یا حسین مظلوم حسین آنکه به نامش جمیع درجات است زِ حُسنش چه بگویم که حُسن حسنات است خدا خواست که او را چنین کشته ببیند حسین آنکه طلوعش ، غروب ظلمات است حسین نام غریبی است که با اشک عجین است حسین آنکه به واقع؛ قتیل العبرات است پذیرفته خداوند بر او توبه ی آدم زِ پیدایش هستی حسین باب نجات است به هر شام ؛ ملائک بسی زار بگریند بر آن کس که زِ رویش خجل آب فرات است چه گویم ز نگینش که با دست چه کردند! حسین آنکه نگین و شمیم صلوات است زِ پیراهن یوسف مپرسید که این بار بسی گرگ دریدند که جای اثرات است اگر گردهم آیند جوانانِ بهشتی حسین صدرنشین تمام جلسات است حسین آنکه به دلها ، زده مهرِ محبت دل و دیده ی دنیا به سوی عتبات است دگر خضر مجویید که یابید بقا را حسین کرب و بلایش به ما آب حیات است ندارد غمِ محشر گدایی که مرید است هر آنکس که اسیرِ اسیر الکربات است ✍محمداسدزاده محرم ۹۹ 🙏