#اول_صبح_بگویید_حسین_جان_رخصت تا که رزق از کرم سفره ارباب رسد https://eitaa.com/sobhehoseyni

من چگونه سوی خیمه خبرت را ببرم؟  خبــر ریختــن بــــــــــال و پرت را ببرم  واژه های بدنت سخت به هم ریخته است  سینه ات یـا جگـرت یــا که سرت را ببرم؟  مثل مـــــادر وسط کوچه گرفتــــار شدی  تـــن پامــــال شـــــده در گذرت را ببرم  ولــــدی لب بــزن و نـــــام مرا بــــــاز ببر  تا به همـراه نســـــــیم این اثرت را ببرم  ارباً اربا تر از این قامت تو قلب من است  چــــــونکه باید بدن مختصـــــرت را ببرم  میوه های لب تو روی زمین ریخته است  بــا عبــــــــا آمده ام تـــــا ثمرت را ببرم  بت شکن بودی وبیش از همه مبعوث شدی  حـــالیــــــــا آمــــــده ام تــا تبرت را ببرم  شبــه پیغمبـــر من معجزه هـــا داری، حیف!  قســـمت من شــده شق القــمرت را ببرم  سفره ات پهن شده در همه دشت، کریم  ســهم من هم شده ســوز سحرت را ببرم  لشـــگر روبـرویت "آکله الاکبـــــاد" اســت  کاش می شد که علی جان جگرت را ببرم  بدنی نیســت که تشـییـع کنم ، مجبــورم  تـکه تـکه تنـــــــــی از دور و برت را ببرم  عمه ات آمده بالای ســــرت می گوید:  تو که رفتــی بگــــذار ایــن پدرت را ببرم  ترسم این است که لب بر لب تو جان بدهد  بگــــــذار ایـــن پـــــدر محتضـــرت را ببرم  مادرت نیست ولی منتظر سوغات است!  عطر گیســـوی تو از این سفرت را ببرم  (مصطفی هاشمی نسب)  #مرثیه_علی_اکبر علیه السلام https://eitaa.com/sobhehoseyni

نقـش بـیـابـان دیـدم آخـر پـیـکـرت را  از مـن نـگـیـر اکـبـر نـگـاه آخــرت را  داغت تمام خیمه گاهم را به هم ریخت  حـالا چـه گـویـم مـن جواب مادرت را  مـن هـم شبیه خاک صحرا تشنه هستم  بـالا بـگـیـر ای شـبه پـیغمبر سرت را  دشمـن مـیـان مـقـتـلت بـا خنده میگفت  حــالا بـیــا بــردار جـسـم اکــبـرت را  فریاد بابا گفـتـنـت خـیلی ضعیف است  از بس که خون پُر کرده راه حنجرت را  از زیر بال وپر سرت بیرون گرفتی باران تیر آمد وضو در خون گرفتی  گـفـتـم خـدایـا اسـتـجـابـت کـن دعــایـم  از مــن نـگـیـر یـارب تـمـام کـربـلایم  این خاک صحرا با صدایت خوگرفته  بـرخیـزازجـا تـا اذان گــویـی بـرایــم  هـر تکه ات در بین صحرا شد مکرّر  بــایـد بـچـیـنـم پـیـکـرت را در عبایم  از کـودکی مـنزلگهت آغوش من بود  حـالا شـدی در بـین صحرا فرش پایم  بـرخـیـز تـا تـنـها نـمانم عصر امروز  ای اولـیـن ذبـح عـظـیـم در مـنــایـــم  نـور مـحـمـد بـین صحرا مـنجلی شد درجای به جای کربلاپر از علی شد  ای نــور دیـده پـیـش چشمم دلبری کن  در بـیـن مـیدان بـاز کـاری اکبری کن  یکـبـار دیـگر پـا بـچـسـبان در رکابت  هــمــراه ســاقـی حـــرم آب آوری کن  تـو یـادگـار ذولــفـقـار خـیـبـر هـسـتی  بـرخـیـزودرمـیـدان قیامی حیدری کن  خـیـلی عـلی دلـتـنگ روی مـصطفایم  ای شــبـه پـیغـمـبـر کمی پیغمبری کن  درپیش عـمه پا نکـش برخاک صحرا  برخیزودراین عرصه کاردیگری کن  روی لـبـت گـل واژه از آیـات حـق خورد در زیر پای نیزه های جسمت ورق خورد در بین صحرا شد زمین گیری دچارت  امــا نـشـد چـیــزی کــم از اوج وقارت  داغ جـگـر سـوزت امـانــم را بـریــده  از بس شـمـردم زخـمهای بی شمارت  حالا بـیـا و چـاره ای کـن تـا که عمه  در بـیـن نـا مـحـرم نـیـایـد بر مزارت  این دوروبر بوی گلاب ویاس پیچید  انگار زهـرا مـادرم شـد هم جوارت  در خاک وخون افتادنت دیگرروانیست  برخـیــز از جا عـمـه مـی آیـد کنارت  (مجید قاسمی)  #مرثیه_علی_اکبر علیه السلام https://eitaa.com/sobhehoseyni

#اول_صبح_بگویید_حسین_جان_رخصت تا که رزق از کرم سفره ارباب رسد https://eitaa.com/sobhehoseyni

درحنجره ی زخم زمین علقمه می سوخت  یک کرببلا خاک چه بی واهمه می سوخت  می ریخت نمک، زخم به داغ دل مردی  از مرثیه ی سرخ گلو زمزمه می سوخت  یک سو تن ساقی به روی دشت پر از تیر  مشک وعلم و آب به یک سو -همه می سوخت  دیوان بلا مهلکه را تبرئه می کرد  پرونده احساس در این محکمه می سوخت  وقتی که علمدار چو شمعی شده بود آب  انگار که یک باردگر فاطمه می سوخت  زنجیر نگاهی گره می خورد به خیمه  هر ضربه که می خورد به فرقی، قمه می سوخت  درخیمه غم دلهره می کشت زنی را  آنگاه که کردند پراز خون بدنی را  برچشم گلی، هاله ای از خار نشسته  یا خار تنی بین نمکزار نشسته  نه، اشک شفق نیست از این منظره شاید  خون دل زهراست که بربار نشسته  قدری کمکم کن که شوم راست ببینم  سقای حرم نیست، نه ...انگار نشسته  رخساره ی ماهم  چقدر خاک گرفته  تصویر به چشمم چقَدَر تار نشسته  ای کاش که می شد سر آن تیر درآید  تیری که به چشمان علمدار نشسته  سردار سلحشور سپاه حرم من  پای سر تو چند خریدار نشسته   حالا که شکستی زفراقت کمرم را  بی تو چه بگویم تو بگو اهل حرم را  (رضا دین پرور)  #مرثیه_حضرت_عباس علیه السلام https://eitaa.com/sobhehoseyni

وقتی که بغض کوفه بنای جفا گذاشت  آمد عمود و سر به سرت بی هوا گذاشت  چون ابرویت شکافت دگر چاره ای نماند  امّا دوباره تیر به چشمت چرا گذاشت  بی دست آمدی به زمین صورتت شکست  پس درد عشق بر لب تو یا اخا گذاشت  چندین هزار تیر تنت را نشانه رفت  تیری نبود که هدفش را خطا گذاشت  شرم تو و ارادۀ حق پیش پای یار  مشکت جدا دو دست تو را هم جدا گذاشت  آن جلوۀ عبوسیِ رویت بهم که ریخت  دشمن تو را بحال خود آیا رها گذاشت  قبل از حسین پیکر تو شقّه شقّه شد  اول عدو به جسم علمدار پا گذاشت  دستی که بود بوسه گه پنج مصطفی  یک نانجیب خنده کنان زیر پا گذاشت  وقتی که خصم حکم تهاجم به خیمه داد  این کار را به عهدۀ یک بی حیا گذاشت  اهل خیام دست به معجر شده، حسین  تا بر زمین ستون خیام ترا گذاشت  **  ای بهترین ذخیرۀ اربابِ بی کفن  ذُخرُ الحسین ! نام تو را هم خدا گذاشت  دریا اگر به مشک تو سقا وفا نکرد  دریایی از وفای تو را عشق جا گذاشت  یاد حسین، آب روی آب ریختی  وقتی فرات تشنه لبان را رها گذاشت  (محمود ژولیده)  #مرثیه_حضرت_عباس علیه السلام https://eitaa.com/sobhehoseyni

در بین این شب ها شب تو فرق دارد  چون بین ما اصلا تب تو فرق دارد  از پرچمی که روی دوشت فخر میکرد  معلوم شد که منصب تو فرق دارد  مثل علی مرد خدا مرد دعایی  در سجده یارب یارب تو فرق دارد  عباسیون را به بصیرت می شناسند  آقا اصول مکتب تو فرق دارد  تو پیر عشقی میر عشاق الحسینی  با کل عالم مذهب تو فرق دارد  با دست دادن عشق را اثبات کردی  طرز بیان مطلب تو فرق دارد  وقتی که زانو میزنی در پای محمل  یعنی رکاب زینب تو فرق دارد  در دست هایت آب بود اما نخوردی  از تشنگی زخم لب تو فرق دارد  وقتی به تو آقا به نفسی انت را گفت  در آسمان جبرئیل فورا مرحبا گفت  (سید پوریا هاشمی)  #مرثیه_حضرت_عباس علیه السلام https://eitaa.com/sobhehoseyni

#اول_صبح_بگویید_حسین_جان_رخصت تا که رزق از کرم سفره ارباب رسد https://eitaa.com/sobhehoseyni

#اول_صبح_بگویید_حسین_جان_رخصت تا که رزق از کرم سفره ارباب رسد https://eitaa.com/sobhehoseyni

 دریا به موج زلف کمندش اسیر بود  آب شریعه تشنه ی کام امیر بود  مشکی به عمق دید حرم روی دوش داشت  حتّی فرات پیش نگاهش حقیر بود  یک آبگیر غلغله از روبهان پست  پیش یلی که اصل و تبارش ز شیر بود  با آرزوی خنده ی اصغر به آب زد  ساقی نبود منجی طفل صغیر بود  دریا عقب کشید و تلاطم فرو نشست  مثل همیشه هیبت او بی نظیر بود  نوحانه پا به عرصه ی طوفان خون نهاد  موسای نیل علقمه خود موج گیر بود  مردانه دست بیعت سرخی به مشک داد  او از نژاد برکه ی سبز غدیر بود  همراه آب جان به کف مشک می سپرد  با آب مشک، چشم و دلش هم مسیر بود  باید به داد تشنه ی ششماهه می رسید  فرصت نمانده بود و زمان دیرِ دیر بود  مرد رشید علقمه با عزم راسخش  می تاخت سوی خیمه ولی سر به زیر بود  از آن طرف نگاه سه ساله به شوق آب  در انتظار مشک عموی دلیر بود  لبهای دخترک چو لب کودک رباب  مجروح زخم دشنه ی خشک کویر بود  (مصطفی متولی) #مرثیه_حضرت_عباس علیه السلام https://eitaa.com/sobhehoseyni

در خیمه گه نیافت چو در مشک آب، آب  آنگه سکینه کرد به سقا خطاب، آب  سیراب تر ز لعل بدخشان چو داشت، لب  موج شرر فکند بر آن لعل ناب، آب  عالم بسیل اشک نشست آن زمان، که گفت  سرچشمه ی حیات دو عالم به باب، آب  اذن نبرد، سرور لب تشنگان نداد  فرمود، با محیط ادب، آنجناب، آب  عباس را به سینۀ بی کینه، زد شرار  شد تا به نهر علقمه در پیچ و تاب، آب  صف های سرکشان ز کف داده دین شکست  آنسان که گشت خیره ازین فتح باب، آب  در آب گشت تا رخ آن ماه، منعکس  الماس نور یافته از آفتاب، آب  تا پیش لب ببرد کف آب را بریخت  از شرم شد به حضرت عباس، آب، آب  هر چند تشنه بود ولی تر نکرد، لب  دامن گرفت از پسر بوتراب، آب  لب تشنه شد برون ز فرات آن بزرگ مرد  با آنکه داشت خنگ ورا تا رکاب، آب  بی دستی و، حفاظت مشک و، عناد خصم  گردد سیاه خانه صبرت، بر آب، آب  تا ماه را، عمود، هلالی نمود، ریخت  بر دامن سپهر، ز چشم سحاب، آب  تیری گذشت از سر شستی به سوی مشک  عباس را نمود از این غم کباب آب  اسرار قبر کوچک و، آن قامت رشید  افشا کند به عرصه یوم الحساب، آب  گوید سخن ز سوز جگرگوشه حسین  "حلاج"بگذرد چو زهر نهر آب، آب  (جعفر بابایی "حلّاج")  #مرثیه_حضرت_عباس علیه السلام https://eitaa.com/sobhehoseyni

#اول_صبح_بگویید_حسین_جان_رخصت تا که رزق از کرم سفره ارباب رسد https://eitaa.com/sobhehoseyni