#همنشین_خدا جلسه 12 بسم الله الرحمن الرحیم می خواهم یه سوالِ ساده از شما بپرسم تا مقدمه ای بشه یک حدیثی از پیامبر اکرم درباره نماز را بهتر بفهمیم؟ دو دانش آموز هستند که اولی اهلِ مطالعه و دومی بدون مطالعه. آیا پایانِ سال نمره‌ای که به این دو می‌دهید، با هم برابر است؟ حتماً می‌گویید: نه نمره اولی بالاتر است! خداوند در سوره مبارکه زُمر می‌فرماید: « قُلْ هَلْ يَسْتَوِي الَّذينَ يَعْلَمُونَ وَ الَّذينَ لا يَعْلَمُون‏ » آیا کسانی که می‌دانند با کسانی که نمی‌دانند برابرند؟! ببینید مس فلز است، طلا هم فلز است، اما قیمت این کجا و قیمت آن کجا؟! جاهل نماز می‌خواند، عالِم هم نماز می‌خواند؛ اما پاداشِ این کجا و پاداشِ آن کجا؟! یکی از ملاک‌های مهمّ خدا برای دادنِ پاداش ـ مثلاً پاداش نماز ـ عِلم است. پیامبر عزیزمان می‌فرماید: عالمی دو رکعت نماز می‌خواند مثلاً دو دقیقه وقت می‌گذارد ؛ خداوند پاداشی که به ایشان می‌دهد برتر است از هفتاد رکعتی که هفتاد دقیقه جاهل وقت می‌گذارد و آن را می‌خواند. امیرالمؤمنین علیه السلام فرمودند: « رَكْعَتَانِ مِنْ عَالِمٍ خَيْرٌ مِنْ سَبْعِينَ رَكْعَةً مِنْ جَاهِل‏ » از این حدیثِ شریف سه نکته خدمت تان عرض می‌کنم: ۱- منظور از عِلم در اینجا علم ریاضی و فیزیک و علوم متداولِ جامعه نیست. علمِ دین است! علمِ آیات و روایات است؛ اینکه احکامِ الهی را بهتر بفهمیم و روایات را بهتر درک کنیم. ۲- برای دریافتِ این علم لازم نیست حتماً وارد حوزه علمیه شویم یا مثلاً عمامه روی سرمان باشد تا به آن پاداش برسیم. شما در کنار کارهای روزمره تون می‌توانید اطلاعاتِ دینی خود را افزایش بدهید و از این پاداش بهره‌مند شوید. ۳- یکی از مهمترین علومی که ما باید یاد بگیریم و در پاداش نمازمان تاثیر گذار است؛ علمِ به خود نماز است. یادگیری آدابِ نماز، اسرار نماز و احکام نماز است. بفهمیم که این نماز با روحِ ما چه می‌کند و چه تأثیراتی دارد؟! و ما در نماز چه حالت‌هایی باید داشته باشیم ؟ برای اینکه اطلاعات نمازتان افزایش پیدا کند، سه تا کتاب به شما معرفی می‌کنم: ۱- کتاب «تفسیرِ نماز» از استاد قرائتی ۲- کتاب «چگونه یک نماز خوب بخوانیم؟» از استاد پناهیان ۳- کتاب دو جلدی شناخت نامه ی نماز که آیات و روایات نماز را آیت الله محمدی ری شهری خیلی زیبا و دسته‌بندی شده در این کتاب قرار داده است. سعی کنیم علم ِخودمان را بالا ببریم تا پاداش مان در نزد خدا بالاتر باشد.

#همنشین_خدا جلسه 13 بسم الله الرحمن الرحیم سلام به شما معلّم عزیز. شما بنده ی خوب خدا. همانطور که می‌دانید ما سه جا در نمازمان از بندگی خدا حرف می‌زنیم. در سوره حمد « إِيَّاكَ نَعْبُد » ما فقط بنده تو هستیم. در تشهد نماز « أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُه‏ » ؛ شهادت می‌دهیم که پیامبر عبد و بنده خدا بود. در آخرِ نماز هم سلام می‌دهیم به بندگان نیکوکار خدا. «السَّلَامُ عَلَيْنَا وَ عَلَى عِبَادِ اللَّهِ الصَّالِحِين‏ ». یکی از فایده‌های نماز این است که روزانه بارها و بارها به ما یادآوری می‌کند که سعی کن بنده ی خدا باشی. یک سوال: واژه عبد (یعنی بنده) دقیقاً به چه معناست؟ نشانه‌هایش چیست؟ امام صادق علیه السلام به عُنوانِ بصری فرمود: بنده خدا سه تا ویژگی مهم دارد: ۱- اعتقاد دارد تمام دارایی‌اش ـ یعنی جان و مالش ـ برای خداست. خودش را مالک آنها نمی‌داند ، به همین خاطر به خاطر دارایی‌هایش هیچگاه بین مردم فخر فروشی نمی‌کند. همین جور که رئیس بانک از ثروت زیادی که در گاو صندوقش داره فخرفروشی نمی کن ـ چون خودش را مالک نمی‌داند ـ بنده خدا هم به خاطر صورتِ زیبایی که خدا به او داده، و ثروت زیادی که خدا به او داده هیچگاه فخر فروشی نمی‌کند ، چون خودش را مالکِ اصلی نمی‌داند. و از آن مال و از آن جان در راهی که خدا گفته خرج می‌کند چون خودش را مالک نمی‌داند. خدا می‌گوید: صدقه دهید! خمس دهید ! می گوید: چشم! خدا می‌گوید: چشمت را به این منظره نینداز! با گوش‌هایت به این موسیقی گوش نده! با پایت به این مجلس گناه نرو! چون خودش را مالک بدن خودش هم نمی‌داند به راحتی می‌گوید: چشم! ۲- اعتقاد دارد برنامه‌ریز اصلی زندگی‌اش خداست به همین دلیل اگر تقدیرِ خدا، قضا و قدر خدا ، برنامه زندگی ایشان را به هم ریخت ایشان خودش به هم نمی‌ریزد؛ اعصابش خرد نمی‌شود. مثلاً مصیبتی در زندگی اش آمد که برنامه زندگی‌اش را دچار تلاطم کرد، ماشینش بدون اینکه مقصّر باشد آتش گرفت، خانه‌اش خراب شد، همسر یا فرزند یا نزدیک‌ترین افرادش ـ که برنامه‌ریزی داشت مثلاً ۴۰ سال یا ۵۰ سال با او زندگی کند ولی زودتر از دنیا رفت ـ به مصیبتی در مالش یا جانش مبتلا شد، این‌ها را به آسانی صبر و تحمل می‌کند ! چرا ؟؟ چون مدبّر اصلی را او می‌داند. ۳- اعتقاد دارد برای تکِ تکِ لحظاتش و برای تک تک کارهایش باید در نزدِ خدا که مالکِ اوست پاسخگو باشد؛ به همینِ خاطر تمام همت و تمام وقتش را می‌گذارد در انجام دادن وظایفش ـ یعنی واجبات ـ و ترک کردن آنچه خدا نمی‌پسندد ـ یعنی حرام‌ها! ـ به همین دلیل در وقتش بسیار بخیل است و به راحتی وقتِ گرانبهایش را هدر نمی‌دهد. سعی کنیم « إِيَّاكَ نَعْبُد » را با توجه بیشتری در نماز بگوییم. همیشه بنده خوبی برای خدا باشیم.

#همنشین_خدا جلسه 14 بسم الله الرحمن الرحیم سلام به شما معلمِ عزیز میخوام یه مثال فرضی با هم بزنیم برای اینکه یه حدیثِ امیرالمؤمنین رو بهتر درک کنیم. فرض میکنیم رو باجه ی بانک شمش های یک کیلویی طلا گذاشتند و آموزش و پرورش به ما میگه که شصت و سه ثانیه وقت داری هر چی شمش طلا برداشتی مخارج یک سالت باشه! خوشحال می شیم می گیم خیلی خوبه. اگر بگه مخارج ده سال آینده ات باشه می گیم بد نیست! اما اگر بگه حقوقِ تا آخرِ عمرت ـ صد سال آینده ات ـ همین شصت و سه ثانیه طلا جمع کردن باشه اعتراض می کنیم مخارج ما خیلی بیشتر از این است. آقا امیرالمومنین از نوجوانی تا شصت و سه سالگی یک بار هم نماز شبشون ترک نشد حتی در شب سخت و سردِ جنگ صفین یعنی شب لیلة الهریر. طبق آیه ی ۲۰ سوره ی مبارکه مزّمل بعضی شب ها یک دوم بعضی شب ها یک سوم بعضی شب ها دو سوم شب رو به نماز و عبادت می ایستادند. حضرت پانصد تا نخل خرما داشتند عادت شون این بود کنارِ هر نخل خرمایی دو رکعت نماز می خواندند. در آخر عمرشان که حاکمِ مسلمین هم بودن و مشغله شون زیاد بود در شبانه‌روز هزار رکعت نماز می خواندند. فرمودند : حتی یک بار نشد در بین الطلوعین بخوابم. بعد از نماز صبح تا طلوع آفتاب یا ذکر یا استغفار یا قرآن داشتم. در نماز مستحبی گاهی اوقات آنقدر در رکوع می ماندند که « يَرْكَعُ فَيَسِيلُ‏ عَرَقُهُ‏ » عرق از صورت مبارکشون رو زمین می چکید ، نمره ی حضور قلبشون درتمام نمازهای طول عمرشون بیست بود نه نوزده و نود و نه صدم. هنگام راه رفتن ، آبیاری کشاورزی ، لبانشون یا به ذکرِ خدا یا به قرآن مشغول بود. با این حال در محراب عبادت حضرت ایستاد و های های اشک ریخت و با صدای حزین فرمودند : « آهِ‏ مِنْ‏ قِلَّةِ الزَّادِ وَ طُولِ الطَّرِيقِ وَ بُعْدِ السَّفَرِ وَ عَظِيمِ الْمَوْرِدِ » آه از كمی توشه و درازى راه آخرت و دورى سفر و عظمت جايى كه وارد مى شويم! با شست و سه سال شمشِ طلایِ عبادت جمع کردن آخرتِ بی نهایت خودم رو چگونه اداره کنم؟ اینها رو برای این نگفتم که من و شما نماز و عبادتمون مثل امیرالمومنین بشود. نه خدا چنین عبادتی رو از ما خواسته و نه ما می توانیم چنین عبادتی انجام بدهیم. منظورم دو تا نکته بود : ۱_به چهار تا صدقه دادن و دو تا نمازِ مستحبی، یه مقدار مسجد رفتن برای نماز اول وقت و... یه موقع نکنه غرور ما رو بگیرد اینها عبادتی نیست در مقابل عبادت امیرالمومنین. ۲_اگر نمی توانیم به قلّه ی عبادت امیرالمومنین برسیم ، حداقل بی تفاوت نباشیم. کیفیّت و کمیّت نمازمان رو سعی و تلاش کنیم بهتر بشه ، یعنی اگر فرصتی داریم در طول شبانه روز یه برنامه بریزیم برای نماز مستحبی و برای ذکر و دعا. ان شاءالله جزء شیعیان و دوستداران امیرالمؤمنین محشور بشویم.

#همنشین_خدا جلسه 15 بسم الله الرحمن الرحیم یکی از ویژگی‌های بندگان خوب خدا این است که علاوه بر واجبات به مستحبّات هم اهمیت می‌دهند. دوتا از مستحباتِ سجده که نسبت به آن بی‌توجهی می‌شود را با هم مرور می‌کنیم: ۱- امام جماعت مسجدی بودم. بعد از نماز جوانی آمد، گفت: چرا مُهر امام جماعت ها بزرگ است و مُهر نمازگراران دیگر کوچک؟! اگر در اینترنت عکس نماز علما را جستجو کنیم مثل آیت الله بهجت و امام خمینی رحمة الله علیهما می‌بینید که مُهرهایشان بزرگ است! به او گفتم: چون مستحب است تمام پیشانی را بر خاک یا چیزی که سجده بر آن صحیح است بگذاریم. پیشنهاد من به شما این است که در سجاده ی نمازِ خانه‌تان مُهرِ بزرگ بگذارید. اگر خواستید برای نمازخانه مدرسه یا مسجدی مُهر تهیه کنید، سعی کنید مُهر بزرگ انتخاب کنید. اگر خیلی هم بزرگ نیست حداقل از مُهرهای کوچک یک مقداری بزرگتر باشد تا این مستحب را هم غیر مستقیم به آنها آموزش داده باشیم. ۲- پیامبر عزیزمان فرمودند: « لا صَلاةَ لِمَن لا يُصيبُ أنفُهُ مِنَ الأَرضِ ما يُصيبُ الجَبين‏» کسی که در نماز بینی‌اش را بر خاک یا چیزی که سجده بر آن صحیح است نگذارد، نمازش صحیح است، ولی به عنوان نماز کامل در درگاه خدا پذیرفته نمی‌شود! نمازش یک نقص جزئی دارد! علما و مراجع را اگر دیده باشید می‌بینید به این مستحب اهمیت زیادی می‌دهند. مثلاً امام خمینی رحمت الله در نوفل لوشاتو امام جماعت بود؛ جمعیت زیادی پشت سر ایشان نماز می‌خواندند. مُهرها کم بود! ایشان به علت اینکه مُهر زیاد نبود، مُهر اول را برداشت و جای مُهر دوم از برگ درخت استفاده کردند ، که این مستحب را ترک نکرده باشند! یادمان باشد! گذاشتن بینی بر خاک سنت پیامبر است. سعی کنیم این سنت را ترک نکنیم.

#همنشین_خدا جلسه 16 بسم الله الرحمن الرحیم یک سوال از تون می پرسم؟ اگر آموزش و پرورش اعلام کند هر معلّمی عطر زده وارد کلاس شود حقوقش هفتاد برابر می‌شود آیا آن معلم عطر می‌زند؟ آیا می‌شود روزی فراموش کند عطر بزند ؟ فکر می‌کنید چند درصد از معلمان عطر می‌زنند؟ به نظر بنده صد در صد! چرا؟ چون به دو چیز را مطمئن هست. ۱- هفتاد برابر بودن حقوق را درک می‌کند که چقدر زیاد می‌شود! ۲- به آموزش و پرورش اعتماد دارد. جایی این سخنرانی را انجام دادم یکی از معلمان فرمود هر روز با عطر وضو بگیرم و وارد کلاس بشویم می ارزد. امام صادق علیه السلام فرمودند: خداوند قول داد « صَلَاةُ مُتَطَيِّبٍ» یک نماز با عطر را خدا هفتاد برابر یک نمازی که قبلش عطر نزده باشی پاداش بیشتری به شما می دهد! چرا بعضی از ما کوتاهی می‌کنیم؟! آیا تفاوت هفتاد برابری را درک نمی‌کنیم؟! یا به وعده خدا اطمینان نداریم؟! « إِنَّ اللَّهَ لا يُخْلِفُ الْميعاد » خداوند خلاف وعده‌اش عمل نمی‌کند. اسلام با احکامِ نماز دوست داشته ما خوشبو باشیم حداقل روزانه پنج بار عطر بزنیم. امام خمینی قبل از نماز صبح، ظهر، عصر، مغرب و عشا عطر می‌زد. حتی موقعی که در نجف بودند ۱۵ تا ۲۰ تا پله باید می‌رفتند بالای پشت بام آنجا نمازشان را می‌خواندند همراه با خودشان شیشه عطرشان را می‌بردند تا قبل از نماز عطر زده باشند. حضرت زهرای مرضیه سلام الله علیها در ساعات آخر عمر شریفشان بسیار بدنشان رنجور و ضعیف شده بود و بسیار درد می‌کشیدند و نمی‌توانستند به راحتی حرکت کنند، به اسما فرمودند: « هَاتِي طِيبِيَ الَّذِي أَتَطَيَّبُ بِهِ » به تطیب به آن عطری را که قبل از نماز با آن خودم را خوشبو می‌کنم بیاور می‌خواهم عطر بزنم و برای نماز خودم را آماده کنم حالا می‌خواهم سه تا نکته خدمتتان عرض کنم: ۱- عطری که استفاده می‌کنیم سعی کنیم ملایم باشد، تند نباشد. چون بعضی‌ها نسبت به این عطرها آلرژی یا حساسیت دارند و اذیت می‌شوند. مؤمنین را اذیت نکنیم! ۲- خانم‌ها در خانه عطر استفاده کنند و بیرون از خانه جایی که نامحرم با آنها در ارتباط است بویِ خوش به مشام آنها می‌رسد، فرمودند این کار را نکنند. ۳- امام صادق علیه السلام به محلِ سجده خود عطر می‌زدند. یعنی اسلام دوست دارد بوی خوش کنار نماز باشد. یعنی یک حس خوشایندی ما از نمازمان داشته باشیم! وقتی به سجده می‌رویم دوست داشته باشیم سجده‌هایمان طولانی‌تر باشد. حالا در نمازخانه‌های مدارس چه اتفاقی می‌افتد؟ وقتی سر را به سجده می‌گذاریم بوی بدِ جوراب دانش آموزان را اذیت می‌کند! پیشنهاد ما این است که به دانش آموزان بگوییم قبل از ورود به نمازخانه پاهایشان را بشویند و جوراب‌هایشان را داخل جیبشان قرار بدهند. اگر بتوانیم عطر یا حداقل گلابی به سر و صورت آنها بپاشیم ،آن حس خوشایند نماز را توانستیم در آنها ایجاد کنیم. پاداش هفتاد برابری استفاده از عطر در نماز را دست کم نگیریم!

وقتی امیرالمومنین در رکوع به فقیر انگشتر داد حضور قلب داشت یا نداشت؟ اگر نداشت نمازش ناقص بود

#همنشین_خدا جلسه 17 بسم الله الرحمن الرحیم همه ما می‌دانیم که ما مسلمان‌ها در شبانه روز حداقل ده بار می‌گوییم خدایا ما بنده توییم « إِيَّاكَ نَعْبُد » فقط بنده تویم. امیرالمؤمنین علیه السلام مناجات می‌کرند ، اشک می‌ریختند ، می‌فرمودند : « مَوْلَايَ يَا مَوْلَايَ أَنْتَ الْمَوْلَى وَ أَنَا الْعَبْدُ » من بنده‌ام تو اربابی. اصلاً خدا نماز را قرار داد ، یکی از فایده‌هایش این است که ما به خودمان و به دیگران اعلام کنیم که بنده خدا هستیم. حالا به این سؤال پاسخ بدهیم؟ وقتی وارد نماز می‌شویم چقدر این حس به ما دست می‌دهد که یک سرباز صفری هستیم که در مقابل فرمانده کلِ نیروهای عالم ایستاده ایم؟ بسیاری از مستحبّات و مکروهات کارشان این است به ما یادآوری کنند که تو در ظاهر عبد خدایی . به ما تلقین کنند در باطن سعی کن عبدِ خدا باشی . چند مورد از این مستحبات و مکروهات را با هم دوره می‌کنیم : فرمودند : انگشتانت را نشکن ، با انگشتانت بازی نکن ! وقتی در نماز ایستادی دستت را رها نکن ، مشت نکن ، دستت را آرام و بدونِ حرکت قرار بده ! مثل یک سربازی که در مقابل فرمانده‌اش دستش را رها نمی‌کند. به ما فرمودند : با سر و ریشت بازی نکن ! اصلاً با هیچ چیزی بازی نکن ! با انگشتر ، با دسته کلید ، با موبایل و... بعضی‌ها وقتی موبایلشان زنگ می‌خورد وسط نماز برمی‌دارند جلوی دهان قرار می‌دهند می‌گویند : «مالک یوم الدین ، ایاک نعبد و... » یعنی به او اعلام می کنند من دارم نماز می‌خوانم ! این هم بی‌ادبی است ! به پاسِ حرمتِ حیّ خطاپوش ؛ قبل از نماز ، موبایلت رو بکن خاموش ! چون هیچ سربازی در مقابل فرمانده اش جرأت نمی‌کند موبایلش را از جیبش در بیاورد. فرمودند : « ولا تَتَجَّشَا» آروغ نزن ! این بی‌ادبی است ! فرمودند : اگر نتوانستید جلوی خمیازه‌ات را بگیری دستت را جلوی دهانت قرار بده تا ادب در مقابل پروردگار را حفظ کرده باشی. یکی از مکروهات این است که انسان با پیراهنی که دکمه‌های آن باز است نماز بخواند. قشنگ و مودبانه در مقابل خدا بایستیم. سعی کنیم آداب نماز را با دقت بیشتری انجام بدهیم. نماز مؤدبانه به درگاه خدا به جا بیاوریم.

#همنشین_خدا جلسه 18 بسم الله الرحمن الرحیم دعا می کنم فکر و دل مون از هر آلودگی پاکِ پاک باشد و تمیزِ تمیز باشه. یکی از آداب نماز این است که با تمیزترین لباسمان نماز بخوانیم و نماز خواندن با لباسِ کثیف کراهت دارد. چرا اینقدر سفارش شده لباس‌های تمیزمان را موقع نماز خواندن بپوشیم؟ ۱ - امام سجاد علیه السلام فرمودند : نمازگزار در پیشگاه خدا ایستاده ، در محضر خداست ، به مهمانیِ خدا وارد شده است ! بعضی از آدم‌ها یک مهمانیِ خاص یا یک عروسی دعوت می‌شوند تمیزترین لباس‌هایشان را می‌پوشند ، لباس‌های قَشنگِ شان را می‌پوشند. ولی موقعی که می‌خواهند به مهمانی خدا بروند و نماز بخوانند لباس‌های جَفنگِ شان را می‌پوشند ! خیلی برایشان مهم نیست که لباس تمیز باشد یا نباشد. اما ما می بینیم که حضرت زهراء سلام الله علیها بهترین و تمیزترین لباس شان را مخصوص نماز قرار دادند. در ساعات آخر عمرشان که خیلی درد داشتند و توانِ حرکتی نداشتند به اسما فرمودند : آن لباس مخصوص نمازم را بیاور می خواهم نماز بخوانم. پس معلوم می‌شود توجه داشتند که بهترین و تمیزترین لباسشان برای نماز باشد ! پس نماز ، شرکت در مهم‌ترین مهمانی ِعالم است و انسان ها در مهمانی‌های مهمّ تمیزترین لباسشان را می‌پوشند. ۲ - قرآن می‌فرماید : «یُسَبِّحُ لِلّهِ ما فِی السَّماواتِ و ما فِی الاَرض» ؛ تمام آنچه در آسمان‌ها و زمین است تسبیح خدا را به جا می‌آورند. امیرالمؤمنین علیه السلام فرمودند : لباسِ نمازگزار تا وقتی او در نمازش باشد همراه با او تسبیح خدا را به جا می‌آورد. پیامبر عزیزمان صلی الله علیه و آله فرمودند : «وقتی لباس چرک می‌شود ، دیگر تسبیح خداوند را نمی‌گوید» . ما لباسِ تمیز می‌پوشیم تا این لباسمان هم همراه با ما تسبیح خدا را به جا بیاورد و از لحاظِ روحی و از لحاظِ معنوی این خیلی مهم است و در ما هم تأثیرگذار است. علماء نسبت به این مستحب خیلی حساس بودند. دکترِ مخصوص امام می‌گوید : ایشان را در بیمارستان عمل کردیم بعد از عمل لباسشان یک مقداری کثیف شده بود ، فرمودند : لباس تمیز سفیدی بیاورید می خواهم نماز بخوانم. با اینکه ابزار مختلف پزشکی به بدنشان وصل بود ، با همه سختی‌ها لباسشان را عوض کردند و با لباس تمیز « اللَّهُ‏ أَكْبَر » نمازشان را گفتند. من و شما هم دقت کنیم لباس‌های تمیزمان را برای نماز بگذاریم. مثلاً مردها یک پیراهن سفید تمیز مخصوص نماز داشته باشند خیلی از خانم‌ها چادر زیبایی مخصوص نمازشان قرار داده‌اند. موفق باشید.

#همنشین_خدا جلسه 19 بسم الله الرحمن الرحیم از خدا می خواهم بهترین پاداش ها را برای زحمتی که برای تعلیم تربیت دانش آموزان می کشید به شما عطا کند. می خواهم برای بهتر فهمیدن یک حدیث از پیامبر صلی الله علیه و آله یک مثال بزنم : احمد و محمد هر دو معلم هستند یک درس را در یک زنگ تدریس می‌کنند. آموزش و پرورش به احمد در مقابل تدریسش یک کیلو طلا می‌دهد، او خیلی خوشحال می‌شود. وقتی می‌بیند آموزش و پرورش به محمد به اندازه کوه دماوند طلا داده است ، بهت زده نگاه می‌کند ! این همه تفاوت پاداش برای یک کارِ مساوی؟ ! ! پیامبر عزیزمان صلی الله علیه و آله فرمودند : دو نفر از امت من نماز می‌خوانند و رکوع و سجده آنها مثل هم هست یعنی ظاهر نمازشان مثل هم است ، تفاوت پاداش این‌ها مانند تفاوتِ زمین با آسمان می‌ماند ! چه چیزی باعث می‌شود این قدر تفاوتِ در پاداشِ عملی که به ظاهر مثل هم است صورت بگیرد؟ دو علتش را بیان می کنم : ۱ - احمد نماز فرادا می‌خواند ، محمد در نماز جماعتی شرکت می‌کند که تعداد نفراتش بیشتر از ده نفرند. جبرئیل به پیامبر عزیزمان صلی الله علیه و آله عرض کردند : «چنین نماز جماعتی آن قدر ثواب دارد که اگر تمام دریاها را مرکب کنند تمام درخت‌ها را قلم ، جن و انس و فرشتگان هم نویسنده بشوند ؛ پاداشِ یک رکعتش را هم نمی‌توانند بنویسند ! » از امام صادق علیه السلام پرسیدند : مسجدِ محل ما نماز جماعتش مختصر است ـ مثلاً فقط واجبات را می‌خوانند ـ ولی من توی خانه که نماز می‌خوانم نماز مفصل است مثلاً بعد از حمد یک سوره بلند می‌خوانم ، قنوتم بسیار طولانی است ، ـ مثلاً دعای کمیل را در قنوتم می‌خوانم ! ـ ذکر رکوع و سجده را هفت بار می گویم. حالا به نظر شما کدام نماز را انتخاب کنم بهتر است؟ حضرت فرمودند : در نماز جماعت مسجدتان شرکت کنید. این مختصری است که از مفصّلِ تو پاداشش بیشتر است. ۲ - احمد در صفِ دوم نماز جماعت می‌ایستد و محمد در صف اول. پیامبر عزیزمان فرمودند : فضیلت صف اول بر صف دوم نماز جماعت مانند برتریِ من است بر امتم. خُب مشخص است که پیامبر عزیزمان مثل کوه دماوند است که پر از طلا باشد ، همه امّت با همدیگر به اندازه یک کیلو طلا نمی‌شویم ! حضرت فرمودند : اگر مردم پاداشِ صفِ اول نماز جماعت را می‌دانستند همه هجوم می‌آوردند ؛ چون مؤمنین با هم دعوا نمی‌کنند و حاضر هم نبودند از این پاداش بگذرند کار را به قرعه کشی واگذار می‌کردند. پیشنهاد می‌کنم روایات نماز را مطالعه کنیم و آن کارهایی که پاداش نماز را بالاتر می‌برد یاد بگیریم و انجام دهیم.

#همنشین_خدا جلسه 20 بسم الله الرحمن الرحیم می‌خواهیم یک مثال فرضی با هم بزنیم تا یک بیان نورانی از پیامبرعزیزمان را بهتر بفهمیم : رضا و مرتضی هر دو در خطِ حمله یک تیم نود دقیقه تلاش می‌کنند ، نود دقیقه می‌دوند. بعد از مسابقه مربی به رضا هزار کیلو مس می‌دهد خیلی خوشحال می‌شود ! خیلی ارزشمند است. وقتی می‌بیند به مرتضی هزار کیلو طلا داده است ، بهت زده نگاه می‌کند و می‌گوید : ما کارمان مساوی بوده چرا پاداش مان متفاوت است؟ پیامبر عزیزمان صلی الله علیه و آله فرمودند : دو نفر در امت من نماز می‌خوانند و رکوع و سجده آنها مثل هم هست یعنی ظاهر نمازشان مثل هم است اما تفاوت پاداشی که این‌ها دریافت می‌کنند مثل تفاوت زمین با آسمان‌ها می‌ماند ، آن قدر پاداش شان متفاوت است. سه چیز که باعث می‌شود پاداش نماز تفاوت پیدا کند را با هم مرور می کنیم : ۱ - رضا نماز می‌خواند ، آخر وقت ! مرتضی نماز می‌خواند دقیقاً مثل نمازِ رضا ، ولی اوّل وقت ! امام صادق علیه السلام فرمودند : فضیلت نماز اول وقت بر آخر وقت ، مانند برتری آخرتِ نامحدود است بر دنیای محدود و زودگذر. اگر انگیزه ی من و شما نسبت به نمازِ اوّل وقت کم است در اینترنت جستجو کنیم «روایات نماز اول وقت ! » مطالعه ی این روایات می‌تواند انگیزه ما را بالا ببرد. ۲ - رضا نماز می‌خواند در غیرِ ماه رمضان و مرتضی نماز می‌خواند در ماهِ رمضان. در ماه رمضان هر یک آیه از حمد و سوره اش را خدا برایش یک ختم قرآن حساب می‌کند. در شب قدر اگر کسی مثلاً از سر شب تا صبح نماز بخواند برتر است از سی هزار شبانه روز که نماز بخواند و در این سی هزار شبانه روز ، شب قدری وجود نداشته باشد. پس زمان‌ها می‌توانند ارزشِ یک کار را بالا یا پایین بیاورند. ۳ - رضا در نمازش یادِ خدا نیست اما نماز مرتضی سرشار از حضور قلب است ، سرشار از یاد خداست. حضور قلب یک اکسیر است که به هزار کیلو مس بزنی هزار کیلو طلا به تو می‌دهد. امام صادق علیه السلام فرمودند : خداوند به کسی که در نماز دلش غافل از یاد او باشد ، چیزی عطا نمی‌کند. با توجه به روایاتِ دیگری که می‌فرمایند : عبادت هیچ گاه بدون پاداش نخواهد شد منظور روایتِ امام صادق علیه السلام این است که پاداشِ چندانی گیر او نمی‌آید. پس باید سعی کنیم عیار حضور قلبمان را در نماز بالا ببریم تا به آن پاداش بسیار بسیار زیادش برسیم. نمازهایتان سرشار از یاد خدا.