«امام جعفرصادق(علیه‌السلام)»: ثلاثٌ مَن لَم تَكُن فیهِ فَلا یُرجی خَیرُهُ اَبداً: مَن لَم یَخشَ اللهَ فی‌الغَیبِ وَ لَم یَرْعَ فی‌الشَّیبِ وَ لَم یَستَحِ مِن اَلعَیبِ. این سه چیز در هر کس نباشد دیگر هرگز خیر و امیدی به او نیست: کسی که در خلوت و نهان از خدا نمی‌ترسد و در سنین پیری متنبه و بیدار نمی‌شود و از عیوب و زشتی‌های خود شرم و حیا نمی‌کند.  (وسائل، ج ١١، ص ٣٨٢)

رسول خدا صلي الله عليه واله می فرمایند: كسي كه شرم و حياء نداشته باشد دين ندارد، و كسي كه در دنيا از شرم و حياء بي بهره باشد، وارد بهشت نخواهد شد. مَنْ لم يكُنْ لَهو حياءٌ فلا دينَ لَهو و مَنْ لَمْ يكنْ لهو حياءٌ في الدّنيا لَمْ يدخُلِ الجنَّة. كنز العمّال، جلد 3، صفحه 125

🌹 پیامبر گرامی اسلام صلی‌الله علیه و آله و سلم»: 🌸 قلّةٌ الحیاء کفرٌ. بی‌حیایی (در حد) کفر و بی‌دینی است!  (مستدرک، ج 8، ص 466)   🌸 من لم یستح من الله فی العلانیة لم یستح من الله فی‌السّرّ. کسی که آشکارا و در انظار مردم از خدا حیا نمی‌کند (مسلّماً) در تنهایی و خلوت هم از خدا شرم نخواهد داشت.  (میزان‌الحکمة، ج 2، ص 566)

امام علی (ع) میفرمایند: ینبغی للمسلم أن یتجنب مواخاة: الماجن الفاجر، والأحق، و الکذاب؛ 🌹🌹🌹🌹 مسلمان باید از برادری کردن با سه گروه دوری کنند: شوخ بی حیا، احمق و دروغگو. اصول کافی 🍀🍀🍀🍀

⭐️امام باقر ع قُولوا لِلنّاسِ أحْسَنَ مَا تُحبّونَ أنْ یُقالَ لَکُمْ، فَاِنَّ اللّه َ عزَّوَجلَّ یُبْغِضُ اللَّعّانَ السَّبّابَ الطَّعّانَ عَلىَ الْمُؤمِنین، اَلفاحِشَ الْمُتَفَّحِشَ السّائَلَ الْمُلْحِفَ، وَ یُحِبُّ الحَیّى الْحَلیمَ اَ لْعفیفَ الْمُتعَفِّـفَ؛ 🌹🌹🌹🌹 بهترین سخنى که دوست دارید مردم به شما بگویند، به آنها بگویید، چرا که خداوند، لعنت کننده، دشنام دهنده، زخم زبان زن بر مؤمنان، زشت گفتار، بدزبان و گداى سمج را دشمن مى دارد و با حیا و بردبار و عفیفِ پارسا را دوست دارد. امالى صدوق

 «پیامبر گرامی اسلام صلی‌الله علیه و آله و سلم»: اَلحیاءُ جَوهرٌ یُزیلُهُ الطَّمَعُ. حیا یک گوهری است که حرص و طمع آن را از انسان سلب می‌کند.  (آدم طمعکار دیگر حُجب و حیا ندارد) (زبدة‌الاحادیث، ج ١، ص ١٦٧) قال علی (علیه السلام): «اِیّاکَ وَالقُحَة فَأنَّها تَحدُوکَ عَلی رُکوبٍ القَبائح وَ التَّهَجُّم عَلی السَیّئات؛ از بی شرمی و بی حیایی دُوری کن، زیرا این (صفت زشت) تو را بر زشتیها مسلط می کند و بسوی بدیها به پیش می برد.» غررالحکم، ج ۲، ص ۲

امام موسی‌كاظم(علیه‌السلام)»: الحیاءُ مِنَ الایمانِ وَالایمانُ فی‌الجَنَّهِ. شرم و حیا نشانة ایمان است و جای ایمان در بهشت است. (بحار، ج ٧٨، ص ٤٠٩)   «امام جعفرصادق(علیه‌السلام)»: لاایمانَ لِمَن لاحَیاءَ لَهُ. كسی كه حیا ندارد ایمان ندارد!  (اصول كافی، ج ٣، ص ١٦٤)

مولی امیرالمؤمنین علیه‌السلام»: الحیاءُ یَصُدُّ عَن فِعلِ القَبیح. حُجب و حیا، انسان را از كارهای زشت و ناروا باز می‌دارد . (فهرست غرر، ص ٨٧)

پیامبر گرامی اسلام صلی‌الله علیه و آله و سلم»: اذا رَأَیتَ مِن اَخیكَ ثَلاثَ خِصالٍ فَارْجُه: الحیاءُ وَ الأَمانَةُ وَالصِّدقُ و اذا لَم تَرَها فَلا تَرجُهْ. 🌹🌹🌹🌹🌹 اگر برادر دینی‌ات سه خصلت حیا و امانت و صداقت را داشت به او امید داشته باش واِلّا از او قطع امید کن. (نهج‌الفصاحه، ج ١، ص ٣٩)

امام موسی‌بن جعفر(ع): اِستَحیوُا مِن‌اللهِ فی سَرائِرِكُم كما تَستَحیوُنَ مِنَ النّاسِ فی عَلاِنَیِتكم. همان گونه که در ظاهر از مردم حُجب و حیا می‌کنید در خلوت و نهان نیز از خدا شرم داشته باشید. (بحار، ج ٧٨، ص ٣٠٩)   «امام رضا(علیه‌السلام)»: مَن اَلقی جِلبابَ الحَیاءِ فلا غیِبةَ لَهُ. كسی كه جامة شرم و حیا را از تن به دور كرد دیگر غیبت كردن او جایز و بلامانع است.  (مُسند الاِمام الرضا علیه‌السلام، ج ١، ص ٢٨٠)

مولا علی ع غایَه الحَیاءِ أن یَستَحیِىَ المَرءُ مِن نَفسِهِ؛ اوج حیا این است که آدمى از خودش حیا کند تصنیف غررالحکم و دررالکلم

حضرت علی علیه السلام می‌فرماید: 🌺 «وَ مَنْ کَثُرَ خَطَؤُهُ قَلَّ حَیاؤُهُ، وَ مَنْ قَلَّ حَیاؤُهُ قَلَّ وَرَعُهُ، وَ مَنْ قَلَّ وَرَعُهُ ماتَ قَلْبُهُ، وَ مَنْ ماتَ قَلْبُهُ دَخَلَ النّارَ ؛ کسی که خطایش زیاد شود حیایش کم می‌شود (چون وقتی یک بار گناه کند خجالت می‌کشد؛ امّا وقتی تکرار شد دیگر خجالت نمی‌کشد و حیا کم می‌شود) و کسی که حیایش کم شد، زهدش کم می‌شود (پرهیز از گناه نمی‌کند) و کسی که پرهیز از گناهش کم شود، قلبش می‌میرد، و کسی که قلبش بمیرد، اهل جهنّم است» نهج البلاغه، کلمات قصار، ۳۴۹