نخست وزیری که کارش گیر شتر چران افتاد داستان دل‌جویی علی بن یقطین، وزیر خلیفه عباسی و شیعه امام موسی کاظم(ع)، از یک مرد شتربان یکی از بهترین الگوهای برخورد مومنانه با ارباب‌رجوع از منظر دین اسلام است. علی بن یقطین به دستور امام کاظم(ع) در دربار هارون فعالیت می‌کرد و تا جایگاه نخست وزیری هم پیش رفت. در کتاب «الثاقب فی المناقب» گزیده این داستان ذکر شده است. داستان این است که یکی از شیعیان امام کاظم(ع) به نام ابراهیم جمّال که شغلش ساربانی و شتربانی بود برای بیان مسئله‌ای به منزل علی بن یقطین، وزیر حکومت وقت مراجعه کرد اما او مانع از ورود ابراهیم به خانه‌اش شد. در همان سال که علی بن یقطین به زیارت خانه خدا مشرف شد، فرصت را مغتنم دید که به محضر امام کاظم(ع) برسد. وقتی خواست به محضر امام شرفیاب شود، امام کاظم(ع) اذن ورود به او نداد. روز دوم در بیرون منزل با آن حضرت ملاقات نمود و عرض کرد: مولای من گناه من چه بوده است که دیروز اجازه ورود به من ندادید؟ امام کاظم(ع) فرمودند: حجبتک لأنک حجبت أخاک إبراهیم الجمال؛ تو را راه ندادم چون برادرت ابراهمی جمال را راه ندادی. علی بن یقطین که نیک دریافته بود امام کاظم(ع) از او راضی نخواهد شد مگر اینکه از ابراهیم دل‌جویی کند، گفت: در این زمان چگونه او را بیابم؛ چراکه علی بن یقطین در مدینه بود و ابراهیم در شهر کوفه و مسافت بینشان بسیار زیاد بود. امام کاظم(ع) نه منصب حکومتی علی بن یقطین و نه بُعد مسافت را موجب معافیت وزیر عباسی در خصوص دل‌جویی کردن یکی از شیعیانی که در درگاه حکومت به او بی‌حرمتی شده بود، ندانست و به قدرت ولایی خود مقدمات سفر علی بن یقطین به کوفه را فراهم کرد. وقتی وی به خانه ابراهیم رسید از او عذرخواهی کرد و ابراهیم نیز برای او طلب رحمت کرد. علی بن یقطین که شاگرد مکتب اهل بیت(ع) بود به این میزان هم راضی نشد و برای اینکه ابراهیم، قلباً از او راضی شود، گونه‌اش را روی خاک نهاد و از ابراهیم درخواست کرد که پای خود را بر روی صورت او بگذارد! ابراهیم بنا به اصرار زیاد او، خواهشش را اجابت کرد و پایش را بر روی صورت او گذاشت. 👈🏻در حکومت اسلامی ریاست و پست و مقام به معنی تسلط و تکبر و تآمر بر مردم نیست ، بلکه فرصتی است برای خدمت به مومنین و مبرهن است که شان خادم در مقابل ولی نعمتش چیست ؟ 📗الثاقب فی المناقب ج۱ ص۴۵۸ @Sibtayn

منظره ای زیبا و شکوهمند از نماز جماعت شیعیان شمال پاکستان در میان رشته کوه های هیمالیا @Sibtayn

🔥 عاقبت هم‌شأن قرار دادن برای امیر المؤمنین علیه السّلام و برتری دادن شخص دیگری بر ایشان ✍️ شیخ طوسی رضوان الله علیه روایت کرده است: 🔹 ابی ذر غفاری رضوان الله علیه گفت: رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند: مبادا کسی را با علی علیه السّلام همپایه و هم‌شأن قرار دهید که کافر و گمراه می‌شوید، و کسی را بر او فضیلت و برتری ندهید که مرتد و از دین خارج خواهید شد. 🔸٢٥٤ / ٦ ـ أخبرنا محمد بن محمد ، قال : حدثنا الشريف الصالح أبو محمد الحسن بن حمزة العلوي الطبري الحسيني ، قال : حدثنا محمد بن الفضل بن حاتم ، المعروف بأبي بكر النجار الطبري الفقيه ، قال : حدثنا محمد بن عبد الحميد ، قال : حدثنا داهر بن محمد بن يحيى الأحمري ، قال : حدثنا المنذر بن الزبير ، عن أبي ذر الغفاري رحمه‌الله قال : قال رسول الله صلى الله عليه‌ وآله : لا تضادوا بعلي أحدا فتكفروا ، ولا تفضلوا عليه أحدا فترتدوا. 📚 الامالی، شیخ طوسی، صفحه ۱۵۳ @Sibtayn

📌 هیچ گناهکاری را نومید مکن... 🏵 عن امیرالمومنین عليه السلام ـ مِن وصيَّتِهِ لابنِهِ الحسينِ عليه السلام ـ : أي بُنَيَّ ، لا تُؤيِسْ مُذنِبا ، فَكَم مِن عاكِفٍ على ذَنبِهِ خُتِمَ لَهُ بخَيرٍ ، و كَم مِن مُقبِلٍ على عَمَلِهِ مُفسِدٌ في آخِرِ عُمُرِهِ ، صائرٌ إلَى النارِ ، نَعوذُ بِاللّه منها! . 👈 امیرالمومنین عليه السلام ـ در بخشى از وصیت خود به فرزند بزرگوارش امام حسین عليه السلام ـ فرمود : اى فرزندم! هيچ گنهكارى را نوميد مكن؛ زيرا اى بسا كسى كه عمرى گناه مى كند، اما فرجامش به نيكى ختم مى شود و اى بسا كسى كه عمرى عمل [خير ]مى كند، ليكن در پايان عمرش گرفتار فساد مى شود و رهسپار دوزخ مى گردد؛ پناه به خدا از آتش دوزخ. 📚بحارالانوار ج ۷۴ باب ۹ ح ۱. @Sibtayn

کرداذ و نا کرداذ کردید انچه نباید می کردید بلاذری با سند صحیح از سلمان فارسی روایت کرده است: ١١٩٧- المَدائِنِيُّ، عَنْ جَعْفَرِ بْنِ سُلَيْمانَ الضَّبْعِيِّ [١]، عَنْ أبى عمران الجَوْنِيِّ قالَ، قالَ سَلْمانُ الفارِسِيُّ حِينَ بُويِعَ أبُو بَكْرٍ: «كرداذ وناكرداذ»، أيْ عَمِلْتُمْ وما عَمِلْتُمْ، لَوْ بايَعُوا عَلِيًّا لأكَلُوا مِن فَوْقِهِمْ ومِن تَحْتِ أرْجُلِهِمْ. 📙أنساب الأشراف للبلاذري ١/‏٥٩١ — البلاذري (ت ٢٧٩) | تحقيق: سهيل زكار ورياض الزركلي| الناشر: دار الفكر - بيروت | الطبعة: الأولى، ١٤١٧ هـ - ١٩٩٦ م چون با ابوبكر بيعت شد، سلمان فرمود:

کرداذ و ناکرداذ [کردید آنچه نباید می کردید]! عمل نمودید آنچه نباید بدان عمل می‌نمودید! اگر با على عليه السلام بيعت میكردند، نعمت از آسمان و زمين، آنان را فرا می گرفت!

@Sibtayn

⭐️آیا می دانید چهار روز خاص برای روزه گرفتن، چه روزهایی است؟ 🔹عریضی گوید : در سینه ام نقش بست و افتاد که روزهایی که روزه گرفته می شود، چه روزهایی است! پس قصد مولایمان علی بن محمد(امام هادی علیه السلام) نمودم در حالیکه آن حضرت در صُرْیا(روستائی در جنوب شرقی مدینه که به‌ گفته ابن شهر آشوب در المناقب ج4 ص382، از بناهای امام کاظم علیه السلام بوده است و نیز زادگاه امام هادی می باشد)، بود و این موضوع را برای احدی از خلق اللَّه آشکار نکردم. پس بر امام وارد شدم. وقتی چشم حضرت به من افتاد، فرمود : 🔆ای ابا اسحاق! تو آمده ای که از من در مورد ايام (خاصی) که در آن روزه گرفته می شود سؤال کنی! و آنها چهار روز است : 1️⃣اولین آنها روز بیست و هفتم رجب است، روزی که اللَّه تعالی، محمّد (صلّی الله علیه و آله) را رحمتی برای جهانيان به سوی خلق خود فرستاد( مبعث ) 2️⃣و روز ولادت ایشان (حضرت محمّد صلّی الله علیه و آله) که روز هفدهم ربیع الأول است 3️⃣و روز بیست و پنجم ذی القعده که کعبه در آن روز گسترده گردید( روز دحو الأرض ) 4️⃣و روز غدیر ( عید غدیر ) که رسول الله صلی الله علیه و آله برادرش علي صلوات الله علیه را به عنوان عَلَم و إمام بعد از خود برای مردم نصب نمود! عریضی گوید :من گفتم :راست فرمودید فدایت شوم! من برای همین قصد شما نمودم و شهادت می دهم که شما حجت اللَّه بر خلق او هستید! 📚التهذيب ج۴ص۳۰۵ @Sibtayn

🗓25 ذی القعده روز بیست و پنجم ذی قعده هم زمان با «دَحْوُ الاَرْض » (گسترش یافتن زمین) است. در شب این روز نیز طبق روایتی از امام هشتم علیه‏السلام ولادت حضرت ابراهیم علیه‏السلام و حضرت عیسی علیه‏السلام واقع شده است.(1) همچنین این روز به عنوان روز قیام امام زمان مهدی موعود علیه‏السلام معرّفی شده است.(2) این روز، جزء چهار روز(3) معروفی است که روزه آن پاداش و ثواب هفتاد سال روزه را دارد.(4) 🔸معنای دحوالارض «دَحْو» بر وزن «مَحْو» به معنای گسترش است، بعضی نیز آن را به معنای تکان دادن چیزی از محل اصلیش تفسیر کرده ‏اند، و چون این دو معنی لازم و ملزوم هم می‏باشند، به یک ریشه باز می‏گردند. منظور از «دحوالارض» این است که درآغاز، تمام سطح زمین را آب‏های حاصل از باران‏های سیلابیِ نخستین فرا گرفته بود، این آب‏ها تدریجا در گودال‏های زمین جای گرفتند و خشکی‏ها از زیر آب سر بر آوردند و روز به روز گسترده‏تر شدند.(5) از طرف دیگر زمین در آغاز به صورت پستی‏ها و بلندی‏ها یا شیب‏های تند و غیر قابل سکونت بود، باران‏های سیلابی مداوم باریدند، ارتفاعات زمین را شستند و دره ‏ها گستردند، و تدریجا زمین‏های مسطّح و قابل استفاده برای زندگی انسان و کشت و زرع به وجود آمد. مجموع این گسترده شدن‏ها به «دَحو الارض» تعبیر می‏شود.(6) 🔹دحو الارض در آیات و روایات به مسأله فوق هم در قرآن کریم و هم در روایات اشاره شده است. در قرآن کریم می‏خوانیم: «وَالاَرْضَ بَعْدَ ذلِکَ دَحیها»؛(7) «و زمین را بعد از آن (آفرینش زمین و آسمان) گسترش داد.» مراد از «دَحیها» که از مادّه «دَحْو» است، همان «دحو الارض» می‏باشد. ▫️در آیه دیگری می‏خوانیم:«وَالاَرْضِ وَماطَحیها»؛(8) «و قسم به زمین و کسی که آن را گسترانید.» کلمه «طَحیها» از مادّه «طَحْوْ» بر وزن «سَهْوْ» هم به معنای انبساط و گستردگی و هم به معنای راندن و دور کردن و از میان بردن است و در این‏جا به معنای گستردن می‏باشد. در روایات فراوانی بر فضیلت روز «دحو الارض» تأکید شده است که به یک نمونه از آن‏ها اشاره می‏شود: ▫️امام هشتم علیه‏السلام فرمود: «صُومُوا فَاِنَّنی اَصْبَحْتُ صائِما؛ روزه بگیرید، من امروز روزه‏دار هستم.» عرض کردند: «جُعِلْنا فِداکَ اَیُّ یَوْمٍ هُوَ؟»؛ فدایت شویم، امروز چه روزی است؟» فرمودند: «یَوْمٌ نُشِرَتْ فیه الرَّحْمَةُ وَدُحِیَتْ فیهِ الاَرْضُ وَنُصِبَتْ فیهِ الْکَعْبَةُ وَهَبَطَ فیهِ آدَمُ؛(9) روزی است که در آن رحمت خداوند فراگیر شده است، زمین گسترش یافته است، کعبه نصب شده است و حضرت آدم علیه‏السلام به زمین فرود آمده است.» 1️⃣ علی بن طاووس الحسینی، الاقبال (چاپ قدیم موجود در کتابخانه دفتر تبلیغات اسلامی قم، 1314)، ص525. 2️⃣ همان. 3️⃣سه روز دیگر عبارتند از: 18 ذی حجة (روز غدیر خم)، بیست و هفتم رجب (سالروز مبعث نبی اکرم) و هفدهم ربیع، (سالروز ولادت پیامبر اکرم و ولادت امام صادق علیه‏السلام ). 4️⃣علی بن طاووس حسینی (همان)، ص525؛ شیخ عباس قمی، مفاتیح الجنان، اعمال ماه ذی قعده؛ محمد باقر مجلسی، بحارالانوار (داراحیاء التراث العربی، چاپ سوّم، 1403 ه.)، ج94، ص122، روایت 1. 5️⃣ آیت اللّه‏ ناصر مکارم شیرازی، تفسیر نمونه (تهران، دارالکتب الاسلامیة، چاپ نهم،1370)، ج26، ص101، 100. 6️⃣همان، ج 27، ص43؛ علاّمه سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، (قم، جامعه مدرسین)، ج20، ص190 و ص297. 7️⃣نازعات /30. 8️⃣ شمس /6. 9️⃣علی بن طاووس الحسینی، الاقبال (چاپ قدیم، 1314)، ص525. @Sibtayn

آداب و اعمال دحوالارض 1️⃣ روزه داشتن، که ثواب هفتاد سال عبادت را دارد.(1) 2️⃣احیاء و شب بیداری شب بیست و پنجم، که برابر با یک سال عبادت است.(2) 3️⃣ ذکر و دعا خواندن. 4️⃣انجام غسل به نیّت روز دحوالارض.(3) 5️⃣ دو رکعت نماز؛ به این صورت که هنگام ظهر (و زوال شمس) دو رکعت نماز بخواند، در هر رکعت یک بار «حمد» و پنج مرتبه سوره «شمس» را بخواند، و بعد از سلام نماز بگوید: «لا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ اِلاّ بِاللّه‏ الْعَلِیِّ الْعَظیمِ».(4) آن‏گاه این دعا را بخواند: «یا مُقیلَ الْعَثَراتِ اَقِلْنی عَثْرَتی. یا مُجیبَ الدَّعَواتِ اَجِبْ دَعْوَتی. یا سامِعَ الاَْصْواتِ اِسْمَعْ صَوْتی وَارْحَمْنی وَتَجاوَزْ عَنْ سَیِّئاتی وَما عِنْدی، یا ذَالْجَلالِ وَاالاِْکْرامِ؛(5) ای در گذرنده لغزش‏ها، از لغزش [و خطایم [در گذر. ای اجابت کننده درخواست‏ها، دعاهایم را بپذیر. ای [خدایی] که صداها را می‏شنوی، صدایم را بشنو [و به من توجّه فرما] و مرا مورد رحمت خویش قرار بده، و از بدی‏های من و آنچه نزد من است در گذر، ای صاحب جلالت و بزرگواری.» 6️⃣ خواندن دعای ذیل: «اَللّهُمَّ داحِیَ الْکَعْبَةِ وَفالِقَ الْحَبَّةِ وَصارِفَ اللَّزْبَةِ وَکاشِفَ کُلِّ کُرْبَةٍ اَسْئَلُکَ فی هذَا الْیَوْمِ مِنْ اَیّامِکَ الَّتی اَعْظَمْتَ حَقَّها وَاَقْدَمْتَ سَبْقَها وَجَعَلْتَها عِنْدَ الْمُؤْمِنینَ وَدیعَةً...»(6) به دلیل طولانی بودن دعا، تمام آن را در اینجا نقل نمی‏کنیم. خوانندگان محترم می‏توانند برای خواندن این دعا به کتاب «مفاتیح الجنان»، اعمال روز دحو الارض در ماه ذی قعده مراجعه کنند. 7️⃣ زیارت ثامن الحجج، امام هشتم علیه‏السلام از برترین اعمال مستحب این روز می‏باشد و سخت مورد تأکید و سفارش قرار گرفته است.(7) ______________________________ 1. الاقبال (همان)، ص527 و مفاتیح الجنان (پیشین)، اعمال ذی قعده. 2. همان، ص527؛ مفاتیح الجنان، ص410. 3. همان، ص527. 4. همان، ص529؛ مفاتیح الجنان، ص410؛ وقایع الایّام (همان)، ص102، 101. 5. همان، ص529؛ مفاتیح الجنان، ص410. 6. همان، ص527، 528؛ شیخ طوسی، مصباح الزائر، اعمال ذی قعده؛ شیخ عباس قمی، مفاتیح الجنان، اعمال ماه ذی القعده، ص411. 7. الاقبال، ص525؛ میرداماد، رساله اربعة ایام؛ مفاتیح الجنان، ص410 و وقایع الایام، ص102. @Sibtayn

✅اعتراف عالم ناصبی به فضائل امام جواد علیه السّلام ✍️شمس الدین ذهبی از عُلمای بزرگ اهل سنت عُمَری می نویسد : 🔸محمد بن الرضا علي بن الكاظم ... كان من سروات آل بيت النبيّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ. وكان أحد الموصوفين بالسّخاء، ولذلك لُقِّب بالجواد. 🔹 محمد بن رضا (امام جواد علیه السّلام) از بزرگان اهل بیت (علیهم السّلام) و یکی از افرادی بود که به سخاوت مشهور و به همین جهت به جواد ملقب شد. 📚 تاریخ الاسلام، تألیف ذهبی، جلد ۱۵، صفحه ۳۸۵ @sibtayn

با برکت ترین مولود اسلام 🔸يحيى صنعانى گويد: در مكّه به حضور امام رضا عليه السّلام شرف‌ياب شدم، ديدم كه موز پوست مى‌كند و به امام جواد عليه السّلام مى‌خوراند. 🔸عرض كردم: فدايت شوم! اين همان مولود بابركت است‌؟ 🔹فرمود: آرى اى يحيى! اين، مولودى است كه در اسلام مانند او متولد نشده است كه بركتش بر شيعيان ما بيشتر و بزرگ‌تر از او باشد. 🔸عنْ يَحْيَى اَلصَّنْعَانِيِّ قَالَ: دَخَلْتُ عَلَى أَبِي اَلْحَسَنِ اَلرِّضَا عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ وَ هُوَ بِمَكَّةَ وَ هُوَ يُقَشِّرُ مَوْزاً وَ يُطْعِمُهُ أَبَا جَعْفَرٍ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ فَقُلْتُ لَهُ جُعِلْتُ فِدَاكَ هَذَا اَلْمَوْلُودُ اَلْمُبَارَكُ 🔹قالَ نَعَمْ يَا يَحْيَى هَذَا اَلْمَوْلُودُ اَلَّذِي لَمْ يُولَدْ فِي اَلْإِسْلاَمِ مِثْلُهُ مَوْلُودٌ أَعْظَمُ بَرَكَةً عَلَى شِيعَتِنَا مِنْهُ . 📚الکافي ج۶ ص۳۶۰ @sibtayn

عارفا بحقه یعنی علی بن جعفر علیه السلام محمد بن حسن بن عمار گويد: در مدينه خدمت على بن جعفر بن محمد عليهِم السلام نشسته بودم،من دو سال خدمت او بودم و اخبارى را كه از برادرش(امام كاظم عليه السّلام)شنيده بود مى نوشتم،در اين ميان به ناگاه ابو جعفر محمد بن على الرضا(عليه السّلام)در مسجد پيغمبر بر او وارد شد و على بن جعفر بى‌كفش و رداء از جا جست و خدمت او رسيد و دست او را بوسيد و او را احترام نمود، ابو جعفر(عليه السّلام)به او فرمود:عمو جان بنشين خدايت رحمت كند گفت: اى آقاى من چطور بنشينم و شما ايستاده باشيد؟ چون على بن جعفر به مسند خود برگشت(مثل اين كه مجلس درسى داشته)اصحابش او را سرزنش كردند و مى‌گفتند:تو عموى پدر او هستى و با او اين كار مى‌كنى‌؟ فرمود:خاموش باشيد،در صورتى كه خدا عز و جل (دست به ريش سفيد خود گرفت)اين ريش سفيد را لايق امامت ندانسته و اين جوان را لايق و اهل دانسته و او را بدان مقام كه بايد متمكن ساخته،من منكر فضل او گردم،نعوذ بالله،بلكه من بندۀ او هستم. 📚الکافي ج۱ ص۳۲۲ @sibtayn

قَالَ اميرالمؤمنين عَلَيْهِ السَّلاَمُ: مَنِ اِسْتَحْسَنَ قَبِيحاً كَانَ شَرِيكاً فِيهِ. هر كس كار زشتی را تحسین و تایید کند در ان کار شریک می باشد 📖كشف الغمة ج۲ ص۳۴۹ @sibtayn