🔷ببین به چی عادت داری؟ به همان عاشق می‌شوی! 🔷اگر می‌خواهی عاشق بشوی، با عمل و رفتار، عاشق شو! 💎 #سبک_زندگی_مؤثرتر_از_آگاهی_و_ایمان جلسه اول بخش اول استاد پناهیان: ⭕️اگر عمل را میوۀ ایمان بدانیم، نتیجه‌اش این می‌شود که «تا وقتی حسّ و حال پیدا نکردیم، عمل نمی‌کنیم!» می‌گویند: چرا نماز اول وقت نمی‌خوانی؟ می‌گوییم: «حسّش را ندارم!» ⭕️انتظار داریم اول مثل یک عارفِ واصل بشویم و به حدّ اعلای عشق و ایمان و یقین برسیم، تا بعد اعمالِ خوب انجام دهیم! این تلقّیِ عمومی ما از عمل است! ولی این تلقی، غلط است. ⭕️نسبتِ عمل به نهال ایمان مثل میوه نسبت به درخت نیست، بلکه مثل برگ و شاخه است. همان‌طور که برگ درخت، با انجام عملیات فوتوسنتز، ریشۀ درخت را تقویت می‌کند، عمل هم موجب تقویت ایمان می‌شود. همین‌که یک‌ذره ایمانت، به عمل منجر شود، حرکت تو آغار می‌شود و همین عمل موجب تقویت ایمانت می‌شود. ⭕️علم و آگاهی، ممکن است اثر نداشته باشد اما عمل قطعاً اثر دارد؛ البته وقتی با شرایط خودش باشد. خیلی‌ها آگاهی دارند ولی عمل نمی‌کنند و آگاهی‌شان اثر نمی‌گذارد، عاشق و مؤمن نمی‌شوند، ولی عمل قطعاً آدم را علاقه‌مند می‌کند؛ مثالش «اُنس» است. ⭕️بعد از سال‌ها، از کنار دیوار مدرسه‌ات عبور می‌کنی، یک‌دفعه‌ای می‌گویی «آه! دیوار مدرسه‌ام...» چون با در و دیوار مدرسه‌ات اُنس پیدا کرده‌ای و عاشقِ آن شده‌ای! اما با این‌همه علم و آگاهی‌ دربارۀ خدا و خوبی‌ها، عاشق خدا و خوبی‌ها نشده‌ای! ⭕️اگر می‌خواهی عاشقِ چیزی بشوی، با عمل و رفتار، عاشق شو! اگر می‌خواهی عاشقِ حسین(ع) بشوی، هر روز صبح در یک ساعت مخصوص بگو «صلّی الله علیک یا اباعبدالله» بگو «حسین‌جانم می‌خواهم به تو عادت کنم تا عاشق تو بشوم تا به تو عارف بشوم» عادت می‌تواند عشق را در وجود انسان بیاورد. ⭕️ما معمولاً از عادت بدمان می‌آید و می‌گوییم «نمی‌خواهم برایم عادت شود!» در حالی‌که عصارۀ وجود انسان با عادت‌ها شکل می‌گیرد. امام باقر(ع) می‌فرماید: خودتان را به خوبی‌ها عادت بدهید. «عَوِّدُوا أَنْفُسَكُمْ الْخَيْرَ»(الخرائج/2/596) خودت را به خوبی‌ها عادت بدهد تا عاشق و عارف بشوی! ببین به چه چیزی عادت داری؟ به همان عاشق می‌شوی! عاشقی به همین سادگی است! با کتاب نمی‌شود! زوری که نمی‌شود عاشق شد! 🚩دانشگاه امام صادق(ع)- ۹۷.۰۶.۱۹ ➖➖➖➖➖➖➖ ⏰ @shomareshmakooszohor

🔷از کجا باید شروع کرد؟ از آگاهی یا عمل؟ 🔷چقدر به آگاهی نیاز داریم؟ یک‌ذره! چقدر به عمل نیاز داریم؟ خیلی! 💎 #سبک_زندگی_مؤثرتر_از_آگاهی_و_ایمان جلسه اول بخش دوم استاد پناهیان: ⭕️ما به چه‌مقدار آگاهی احتیاج داریم؟ یک‌ذره! به چه‌مقدار عمل نیاز داریم؟ خیلی! اثر عمل و رفتار، روی انسان بیشتر از اثر آگاهی است. ⭕️ خدا در قرآن بیشتر از اینکه بفرماید «ایمان‌تان را زیاد کنید» به عمل توصیه می‌کند. در دستورات قرآن، آمارِ «بدانید» هم زیاد نیست، اما دستور به «عمل» زیاد است. قرآن بارها می‌فرماید «اتقوا الله» (متقی یعنی کسی که در عمل، مراقب باشد) و عمل‌های جزئی را ذکر کرده و فرموده: «این کار را بکنید...آن کار را بکنید...» ⭕️قرآن می‌فرماید: «ذلِكَ الْكِتابُ لا رَيْبَ فيهِ هُدىً لِلْمُتَّقين» (بقره/2) متقین یعنی کسانی که اهل مراقبت در عمل هستند. یعنی این کتاب، هدایت می‌کند کسانی را که رفتار و عمل درست دارند، اینها کسانی هستند که ایمان می‌آورند. ⭕️ برخی می‌گویند: «اول اگاهی، بعد ایمان و بعد عمل صالح!» این حرف طبق کدام موازین انسان‌شناسانه گفته می‌شود؟! اگر این حرف درست باشد، از چه سنّی باید به بچه آگاهی(معارف دینی) بدهیم؟ الان که خیلی چیزها را نمی‌فهمد، لابد باید بگذاریم مثلاً بعد از 18سالگی به او آگاهی بدهیم! ⭕️توصیه فرموده‌اند که وقتی می‌خواهی صدقه بدهی، به بچه‌ات بده تا او صدقه را بدهد. بگذار این پرداخت را او انجام دهد. ولی ما می‌گوییم: «نه! الان بچه معنای صدقه را نمی‌فهمد اول باید برایش توضیح دهیم...» به عملِ خوب که می‌رسد، یک‌دفعه‌ای فیلسوف می‌شویم! ⭕️چرا اجازه می‌دهیم [فیلم و کارتون و ]بازی‌های بچه‌های ما را صهیونیست‌ها طراحی کنند و بدون فکر و آگاهی، به خوردِ بچه‌های ما بدهند؟! همچنین طراحی بقیه قسمت‌های زندگی را هم به آنها می‌سپاریم. حالا این رفتارها، ذهن و روح بچه را خراب و نابود کرده است، آن‌وقت بچه را می‌آورند پیش ما و می‌گویند: «حاج آقا از دین و ایمان برایش حرف بزن، می‌خواهم بچه‌ام مذهبی بشود!» دیگر چیزی از او باقی نمانده که معارف دینی را به او یاد بدهم! ⭕️بچه مدام دارد رفتار انجام می‌دهد؛ یا بازی می‌کند، یا غذا می‌خورد، یا حرف می‌زند یا لباس می‌پوشد یا... همین‌‌‌ها معلم‌های حقیقیِ او هستند و-اگر شیوۀ این رفتارها درست نباشد- بچه را نابود می‌کند؛ قبل از اینکه برسد به سنّی که بخواهیم آگاهیِ معارف دینی به او بدهیم. ⭕️اجازه می‌دهیم سبک رفتار و بازیِ بچه‌های ما را صهیونیست‌ها طراحی کنند، اما تا نوبت به رفتارهای دینی می‌رسد، می‌گوییم «اول باید به بچه آگاهی بدهیم!» ⭕️انسان از کجا باید شروع کند؟ همین‌که یک‌ذره آگاهی و ایمان و علاقه داشت، کافی است، حالا باید به رفتار و عمل بپردازد و رفتارهایش را درست کند. مکرراً از آیت‌الله بهجت(ره) می‌پرسیدند: چه‌کار کنیم عارف شویم؟ ایشان-بر اساس روایات- می‌فرمود: عمل کنید! به آنچه می‌دانی عمل کن، در و دیوار برایت استاد می‌شود! ⭕️امیرالمؤمنین(ع) می‌فرماید: «مَنْ يَعْمَلْ يَزْدَدْ قُوَّةً» (غررالحکم/7990) کسی عمل انجام دهد قوتش زیاد می‌شود! قوتِ ایمانش، قوت علاقه‌اش، قوت فهمش و همۀ قوت‌های روحی انسان با عمل، زیاد می‌شود. و می‌فرماید: «مَنْ يُقَصِّرْ فِي الْعَمَلِ يَزْدَدْ فَتْرَةً» (غررالحکم/7991) کسی که در عمل[صالح] کم بگذارد، ضعیف می‌شود. 🚩دانشگاه امام صادق(ع)- ۹۷.۰۶.۱۹ ➖➖➖➖➖➖➖ ⏰ @shomareshmakooszohor

🔷معلم‌های محترم، این‌قدر داده(اطلاعات) به ذهن بچه‌ها منتقل نکنید! 🔷 قبل از آموزش احکام بندگی، اول به بچه‌ات زندگی یاد بده! 🔷دین برنامۀ عبور از موانع زندگی است اما اول باید «موانع» را دید 💎 #سبک_زندگی_مؤثرتر_از_آگاهی_و_ایمان جلسه دوم بخش اول استاد پناهیان: ⭕️ این اشتباه است که انسان منتظر باشد اول به فراوانیِ آگاهی و ایمان و عشق برسد و بعداً عمل کند. مثل کشاورزی که منتظر باشد در زمینش آبِ فراوانی جاری شود تا بتواند زراعت کند! خیلی وقت‌ها در زمین باید چاه عمیق حفر کنیم تا به آب برسیم! ⭕️ انسان گاهی باید با «آگاهیِ اندک» در وجود خودش بگردد و آن ایمان و محبت عمیق را در قلب خودش پیدا کند و با همان، خودش را سیراب کند. این یک الگوی تعلیم و تربیتی است! ⭕️ در این الگوی تعلیم و تربیتی، معلم به دانش‌آموز می‌گوید: «من به تو چند کلمه یاد می‌دهم، بیشتر از آن را تو خودت- بر مبنای حکمت- در خودت بگرد و پیدا کن؛ تو با یک‌ذره آگاهی، خودت می‌توانی تولیدکنندۀ علم باشی» ⭕️ از معلم‌های محترم، می‌خواهم که این سبک زندگی را به بچه‌ها یاد بدهند. این‌قدر داده(اطلاعات) به ذهن بچه‌ها منتقل نکنید، بلکه شیوۀ طرح مسئله و حل مسئله را به آنها آموزش دهید و بگذارید بچه‌ها خودشان کنکاش کنند. ⭕️ با این‌همه داده و اطلاعات که به او منتقل می‌کنید ذهن بچه را نابود می‌کنید، و بعدش هم امتحان‌گرفتن از چیزهایی که بلد است! آن‌وقت نسل آینده فکر می‌کند رشد یعنی اینکه همین‌ها را یاد بگیرد! ⭕️ اینکه آگاهی را قبل از ایجاد ظرفیت روحی به انسان بدهیم، اشتباه است؛ یعنی نباید قبل از اینکه- به‌وسیلۀ عمل و سبک زندگی و شیوۀ رفتار- در انسان ظرفیتِ لازم برای دریافت قلبی ایجاد کنیم، مدام آگاهی و معرفت دینی به او بدهیم! ⭕️ چرا این‌قدر به بچه احکام یاد می‌دهی؟! تو اول به او زندگی‌کردن را یاد بده تا بعداً نوبت احکام بندگی برسد! چرا قبل از اینکه سختی و تلخی زندگی را-از هفت‌سالگی به بعد- به بچه‌ها یاد بدهی، دین را یاد می‌دهی؟! ⭕️ اشتباه ما این است که آگاهی را قبل از ایجاد ظرفیت روحی به انسان بدهیم، یعنی قبل از اینکه- به‌وسیلۀ عمل و سبک زندگی و شیوۀ رفتار- برای دریافت قلبی، در انسان ظرفیت ایجاد کنیم، مدام بخواهیم آگاهی و معرفت دینی به او بدهیم! چرا این‌قدر به بچه احکام یاد می‌دهی؟! تو اول به این بچه، زندگی‌کردن را یاد بده تا بعداً نوبت احکام بندگی برسد! مشکل این است که تلخیِ زندگی را به بچه یاد نداده‌ایم، لذا ظرفیت ندارد دربارۀ دین با او صحبت کنیم. ⭕️ دین برنامۀ عبور از موانع زندگی است؛ اما تا وقتی بچه، موانع و سختی‌های زندگی را ندیده و درک نکرده باشد، ظرفیت ندارد دین را به او ارائه دهیم. آن‌وقت می‌گوید «دین مزاحم من است!» چون سختی‌های زندگی را ندیده و متوهم بار آمده است و نمی‌داند که دین نجات‌بخش انسان در سختی زندگی است. علیرضا پناهیان 🚩دانشگاه امام صادق(ع)- ۹۷.۰۶.۲۰ ➖➖➖➖➖➖➖ ⏰ @shomareshmakooszohor