مبنای «ذکر» و اصل «بهداشت روانی» در «محله اسلامی» 🔻 «وَإِنْ مِنْ شَيْءٍ إِلَّا يُسَبِّحُ بِحَمْدِهِ. و هیچ چیزی نیست مگر اینکه همراه با ستایش، تسبیح او می گوید» (اسرا: 44). 💠 یکی از اصول قابل طرح ذیل مبنای «ذکر» برای «محله اسلامی»، اصل «بهداشت روانی» است: باید کلیه فعالیت‌ها، رفتارها، ظهور و بروزهای کالبدی و غیر کالبدی، در چارچوب آرامش بخشیدن به «اهل محله» قرار گیرد. ▫️امروزه زمانی که برای یک خرید ساده به سطح محله یا شهر مراجعه می‌کنید، با حجم وسیعی از نابسامانی‌ها و ناراحتی‌ها به خانه برمی‌گردید که حل کردن بسیاری از آن‌ها کار پیچیده‌ای نیست: از بوق زدن بیهوده ماشین در جلوی پای عابرین تا وجود اختلاف سطوح بی‌مورد که حرکت پیاده را مشکل می‌نماید، بناهای نیمه‌کاره‌ای که ملزومات آن سطح مسیرهای عبوری را اشغال کرده، سروصدا و آلودگی‌های صوتی و بصری ناشی از فعالیت‌های مختلف، قطع ارتباط شهروندان با زمین و آسمان (طبیعت اطراف)، و... ▫️دیگر انسان‌ها نه ماه را می‌بینند و نه ستاره‌ها را، نه ابر و نه طلوع و غروب خورشید را، اموری که در قرآن به دیدن و تفکر در آن‌ها بسیار سفارش شده است. 💠 «توجه به گیاهان، جانوران، آب، زمین و کل عالم طبیعت در طراحی محله و زندگی روزمره»، زمینه‌ای برای برقراری ارتباط با عالم طبیعت و همنواشدن با سایر مخلوقات خداوند سبحان، در تسبیح و تقدیس پروردگار متعال خواهد بود. 💠 درست است که انسان به چشم ظاهر، ذکر و تسبیح سایر موجودات را نمی‌بیند و نمی‌شنود اما، ذکر، تسبیح و تهلیل موجودات در عالم هستی بر روح او اثر می‌گذارد و شاید به همین دلیل است که انسان با رفتن به دل طبیعت، دیدن درخت‌ها و گل‌ها، نگاه کردن به آسمان، شنیدن صدای پرندگان و صدای آب، نگاه کردن به مورچه‌ها و حشرات و... لذت معنوی و روحی در وجود خود حس می‌کند و احساس تازگی و طراوت می‌یابد. #ذکر #بهداشت_روانی #محله_اسلامی #شهر_اسلامی @Nokteh_Nevesht