام دکتر قربانی مقدم 12. جریان زنی به نام اُرَینَب و رقابت امام حسین ع با یزید بر سر او، از افسانه هایی است که در جای خود به قدر کافی نقد و تکذیب شده است. ( به این لینک مراجعه کنید https://ghorbanimoghadam.ir/927 ) 13. داشتن 5 زن رسمی و 70 زن صیغه ای و 16 فرزند برای امام حسین ع نیز از دروغهای عجیب و بی اساس این متن است. اصلاً در اسلام چیزی به اسم همسر رسمی مطرح نیست. و اگر منظور همسر دائم است، اساساً داشتن بیش از 4 همسر دائم جائز نیست. بقیه اعداد و ارقام نیز از تخیلات و بافته های نویسنده است. برای امام 6 فرزند گفته شده است (برخی نقل ها تا 9 فرزند هم گفته اند) اما برای اینکه تعداد فرزندان با همسران ادعایی تناسب داشته باشد. نویسنده این رقم را مجبور است افزایش بدهد و به نظرش عدد 16 مناسب است!! 14. حرکت حضرت از مکه به سمت عراق در روز 8 ذی الحجه بود و نه دوم عرفه (تعبیری بی معنا و حاکی از بی اطلاعی نویسنده)!!! 15. در هیچ منبعی ادعای سه پیشنهاد (از جمله بیعت با یزید) امام حسین مطرح نیست. امام حسین از روز اول نهضت یعنی زمانی که حاکم مدینه به دستور یزید از امام حسین بیعت خواست با تاکید زیاد بیان کرد که به هیچ عنوان با او بیعت نمی کند. بنابراین آنچه به عنوان سه پیشنهاد مطرح است، حرف امام نیست. بلکه دروغی است که عمر سعد شایع کرد زیرا او با توجه به شناختی که از اهل بیت داشت، به دنبال آن بود که بدون جنگ، ماموریت خود را انجام دهد ( جهت مطالعه بیشتر مراجعه کنید به: تاریخ قیام و مقتل جامع سیدالشهدا ع ، ج1 ص709 – 714). 16. یزید در ابتدای مواجهه با اسرای اهل بیت بدترین برخورد را با ایشان داشت تا جایی که در واکنش به سخنان حضرت زینب با چوب خیزران به لب و دندان امام حسین ع زد. (بحارالانوار ج 45 ص 132) اما به مرور و در اثر روشنگری های حضرت زینب و امام سجاد، افکار عمومی به نفع اهل بیت شد و این باعث شد تا یزید هم از مسئولیت قتل امام حسین علیه السلام شانه خالی کند و هم ایشان را با احترام به مدینه برگرداند. بنابراین اینکه نویسنده ادعا می کند، حضرت زینب و اهل بیت امام حسین مورد تکریم و احترام یزید بودند مغالطه ای بیش نیست. 17. ازدواج سکینه با مصعب بن زبیر قطعی نیز و بر فرض اثبات تاریخی، همانطور که در منبع این خبر یعنی کتاب تذکرة الخواص آمده، از روی اکراه و در زمان حاکمیت مصعب بوده است. 18. برای شرکت نکردن محمد بن حنفیه دلایل متعددی در تاریخ ذکر شده است مانند بیماری، دستور امام برای ماندن در مدینه و رساندن اخبار به ایشان و... اما به هر روی عدم شرکت وی تاثیری در حقانیت یا بطلان قیام امام حسین نداشته است. نمونه های زیادی از مخالفت فرزندان و سایر نزدیکان انبیا و حق طلبان با حرکت آنها وجود دارد. 19. قضیه فرش بهارستان بعضاً بدون سند و بعضاً توسط شخصی به نام سیف بن عمر نقل شده که تمام علمای رجال او را تضعیف کرده اند. (اینجا را ببینید ghorbanimoghadam.ir/1434 ) 👈 پاسخ‌به‌شبهات‌فــجازی👇 https://eitaa.com/joinchat/1042808834C1d4becaa06
48.32M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
پاسخ‌های جامع و کامل امیر سرتیپ دوم خلبان حسین خلیلی درباره شبهات فراوان نقش نیروی هوایی ارتش در دفاع مقدس که خیلی مورد سوء استفاده قرار گرفته حتما ببینید خیلی عالیه 👌🏻 🆔 @shobhe_shenasi
صاحب این کاخ می‌فرمایند به جای نذری دادن به فقرا کمک کنید!! 🆔 @shobhe_shenasi
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
آیا هر حدیثی را می‌توان منتشر کرد..⁉️ آیا می‌توان هر نقل‌قولی از سبک زندگی اهلبیت را بپذیریم⁉️ آیا می‌توان مجهول دینی خود را در فضای مجازی از هر منبعی سؤال کرد⁉️ 💢 اگر دنبال یک کانال مطمئن میگردی که علاوه بر اتقان علمی و استناد مطالب، بصیرت‌محور نیز باشد؛ 💢 و اگر می خواهید بحث ولایت فقیه را با استدلال متقن و قابل فهم عموم بدست آورید اگر دنبال مباحث نسل پاک هستید و اگر حکم سقط جنین از نظر شرعی و احکام عزاداری را می خواهید بدانید و بسیاری مطالب مفید دیگر ⏬ عضویت‌درکانالِ‌استاد * (استاد درس خارج حوزه علمیه و کارشناس ممتاز فقه و معارف رسانه ملی) را از دست ندین 😍👇 https://eitaa.com/joinchat/3166896161C7e7d4266c6 💥جهت بهره بیشتر عزیزانمان ما را به دوستان خود معرفی کنید☝️
آنچه میر حسین دوست داشت بشود و آنچه اکنون شده است. 🆔 @shobhe_shenasi
اکتفا به حصر خانگی اشتباه بود؟ 🆔 @shobhe_shenasi
تصویر ابوبکر البغدادی بعد از دیدن بیانیه میرحسین موسوی 🆔 @shobhe_shenasi
🔻سوال چرا امام حسین علیه‌السلام نزدیک آب خیمه نزد تا به آب دسترسی داشته باشد؟ ✅ پاسخ 🆔 @shobhe_shenasi استفاده از حربه آب در جنگ (در گذشته و حال) همواره وجود داشته است. مثلاً در جنگ صفین معاویه شریعه فرات را به روی لشکر امام بست، اما با توجه به برتری نظامی لشکر امام علی ع در استفاده از این حربه ناکام ماند و حضرت فرات را تسخیر کرد (و البته مقابله به مثل نکرد) منابع تاریخی نشان می‌دهند که امویان قصد داشتند مجدد از این حربه استفاده کنند. مثلاً عبیدالله بن زیاد طى نامه اى از حُر مى خواهد که امام حسین (علیه السلام) را در سرزمینى بدون پناهگاه و آب و آبادى فرود آورد. (ارشاد شیخ مفید ج ۲ ص ۸۴) و همین که امام حسین (علیه السلام) در سرزمین کربلا فرود آمد و مستقر گردید; عمر بن سعد از سوى عبیدالله بن زیاد مأموریت یافت که بین امام حسین (علیه السلام) و آب حایل گردد. دینورى در این باره مى نویسد: «ابن زیاد به عمر بن سعد نوشت که از حسین (علیه السلام) و یاران او آب را باز گیرد و نباید یک جرعه آب بنوشد، هم چنان که این کار رانسبت به عثمان بن عفان پرهیزکار انجام دادند». (اخبار الطوال ص ۳۰۱) عمر بن سعد مأموریت حفاظت از آب را به عمرو بن حجاج زبیدى به همراه پانصد سوار واگذار کرد. آنان از روز هفتم تا دهم محرّم یعنى پایان جنگ با جدّیت تمام از شریعه فرات حفاظت مى نمودند که مبادا امام حسین(علیه السلام)و یارانش از آن، آب بَردارند.(اخبار الطوال ص ۳۰۱) آنها نه تنها بین امام حسین (علیه السلام) و آب حایل شدند; بلکه با به راه انداختن جنگ روانى بر آثار ناشى از تشنگى و فقدان آب افزودند، به طور مثال: عبدالله بن حصین ازدى که از قبیله بجیله بود ندا داد: «اى حسین آیا این آب را مى بینى که مانند قلب آسمان صاف است تو یک قطره از آن را نخواهى چشید تا آنکه از تشنگى بمیرى». (کامل ابن اثیر ج۵ ص ۱۵۸) شمر نیز از جمله کسانى بود که در رابطه با آب به امام حسین(علیه السلام) زخم زبان مى زد. (بحارالانوار جلد ۴۵ ص ۵۱) عمر بن سعد هم افزون بر آن که عمرو بن حجاج زبیدى را نگهبان آب کرد، شخصى را نیز مأمور نمود که ندا دهد: «اى پسر فاطمه(علیها السلام) و رسول خدا (صلى الله علیه وآله) تو از این آب یک قطره نچشى تا آن وقت که طعم مرگ را بچشى یا به حکم عبیدالله گردن نهى». (الفتوح ص ۸۳) ممانعت از دستیابی امام به آب، توسط امام زمان علیه السلام در زیارت ناحیه مقدسه امام زمان(عج) نیز نقل شده است : «فمنعوک الماء ووُرودَهُ» «پس آب و ورود بر آن را از تو منع کردند» 🔹 نکته اگر چه از ابتدا راهبرد ممانعت از آب در سپاه عمر سعد مطرح بود اما از روز هفتم محرم به طور جدّى مانع از دستیابى امام حسین (علیه السلام) به آب شدند. بنابراین، آن چه مربوط به تشنگى امام(علیه السلام) و یارانش به ویژه فرزندان و زنان مى شود مربوط به سه روزِ پایانى، یعنى از هفتم تا دهم محرم است و در این فاصله نیز البته امام حسین (علیه السلام) به طرق گوناگون آب مورد نیاز اردوى خویش را تأمین مى کرده است. اما در ساعات پایانی کار به شدت بالا گرفت و در خیام حسینی قحط آب شد. 👈 پاسخ‌به‌شبهات‌فــجازی👇 https://eitaa.com/joinchat/1042808834C1d4becaa06
چرا اسبها که حیوانات فهمیده و نجیبی هستند، روز عاشورا بر پیکر مطهر امام حسین علیه السلام تاختن؟! حدود هشتاد سال پیش یکی از علمای اصفهان که از سادات خیلی اصیل هم هستند ، دهه اول محرم بوده ، به يكى از روستاهای اطراف منبر می رود. آن روز برف سنگينى مى ‏آمده است. وقتى روضه اش تمام مى ‏شود بايد به يك روستای ديگر با فاصله مثلاً يك فرسخ برود. نقل می کند : عباى زمستانيم را به سر كشيدم و سوار بر الاغ شدم و رفتم. برف سنگينى مى‏ آمد. مقدارى كه آمدم احساس کردم ، گويا يك سوارِ ديگر از پشت سر من ، دارد مى‏ آيد. حدس زدم یه نفر از روستا آخرش آمده مراقب من باشد. بعد آن آقا كه پشت سر من مى ‏آمد گفت : « آ سيد مصطفى سلامٌ عليكم». گفتم : « سلام عليكم» . گفت : «مسئلةٌ»(یعنی سوالی داشتم؟) گفتم : « بفرماييد». گفت : « آيا در روز عاشورا دشمن بر جسد حضرت سيدالشهداء اسب تاخت؟ گفتم : « بله من در تاريخ خوانده‏ ام كه چنین کاری کرده اند. آن آقا گفتند : « و اسب ها هم بر بدن رفتند؟» گفتم: «بله در تاريخ هست كه اسب ها هم بر بدن رفتند.» مدتى گذشت و يك خورده جلوتر آمديم. باز آن آقا گفتند:« آسيد مصطفى! آيا متوكل عباسی خواست قبر حضرت سيدالشهداء (علیه السلام) را، منهدم كند؟» گفتم : بله سعى كرد كه از بين ببرد». گفت : « گاوها را فرستاد كه قبر را شخم بزنند و مساوى كنند؟» گفتم : من در تاريخ خوانده‏ ام كه فرستادند اما گاوها نرفتند. گفت « چطور؟ اسب كه حيوان نجيب و خوش فهمى است و در عالم خودش بيش از گاو متوجه می شود، اما بر جسد و بدن مبارك حضرت سيدالشهداء (علیه السلام) رفت ولى آن گاوها حتى بر قبر مطهر هم نرفتند و قبر را از بين نبرند؟!» آقا سید می گوید: من به فکر رفتم که عجب سوالى شد! اين از محدوده توانائى فکری اين آبادى و اين منطقه بيرون است! داشتم به جوابش هم فكر مى‏ كردم. گويا حس كردم از همان پشت سر نورى به دلم افتاد و جوابی برای این سوال به نظرم آمد. گفتم : « البته اين قضيه يك جوابى دارد». گفتند : « چى هست؟» گفتم : « روز عاشورا حضرت سيد الشهداء (عليه ‏السلام) خواسته بودند كه هر چه دارند را براى خدا بدهند حتى اين يك مشت استخوان را گذاشتند وسط و خودشان اجازه دادند و خودشان خواسته بودند كه اسب بر بدن مبارکشان برود. خود حضرت خواستند هر چه داشتند را در راه خدا داده باشند. اما در جريان متوكل، اينها مى‏ خواستند آثار حضرت را از بين ببرند. نظر امام حسین (علیه السلام) بر از بين رفتن آثارشان نبود، از اول خود حضرت مى‏ خواستند، آثارشان محفوظ بماند تا مردم به اين وسيله بهره ببرند و مقرّب به خدا شوند». آن آقا كه پشت سر بود، فرمود:« درست است.» آقا سید مصطفی می گوید: بعد پشت سرم را نگاه كردم ديدم هيچ كسى نيست حتى جاى پائى غير از همين مسيرى كه من آمده‏ ام، نيست...(فهمیدم آقا امام زمان علیه السلام بوده اند) م_رضا یوسفی ــــــــــــــــ (داستانک‌ونکات‌ناب) دانابی شو؛ دانا شو!👇👇 http://eitaa.com/joinchat/4259512332C8857967f1b
استوری جدید علی کریمی😂😂 ــــــــــــــــ (داستانک‌ونکات‌ناب) http://eitaa.com/joinchat/4259512332C8857967f1b
❌ شبهه ۱۰۵۰ اینو داشته باش:😅😅😅 کافی ج 5 ص 337 رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند:هر که راضی به متعه شدن دختر وخواهر ومادر وعمه وخاله وخویشان خودش نشود،نمیرسد به او شفاعت من ✅ پاسخ همانگونه که در تصویر فوق مشخص است، چنین حدیثی در منبع مذکور وجود ندارد و اسلام ستیز خبیث، ذهنیات پلید خود را به اسم حدیث و آدرس دروغین پراکنده می‌کند. مضافاً اینکه اساساً رضایت دادن به ازدواج عمه و خواهر و.... به دست شخص نیست که بخواهد رضایت بدهد یا ندهد. بنابراین متن فوق حدیث نبوده و از بافته‌های اسلام ستیزان است. 🆔 @shobhe_shenasi
چرا برای آغاز دور جدید حمله به جایگاه رهبری نظام، از استفاده شد؟ 🆔 @shobhe_shenasi