رئیس‌جمهور عراق نزدیکتر شدن ترامپ را به اعماق جهنم تبریک گفت. #سرباز_نبرد_نرم @snn313

ان‌شاءالله باقی‌مانده‌ی عمر قمارباز به چهارسال نخواهد رسید. و بیش از گذشته در تیررسَِ مجاهدان راه خدا خواهد بود. #وعده_صادق #ترامپ #سرباز_نبرد_نرم @snn313

یک بنده‌ی نه چندان خوب خدا را می‌شناسم که ذره‌ای از انتخاب ترامپ دلش تکان نخورد؛ بیشمار مردان و زنان خدایی و آزاده‌ی جهان که جای خود دارد. قطعا سننتصر، ان‌شاءالله. ان وعد الله صدق. #وعده_صادق #ترامپ #سرباز_نبرد_نرم @snn313

تمام خستگی‌هایم را پشت پلک‌هایم پنهان می‌کنم تا قدم‌های آمدنت سست نشوند. #سرباز_نبرد_نرم @snn313

من تلخی شراب میثاقم با تو را به شهد گل‌های جهان نمی‌دهم. #سرباز_نبرد_نرم @snn313

کسی که معنی انتظار را نفهمد، فرقی نمی‌کند برایش؛ چه سه ساعت نبودن، چه هزار ساعت غیبت. #سرباز_نبرد_نرم @snn313

مگر نمی‌دانی غیبت گناه دارد، از چه پس هوای آمدن نداری و هزار سال است تمدید می‌کنی تحریم چشمهایم را. #سرباز_نبرد_نرم @snn313

وقتی خدا داور است، قحطی انصاف هم قابل تحمل می‌شود. #سرباز_نبرد_نرم @snn313

هیچ وقت فکر نمی‌کردم حاج قاسم پایان داغ‌های بزرگ ما نباشد. #سرباز_نبرد_نرم @snn313

وصیتنامه یحیی سنوار ۰۰۷ وصیت آخرم این است که همیشه به یاد داشته باشید که مقاومت بی‌معنا نیست و فقط گلوله‌ای که شلیک می‌شود نیست بلکه زندگیست و زندگی با شرافت و کرامت زندگی می‌شود. زندان و محاصره به من آموخت که نبرد طولانیست و راه سخت؛ اما همچنین به من آموخت که مردمی که تسلیم را نمی‌پذیرند معجزه‌هایشان را با دستان خودشان می‌سازند. منتظر نمانید که دنیا به شما عدالت بدهد من زندگی کرده‌ام و دیدم که دنیا در برابر درد ما سکوت می‌کند؛ منتظر عدالت نباشید بلکه خودتان عدالت باشید. رؤیای فلسطین را در قلب‌هایتان حمل کنید و از هر زخمی سلاح بسازید و از هر اشکی چشمه امید. این وصیت من است سلاحتان را کنار نگذارید سنگ هایتان را دور نیندازید شهدایتان را فراموش نکنید و بر سر رؤیایی که حق شماست معامله نکنید. ما اینجا میمانیم در سرزمینمان در قلب هایمان و در آینده فرزندانمان. ادامه دارد... #یحیی_سنوار #طوفان_الاقصی 👈 پیوند سایر بخش‌های وصیتنامه #سرباز_نبرد_نرم @snn313

نخست وزیر عراق هم انتخاب قاتل حاج قاسم و ابومهدی را تبریک گفت. #سرباز_نبرد_نرم @snn313

در طول تاریخ کم نیستند انسان‌های بی‌شماری که صادقانه نسبت به آدم‌های دیگر به صورت غیابی یا حضوری این ابراز را داشته‌اند که بدون او من زنده نمی‌مانم؛ ولی بررسی‌های تاریخی نشان داده است که الحمد لله اکثریت قریب به اتفاقشان زنده مانده‌اند و اتفاقا به جز شمار اندکی، به روال عادی زندگی برگشته‌اند؛ سؤال اینجاست که آیا این افراد به طرف محبتشان دروغ گفته‌اند و قصد فریب آنها را داشته‌اند و یا چون بعضا آنها رهبر جامعه بوده‌اند، جاه‌طلبی یا طمع سبب این رفتار ریاءآمیز شده است. باز بررسی‌های تاریخی نشان می‌دهد که تقریبا نزدیک یه همه‌ی این مدعیان، در نهایت صداقت و راستگویی این سخن را گفته‌اند و اشکشان گواهِ ادعایشان بوده است. اینجا یک سؤال اساسی پیش می‌آید این چگونه راستی است که آدم‌ها با وجود این که تجارب تاریخی را در این زمینه می‌دانند باز هم این راستِ هرگز محقَّق‌نشو را می‌گویند. پاسخ این سؤال این است که آدم‌ها تشنه‌ی این ابراز و قبول‌ها و ناز و نیاز هستند و شخصیت انسان‌ها در پیچ‌ها و فراز و نشیب‌های گوناگون شکل می‌گیرد. بیشترینِ غم یک انسان در طول زندگی‌اش که رواج فکاهی نیز یافته است. این جمله است: «هیچ کس من را دوست ندارد» و خدا نکند کسی به این باور برسد که کسی او را دوست ندارد و اگر هم دارد بخاطر مطامح سبُعی یا بهیمی است. بنابراین درک این ابراز و دریافت چنین احساسی یک نعمت خدادادی‌ست که در مسیر درستش باید قدر دانسته شود. #سرباز_نبرد_نرم @snn313