✍️سوال: چرا این دوره بسیاری از رجال و سیاستمداران کاندیدای ریاست جمهوری شده‌اند؟ پاسخ: انگیزه‌ها متفاوت است: ۱- برای یک سیاست‌مدار فراموش شده! چه فرصتی بهتر از اینکه دوباره نامش بر سر زبان‌ها بیفتد؟ چند نفر از شما پیش از انتخابات، آقایان غرضی و یا هاشمی‌طبا را در خاطر داشتید؟ ۲- پیش‌بینی اوضاع بسیار بد اقتصادی کشور در ۴ سال پیش رو برخی از افراد دلسوز را که نیازی به افتادن بر سر زبان‌ها را ندارند را نیز دچار احساس تکلیف حقیقی کرده است. ۳- برخی افراد صرفاً کاندیدای پوششی هستند و کنار خواهند رفت مانند نقش جهانگیری برای روحانی در انتخابات ۱۳۹۶ ۴- شرکت برخی افراد که رد یا عدم احراز صلاحیت‌شان بدیهی است برای فشار به شورای نگهبان! تا بتوانند با مظلوم نمایی، دوباره بر طبل نظارت استصوابی بکوبند، مورد مطالعاتی مناسب در این زمینه برای نمونه شخص تاجزاده است. ۵- کمک به کاندیدای اصلی به عنوان خروس جنگی در مناظرات ریاست جمهوری. ۶- انگیزه برخی از کاندیدها صرفاً ایجاد ادراک برای گرفتن پست‌های مهم اجرایی همچون وزارت خانه‌ها و معاونت‌های ریاست جمهوری است. فردی که در حد ریاست جمهوری ظاهر شده لابد در قد و قواره وزیر صلاحیت دارد. ۷- در امان ماندن از محاکمه! مانند علی فلاحیان و رهایی از پرونده قتل‌های زنجیره‌ای ۸- صرفاً پر کردن صندلی‌های صدا و سیما! ۹- تعداد زیادی از شرکت کنندگان پس از مقایسه خود با حسن روحانی به یقین می‌رسند که صلاحیت ریاست جمهوری را دارند چون هر چه باشد خود را نسبت به او اصلح می دانند که البته از این حیث هر یک از آحاد مردم ایران چنین حسی را خواهد داشت. رائفی پور #انتخابات_۱۴۰۰

کدخدایی: مصوبه شورای نگهبان، ثبت‌نام بی‌رویه را کم کرد 🔹سخنگوی شورای نگهبان: ثبت‌نام‌ها روند خوبی داشت و با توجه به مصوبه شورای نگهبان، ما به عنوان گام اول، راضی هستیم، چرا که ثبت‌نام‌های بی‌رویه خیلی کمتر بود. 🔹تعداد مراجعین ۵۹۲ نفر بوده‌اند که طبیعتاً شورای نگهبان صلاحیت کسانی که شرایط اعلام شده را داشته باشند، در بررسی صلاحیت‌ها رسیدگی خواهد کرد و بقیه کنار گذاشته خواهند شد. 🔹فرصت قانونی برای بررسی صلاحیت‌ها، ۵ روز است؛ اما این بازه قابل تمدید به ۱۰ روز هم هست. 🔹در انتخابات ریاست جمهوری، مراحل احراز هویت و تجمیع، الکترونیکی هستند، اما مرحله اخذ آرا، همچنان به صورت دستی برگزار خواهد شد. @Farsna

📌ستیز دولت سوم روحانی برای حفظ وضع موجود! 📌 📚 آرایش رقیبان انتخابات ریاست‌جمهوری کامل شد. به نظر می‌رسد دو گروه اصلی شکل گرفته است و بقیه با توجه با سابقه حضورشان و نسبت‌شان با مردم و جایگاه ریاست‌جمهوری، حضوری تفننی دارند. 🔹 البته به غیر از تفنن، شهرت و کسب عنوان افتخاری «نامزد ریاست‌جمهوری» برای ادامه حیات سیاسی هم کم آورده‌ای نیست! و این از همان ضعف قانون و سیستم است. برخی نیز فراتر از تفنن و شهرت از همین حالا گفته‌اند به نفع فلانی کنار می‌روند و لابد یک پست وزارت برای خود تضمین کرده‌اند! 📎از تفننی‌ها که بگذریم، دو گروه اصلی حول «وضع موجود» و «تغییر وضع موجود» شکل گرفته است. 1️⃣ جهانگیری به عنوان معاون اول وضع موجود هرچند در طول هشت سال مسئولیت سنگین خود وقتی درباره گرانی‌ها به او گله می‌کردند، با خنده می‌گفت «دعا کنید»، اما در روز ثبت‌نام تلاش کرد نشان دهد برای وضعی که به‌وجود آورده حاضر است در مقاطع خاص بغض و گریه هم بکند! 2️⃣لاریجانی که در نظر ناظران، پشتیبان و همراه و مؤید وضع موجود بود، از همان اول نشان داد این یکی‌بودن با روحانی را از زبان عام و خاص شنیده، زیرا با ذکر اینکه «دولت من هیچ ارتباطی به دولت آقای روحانی ندارد» تلاش کرد چسبندگی میان خود و روحانی را در اذهان عمومی و در نظرسنجی‌ها و مناسبات و مراودات انکار و تکذیب کند. او البته با توپ پر وارد شد و گفت که نه با کلید (روحانی)، نه با چکش (رئیسی) نه با پادگان (نظامی‌ها) و نه با پوپولیسم و مردم‌فریبی (احمدی‌نژاد) نمی‌توان کشور را اداره کرد. البته برخی رقبا نیز بلافاصله به او یادآور شدند که «بانیان و شرکای وضع موجود نمی‌توانند موجب تغییر در وضع موجود بشوند» و برخی دیگر از رقبا سابقه پادگانی و حضور یک دهه‌ای او را در جایگاه نظامی یادآور شدند و برخی نسبت او را با دادگاه روایت کردند و البته آنچه را کسی نگفت، ولی مشهود بود اینکه «همین که عیب رقبا را بگویی و نیکویی خود را نگویی، عین پوپولیسم است». رضایی هم درجوابش گفت: «اقتصاد نه دادگاه است نه پادگان، اما محل فلسفه بافی هم نیست» و ادامه داد: «آقایانی که این چند روز آمدند از فساد گفتند، ولی چرا سهم خودشان از این فساد و تبعیض را نگفتند؟» 3️⃣محسن هاشمی نیز نفر سوم گروه وضع موجود بود که گفت «جهانگیری از من خواست نامزد شوم» و این‌گونه پوششی بودن خود را یادآور شد. البته خود جهانگیری که چهار سال پیش پوششی روحانی بود و به آن رویه خلاف اخلاق و عرف افتخار هم می‌کرد، دیروز گفت که اصلاح‌طلبان از او خواسته‌اند ثبت‌نام کند! نوعی درخواست زنجیره‌ای که آن از این می‌خواهد و این از آن و عاقبت کار نامعلوم است! 4️⃣ پزشکیان نیز همین چسبندگی خود با دولت روحانی و وضع موجود آزارش می‌داد. او هم هنگام ثبت‌نام گفت «من کاندیدای پوششی جهانگیری نیستم و با قدرت در صحنه خواهم بود». ✳️ گروه دوم که با شعار و پرچم «تغییر وضع موجود» آمدند، بیشتر ذیل آیت الله سید ابراهیم رئیسی تعریف می‌شوند. رئیسی خود را «رقیب فساد و ناکارآمدی» نامید و در بیانیه خود گفت نه از کسی می‌خواهد به نفع او کنار برود و نه حاضر است به پروپای جناح‌ها بپیچد. البته رئیسی در دوره قبل هم به‌رغم آنکه خیلی رقیب‌ستیزی نکرد، از هجمه جناح‌ها و رقیب‌ها در امان نبود و در مناظره‌ها و محافل با زخمه سخنان ضخیم رقیبان مثل دیوارکشی در خیابان‌ها روبه رو شد. از جمله تاج‌زاده مردم را کراراً می‌ترساند که اگر رئیسی بیاید دلار ۱۲ هزارتومان، سکه ۳ میلیون تومان و پراید ۵۰ تا ۶۰ میلیون تومان می‌شود و بقیه اقلام نیز سر به فلک می‌گذارد! ⚠️⚠️⚠️ با این حال منادیان تغییر وضع موجود کار آسانی ندارند و قطعاً شعار‌ها و راه‌حل‌های تکراری رقیب که به‌ظاهر آسان و سهل‌الوصول است، کار را برای پذیرش تغییر وضع موجود سخت می‌کند؛ شعار‌هایی مثل رفع تحریم‌ها، آوردن نفت بر سر سفره مردم، تقسیم یارانه‌های سوخت میان همه بالسویه و شعار‌های گل‌وبلبلی دیگر. این شعار‌های آسان‌نما در مقابل ندای «روی پای خودمان می‌ایستیم» و «اقتصاد را از درون و با تکیه بر داخل شکوفا می‌کنیم» همواره مورد توجه نامزد‌های تفننی و قدرت‌طلبان بی‌غیرت بوده است.

محمدرضا: حضور مردم در انتخابات مسئله مورد نیاز انسان‌ها پذیرش مسئولیت و توجه به سرنوشت خود است. اگر هر انسانی نخواهد مسئولیتی که در قبال خود دارد را بپذیرد و نسبت به سرنوشت خود بی‌تفاوت باشد، عاقبت این انسان چه می‌‌شود؟ دو کلید واژه‌ای که در بیانات امام راحل و مقام‌معظم‌رهبری دلیل نیاز حضور مردم در انتخابات را تبیین می‌کند، مسئولیت و تعیین سرنوشت است. انسان فرقی نمی‌کند در زندگی شخصی خود ترک قبول مسئولیت کند و همینطور نسبت‌به سرنوشت خود بی‌تفاوت باشد یا در زندگی اجتماعی خود اینگونه باشد. در هر صورت عدم قبول مسئولیت و بی‌تفاوتی نسبت‌به سرنوشت عاقبتی همانند عاقبت معتادی را رقم‌می‌زند که زندگی خود را تباه خواهد کرد. شوربختانه در حیات اجتماعی زندگی انسان‌ها به یکدیگر وابسته است. قبول مسئولیت و توجه به سرنوشت از سوی فقط برخی از جامعه تامین کننده نیاز جامعه نیست. اگر همه آحاد جامعه به این مهم پی نبرند ضرر به کل جامعه وارد می‌شود. >>بنابراین اگر سرنوشت ما برایمان مهم است مجبوریم تک‌تک افراد جامعه را از خود بدانیم و همانند اعضای یک پیکر برای سعادت سرنوشت خود به یکدیگر کمک کنیم.<< چگونه می‌توانیم دیگران را متقاعد کنیم قبول مسئولیت کنند و به سرنوشت خود توجه کنند؟

لینک کانال یاران خرازی در روبیکا جهت برگزاری جلسات آنلاین @yarankharazi14

🎥 خسارت ۲ میلیارد دلاری صهیونیست‌ها در جنگ غزه 🔹یدیعوت آحارانوت: براساس برآورد سازمان مالیات اسرائیل، هزینه ۴ روز نخست جنگ کنونی با غزه به اندازه هزینه نصف جنگ ۵۱ روزه در سال ۲۰۱۴ رسیده؛ جنگ ۲۰۱۴ حدود ۴ میلیارد دلار برای تل‌آویو هزینه داشت. @Farsna

🔴 کنایه‌های سنگین کیهان به علی لاریجانی 🔻 روزنامه کیهان در مطلبی تحت عنوان «نوکوشیمورو!» در بخش گفت و شنود خود نوشت: 🔹 یکی از نامزدها بعد از ثبت‌نام برای کاندیداتوری ریاست جمهوری گفته است: «تجارت، نظامات پایدار می‌خواهد. حوزه اقتصاد، نه پادگان است و نه دادگاه که با تشر و دستور اداره شود»! 🔹 گفتم: ایشان به دو رکن اصلی نظام یعنی نیروهای مسلح و دستگاه قضایی اهانت کرده‌اند! اگر نیروهای مسلح و به قول ایشان پادگان‌ها نبودند چه کسی قرار بود امنیت مردم و تمامیت ارضی کشور را حفظ کند؟! و اگر مبارزه جدی و مثال‌زدنی قوه قضائیه با مفسدان اقتصادی و غارتگران بیت‌المال نبود که حرامخواران همه مملکت را بلعیده بودند! 🔹 گفت: ایشان چندین سال یکی از سران سه قوه بوده است کاش توضیح می‌دادند در آن دوران برای سامان دادن به اقتصاد و مبارزه با مفسدان اقتصادی چه کرده‌اند؟! و بعد علیه نیروهای مسلح و قوه قضائیه نسخه می‌پیچیدند! 🔹 گفتم: طرف می‌گفت «نوکوشیمورو» نام یک مرد کره‌ای و یا نام یک جزیره در دریای ژاپن و یا نام همسر پادشاه چین نیست. صدای یکی از جوانان هموطن خودمان است که تَرک موتور نشسته و با اضطراب و لهجه شیرین محلی به راکب موتور می‌گوید نکُشی منو!

فقط شورای نگهبانی که ما می گوییم! 🔺گاه آسیب شناسی تجربیات تلخ، ما را به ارائه راه حل هایی می رساند که خود آسیب زا هستند. ما از تفسیر به رأی قانون زیاد خوده ایم؛ اما اجرای قانون هیچ وقت پشیمانی نمی آورد. نمی شود گاه منتقد عدم اجرای قانون باشیم و گاه مطالبه گر توقف اجرای قانون. 🔹نامه ای به #شورای_نگهبان نوشته شد که «آقای شورای نگهبان بیا در راستای نیل به #انتخاب_آزاد و محک زدن سلایق مختلف سیاسی توسط آحاد جامعه و رقابت عادلانه و مشارکت بالا، در تایید صلاحیت ها فقط به دو ملاک "تجربه سیاسی و اجرایی" و "عدم محکومیت در حوزه مفاسد اقتصادی" اکتفا کن.» دلیل شان هم بلوغ جامعه پس از چهل سال است. 🔹حرف زیبایی ست و در نگاه اول راحت الحلقوم. اما خیلی زود اولین سوال در ذهن مان شکل می گیرد که اگر بناست به خاطر بلوغ جامعه، نظارت را کنار بگذاریم، دلیل سوا کردن دو مولفه فوق چیست؟ 🔹اگر آزادی حکم می کند انتخاب مردم را محدود نکنند، سلیقه شما در سوا کردن ملاک ها، به این محدودسازی دامن نمی زند؟ 🔹اگر سلیقه مردم به این تعلق بگیرد که یک مفسد اقتصادی بهتر می تواند بحران های اقتصادی را حل کند، ملاک تعیین شده توسط شما این را محدود نمی کند؟ 🔹در کدام نظام سیاسی دنیا آزادی به معنای در معرض انتخاب مردم قرار گرفتن کسانی ست که اصل آن نظام را قبول ندارند؟ 🔹آیا #عدالت است در روزگاری که رسانه ها کرکس را جای قناری به افکار عمومی غالب می کنند، دستگاه های نظارتی اجازه دهند افرادی با نداشتن ملاک های قانونی، #آزادی استفاده از فرصت و تریبون فریبکاری در بالاترین جایگاه انتخابی جامعه را بیابند؟ 🔹باز هم می توان به لیست این سوالات اضافه کرد. اما به پرسیدن این سوال اکتفا می کنم؛ آیا دوستان نویسنده نامه به این سوالات فکر نکرده بودند؟ یا ماجرا همان داستان قدیمی «قانونی که من می گویم، شورای نگهبانی که من می گویم ‌‌...» است؟! 🔻پاسخ امام خمینی(ره) به چنین سخنانی کافیست: «نمی‌شود از شما پذیرفت که ما قانون را قبول نداریم. غلط می‌کنی قانون را قبول نداری! قانون تو را قبول ندارد. نباید از مردم پذیرفت، از کسی پذیرفت، که ما شورای نگهبان را قبول نداریم. نمی‌توانی قبول نداشته باشی. مردم رای دادند به اینها، مردم شانزده میلیون تقریباً یا یک قدری بیشتر رای دادند به قانون اساسی. مردمی که به قانون اساسی رای دادند منتظرند که قانون اساسی اجرا بشود؛ نه هر کس از هر جا صبح بلند می‌شود بگوید من شورای نگهبان را قبول ندارم، من قانون اساسی را قبول ندارم، من مجلس را قبول ندارم، من رئیس جمهور را قبول ندارم، من دولت را قبول ندارم. نه! همه باید مقید به این باشید که قانون را بپذیرید، و لو بر خلاف رای شما باشد. باید بپذیرید.»

📍آشکار شدن صف بندی انتخابات ۱۴۰۰ به نظر من دوقطب اصلی انتخابات ۱۴۰۰ امروز رسما آشکار شد. یکسوی میدان انتخابات لاریجانی است. همانگونه که قبلا پیش بینی کرده بودم او نماینده جریان اعتدال_اصلاحات است و یک تیم از سایر نامزدهای اصلاحات با او هم افزایی خواهند کرد. جریان مفسدین و مافیای اقتصادی کشور پشت سر او قرار خواهند گرفت و تخریب سنگین رقیب و مهندسی اقتصادی و انتخاباتی را به نفع او رقم خواهند زد. لاریجانی دقیقا روحانی بدون عمامه است با همه آن ویژگی ها. باقی نامزدهای این قطب کارشان ایجاد پوشش و فضاسازی و بازی سازی برای اوست یعنی همان کاری که جهانگیری سال ۹۶ انجام داد. لاریجانی ورودش به رقابت را با حمله غیرمستقیم به رئیسی و سپاه آغاز کرد تا از همان ابتدا جبهه انتخاباتی خود را آشکار سازد. آتش تهیه این جبهه را آذری جهرمی با کانالهای فیک‌ و کلاب هاوس و.. ایجاد خواهد کرد..