✅ توصیف پیامبر اکرم (ص) در بیان امیرالمومنین علی (ع) 🔹هُوَ خَاتَمُ اَلنَّبِيِّينَ أَجْوَدُ اَلنَّاسِ كَفّاً وَ أَرْحَبُ اَلنَّاسِ صَدْراً وَ أَصْدَقُ اَلنَّاسِ لَهْجَةً وَ أَوْفَى اَلنَّاسِ ذِمَّةً وَ أَلْيَنُهُمْ عَرِيكَةً وَ أَكْرَمُهُمْ عِشْرَةً مَنْ رَآهُ بَدِيهَةً هَابَهُ وَ مَنْ خَالَطَهُ مَعْرِفَةً أَحَبَّهُ يَقُولُ نَاعِتُهُ لَمْ أَرَ قَبْلَهُ وَ لاَ بَعْدَهُ مِثْلَهُ . (بحار الأنوار ج۱۶ ص۱۹۰ ) او خاتم پیامبران بود. بخشنده‌ترین مردم در دست، گشاده‌روترین مردم در سینه، راستگوترین مردم در گفتار، وفادارترین مردم در پیمان، نرم‌خوترین مردم در رفتار و بزرگوارترین مردم در معاشرت بود. هر کس او را ناگهانی می‌دید، از هیبتش می‌ترسید و هر کس با او از روی شناخت معاشرت می‌کرد، دوستش می‌داشت. توصیف‌کننده‌اش می‌گوید: نه پیش از او و نه بعد از او، کسی را مانند او ندیدم. 🔹 فَقَالَ يَا أَمِيرَ اَلْمُؤْمِنِينَ أَ فَنَبِيٌّ أَنْتَ فَقَالَ وَيْلَكَ إِنَّمَا أَنَا عَبْدٌ مِنْ عَبِيدِ مُحَمَّدٍ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ. (الکافي ج۱ ص۸۹ ) عالمی یهودی از امام علی علیه السلام پرسید: «ای امیرالمؤمنین، آیا تو پیامبری؟» امیرالمؤمنین (علیه السلام) فرمود: «وای بر تو! من فقط بنده‌ای از بندگان محمد (صلی الله علیه و آله) هستم.» @sokhanerfan

🔸الهی آیا با عظمت‌تر، زیباتر و لذت بخش‌تر از پیامبرت آفریده ای؟ جایی که مولای مومنان امام علی علیه السلام درباره اش می فرماید: من بنده ای از بندگان محمد (صلی‌الله‌علیه‌وآله) هستم! @sokhanerfan

🌸 عظمت و اهمیت نام محمد نزد امام صادق علیه السلام اباهارون می گوید: روزی به حضور امام صادق(علیه السلام) شرفیاب شدم. آن حضرت فرمود: اباهارون! چند روزی است که تو را ندیده ام. عرض کردم: خداوند متعال به من پسری عطا فرمود. آن حضرت فرمود: خدا او را برای تو مبارک گرداند چه نامی برای او انتخاب کرده ای؟ گفتم: او را محمد نامیده ام. امام صادق(علیه السلام) تا نام محمد را شنید (به احترام آن حضرت) صورت مبارکش را به طرف زمین خم کرد، نزدیک بود گونه های مبارکش به زمین بخورد. آن حضرت زیرلب فرمود: محمد، محمد، محمد. سپس فرمود: جان خودم، فرزندانم، پدرم و جمیع اهل زمین فدای رسول خدا باد! سپس درباره فرزندش فرمود: او رادشنام مده! کتک نزن! بدی به او نرسان! بدان! در روی زمین خانه ای نیست که در آن نام محمد وجود داشته باشد، مگر این که آن خانه در تمام ایام مبارک خواهد بود. @sokhanerfan

الهی رجب بگذشت و ما از خود نگذشتیم، تو از ما بگذر. 🔹علامه حسن زاده آملی (قدس سره) @sokhanerfan

🌸 فضيلت ماه شعبان ماه شعبان یکى از عزیزترین ماه هاى اسلامى و یادآور خاطره هاى بزرگ است که از همه مهمتر، خاطره میلاد مبارک سالار شهیدان کربلا، امام حسین(علیه السلام) (در سوم ماه) و میلاد فرخنده حضرت بقیّة اللّه مهدى منتظر(علیه السلام) (در پانزدهم ماه) است که فضاى این ماه را به بوى ولایت عطرآگین ساخته است. @sokhanerfan در فضیلت این ماه، همین بس که ماه پیامبر اکرم(صلى الله علیه وآله) نامیده شده و هنگامى که آن حضرت هلال ماه را مشاهده مى کرد، دستور مى داد، کسى در سراسر مدینه ندا دهد که: اى مردم! این ماه، ماه من است، خدا رحمت کند کسى که مرا بر ماه من یارى دهد، یعنى آن را روزه بدارد! مرحوم محدّث قمى، حدیثى را از تفسیر امام حسن عسکرى(علیه السلام) در فضیلت روز اوّل ماه شعبان نقل فرموده که در واقع مربوط به تمام ماه شعبان است، این حدیث بسیار پرمعنا و در عین حال بسیار مفصّل است که ایشان آن را تلخیص کرده و ما هم به ملاحظه حال خوانندگان بار دیگر، آن را خلاصه مى کنیم; خلاصه حدیث چنین است: امیر مؤمنان على(علیه السلام) روز اوّل ماه شعبان، گروهى را مشاهده کرد که در مسجد نشسته اند و سخنان بیهوده و ناآگاهانه، درباره قضا و قدر مى گویند و صداى جار و جنجالشان فضا را پر کرده; فرمود: این گونه سخنان را رها کنید! امروز روز اوّل ماه شعبان است، و از این نظر شعبان نامیده شده، که مرکز شعبه ها و شاخه هاى خیرات و نیکى هاست، شعبه هاى خیراتِ نماز، روزه، زکات، امر به معروف و نهى از منکر و نیکى به پدر و مادر و همسایگان و صدقه به نیازمندان و اصلاح در میان مردم و مانند آن است. سپس امام(علیه السلام) به حدیثى از رسول اکرم(صلى الله علیه وآله) اشاره کرد که خلاصه اش چنین است: پیامبر(صلى الله علیه وآله) فرمود: روز اوّل ماه شعبان که مى شود، خداوند امر مى کند درهاى بهشت باز شود و دستور مى دهد به درخت «طوبى» که شاخه هایش را به مردم دنیا نزدیک کند، و منادى از سوى پروردگار صدا مى زند که این شاخه هاى درخت «طوبى» در دسترس شماست، به آنها بیاویزید که شما را به سوى بهشت مى برد، و از شاخه هاى درخت «زقّوم» بپرهیزید و به آن چنگ نزنید که شما را به سوى دوزخ مى کشاند. سپس افزود: به خدایى که مرا به رسالت برگزیده سوگند! که هر کس در این روز به سراغ یکى از کارهاى خیر برود، به یکى از شاخه هاى درخت «طوبى» درآویخته و او را به سوى بهشت مى کشاند; و هر کس به سراغ یکى از کارهاى شرّ برود، به یکى از شاخه هاى درخت «زقّوم» چنگ زده و او را به سوى دوزخ مى کشاند. سپس آن حضرت، نمونه هایى از اسباب چنگ زدن به شاخه هاى درخت «طوبى» را برشمرد و فرمود: هر کس (علاوه بر نمازهاى واجب) در این روز، نماز مستحبّى بخواند، یا روزه بگیرد، یا میان دو همسر، یا پدر و مادر و فرزند، یا خویشاوندان، یا همسایگان، صلح و صفا ایجاد کند، به یکى از شاخه هاى درخت «طوبى» درآویخته است! همچنین کسى که بدهى خود را به مردم ادا کند، یتیمى را کفالت نماید یا سبک مغزى را از تعرّض به آبرو و ناموس مردم بازدارد، و کسى که قرآن بخواند; یا شکر نعمت هاى او را بجا آورد، بیمارى را عیادت کند; به پدر و مادر نیکى نماید; مؤمنى را تشییع جنازه کند و یا هر کار خیر دیگرى انجام دهد; به یکى از شاخه هاى درخت «طوبى» آویخته است. سپس افزود: قسم به آن کس که مرا به نبوّت مبعوث کرد، هر کس به سراغ درى از درهاى شرّ و گناه در این ماه برود، به یکى از شاخه هاى درخت «زقّوم» آویخته که او را به آتش مى کشاند; کسى که در نماز واجب خود کوتاهى نماید، یا نیازمندى نزد او آید، و شرح بیچارگى خود را بدهد و او توان حلّ مشکل آن نیازمند را داشته باشد، ولى کوتاهى کند، و دست او را نگیرد; یا عذر بدهکار بیچاره اى را نپذیرد، یا میان دو همسر، یا پدر و فرزند، یا خویشاوندان و همسایگان و دیگر مؤمنان، اختلاف و نفاق بیندازد; یا بدهى خود را به مردم انکار کند; یا از رسیدگى به کار یتیمان، خوددارى نماید; یا به سراغ خوانندگى هاى مجالس لهو و فساد برود; یا ظلم ها و گناهان خویش را بشمرد و به آن افتخار کند!، یا از همسایه بیمارش عیادت نکند، یا پدر و مادرش را از خود، ناخشنود سازد... همه اینها سبب درآویختن به شاخه هاى درخت «زقّوم» است که انسان را به جهنّم مى برد. 📚 مفاتیح نوین @sokhanerfan

🔷 نکات اخلاقی و عرفانی _۴۱ استاد محمد مهدی مهندسی • صفت نفاق از صفات بسیار ناپسند است. این صفت در حیوانات وجود ندارد. حیوان هرچه که هست خودش را همان جور نشان می‌دهد، اما انسان می‌تواند دو نقش بازی کند، دو حالت داشته باشد، یکی در ظاهر و دیگری در باطن؛ در ظاهر به شکلی باشد و در باطن شکل دیگری! و این از بدترین صفاتی است که شخصیت انسانی و ارزش‌های انسانی را از بین می‌برد. • آن‌چه که انسان را به نفاق می‌کشاند و ریشه همه مفاسد است، مسئله خودپرستی و خودبینی است. انسانی گرفتار نفاق می‌شود که خودبین باشد، خودپرست باشد، یعنی آن شخصیت خود و انانیت خود را به‌عنوان یک بت قرار می‌دهد و می‌خواهد آن را بپرستد. در نتیجه منافع شخصی خودش را در نظر می‌گیرد؛ اگر منفعت شخصی را در این دید که در ظاهر به‌گونه‌ای برخورد کند و پشت سر به‌گونه‌ای دیگر، همین کار را خواهد کرد، چون منفعت شخصی خودش را این‌جور می‌بیند، برخلاف انسان خدا بین، برخلاف انسان حق بین، که او مسئله فرد و شخص خودش مطرح نیست، حق و حقیقت برایش مطرح است؛ اگر در یک‌جا باید اظهار عداوت بکند، می‌کند و اگر در یک‌جا باید اظهار محبت بکند، انجام می‎دهد؛ در صورت ظاهر محبت باشد در باطن هم محبت است. • دو رویی در شخصیت مؤمن نیست، در شخصیت انسان خداجو نیست، در شخصیت انسان موحد دوگانگی معنا ندارد. انسان موحد یک حقیقتی را پذیرفته و از آن دفاع می‌کند و می‌خواهد که آن حقیقت رو بپرستد. حجاب انیت او را محجوب نکرده،‌ تا این‌که در جایی به شکلی و در جای دیگر به شکل دیگری ظاهر شود. 📗کتاب حدیث عشق، یادنامه استاد مهندسی، ص۱۸۲ 💢کانال سخن عرفان @sokhanerfan

🔸 یادنامه علامه سید محمد حسین طباطبائی تبریزی _۹  بر خلاف بسیارى كه معتقدند: در ابتداء خوبست محصّلین كاملًا به اخبار و روایات ائمّه طاهرین علیهم السّلام اطّلاع پیدا كنند، و سپس فلسفه بخوانند؛ علامه مى‌فرمودند: معناى این كلام همان كَفانا كِتابُ اللَه است. روایات ما مشحون از مسائل عقلیه عمیقه و دقیقه و مستند به برهان فلسفى و عقلى است؛ بدون خواندن فلسفه و منطق و ادراك طریق برهان و قیاس كه همان رشد عقلى است، چگونه انسان مى‌تواند به این دریاى عظیم روایات وارد شود؟ و از آنها در امور اعتقادیه بدون عنوان تقلید و شكّ، اطمینان و یقین حاصل كند؟ روایات وارده از ائمّه معصومین، غیر از روایات وارده از اهل تسنّن است، و غیر از روایات و اخبار وارده در سائر مذاهب و ادیان؛ كه آنها همگى‌ بسیط و قابل فهم عامّه است. چرا كه ائمّه معصومین علیهم السّلام شاگردان مختلفى داشته‌اند، و بیانات متفاوتى؛ بعضى از آنها ساده و قابل فهم عموم است؛ و غالباً آنچه در اصول عقائد و مسائل توحید آمده مشكل و غامض است، كه براى افراد خاصّى از اصحاب خود كه اهل فنّ مناظره و استدلال بوده‌اند بیان مى‌كرده‌اند، و همان شاگردان بر اساس ترتیب قیاسات برهانیه با خصم وارد بحث مى‌شدند. آن وقت چگونه مى‌توان بدون اتّكاء به عقل و مسائل عقلیه و ترتیب قیاسهاى اقترانى و استثنائى تحصیل یقین نمود؟ 📚کتاب مهر تابان ، علامه سید محمّد حسین حسینىّ طهرانى، ص ۴۶ #مهر_تابان 💢کانال سخن عرفان @sokhanerfan

در ماه تولدش هیچ شهادتی نیست و در ماه شهادتش هم هیچ تولدی نیست ای معیار غم و شادیِ ما، یا حسین ... #میلاد #امام_حسین علیه السلام @sokhanerfan

🌺 عنایت ویژه امام حسین علیه السلام به سالکان علامه طباطبايى : اكثر افرادى كه موفّق به نفى خواطر شده و توانسته ‏اند ذهن خود را پاك و صاف نموده و از خواطر مصفّا كنند و بالأخره سلطان معرفت براى آنان طلوع نموده است در يكى از اين دو حال بوده است: اوّل در حين تلاوت قرآن مجيد و التفات به خواننده آن، كه چه كسى در حقيقت قارى قرآن است و در آن وقت بر آنان منكشف مى‏شده است كه قارى قرآن خداست جلّ جلاله. دوّم از راه توسّل به حضرت ابا عبد الله الحسين عليه السّلام زيرا آن حضرت را براى رفع حجاب و موانع طريق نسبت به سالكين راه خدا عنايتى عظيم است. 📙علامه طهرانی، رسالۀ لب اللباب، ص ۱۵۰ @sokhanerfan

🔹آشنایی با آداب و اسرار نماز _۷ یکی دیگر از آثار و برکات نماز که به اعتباری تأکید اثر قبلی و به اعتباری دقیق تر از قبل است شستشوی ناپاکی های اعمال و اخلاق است. چرا که محتوای نماز انسان را دعوت به استغفار و اصلاح گذشته میکند و روح نماز در نفس نمازگزار اثر اصلاحی دارد. ☀️در حدیثی وارد شده، پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله از یاران خود سؤالی کرد و پاسخی قابل تأمل داد: لَوْ كَانَ عَلَى بَابِ دَارِ أَحَدِكُمْ نَهْرٌ فَاغْتَسَلَ فِي كُلِّ يَوْمٍ مِنْهُ خَمْسَ مَرَّاتٍ أَكَانَ يَبْقَ فِي جَسَدِهِ مِنَ الدَّرَنِ شَيءٌ؟ قُلْنَا: لَا ، قَالَ : فَإِنَّ مَثَلَ الصَّلَاةِ كَمَثَلِ النَّهْرِ الْجَارِي كُلَّمَا صَلَّى صَلاةٌ كَفَّرَتْ مَا بَينَهُمَا مِنَ الذُنُوبِ؛ اگر بر در خانه یکی از شما نهری از آب، باشد و در هر روز پنج بار خود را در آن شستشو دهد آیا چیزی از آلودگی و کثافت در بدن او می ماند؟ در پاسخ عرض کردند: نه! فرمود: نماز همانند این آب جاری است. هر زمان که انسان نمازی میخواند گناهانی که در میان دو نماز انجام شده است از میان میرود. این روایت نشان می دهد هر نمازی در حد خود پاک کننده درون و بیرون از آلودگی هاست. نتیجه شستشو و دوری از ناپاکی ها پاکی و طهارت نفس انسان است و کسی که جان خود را از آلودگیها تزکیه و تهذیب کند با ملکوت هستی و با خداوند متعال که طهر و طاهر و طهور است مناسبت پیدا میکند و به سمت او می رود و این همان رستگاری ابدی است که قرآن کریم بعد از چندین قسم به آن اشاره فرموده است: «قَدْ أَفْلَحَ مَن زَكَاهَا وَقَدْ خَابَ مَن دَسَّاهَا» هر کس نفس خود را پاک و تزکیه کرده رستگار شده و آن کس که نفس خویش را با معصیت و گناه آلوده ساخته نومید و محروم گشته است. #آداب_نماز #اسرار_نماز #نماز #اسرار_عبادت 📘کتاب آشنایی با آداب و اسرار نماز ، استاد وحید واحد جوان ،ص ۳۳ 💢کانال سخن عرفان @sokhanerfan

❇️ سلام بر علمدار امام سجاد علیه‌السلام فرمودند: ◽️رَحِمَ الله الْعَبَّاسَ فَلَقَدْ آثَرَ وَ أَبْلَی وَ فَدَی أَخَاهُ بِنَفْسِهِ حَتَّی قُطِعَتْ یَدَاهُ فَأَبْدَلَهُ الله عَزَّ وَ جَلَّ بِهِمَا جَنَاحَیْنِ یَطِیرُ بِهِمَا مَعَ الْمَلَائِکَةِ فِی الْجَنَّةِ کَمَا جَعَلَ لِجَعْفَرِ بْنِ أَبِی طَالِبٍ وَ إِنَّ لِلْعَبَّاسِ عِنْدَ الله تَبَارَکَ وَ تَعَالَی مَنْزِلَةً یَغْبِطُهُ بِهَا جَمِیعُ الشُّهَدَاءِ یَوْمَ الْقِیَامَةِ. 🔸خدا حضرت عباس را رحمت کند! حقا که ایثار کرد و آزموده شد و‌ جان خود را فدای برادرش کرد تا اینکه دستانش قطع شد و خداوند به جای آن دو دست، دو بال به او داد که با آن دو بال همراه با ملائکه در بهشت پرواز می‌کند. همان گونه که دو بال به جعفر بن ابیطالب عطا کرد. به راستی که عباس نزد خداوند تبارک و تعالی جایگاه و مقامی دارد که همه شهدا در روز قیامت به آن غبطه می‌خورند. 📗 امالی شیخ صدوق ص ۴۶۲ @sokhanerfan

✅ انحراف عارفان در نوجوانی، تحت تأثیر برخی کتاب‌ها، گمان می‌کردم عارفان، افرادی منحرف هستند. بعدها، با زبان و عملِ استادِ عزیزتر از جانم، آیت حق، مرحوم استاد مهندسی (رضوان الله علیه)، دریافتم که آنچه آن کتاب‌ها، نویسندگان و حتی برخی بزرگان در علوم دیگر، بیان کرده‌اند درست نبوده است. به این ترتیب، به سمت عرفان گرایش پیدا کردم و خدا را شکر که هر روز بیشتر از پیش متوجه می‌شوم که عارفان الهی، در صراط مستقیم الهی بوده‌اند و هستند و راه عرفان، بهترین راه برای شناختِ حقیقی خداوند، دین او، پیامبر و اهل بیت عصمت و طهارت (علیهم السلام) است. ✳️ با این وصف، بار دیگر می‌خواهم اعتراف کنم که عارفان منحرف‌اند! و انحراف بزرگی دارند! گویی همه‌ انسان‌ها را می‌توان منحرف نامید؛ فقط سوال اینجاست که هر انسانی از چه چیزی انحراف دارد؟ گاهی انسان از حق منحرف می‌شود و رو به سوی باطل دارد و گاهی از ناحق منحرف می‌شود و رو به حق می‌آورد. با این مقدمه، سراغ فرازی بسیار زیبا از مناجات شعبانیه می‌روم که امام و مولایمان به خداوند متعال عرض می‌کند: إِلٰهِى وَأَلْحِقْنِى بِنُورِ عِزِّكَ الْأَبْهَجِ فَأَكُونَ لَكَ عارِفاً، وَعَنْ سِواكَ مُنْحَرِفاً؛ «الهی، مرا به نورِ عزّتِ بسیار درخشانت ملحق کن، تا به تو عارف، و از غیر تو منحرف (روی‌گردان) باشم.» در این فراز، کلمات «عارف» و «منحرف» به زیبایی هر چه تمام‌تر به کار رفته‌اند تا برایمان روشن سازند کسی که به نور درخشان عزّ الهی ملحق شود، عارف می‌شود و در نتیجه، از غیر خداوند منحرف (روی‌گردان) گشته و تنها و تنها به خداوند رو می‌کند و با صدای بلند می‌گوید: هُوَ الْأَوَّلُ وَالْآخِرُ وَالظَّاهِرُ وَالْبَاطِنُ ۖ وَهُوَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ (سوره حدید/ آیه 3) ✍️ وحید واحدجوان 4 شعبان المعظم 1446 💢کانال سخن عرفان @sokhanerfan