#مدیریت_زمان 🍀جلسه پنجم🍀   ناشناخته ماندن ارزش زمان امام صادق (ع) می فرمایند: اگر گرسنگی انسان را اذیت نمی کرد، انسان ها حتّی اگرهم می دانستند غذا خوردن برایشان حیاتی و لازم است، به خاطر تنبلی، اینقدر غذا نمی خوردند تا جان بدهند. گاهی از اوقات تنبلی، و راحت طلبی اینقدر بر انسان عارض می شود که انسان، واجبترین نیازهای خودش را هم کنار می گذارد. ما آدمها تا چیزی برایمان حالت اضطراری پیدا نکند، نسبت به آن اقدام نمی کنیم. خوب اگر انسانی بخواهد همیشه اینگونه باشد، از ارزشمندترین امور حیاتی خودش باز خواهد ماند. مثلاً وقتی نماز به تأخیر می افتد، مثل گرسنگی به انسان فشار نمی آورد، یا یک لذّت فوری ندارد که آدم به خاطر آن اقدام کند؛ به همین دلیل است که بعضی ها نماز نمی خوانند و بی خیال آن می شوند.  به دلیل همین ویژگی بعضی از امور بسیار ارزشمند، از طرف انسان مورد غفلت قرار می گیرند. یکی از آن امور، موضوع زمان است. زمان خودش را نشان نمی دهد و ویژگیهای خودش را تحمیل نمی کند، آدم را به اضطرارنمی اندازد، این من و شما هستیم که باید نسبت به مسئلۀ زمان حساس باشیم، مدام به آن نگاه کنیم، قدر و قیمت زمان برایمان بالا برود، حتی از زمان، حساب ببریم و برای زمان حساب باز کنیم و زمانمان را به هر کسی ندهیم. زمانمان را برای هر چیزی نگذاریم. برای هرچیزی که زمان می گذاریم، یعنی برای آن چیز، جان می دهیم. شما حاضری برای فیلم سینمایی جان بدهی؟ الان داری این کار را می کنی. ما نباید برای چیزهای کم ارزش فدا شویم. این که مؤمنین به زمان، نگاه خاصی دارند و زمان، برایشان ارزشمند می شود به این دلیل است. آدمهایی که برای زمان، ارزش قائل نیستند، اینها آدمهای تربیت شده ای نیستند. آدمهای خودساخته ای نیستند. در مدارس باید، مراقبت کردن از زمان را آموزش دهند. وقتی چیزی که شخصیت و عمر و معنویت به آن وابسته است، نیاموزند، پس چه چیز را آموزش می دهند؟ مروری بر برخی ویژگیهای زمان یکی از ویژگیهای زمان، این بود که زمان خیلی بی رحم و سهمگین است، و تا انسان را تسلیم و مقهور خود نکند، دست بر نمی دارد. امیرالمؤمنین (ع) در نهج البلاغه می فرمایند: «اَلمُقِرِّلِلزَّمان، اَلمُستَسلِمِ لِلدَّهرِ»: من به زمان اعتراف کردم و تسلیم روزگار شدم. این بی رحمی زمان را ببین. در هر چیزی در عالم، شما ممکن است انعطاف پذیری ببینید، اما در زمان نمی بینید. ویژگی دیگر زمان این بود که، کوتاه است. شما اگرفکر می کنید، زمان طولانی است، اشتباه فکر می کنید. زمان را نمی شناسید. با محاسبه ریاضی اگر عمرت هفتصد سال باشد، هفتصد را منهای بی نهایت روز قیامت و بعد از روز قیامت کنی، نتیجه ی آن همان بی نهایت می شود؛ یعنی این هفتصد سال در محاسبۀ ریاضی مثل صفر می ماند. کسی که زمان را طولانی ببیند، دچار نوعی نادانی شده، باید همه، حس و درکشان از زمان این باشد که، زمان، کوتاه است. ما اگر احساس کنیم زمان کوتاه است به ما بد، می گذرد؛ شما از این ناحیه که زمان طولا نی است نباید الکی خوش باشی، باید از یک ناحیۀ دیگری به شما خوش بگذرد. یاد مرگ می افتیم به ما، بد می گذرد؛ من و شما نباید با غفلت از یاد مرگ، خوش بگذرانیم، آن خوشگذرانی، سطحی است، شما یاد مرگ بکن، بعد بر مرگ سوار شو، از ترس مرگ عبور کن بعد شروع کن از یک چیزهای دیگر لذت بردن. شما از این لذت ببر که همین مدت کوتاه را به عنوان یک فرصت طلایی، خدا به تو داده است و خدا تو را آدم آفریده است. چقدر معانی عمیق هست که از آنها لذّت ببری، چرا می خواهی از نادانی و غفلت و جهل لذت ببری؟ شما لذّتهای بد و پست را کنار بگذار، جا برای لذّتهای عمیق عرشی، باز می شود. زمان، سارق است  یکی از ویژگیهای زمان این است که زمان، دزد است. البته دزد به معنی که ما در ذهن داریم، نه. مثلاً بگوئیم، رباینده یا... امام صادق (ع) می فرمایند: «مَنِ اِنتَظَرَ بِمُعَاجَلَةِ اَلفُرصَةِ، مُؤَاجَلَةَ اَلاِستِقصَاء»: هر کس برایش فرصتی بدست بیاید، صبر کند تا فرصت بهتری برایش بدست بیاید، «سَلَّبتُهُ اَلأیَّامُ فُرصَتَه»: زمان،همان فرصت را هم از او سلب می کند. «لِأَنَّ مِن شَأنِ اَلأیَّامِ اَلسَلبَ»: برای اینکه شأن ایّام اینست که فرصتها را سلب می کند. «وَ سَبِیلَ اَلزَّمَنِ اَلفَوتُ»: و روش زمان اینست که فوت می دهد همه چیز را. زمان، فرصت را از آدم می گیرد.کار زمان و خصلت زمان، این است. اگر برای کار خیری یک لحظه فرصت برایت پیش آمد، آن را عقب نینداز به امید یک وقت بهتر. این یکی از فریبهای شیطان است، که تا فرصتی برای یک کار خوب یا توبه و عبادتی پیش می آید، مستقیم نمی گوید، این کار خوب را انجام نده تا به جهنم بروی، می گوید، بگذار برای یک وقت بهتر. شیطان یک جوری به تو می گوید، که حرفش را قبول می کنی. وقتِ بهتر وجود ندارد، بگذاری برای وقتی دیگر، همین فرصت را هم خدا از تومی گیرد. ادامه جلسه پنجم 👇

زمان، فرصتها را سلب می کند شأن زمان این است که فرصت را سلب می کند. با سنّتهای حاکم بر هستی آشنا شویم. کسی که فرصتی برایش پیدا شده، ولی به دنبال فرصت کامل تر و بهتری می گردد، این زمزمه ی شیطان در او اثر می گذارد، اما وقت گناه این طور نیست. ابلیس می گوید باید طوری با او حرف بزنم که نفهمد، من هستم، گمان کند، فکر خوبی به ذهن خودش رسیده است. زمان فعلی را غنیمت بدانیم امیرالمؤمنین در روایات متعددی درباره ی زمان صحبت کرده اند.ایشان مکرّر در سخنرانیهایشان می فرمودند: الآن، الآن: امروز را دریاب. از دیروز عبرتی بگیر و بگذر و کاری را به فردا نینداز، الآن را دریاب؛ به زمان حال، نگاه کن. می توانیم اینقدر با شعور رفتار کنیم ؛ مثل کسی که واقعاً به او خبر دادند که امروز، آخرین روز زندگی توست. چطور رفتار می کنیم؟ به فامیل یک تلفنی می زنی، حساب و کتابها را مرتّب می کنی، یک نماز زیبا می خوانی، و..... همه کارها را جمع و جور می کنی. حالا وقتی صبح از خواب بیدار می شوی و می بینی یک روز دیگر، فرصت داری روحیۀ با نشاطی خواهی داشت. هیچ کار عقب مانده ای نداری. حالا اگر امروز بگویند، یقیناً امروز، روز آخر است، مسلّماً خیلی بهتر بهره برداری خواهی کرد، چون دیگر کار عقب مانده ای نداری. جلو افتادی. حالا اگر با هر روز اینگونه برخورد کنیم، روز به روز بهره برداری  ما از زمان بهتر می شود. امام علی (ع)می فرماید: «وَ لا تَقُل غَدَاً وَ بَعدَ غَداٍ ": نگو فردا یا بعد از فردا، «فَإنَّمَا هَلَکَ مَن کَانَ قَبلَکَ بِإقَامَتِهِم اَمَانیُّ وَ اَلتَّسویف»: خیلی ها به خاطر همین عقب انداختن ها و آرزوها هلاک شدند. زمانه و روزگار، دزد فرصتهاست. همان کمی را هم که داده، از تو می گیرد. امیرالمؤمنین می فرمود: «اَیُّهااَلنَّاس اَلآنَ اَلآنَ مِن قَبلِ النَّدَم»: الان را دریابید،الان را دریابید قبل از آنکه به پشیمانی برسید. یا در جای دیگری می فرمایند: «الآنَ اَلآنَ مَا دَامَ اَلوَثاقُ مُطلَقَا وَ سِرَاجُ مُنِیرا وَ بَابُ اَلتَّوبَةِ مَفتوحَا» الان را دریاب، تا که بندها باز است و چراغ فروزان و درِ توبه باز. شما کاری نداشته باش که چه موقع می خواهی از این دنیا بروی، حساب باز کردن، روی فردا غلط است، این حماقت است؛ نه از این رو که شاید فردا زنده نباشی، اصلاً کارها را به فردا انداختن اشتباه است. برای دیروز غصّه نخور، ازآن درسی بگیر و عبور کن. «َا فاتَ مَضِی»: هرچه فوت شد، گذشت. بعضی ها نصف غم و غصه هایشان مال دیروز است و نصف غم و غصه هایشان مال فرداست. فردا خدا بزرگ است، تو وقت و فکر و روحت را صرف امروز کن، امروز، مهمترین دارائی تو است. یکی از زمانهایی که بعد از ورود به دانشگاه برای دانشجوها افت تحصیلی پیش می آید، همان سال اول ورود به دانشگاه است. خیلی از مشکلات روحی و روانی آن سال بوجود می آید، من این را از یک مرکز مشاوره شنیدم. چون قبل از ورود به دانشگاه، سنگین، در یک زمان محدود، تمام سرمایه اش را گذاشته و شروع به درس خواندن کرده، بعد از ورود به دانشگاه می گویند، حالا وقت داری. زمان را باید محدود ببینیم.در روایات، یکی از عوامل فساد بیکاری است؛ بیکاری یعنی، اجازه بدهی، زمان بیخود بگذرد. پدر و مادرها اجازه ندهید، جوانهایتان بیکار بمانند، لازم نیست کاری کند که حقوق بگیرد، بیکاری، انسان را فاسد میکند. کسی که کار نکند نابود می شود. زمانهای قبل ضرب المثلی بود که می گفتند، کار جوهر مرد است. یک پدیده ای بوجود آمده به نام تلویزیون، بابی شده برای وقت گذرانی. حتی برنامه های مفید تلویزیون را هم باید با خساست وقت گذاشت. بی ارزش بودن وقت در نظام آموزش و پرورش هیچ چیزی در دوران دبیرستان، مثل بیکاری عامل فساد نیست. دخترها و پسرها در دوران دبیرستان زمان زیادی را بیکار هستند. مقدار کمی برای درس می گذارند و بیشتر اوقات بیکار هستند. امام صادق (ع) می فرمایند: بیکاری جوان، قطعاً او را به گناه می کشاند. بعد می گویند چرا در جامعه اینقدر گناه زیاد است؟ خوب فکری به حال نظام آموزش و پرورش بکنید. ما با این سیستم به بیکاری، رسمیّت دادیم. چه کسی گفته این سیستم باید طراحی شود برای یک نیروی کار فعال؟ دخترها که تا آخر دبیرستان نباید ازدواج کنند وگرنه اخراج می شوند. اینها فسادهای تعبیه شده است. صد تا ماهواره فیلم فاسد، پخش کند، آن قدر فاسد نمی کند که همین نظامات اجتماعی که ما طراحی کردیم، موجب فساد جامعه می شود ؛ خیلی از آنها را هم ما طراحی نکردیم، از زمان طاغوت مانده است. اسلامی شدن یعنی، ساختارها را تغییر بدهیم. همه باید، همیشه فعّال باشند، نه برای پول، برای اینکه زنده بمانند. شما جایی می روید، ورزش می کنید، پول می گیرید؟ اگر انسان بیکار باشد، از آدمیّت خارج می شود. #مدیریت_زمان ادامه جلسه پنجم 👇

تغییر آداب و رسوم مردم درمورد وقت چه فرهنگ زشتی است که ارزشمندترین دارائی ما، که فرصتهای ما هست را دور می ریزیم. در روایتی پیامبر گرامی اسلام به اباذر می فرمایند: «کُن عَلی عُمرِکَ اَشَحُّ مِنکَ عَلی دِرهَمِکَ وَ دِینَارِک»: برای عمر خودت خسیس تر باش تا برای درهم و دینارت. اسلام ما هست که روی ذرّه ها هم حساب می کند، اما غربیها هستند که برای همه چیز و همه ی وقتشان برنامه دارند. روی ما کار کرده اند که این گونه رها شده ایم و تنبلی همۀ زندگی ما را گرفته است. از ما چه ساخته اند؟ ضعف فیلم سازی در مورد زمان کاش از نظر فرهنگی کشورمان یک سامانی داشت که می گفتند شما فیلم ساختی، (به دین و ایمان آن کار نداریم )، در فیلم تو مراقبت از زمان وجود ندارد، پس به درد نمی خورد. این معضل فرهنگی ماست.  مردم باید قدر زمان را بیشتر بدانند. پول مملکت صرف چه شده است. چند عنصر فرهنگی و کلیدی در جامعه ی ما هست که دچار کمبود شده است، اگر فیلم تو راجع به این موارد، حرفی نداشته باشد، این فیلم به درد نمی خورد. عناصر کلیدی فرهنگ یک جامعه که علامت آدمیّت و انسانیّت است، آنها باید تأمین شود، اگر این طور بشود، دین هم تأمین می شود، مگر دین چیست؟ دین یعنی تو باید برتر از همه ی عالم باشی، چرا وقتت را تلف می کنی. دین یعنی چرا انرژی های خودت را نابود می کنی؟ دین یعنی چرا کم لذّت می بری و اعصابت بهم ریخته است؟ دین یعنی چرا شاد نیستی؟ دین چیزیست که انسان عاقل با آن مخالفت کند؟ بعضی ها کلاسشان اینست که بی دینی کنند، می گویند، ما فیلم دینی نمی سازیم. فیلم دینی یعنی فیلمی که نشان دهد زمان ارزش دارد، فیلم ضدّ دینی، یعنی فیلمی که ضدّ فرهنگ بشریّت و ضدّ بشریّت است. در فیلم تنبلی و هرزگی را رواج می دهد. جلوی این فیلمها باید گرفته شود. دین همین سخنان پیامبر و امیرالمؤمنین است که می فرمایند، امروز را دریاب و غصه ی دیروز و فردا را نخور. چقدر در این داستان ها می توانند فرهنگ جامعه را تغییر دهند. فیلم و سریال باید به ما یاد بدهد که زمانت را بیهوده تلف نکن. خودت نقش خودت را بازی کن و قهرمان زمان حیات خودت باش. قمار در چه دینی حرام می شود؟ سرگرمیهای ما هر کدام باید محلی باشند برای بهتر زندگی کردن. بعضی از بازیهای قدیمی را که نگاه می کنید، می بینید در بازی چقدر درس به انسان می دهند.  در دینی که برای زمان ارزش قائل است، قمار بازی اینقدر بد می شود. مگر اسلام چیست؟ وقتی ارزش زمان را بالا ببری، همین می شود اسلام. خوب معلوم است که در چنین دینی قمار حرام می شود، یک تاس می اندازد و جیب دوستش را خالی می کند. نگاه کردن به وسیله ی قمار از بدترین نوع نگاهها هم، گناهش بالاتر است. قمار تو را با یک هیجان سرگرم می کند و وقت و دارائی تو را هدر می دهد. بیا از عالم هستی هیجانهای عالی تر دریافت کن. آن وقت در جهان غرب، ببینید ملتها را به چه جاهای پستی رسانده اند، آنها اکثریّت ملت خودشان را تحت ستم قرار داده اند. اسلام چه زمانی و چگونه جلوی فساد را می گیرد؟ دشمنان از نظر فرهنگی دارند به ما ضربه می زنند. اگر ما فرهنگ خودمان را اجرا کنیم، با یک درصدی از همین امکاناتی که داریم، همه چیز درست می شود. یکی از اصول مسلّم زندگی انسانهای موفّق اینست که، قدرشناس زمان هستند. یا به صورت ناخود آگاه یا به صورت تربیت شده و یا به صورت ژنتیکی این موضوع را درک کرده اند. ما باید یک بیماری فرهنگی فراگیر را تقبیح کنیم. تا این تقبیح ها صورت نگیرد، این بیماری ها رفع نمی شود. اسلام کجاها جلوی فساد را می گیرد؟ می فرماید، شما نباید نان را از بیرون بخرید، فقیر می شوید. می فرماید شما نباید آرد از بیرون بخری، باید گندم را خودت آرد کنی. مگر اینکه وقتت را واقعاً جور بهتری صرف کنی. دین این جور جاها آدم را درست می کند. حالا ببینید سبک زندگی ما چقدر مخدوش است. بیایید زندگیهایمان را تغییر دهیم. بیکاری را بر هر کاری ترجیح می دهد، این یعنی از دست دادن فرصتها و زمان. هیچ کس هم به ما ایراد نمی گیرد. یک مقدار با اسلام آشنا شویم، شیک و عالی زندگی کردن را به ما هدیه خواهد کرد. #مدیریت_زمان 🍀پایان جلسه پنجم🍀

تحلیل دقیق استاد رائفی پور از انتخابات 28 خرداد چطور جبهه انقلاب پیروز یا در چه صورت شکست میخورد؟

اینو دست به دست کنید برسه دست رای اولی‌ها #انتخابات #رای_اولی

این کلیپ هم حسن ختام #سومین_مناظره باشه🎬👌🏻 #انتخابات

🎥حرف حساب دکتر سعید محمد درباره آیت الله رئیسی

انقلاب پیروز است . ✌ به کوری بی بی سی رای همه #رئیسی

اتقوا اللّٰھ‍..💯!' #رئیسی🎙| #مناظره📺