💥 #فوری | انتشار برای اولین‌بار؛ شبیه‌سازی حمله به ایران ۵ آبان ماه ۱۴۰۳ 🔻جزئیاتی از شرارت اخیر رژیم صهیونیستی علیه کشورمان و عملکرد موفق پدافند هوایی جمهوری اسلامی ایران ┄┅═✧☫✧═┅┄ #کانال_خبری_تحلیلی_حزب‌الله 🔻 🆔️@hezboollah110

🌸 سیب! سیب! سیب! سیب! سیب! سیب! سیب! لطفا همه این کلیپ نگاه کنید وبرای دیگران ارسال کنید🌹 📚📚📚📚استاد کردافشاری

بدون شرح ولی عااااااااااالی عالیه😍 بسیار جالبه خودتون ببینید. کسی از سر لجبازی و کینه می گفت دنیای آینده دنیای گفتمان است نه موشک. چه احتیاج به موشک داریم حالا ببینید و لذت ببرید و به کشور خود افتخار کنید. @zekrroozane

#در_محضر_امیر خطبه 226؛ بخش اول: بیوفایی و ناپایداری دنیا دَارٌ بِالْبَلَاءِ مَحْفُوفَةٌ وَ بِالْغَدْرِ مَعْرُوفَةٌ؛ لَا تَدُومُ أَحْوَالُهَا وَ لَا يَسْلَمُ نُزَّالُهَا؛ أَحْوَالٌ مُخْتَلِفَةٌ وَ تَارَاتٌ مُتَصَرِّفَةٌ؛ الْعَيْشُ فِيهَا مَذْمُومٌ وَ الْأَمَانُ مِنْهَا مَعْدُومٌ؛ وَ إِنَّمَا أَهْلُهَا فِيهَا أَغْرَاضٌ مُسْتَهْدَفَةٌ، تَرْمِيهِمْ بِسِهَامِهَا وَ تُفْنِيهِمْ بِحِمَامِهَا. امام(عليه السلام) در اين بخش از خطبه از ناپايدارى و بى وفايى دنيا سخن مى گويد و مى فرمايد: «(دنيا) سرايى است که در لابه لاى بلاها و مشکلات پيچيده شده و به غدر و نيرنگ و بى وفايى معروف است: حالاتش يکنواخت نمى ماند و ساکنانش سالم و در امان نيستند»; (دَارٌ بِالْبَلاَءِ مَحْفُوفَةٌ، وَ بِالْغَدْرِ مَعْرُوفَةٌ، لاَ تَدُومُ أَحْوَالُهَا، وَ لاَ يَسْلَمُ نُزَّالُهَا بلاهايى که زندگى اين دنيا را در برگرفته، بسيار زياد و متنوّع است، بيماريهاى جسمى، بيماريهاى روانى، حوادث ناگوار اجتماعى، طوفانها، زلزله ها، سيلابها، جنگها، غارتها، حوادثى که منجر به مرگ يا مجروح شدن اعضا مى گردد، از دست دادن عزيزان و مانند آنها. جمله «دَارٌ بِالْبَلاَءِ مَحْفُوفَةٌ» اشاره گويايى است به تمام آنچه گفته شد. غدر و بى وفايى دنيا ممکن است اشاره به اهل آن باشد که غالباً بى وفا هستند هنگامى که دنيا به انسان رو مى کند دوستدار و مخلصند و هرگاه پشت کرد گويى هرگز آشنا نبودند. يا اشاره به بى وفايى مواهب دنيوى است در حالى که انسان کاملا سالم و سرحال است و تصوّر مى کند سالها اين وضع ادامه مى يابد. با پيش آمد کوچکى ناگهان سلامت و نشاط برچيده مى شود و در حالى که اموال و ثروت فراوان، از هر سو فراهم کرده، حادثه اى پيش مى آيد که ناگهان ورشکست مى شود و محتاج نان شب مى گردد. ناپايدارى دنيا که در «لاَ تَدُومُ أَحْوَالُهَا» بيان شده، نتيجه همان بلاها و حوادث گوناگونى است که از هر سو انسان را احاطه کرده، و در امان نبودن ساکنان دنيا که در جمله «وَ لاَ يَسْلَمُ نُزَّالُهَا» آمده به سبب همان حوادث تلخ و ناپايدارى دنياست. آرى! «از نسيمى دفتر ايّام بر هم مى خورد» و با يک گردش چرخ نيلوفرى، نه نادر به جا مى ماند و نه کبکبه و دبدبه نادرى و به گفته شاعر: آن مادرى که اين همه فرزند زاد و کشت ديگر که چشم دارد از او مهر مادرى! سپس در تأکيد همين معنا با عبارات تکان دهنده ديگرى مى افزايد: «احوالش ناپايدار و حالاتش دگرگون (به گونه اى که) زندگى در آن نکوهيده و نامطلوب و امنيّت در آن ناياب و معدوم است»; (أَحْوَالٌ مُخْتَلِفَةٌ، وَ تَارَاتٌ مُتَصَرِّفَةٌ، الْعَيْشُ فِيهَا مَذْمُومٌ، وَ الاَْمَانُ مِنْهَا مَعْدُومٌ). سرتاسر تاريخ بشر پر از شواهد زنده اى بر اين گفتار پرمعناى مولاست و از آن فراتر، آيات قرآن مجيد است که از سرگذشت پيشينيان پرده بر مى دارد. از جمله صحنه بسيار عبرت انگيزى است که از زندگى ثروتمند معروف بنى اسرائيل قارون در اواخر سوره قصص، ترسيم کرده است. يک روز قارون با تمام زر و زيور و خدم و حشم و دم و دستگاه خود در ميان بنى اسرائيل ظاهر مى شود و با تمام قدرت و ثروتش از برابر چشمان آنها رژه مى رود، آنچنان که گويى در دل دنياپرستان بنى اسرائيل، قند آب مى شود و فرياد يا (يَا لَيْتَ لَنَا مِثْلَ مَا أُوتِىَ قَارُونُ) سر مى دهند. فرداى آن روز که با يک زلزله آميخته با «خسف» زمين، قارون و تمام اموال و ثروتش را در کام خود فرو مى برد آن دنياپرستان ديروز در وحشت فرو مى روند و اين سخن را مى گويند: «(لَوْلاَ أَنْ مَّنَّ اللهُ عَلَيْنَا لَخَسَفَ بِنَا); اگر خدا بر ما منّت ننهاده بود ما را نيز به قعر زمين فرو مى برد (و به سرنوشت قارون گرفتار مى شديم)». در عصر و زمان ما نه تنها اين گونه حوادث کم نيست، بلکه دامنه وسيع تر و گسترده ترى پيدا کرده و صحنه هايى که همه روز با چشم خود ناظر آن هستيم. سپس امام(عليه السلام) در پايان اين فراز، تشبيه جالبى درباره حوادث دنيا و ساکنان دنيا دارد، مى فرمايد: «اهل دنيا همواره هدف تيرهاى بلا هستند، که پى در پى بسوى آنها پرتاب مى کند و با مرگ نابودشان مى سازد»; (وَ إِنَّمَا أَهْلُهَا فِيهَا أَغْرَاضٌ مُسْتَهْدَفَةٌ، تَرْمِيهِمْ بِسِهَامِهَا، وَ تُفْنِيهِمْ بِحِمَامِهَا). آرى! انسانها در اين جهان هدفهاى بى دفاعى هستند در برابر تيرهاى بلاها که از چپ و راست و بالا و پايين به سوى آنها پرتاب مى شود; تيرهايى که کمتر خطا مى کند و درست به هدف مى خورد و هدف را نابود مى سازد. آيا در ميدانى که تيراندازان آن را احاطه کرده و مرتّباً انسانى را نشانه گيرى مى کنند امنيّت و سلامتى وجود دارد؟! آيا زندگى در وسط چنين ميدانى مذموم و منفور نيست؟! ممکن است اين ميدان مملوّ از انواع غذاهاى رنگارنگ و لباسهاى زيبا و جواهرات و زيورها باشد; ولى آيا اين امور با آن شرايطى که اين ميدان دارد مى تواند

سبب دلخوشى گردد؟! هرگز. در اينجا داستان معروفى است که مى تواند بى وفايى و ناپايدارى دنيا را به خوبى مجسّم کند. در کتاب کامل مبرّد مى خوانيم که: «روزى يزيد ابن عبدالملک گفت دنيا هيچ گاه براى هيچ کس خالى از ناراحتيها و مشکلات نشده من مى خواهم چنين روزى را براى خود فراهم نمايم. هنگامى که يک روز خلوت کردم هيچ خبرى را به من نرسانيد و مرا با لذاتم در آن خلوتگاه واگذاريد. سپس معشوقه خود حبابه را صدا زد و گفت: شراب به من بنوشان و آواز بخوان و (به پندار خود) بهترين وسائل عيش و نوش را فراهم ساز. در اين هنگام حبابه دانه انارى را برگرفت در دهان خود گذاشت. ناگهان به گلوى او پريد (و در دستگاه تنفس او فرو رفت و خارج نشد) و همين سبب مرگ او شد. يزيد ابن عبدالملک چنان ضجّه و فريادى زد که بيهوش شد. هنگامى که به هوش آمد گفت من اجازه نمى دهم او را دفن کنيد بايد در کنار من باشد. (طبق روايت ديگرى پيوسته او را در آغوش گرفت، مى بوييد تا متعفن شد) اطراف او از بنى اميّه به او گفتند اين زن بازگشت به حيات نمى کند اين يک مردار است در اين هنگام اجازه دفنش داد و طبق بعضى از نقلها بعد از 15 روز خود يزيد ابن عبدالملک از دنيا رفت و اين بود سرانجام عيش و نوش بى دغدغه او». @majmaghaemshahr

#در_محضر_بزرگان از علامه محمد تقی جعفری سوال می شود که چه شد که به این کمالات رسیدید ؟! ایشان در جواب خاطره ای از دوران طلبگی تعریف میکنند و اظهار میکنند که هر چه دارند از کراماتی ست که بدنبال این امتحان الهی نصیبشان شده است. علامه جعفری چنین شرح می دهد: ما در نجف در مدرسه صدر اقامت داشتیم . خیلی مقید بودیم که ، در جشن ها و ایام سرور ، مجالس جشن بگیریم ، و ایام سوگواری را هم ، سوگواری می گرفتیم. یک شبی مصادف شده بود با ولادت حضرت فاطمه زهرا (س) اول شب نماز مغرب و عشا می خواندیم و یک شربتی می خوردیم آنگاه با فکاهیاتی مجلس جشن و سرور ترتیب می دادیم مدیر مدرسه مان ، مرحوم آقا سید اسماعیل اصفهانی هم آنجا بود ، به آقا شیخ علی (آقا شیخ حیدر علی اصفهانی ، که نجف آبادی بود ، معدن ذوق بود) گفت : آقا شب نمی گذره ، حرفی داری بگو ، ایشان یک تکه کاغذ روزنامه در آورد . عکس یک دختر بود که ، زیرش نوشته بود: « اجمل بنات عصرها » « زیباترین دختر روزگار » گفت : آقایان من درباره این عکس از شما سوالی می کنم . اگر شما را مخیر کنند بین اینکه با این دختر بطور مشروع و قانونی ازدواج کنید. از همان اولین لحظه ملاقات عقد جاری شودو حتی یک لحظه هم خلاف شرع نباشد و هزار سال هم زندگی کنید . با کمال خوشرویی و بدون غصه ، یا اینکه جمال علی (ع) را مستحبا زیارت و ملاقات کنید ، کدام را انتخاب می کنید . سوال خیلی حساب شده بود . گفت آقایان واقعیت را بگویید . جا نماز آب نکشید ، عجله نکنید ، درست جواب دهید. اول کاغذ را مدیر مدرسه گرفت و نگاه کرد و خطاب به پسرش که در کنارش نشسته بود با لهجه اصفهانی گفت : سید محمد! ما یک چیزی بگوئیم نری به مادرت بگوئی ها؟ معلوم شد نظر آقا چیست؟ شاگرد اول ما نمره اش را گرفت! همه زدند زیر خنده. کاغذ را به دومی دادند. نگاهی به عکس کرد و گفت: آقا شیخ علی، اختیار داری، وقتی آقا (مدیر مدرسه) اینطور فرمودند مگر ما قدرت داریم که خلافش را بگوئیم. آقا فرمودند دیگه! خوب در هر تکه خنده راه می افتاد. نفر سوم گفت : آقا شیخ حیدر این روایت از امام علی (ع) معروف است که فرموده اند » یا حارث حمدانی من یمت یرنی » (ای حارث حمدانی هر کی بمیرد مرا ملاقات می کند) پس ما انشاالله در موقعش جمال علی (ع) را ملاقات می کنیم! باز هم همه زدند زیر خنده، خوب ذوق بودند. واقعا سوال مشکلی بود. یکی از آقایان گفت : آقا شیخ حیدر گفتی زیارت آقا مستحبی است؟ گفتی آن هم شرعی صد در صد؟ آقا شیخ حیدر گفت : بلی . گفت : والله چه عرض کنم (باز هم خنده حضار) نفر پنجم من بودم. این کاغذ را دادند دست من. دیدم که نمی توانم نگاه کنم، کاغذ را رد کردم به نفر بعدی، گفتم : من یک لحظه دیدار علی (ع) را به هزاران سال زناشویی با این زن نمی دهم. یک وقت دیدم یک حالت خیلی عجیبی دست داد. تا آن وقت همچو حالتی ندیده بودم. شبیه به خواب و بیهوشی بلند شدم اول شب قلب الاسد وارد حجره ام شدم، حالت غیر عادی، حجره رو به مشرق دیگر نفهمیدم، یکبار به حالتی دست یافتم. یک دفعه دیدم یک اتاق بزرگی است یک آقایی نشسته در صدر مجلس، تمام علامات و قیافه ای که شیعه و سنی درباره امام علی (ع) نوشته در این مرد موجود است. یک جوانی پیش من در سمت راستم نشسته بود. پرسیدم این آقا کیست؟ گفت : این آقا خود علی (ع) است، من سیر او را نگاه کردم. آمدم بیرون، رفتم همان جلسه، کاغذ رسیده دست نفر نهم یا دهم، رنگم پریده بود نمی دانم شاید مرحوم شمس آبادی بود خطاب به من گفت : آقا شیخ محمد تقی شما کجا رفتید و آمدید؟ نمی خواستم ماجرا را بگویم، اگر بگم عیششون بهم می خوره، اصرار کردند و من بالاخره قضیه را گفتم و ماجرا را شرح دادم، خیلی منقلب شدند. خدا رحمت کند آقا سید اسماعیل ( مدیر) را خطاب به آقا شیخ حیدر گفت : آقا دیگر از این شوخی ها نکن، ما را بد آزمایش کردی. این از خاطرات بزرگ زندگی من است @majmaghaemshahr

مناجات امام علی (علیه السّلام) در مسجد کوفه دو بخش و ۳۲ فراز دارد. بخش نخست آن با عبارت «اللهم انی اسئلک الامان...» شروع و با ذکر تعدادی از ویژگی‌ها و سختی‌های روز قیامت، از خدا رهایی از آن‌ها درخواست می‌شود. این ویژگی‌ها عبارتند از: سودمند نبودن مال و فرزند، پشیمانی خطاکاران، شناخته‌شدن گناه‌کاران با چهره، مجازات نشدن کسی به جای دیگری، مفید نبودن عذرخواهی، گریزان بودن از فرزند، همسر، پدر و مادر، آرزوی گناه‌کاران که ای کاش می‌توانستند فرزند، همسر، برادر و قبیله را فدای خود کنند و از عذاب رهایی یابند. در این مناجات، نام قیامت به صراحت، نیامده، امّا ویژگی‌هایی برای این روز ذکر شده که در قرآن نیز به آن‌ها اشاره شده است از جمله، اللّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ الْأَمَانَ یَوْمَ لا یَنْفَعُ مالٌ وَ لا بَنُونَ خدایا از تو امان مى‌خواهم، روزى که مال و فرزندان سودى ندهد بخش دوم مناجات با عبارت «مولای یا مولای» در آغاز تمام فرازها شروع و خدا را با یکی از اسماء و صفاتش خطاب قرار داده و در برابر هر صفتی به عجز و ناتوانی انسان اشاره کرده و در پایان هر فراز رحمت خدا درخواست می‌شود. در این مناجات، خدا با اسما و صفات مولا، مالک، عزیر، خالق، عظیم، قوی، غنی، معطی، حی، باقی، دائم، رازق، جواد، معافی، کبیر، هادی، رحمان، سلطان، دلیل، غفور، غالب، رب و متکبر خطاب شده است. در برابر، انسان با تعابیری همچون عبد، مملوک، ذلیل، مخلوق، حقیر، ضعیف، فقیر، سائل، میت، فانی، زائل، مرزوق، بخیل، مبتلی، صغیر، ضال، مرحوم، ممتحن، متحیر، مذنب، مغلوب، مربوب و خاشع توصیف شده است. این مناجات در منابع شیعی، همچون المزار الکبیر ابن مشهدی، المزار شهید اول، البلد الامین، بحارالانوار، زاد المعاد و مفاتیح الجنان آمده است. دعایی منسوب به امام علی (علیه السّلام) و از اعمال مسجد کوفه است.

صوت مناجات حضرت علی در مسجد کوفه - حاج مهدی سماواتی

خبرنگار فجرشمال 🇮🇷به مناسبت گرامیداشت هفته پدافند غیر عامل دوره آموزشی مهارتی ((پرورش قارچ خوراکی))در مرکز جهاد کشاورزی شهید حاجیان کیاکلا برگزار شد. 🗓 دوشنبه ۷/ آبان/۱۴۰۳ 🔹مدرس: آقای کمالی، تولید کننده موفق قارچ دکمه ای. 📎اهم مطالب مطرح شده: - تهیه و آماده سازی سالن مناسب پرورش قارچ دکمه ای - ابعاد استاندارد قفسه ها و نحوه چیدمان در سالن - تنظیم نور، دما و رطوبت سالن - تهیه کمپوست مناسب - تخته کوبی(هم سطح سازی بستر کشت) - خاک دهی - ضدعفونی بستر - رافلینگ (خراش دهی سطح بستر و یکنواخت کردن آن) - شوک دهی - نحوه صحیح تهویه ورودی و خروجی سالن - کنترل آفات و بیماری ها - نحوه و زمان صحیح چین های برداشت - نگهداری مناسب پس از برداشت محصول - بازاریابی و فروش محصول 🌸 آموزش و ترویج کشاورزی رسالت اصلی ماست... 🌱مرکز جهاد کشاورزی شهید حاجیان شهرستان سیمرغ

خبرنگار فجر شمال برنامه پدافند غیر عامل همراه با آموزش ومانور زلزله باحضور دکتر احمدی معاون درمان مرکز بهداشت شهرستان سبمرغ وبه همراهی هلال احمر شهرستان سبمرغ وخانه هلال سنگتاب وخانه بهداشت ومدیریت محترم دبستان شهید رحمان رضایی سنگتاب برای کلیه دانش آموزان عزیز دبستان سنگتاب #پدافند_غیر_عامل #بهداشت_سیمرغ #روابط_عمومی_شبکه_بهداشت_سیمرغ

خبرنگار فجر شمال پویش ملی پیشگیری و تشخیص زودهنگام سرطان پستان آموزش خود آزمایی صحیح پستان برای تشخیص زود هنگام مشکلات پستان ⚜توسط ماما مرکز نجارکلا قدیم سرکار خانم مقدسی و بهورز خانه بهداشت نجارکلاقدیم سرکار خانم رحمتی #پویش_ملی_سرطان_پستان #سرطان #بهداشت_سیمرغ #روابط_عمومی_شبکه_بهداشت_سیمرغت