حال سوال مهم این است که: کدامیک از موارد مذکور _که جزو اولیات و بدیهیات زندگی امام صادق(ع) است_ در اشعار شاعران ولایی سرا که برای هیئت می سرایند مطرح شده است؟ یا چقدر مطرح می شود؟ حلقه مفقوده کجاست؟ چرا مدح حضرت صادق(ع) در آثار امروز چندان جلوه فنی و محتوایی ندارد؟ آیا غفلت شاعران از جنبه های معرفتی زندگانی ائمه اطهار، در حکم شانه خالی کردن از وظیفه نیست؟ براستی یکی از مصادیق احیای امر امام _که توصیه و سفارش شده_توجه به همین مضامین و نکات نیست؟

نکته سوم در طرح مراثی اهل بیت لازم است به #بیان_هنرمندانه توجه کنیم وسواس و دقت در بیان، از نکات اولیه در طرح مراثی است. گاهی نحوه بیان نادرست، تصویری ناشایست از امام در ذهن مخاطب ترسیم می کند! در مراثی ای که برای حضرت صادق (ع) ارائه می شود دو مضمون وجود دارد که رقت انگیزست و بسیار در مراثی بازتاب یافته است: یکی از خانه بیرون کشیدن ایشان و دیگری وهن مقام و شخصیت ایشان در گفتار و رفتار. برخی مرثیه سرایان چنان در وصف این دو موضوع، افراط می کنند که محل تامل است! به این ابیات بنگرید و مثل همیشه خالی از تعصب، ارزیابی کنید.

الف. مضمون پیری امام(ع) به زیر سایه شعله اگر که مویت سوخت به یاد گونه سرخی دوباره رویت سوخت به جبر فرصت کوتاه گفتگویت سوخت شبیه تشنه لب کربلا گلویت سوخت سر برهنه ، بدون عصا کجا رفتی ؟ به دست بسته ولیِّ خدا کجا رفتی؟ این ابیات دو تصور در ذهن ایجاد می کند که از نظر تاریخی محل شبهه است: 1. موی و روی حضرت صادق(ع) در آتش سوخت! 2. حضرت با عصا(!) باید می رفت؛ نگذاشتند و: آی مردم بگذارید عبا بردارد پیرمرد است و خمیده است عصا بردارد. و: از مسیری ببریدش که تماشا نشود چشمی از این در و همسایه به او وا نشود. اصلاً این مرد مگر پای دویدن دارد ؟ پیرمردی که خمیده است کشیدن دارد ؟!.

سوال: وصف امام(ع) در حالتی که با عصا راه می رود! با شخصیت امام و مقام و جاذبه معنوی ایشان سازگاری دارد؟ آیا می توان تصور کرد امام با ضعف بنیه و پیری و خمیدگی پشت، راه برود و در میان مردم جایگاه اجتماعی تاثیرگذار نیز داشته باشد؟ (به جنبه معنوی کاری ندارم) آیا هرکسی که 60سالگی را تجربه کرد لزوما خمیده و عصا به دست است؟ حداقل در لابلای علمای اسلام وشاگردان مکتب فقه جعفری یک نمونه بیابید

نمونه های دیگر این پیرِ سالخورده عصا بر نداشته آرام تر! هنوز عبا بر نداشته نعلین خویش را به خدا بر نداشته شیخِ حرم عمامه چرا بر نداشته او را کشان کشان وسط کوچه می‌کِشند در پیش این و آن وسط کوچه می‌کِشند و: کوچه‌ای بود و دری بود و امامی روی خاک می‌دوید آشفته‌رو ماه تمامی روی خاک بی عمامه، بی عصا، بی‌تاب قرآن می‌دوید چند نوبت بین کوچه ریخت جامی روی خاک و این منظومه که غیر مستقیم از ماموران حاکم ظالم، ناخواسته دفاع می کند! تصور کن امامی، دور تو مأمور هم باشد به ضرب و شتم تو مأمور هی معذور هم باشد! درون خانه با ناموس خود باشی و جز اینها به هتک حرمت از بالا بر او دستور هم باشد! @hosenih به غیر از هتک حرمت در میان ناسزاهایش به جز فریاد و فحاشی کلام زور هم باشد! تصور کن که در برخوردٍ با ماهی که در سجده ست به جز توهین به دستش حکم از منصور هم باشد!

ب. مضمون وهن امام(ع) توسط دشمن: به غیر از هتک حرمت در میان ناسزاهایش به جز فریاد و فحاشی کلام زور هم باشد! تصور کن که در برخوردٍ با ماهی که در سجده ست به جز توهین به دستش حکم از منصور هم باشد و: ابن ربیعِ بَد دهن از من حیا نكرد با جمله ای سخیف به رویم عتاب كرد گویا كه در كِشاكِش بی حرمتی به من گاهی حریمِ مادر من را خطاب كرد گفتم به آن سواره ، میایم ، مرا مَكِش هربار با كنایه ، مرا بَد جواب كرد

این نحوه بیان غیر قابل دفاع در باره حضرت امام زین العابدین(ع) و حضرت امام موسی بن جعفر(ع) نیز در برخی مراثی مشاهده شده است: خیال کن که علی باشی و به مثل علی دو دست بسته کماکان مقدرت باشد @hosenih خیال کن همه‌اینها که گفته‌ام هستند علاوه بر همه توهین به مادرت باشد! یزید باشد و بزم شراب باشد و وای به تشت زر سر بابا برابرت باشد نقل مضمون "توهین به مادر" و شبیه به آن در مراثی، آن هم به صراحت و بیانی سخیف و غیرمرسوم، اولا عوامانه و ناخوشایند است و با روح شعر سازگاری ندارد ثانیا بیان مستقیم آن باعث آزردگی روح مخاطب می شود و ثالثا تصورات نادرستی در ذهن مخاطب ایجاد می کند که ناشایست است. ***

حرف آخر: زمانه، غربال به دست پشت سر ما دارد می آید! در باره رفتار و گفتار ما بی رحمانه قضاوت خواهد کرد. اثر هرکه ناشایست باشد براحتی از گردونه حذف خواهد شد... دارایی های مان چیست؟ آثار ما چقدر می توانند از ما دفاع کنند و ماندگاری ما را رقم بزنند؟ اندیشه ما چقور عمیق و قابل دفاع است؟ نحوه بیان مان چگونه است؟ هنری است؟ از قدرت زبان شعری مان چقدر می توانیم دفاع کنیم؟ قضاوت های امروز مردم در باره اشعار و نحوه اجرای آن_که در خلوت ها و بعد از جلسات مطرح می شود_ تصویری از قضاوت آیندگان در باره ماست؛ آن روز بی گمان ما نیستیم و فقط شعر خوب، می تواند خوب از ما دفاع کند...

از نظرات خود ما را بهره مند سازید @smahdihoseinir

#معرفی_جلسات_اینجانب جلسه هفتگی مشکات نقد تخصصی شعر ولایی ویژه برادران سه شنبه یازدهم تیرماه98 ساعت 18:30 همراه با اقامه نماز مغرب و عشا مکان: قم. میدان پلیس دل آذر 9 پلاک 25 در سمت چپ

#معرفی_جلسات_اینجانب جلسه هفتگی مشکات ( نقد تخصصی مداحی) زمان: جمعه ۱۴ تیرماه 98 ساعت 10ونیم صبح مکان: قم. میدان پلیس دل آذر 9 پلاک 25 در سمت چپ

#معرفی_جلسات_اینجانب (جلسات_نقد_شعرولایی) حلقه ادبی طوبی نقد شعر ولایی ویژه بانوان جلسه چهل و یکم امروز دوشنبه 17تیر ماه از ساعت ۱۵:۳۰ تهران خیابان سمیه تقاطع خیابان نجات اللهی پلاک ۲۴۱ ساختمان مجامع #مجمع_شاعران_اهل_بیت_علیهم_السلام #حلقه_طوبی @majmasheran