⭕️اصولگرایان گفته اند شعارشان برای انتخابات #مجلس «نجات اقتصاد ایران» است. بعید است مردم با شعارهای کلی به آنها اعتماد کنند، لذا بهتر است #اصولگرایان اعلام کنند جزییات برنامه های اقتصادی شان چیست؟
مثلا برای کاهش قیمت #مسکن حاضرند طرح مالیات بر خانه های خالی را به راه بیندازند؟
این سخنان ظریف در مجلس، در مهرماه ۹۷ است. مرور این سخنان خیلی مسائل درباره fatf را روشن می کند.
1️⃣ظریف در این سخنان می گوید نمي توانیم تضمین دهیم با پیوستن به لوایح fatf مشکلاتمان حل شود و فقط می توان تضمین داد از آمریکا بهانه افزودن مشکلات ما گرفته می شود.
2️⃣آمریکا بدون هیچ بهانه ای از برجام خارج شد؛ بدون هیچ بهانه ای کمپین فشار حداکثری را به راه انداخت و بدون هیچ بهانه ای تصمیم گرفت فروش نفت ایران را به صفر برساند.
3️⃣به شهادت اندیشکده های غربی سیاست فشار علیه ایران شکست خورده.
4️⃣یکی از دلایل شکست فشار حداکثری، دور زدن تحریم توسط ایران است که با پیوستن به لوایح fatf راه دور زدن تحریم بسته می شود.
5️⃣غربگراها با این فشارها برای تصویب لوایح در مجمع دقیقا دنبال چه چیزی هستند؟!
طرف انگلیسی محرم و مردم نامحرماند.
✍️ صادق کوشکی
🔹 دولت یازدهم هرگونه انتشار مطلب در مورد قرارداد کرسنت را ممنوع اعلام کرده است، اما بعداً وزیر ارشاد گفته است که بابت کرسنت باید ۱۴٫۵ میلیارد دلار خسارت پرداخت کنیم.
🔸 دولت تهدید میکند کسی در مورد کرسنت صحبت کند و مطبوعات و خبرگزاریها در این مورد باید خفهخون بگیرد.
🔹 اخباری منتشر میشود که خسارات کرسنت به ۳۰ تا ۴۰ میلیارد دلار هم میرسد.
🔸 در زمان وزارت زنگنه در دولت خاتمی شرکت توتال برای بهرهبرداری از مخازن مشترک با قطر به ایران آمد، توتال برداشتش را کرد و رفت، اما پس از آن کارشناسان متوجه شدند این شرکت از حوزههای اختصاصی ایران استفاده کرده است.
🔹 توتال به اسم حوزههای مشترک رفته بود اما از حوزههای اختصاصی برداشت میکرده است.
🔸 همین توتال قرار است طبق آی پی سی، ۲۵ و ۳۰ ساله در ایران بماند. قرار است زیرنظر آقای زنگنه چندین کرسنت شکل بگیرد، آیا حق نداریم شک کنیم؟
🔹 آیا واقعاً کسی نمیتواند بندرچابهار را در ایران اداره کند؟ از این سوال به این احتمال میرسیم که چرا تدوین قراردادهای IPC به شرکت انگلیسی داده میشود، چطور طرف انگلیسی محرم است، اما مردم محرم نیستند.
🔸 چرا متن توافق ژنو، برجام، IPC و شفافیت مالی محرمانه میباشد، مگر یک طرف آن خارجیها نیستند؟ در تاریخ حکومت پهلوی تنها قرارداد کاپیتالاسیون بود که محرمانه بود، اما این دولت تا به حال چندین قرارداد کاپیتالاسیون را منعقد کرده است. قراردادهایی که از جنس کرسنت هستند.
🔹 برجام، شفافیت مالی و IPC مکمل هم هستند. دوستان دقیقاً میدانند دارند چهکار میکنند.
🔸 احتمالاً به دنبال اجرایی کردن پروژه ناتوانسازی ایران در جهت تبدیل شدن به قدرت منطقهای هستند.
🔹 وقت آن است که ملت ایران تمام کسانی که میخواهند قراردادهای عصر قاجاری و قرن نوزدهی را به ما تحمیل کنند، به جهنم بفرستند.
محتوای بصیرتی سخنرانی برای ۹ دی
✅ دشمنان ملت ایران همواره برای جداسازی ملت از نظام اسلامی تلاش می کنند.
✅صحنه جنگ از میدان فیزیکی به اذهان و افکار عمومی جامعه منتقل شده است .
✅فشار تحریمی و جنگ تبلیغاتی توأمان با هم علیه ملت راه افتاده است.
✅ ایجاد تفرقه و دو یا چند دستگی راهبرد همیشگی دشمنان ملت ایران بوده است.
✅ برخی قدرت طلبان و فرصت طلبان داخلی پیاده نظام دشمن در این راهبرد شده اند.
✅ کسانی که از انقلاب و منافع ملت عبور کردند و در کسب منافع خود، شادمانی دشمن را از فتنه داخلی ندیده اند.
✅کسانی که به جای خدمت به مردم، به جناب بازیهای خود ادامه دادند .
✅کسانی که جای دوست و دشمن را عوض کرده و به دشمنان اعتماد کرده اند.
✅ و کسانی که به هشدارهای دلسوزانه رهبری توجه نکردهاند ...
✅مشکلات امروز جامعه ما ناشی از همین غفلت هاست.
✅ملت بزرگ ایران به همه این امور واقف است. حضور ملت در ۹ دی ماه ۱۳۸۸ و تداوم آن در آخر آبان ماه ۱۳۹۸ موید همین امر است.
✅کشور ایران غنی و مردمانش عزیز هستند و هوشیار .
✅دوستان و دشمنان خود را به خوبی می شناسند و با دشمنان شان در موقع خود تسویه حساب خواهند کرد.
✅پیام امروز ملت به مسئولان شان این است:
۱. به دشمنان ملت ایران اعتماد نکنید
۲. از تفرقه و دعواهای بیحاصل سیاسی بپرهیزید
۳ . به ظرفیتهای درونی و اقتصاد مقاومتی تکیه کنید
۴. از فرصتی که در اختیار دارید برای خدمت به مردم استفاده کنید که این برای دنیا و آخرت شما بهتر است
۵. به مردم اعتماد کنید و صادقانه با آنها رفتار کنید تا آنها نیز به شما اعتماد کنند
۶ .تایع امر ولی فقیه باشید و با تبعیت از فرامین ایشان مشکلات مردم را حل کنید و بدانید که وعدههای خداوند صادق است. همچنان که فرمود: " ونریدان نمن علی الذین ستضعفوا فی الارض و نجعلهم ائمه و نجعلهم الوارثین"
نشانه های صدق وعده های خداوند را در چله اول انقلاب همگان دیده اند، شش کشور از ۱۶ کشور غرب آسیا در جبهه مقاومت قرار گرفته اند و دور نیست که جهان اسلام دوران پسا صهیونیسم را جشن بگیرد و با بهره گیری از مواهب آن و امنیتی که نصیب جهان اسلام خواهد شد، محکم تر از قبل برای به اهتزاز درآوردن پرچم توحید بر فراز قلل تمدنی جهان حرکت نماید. انشاءالله
"حریری بازی" صالح در عراق
🔺پروژه ایجاد خلأ سیاسی همانند آنچه در لبنان از سوی #سعد_حریری رخ داد، در عراق هم در حال تکرار شدن است.
🔸 رئیسجمهور عراق پس از رد گزینه نخستوزیری فراکسیون اکثریت، تحت فشارهای #سیاسی آمادگی خود را برای #استعفا اعلام و بغداد را به مقصد اقلیم #کردستان ترک کرد. این استعفا بیارتباط با موضع کردها در خصوص قانون جدید #انتخابات عراق نیست که آن را تضعیفکننده جایگاه سیاسی خود میدانند.
🔸 در صورتی که کنارهگیری رئیسجمهور قطعی شود، این مسئله میتواند بحران سیاسی جاری عراق را پیچیدهتر کند، زیرا #پارلمان باید ابتدا جانشین وی را تعیین کند.
🔸 شبکه "العالم" دیروز به نقل از برخی منابع عراقی گزارش کرد که فشارهای #آمریکا مانع از آن شد تا "برهم صالح"، "اسعد العیدانی" را مأمور تشکیل کابینه کند، چرا که به ادعای آمریکاییها العیدانی گزینه مورد تأیید ایران است.
🔸 این استعفا در شرایطی انجام میشود که معترضان با حضور در خیابانها خواهان انتخاب نخستوزیر هستند تا هر چه زودتر اصلاحات جدید را آغاز کند. استعفای برهم صالح در شرایط کنونی نه تنها کمکی به حل ماجرای اعتراضات عراق نمیکند بلکه به تشدید آتش اختلافات سیاسی در این کشور دامن میزند.
🔸 به نظر میرسد، اعتراضات در #لبنان و #عراق پروژهای است که آمریکاییها با فشار استعفا به یکی از مقامات این دو کشور، به تداوم بیثباتی سیاسی کمک میکنند.
استعفای روحانی، خودکشی اصلاح طلبان در مرگ
اینکه دولت اول و دوم اعتدال را از هم تفکیک نمائیم تا تمام مشکلات را برسر ترامپ و منتقدان داخلی آوار کنیم هدفی جز فرافکنی و نادید گرفتن حقایق نیست
چرا که در دور اول دولت اعتدال تورم کنترل نشد بلکه حبس گردید تا در چهار سال دوم با شدت چند برابری خود را نشان دهد
در خصوص موفقیت در بهبود روابط با دنیا نیز باید گفت آنگونه که آقایان امتیاز دادن هر دولت دیگری نیز بود موفقیت کسب می نمود
کی و کجا و طبق کدام آمار در دور اول دولت اعتدال رونق اقتصادی رقم خورد؟!!!! مگر نه اینکه آب خوردن مردم به سرنوشت مذاکره و برجام گره خورد. و دولت تدبیر هیچ برنامه ای جز مذاکره و تعطیلی تولید در داخل را پیگیری ننمود
👅مگر آقایان نگفتند زبان و منطق مذاکره و صحبت با دنیا را می دانند این چه دانستی شد که با آمدن فردی دیوانه نما برجامی که حاصل ساعت ها و ماهها بحث و صحبت کارشناسانه بود به اندازه یه عقد بیع هم ضمانت اجرا نداشت و یک شبه توسط آمریکا پاره گردید آیا این خود سندی بر بی تدبیری دولت اعتدال نبود. البته بماند که فراموشمان نشده که برجام توسط اوباما درست یک روز بعد از تولدش یعنی ۲۷ دی ماه ۹۴ نقض گردید یادمان نرفته اوباما با وتو نکردن قانون تحریم علیه ایران باعث شد توسط کنگره خود به خود این قانون مجدداً تمدید شود.
آقایانی که سنگ لوایح FATF را بر سینه می زنن تنها تنها یک تضمین بدهند که با تصویب این لوایح مشکلات اقتصادی و معیشتی مردم حل می شود برجام با تمام برجامیتش که قرار بود تمام تحریم ها را بالمره لغو کند شد استخوان لای زخم ، ای دل بستگان به بیرون و غرب کمی واقع بین باشیم تا اسب تراوا داخل قلعه نشود.
در یک ماه اخیر در چندین نوبت بحث استعفای حسن روحانی و برگزاری انتخابات ریاست جمهوری همراه با انتخابات مجلس شورای اسلامی مطرح شده است. عباس عبدی اولین فردی بود که بحث استعفای روحانی را مطرح کرد؛ بن مایه استدلال وی در این زمینه این است که شکاف و تنش بین دولت و بخشهای دیگر حاکمیت آنقدر گسترده شده که عملا دولت از هر گونه تصمیم گیری حتی در سطوح خرد هم عاجز است و برای حل این مساله یک تصمیم عاجل لازم است.
او میگوید سیستم کنونی ایران مانند ماشینی است که نصف آن برای یک نفر و نصف دیگر آن برای دیگری است و البته این ماشین بنزین هم ندارد و به درد هیچکس نمیخورد یا در مثال دیگری میگوید این وضعیت، شده عین طلاق عاطفی! نه میتوانند با هم زندگی کنند و نه میتوانند از هم جدا شوند. این وسط، فقط فرزندان و خانواده هستند که دارند آسیب میبینند و دود به چشم آنها میرود. پیشنهاد او انصراف دولت از حضور در چنین وضعیتی و کنار کشیدن است. حال حاکمیت، پس از روحانی خودش تصمیم بگیرد که چه کار کند؛ انتخابات زودرس برگزار یا اینکه کسی را به ریاست جمهوری منصوب کند.
فرض کنید پیشنهاد استعفای روحانی عملی شد و امروز اولین شنبه پس از استعفای روحانی است. روحانی رفته و دولت یا با سرپرست اداره می شود و یا انتخابات برگزار شده و فرد دیگری دولت را در دست گرفته؛ آیا مسائل و مسکلات حل خواهد شد؟ نیروهای جناح رقیب دولت هم که مشخص است، چه کسانی هستند و توانایی آنان چه میزانی است به مثالهای عبدی برگردیم، تا اصل قضیه ایده استعفای روحانی را برای حل مشکلات بررسی کنیم.
مثال اول: آیا طلاق گرفتن پدر و مادری که با هم نمیتوانند ادامه دهند، مشکلی از فرزندان حل میکند؟ اگر در مثل عبدی، فرزندان، همان شهروندان ایران باشند، طلاق، فقط تکلیف پدر و مادر را روشن میکند و اتفاقا این فرزندان هستند که آواره میشوند. صورت ظاهرا مساله نشان میدهد، طرح مساله استعفا نه برای حل مشکلات مردم، بلکه برای بار خود از مهلکه بیرون کشیدن است، اینکه یک جناح یا یک فرد، خودش را از این وضعیت بیرون بکشد و شهروندان را به حال خود رها کند.
مثال دوم: فرض کنید سیستمی که او آن را به ماشینی تشبیه میکند که نصف آن از آن دیگری و نصف دیگر آن برای یکی دیگر است و البته بنزین ندارد، بخواهد تکلیف خود را روشن کند؛ مثلا یکی از مالکان، کنار بکشد و ماشین بدون بنزین را در اختیار دیگری قرار دهد؛ آیا ماشین راه خواهد افتاد؟ بنزینی برای آن تامین خواهد شد؟ این سیستم راه خواهد افتاد و شهروندان از آن استفاده خواهند کرد؟ در مثال دوم هم هدف رها کردن و رفتن است و مسئولیت در قبال شهروندان نپذیرفتن است.
پس ایده استعفای رئیس جمهور، ناظر به حل مشکلات کشور نیست، کنار کشیدن یک فرد یا یک جناح از مهلکهای است که در آن گرفتار آمده ایم و اساسا می توان گفت ایده استعفا یک دوئل بین دو جناح کشور است؛ با این ایده که جناح مستقر در دولت مدعی شود آنقدر جناح مخالف سطح تنش را بالا برده که اساسا نمیشود کار کرد یا تصمیم گرفت؛ لذا کنار میرود و کار را به همان جناح مخالف میسپارد که یا او هم ناتوان است یا اینکه مجبور میشود تن به همان مسائلی بدهد که پیشتر با آن مخالفت کرده است؛ اما آیا تضمینی هست که حتی با تن دادن به همان مسائل هم مشکلات مردم و کشور را بتواند حل کند؟ طبیعتا پاسخ این است که تضمینی نیست و آن گروه و جناح باید خودش پاسخگو باشد و مسئولیت بر عهده بگیرد! این مساله باز هم جدال جناحین است و مردم و کشور در آن جایی ندارند.
با وجود این، اکنون چند گزاره در مورد وضعیت کشور هست که باید آنان را بررسی کرد.
اول: تنش در کشور بین دولت و سایر ارکان حاکمیت بالاست و همین تصمیم گیریهای کلان را با مشکل مواجه کرده و برای تدبیر امور لازم است که این تنشها کاهش یابد.
دوم: طرح ایده استعفای دولت هرچند در ظاهر برای کنار کشیدن یک طرف به قصد کاهش تنش است، در نهایت نه برای تدبیر برای اداره امورکشور که برای زورآزمایی جناحین کشور است.
سوم: مخالفان دولت طرح استعفای دولت را طرحی اسرائیلی میدانند که در ادامه پروژه بی دولت سازی در لبنان و عراق در ایران هم در حال انجام است و با آن مخالف هستند و البته تنش را هم با دولت کاهش نمیدهند.
چهارم: دولت استعفا را نمیپذیرد و اگر چه رئیس دولت گفته است که برای مردم آماده هر گونه فداکاری است، اما استعفا را فداکاری نمیداند و در عین حال او هم نمیخواهد از میزان تنش کاسته شود.
در چنین وضعیتی سوال اساسی این است که چه باید کرد؟
مسائل اساسی کشور که عدم تصمیم گیری درباره آن کشور را ممکن است به بن بست کشانده باشد، بعید است از تعداد انگشتان یک دست بیشتر باشد؛ این مسائل اساسی با وجود هر دولتی از هر جناحی تا اجماع در مورد آن متکی به خواست مردم شکل نگیرد، همچنان و برای سالها، به عنوان معضل باقی خواهند ماند و هر دولتی و در مجموع کل حاکمیت را با فرسایش روبرو میکند. شرایط کشور هم به گونهای نیست که مردم منتظر زورآزمایی جناحین کشور باشند؛ اگر طرح خروج از حاکمیت در زمان آقای خاتمی، گرو کشی سرمایه اجتماعی اصلاح طلبان برای فشار بر حاکمیت بود، اینک سرمایه اجتماعی هر دو جناح کشور شدیدا رو به افول دارد و این مساله ضرورت اجماع حول مسائل اصلی کشور مبتنی بر خواست مردم را فوریتر جلوه گر کرده است.
اینکه مکانیسم اجماع حول مسائل اصلی کشور بر چه چارچوبی استوار شود؛ کار چندان دشواری نیست؛ اما پیش شرط آن اول احصاء این مسائل اصلی کشور، دوم تن دادن به همه به راه حلهای بهینه و سوم همراه کردن بدنه اجتماعی در سطح نخبگی و هم چنین در سطح توده مردم با استفاده از ابزار تبلیغاتی با مکانیسم اقناعی است. ممکن است در شرایط کنونی گفته شود که شورای عالی هماهنگی اقتصادی در کشور برقرار است و رهبری هم مصوبات این شورا را مورد حمایت داده اند و میدهند؛ اما این شورا نه برای مسائل و مشکلات بنیادین کشور که برای اداره امور جاری و به ویژه اقتصادی کشور است و همچنین تصمیمات این شورا در بدنه اجتماعی با همراهی بدنه اجتماعی نیروهای سیاسی موجود و حتی ساختار حاکمیتی صورت نمیپذیرد. در واقع اجماع حول مسائل مهم کشور با بالا بودن تنش در بین گروههای سیاسی، ممکن نیست. مساله بنزین نشان داد، هرچند تصمیمات این شورا برآیند عقلی جمعی سه قوه موجود در کشور است، همراهی بدنه اجتماعی همه گروهها را به دنبال نداشت؛ آن هم موضوعی چون بنزین که حساسیت سیاسی بالایی نداشت. باید به جای استعفا با اجماع سطح تنش را پایین آورد؛ هزینه اجماع، کوتاه آمدن از منیتهای شخصی و جناحی است و احتمالا حل مسائل اساسی کشور. کسی میداند هزینه استعفا و ادامه تنش در سطح بالا چه خواهد بود؟
ممکن است دو ادعای دیگر هم مطرح شود:
اول: گفته شود تجربه نشان داده در وضعیت های اینچنینی که کشوری در بن بست به سر می برد با استعفای یک دولت و آمدن دولتی جدید، وضعیت اداره یک کشور بهتر شده است. در پاسخ می توان گفت در ایران امروز، بحث بر سر مسائل اساسی کشور است که یک دولت از هر جناحی توان حل آن را ندارد؛ فقط اجماع بین نهادهای کلیدی است که مسائل اساسی و معطل مانده کشور را حل می کند؛ آن هم متکی به نظر مردم و واقعیت جامعه، چون بدون در نظر گرفتن این دو، شاید نهادهای مختلف اصلا مشکلی حس نکنند که بخواهند آن را حل کنند.
دوم: گفته شود جریانی که مخالف دولت است و دولت را ناکارآمد معرفی می کند،خودش قدرت را در دست بگیرد، در این صورت خودش پاسخگو هم خواهد بود، در متن به این ادعا البته پاسخ داده شده؛ به فرض که چنین اتفاقی افتاد و او هم نتوانست مشکلات کشور را حل کند. تکلیف مردم و کشور چه می شود؟ جز این است که هزینه ای به هزینه ها اضافه می شود؟
ترنم:
نکته بسیار مهم از زبان سفیر انگلیس در تهران...
"ما نگرانی از تاسیسات نظنز و فردو یا اراک نداریم،دغدغه و نگرانی اصلی ما روی کار آمدن مجدد انقلابیون است!"
یک لحظه به این نکته فکر کنید که چرا انگلیسی ها نگران بازگشت تفکر انقلابی به اداره کشور هستند!؟ آیا دلیلش این نیست که با وجود دولت ناکارآمد اصلاحاتی اعتدالی در ایران و مصیبتهای که این تفکر برای کشور درست کرده ، حفظ دولت روحانی و مجلس لاریجانی تامین کننده منافع انگلیسی در وجود یک ایران ضعیف است؟!
آمریکا بعد از انتخابات ، نمی توانست نتایج آنرا تحمل کند و می دانست ادامه این روند کاملا به نفع جبهه مقاومت در منطقه است
چرا که رییس مجلس عراق از اسامه النجیقی طرفدار داعش به الحلبوسی طرفداران مقاومت و نخست وزیری از العبادی غرب زده و متمایل به آمریکا به عبدالمهدی طرفدار مقاومت رسید و ریاست جمهوری هم بخاطر حفظ جایگاه و قدرت حداقلی خود ، عملا در زمینه جبهه مقاومت بازی می کند
لذا از ظرفیت نارضایتی اجتماعی که از مدت ها قبل برای آن برنامه ریزی کرده و زیرساخت های آنرا فراهم کرده بود ، بهر برد
و برای رسیدن به مقاصد خود در چهار مرحله اقدام کرد و تلاش داشت در هر مرحله و با هزینه کمتر به مقاصد خود برسد
مرحله اول: ایجاد اعتراضات اجتماعی
مرحله دوم: ایجاد آشوب و ناامنی
مرحله سوم : بی ثباتی سیاسی
مرحله چهارم : جنگ داخلی
امروز در مرحله سوم هستیم
و همه این اقدامات در همین راستا در حال انجام است
با شدید شدن مشکلات سیاسی و اقتصادی اخیر که آمریکا علیه لبنان داره اجرا میکنه و با تکیه جدی آن بر ضعیف شدن طرفداران مقاومت و ناامید شدن آنها. یک خانم جوان، اهل روستاهای جنوب، مومن چادری و کارآفرین خلاق؛
بلند میشه که به همه هجده طایفه لبنان امید و قدرت و نشاط و لبخند هدیه دهد.
بعد از مصاحبه با "المنار" که ایده اصلیش را توضیح میدهد.
یک "نانوائی مانند" بسیار خلاق که در جنوب لبنان راه انداخت.
و بعد از جمله اصلی حرفهای امید بخش و تقویت کننده که در آن مصاحبه گفت:
"ما هیچ وقت سقوط نخواهیم کرد"
که خیلی از آدمکهای آمریکا را عصبانی کرد و باعث شد زهراء_قبيسي "ترند" اول لبنان شود.
آمد به "المیادین" و طی یک مصاحبه فوق العاده، یک حرف دل بسیار ساده و صمیمی به سید حسن گفت