eitaa logo
به سوی سماء
950 دنبال‌کننده
1.8هزار عکس
473 ویدیو
38 فایل
بسم الله الرحمن الرحیم مطالب معرفتی، اخلاقی و گه‌گاه هنری
مشاهده در ایتا
دانلود
امام حسین (ع): أسألک اللهم حاجتی التی إن أعطیتنیها لم یضرنی ما منعتنی، و إن منعتنیها لم ینفعنی ما أعطیتنی؛ أسالک فکاک رقبتی من النار خداوندا! از تو می‌خواهم آن نیازم را که اگر به من بخشی از هرچه محرومم سازی زیانی نکنم، و اگر از آن محرومم سازی هرچه مرا دهی سودی نبرم؛ از تو می‌خواهم که گردنم را از هرچه آتش است، رها سازی. (دعای عرفه) @sooyesama
از توالی عرفه و قربان می‌توان دریافت که معرفت، نفس را قربان خواهد کرد. بارخدایا خود را به ما بشناس. @sooyesama
تو فارغی و عشقت بازیچه می‌نماید تا خرمنت نسوزد تشویش ما ندانی... روی امید سعدی بر خاک آستان است بعد از تو کس ندارد یا غایة الامانی @sooyesama
امام هادی (ع): الْحِكْمَةُ لَا تَنْجَعُ فِي الطِّبَاعِ الْفَاسِدَةِ حکمت در سرشت‌های آلوده نمی‌نشیند (مجلسی، بحارالانوار، ج۷۵، ص۳۱۰) @sooyesama
ولايت صورت دين و فصل آن است؛ يعنى نسبت ولايت به دين نسبت صورت به هيولى و فصل به جنس است. هيولى بدون صورت تحقق نمی‌يابد و همچنين جنس بدون فصل، فافهم. (هزار و یک نکته، نکته ۲۳۰) @sooyesama
اگر می‌خواهید صاحب مغز شوید باید سراغ حضرت امیر (ع) بروید. پیامبر (ص) فرمود: "أَنَا مَدِينَةُ الْعِلْمِ وَ عَلِيٌّ بَابُهَا" علی علیه السلام درب ورودی شهر است. یعنی او علم به حقایق أشیا را که بسم الله الرحمن الرحیم است، دارد. (أنهار أربعه، ص ۱۴۱ و ۲۲۲) @sooyesama
سالک باید مراقبت کند که عطش و آتش طلب در نفس او از بین نرود و همیشه شعلۀ آن‌را در قلبش زنده نگه دارد. اگر این شعله فرو بنشیند، سیر سالک متوقّف شده و دیگر قدمی بر نمی‌دارد. (نور مجرد، ج۲، ص۲۷۳) @sooyesama
🔹به مناسبت سالروز بزرگداشت مقام علمی شیخ شهاب الدین سهروردی نشست علمی “حکمت اشراق؛ چیستی و ویژگی ها” شنبه ۹ مرداد ۱۴۰۰ از ساعت ۱۱ الی ۱۳ به صورت مجازی و حضوری (محدود، با رعایت پروتکل های بهداشتی) برگزار می شود. ✅http://hekmateislami.com/?p=12152 @hekmateislami
بازار نیم‌روز است دنیای پر هیاهو هرکس متاع خود را جویید و رفت از این کو در چنگ آرزویی هرکس به جستجویی آرام کی بگیرد این کارگاه جادو دریای پر تلاطم، در شام تار و طوفان دل چون خسی هراسان جوید امان ز هر سو آه ای امید آخر، اول بگیر دستم من بی‌تو هیچ هیچم چون سایه‌ی لب جو در شهر هرچه گشتم آرام دل ندیدم دل بر تو دادم آخر نادیده روی نیکو در قالبی که دارند دل می‌دهند، مردم عشق ار طلب تو داری بگذر ز چرخ مینو ما را هوای رویت خاک سیه به سر کرد گم گشت راه وصلت در پیچ و تاب گیسو از مرز خویش بیرون گامی نمی‌گذاری بیرون بیا و می‌بین عالم پر است از "او" با دل شبی نشستم تا صبح ناله می‌کرد چون لاله بریده، چون تیر خورده آهو تنها ره رهایی، مرگ است از این تباهی گاهی مرا بمیران، بنشان به‌جای "من"، "هو" @sooyesama
امام کاظم (ع): اَفضَلُ ما یَتَقَرَّبُ به العَبدُ اِلی اللهِ بَعدَ المَعرِفَةِ به، الصَلوةُ بهترین چیزی‌که پس از معرفت، بنده به‌کمک آن به خدا نزدیک می‌شود، نماز است. (تحف العقول، ص۴۵۵) @sooyesama
ناگهان صومعه لرزید از آن دقّ‌ الباب اهل آبادی تثلیث پریدند از خواب رجز مأذنه‌ها لرزه به ناقوس انداخت راهبان را همه در ورطۀ کابوس انداخت قصۀ فتنه و نیرنگ و دغل پیوسته‌ست نان یک عده به گمراهی مردم بسته‌ست ننوشتند که باران نمی از این دریاست یکی از خیل مریدان محمد، عیساست لاجرم چاره‌ای انگار به جز جنگ نماند قل تعالَوا... به رخ هیچ کسی رنگ نماند به رجز نیست در این عرصه یقین شمشیر است بر حذر باش که زنّار، گریبان‌گیر است کارزارش تهی از نیزه و تیر و سپر است بهراسید که این معرکه خون‌‌ریزتر است بانگ طوفانیِ القارعه طوفان آورد آنچه در چنتۀ خود داشت به میدان آورد با خود آورد به هنگامه عزیزانش را بر سر دست گرفته‌ست نبی جانش را عرش تا عرش ملائک همه زنجیره شدند به صف‌آرایی آن پنج نفر خیره شدند پنج تن، پنج تن از نور خدا آکنده آفتابان ازل تا به ابد تابنده دفترم غرق نفس‌های مسیحایی شد گوش کن، گوش کن این قصه تماشایی شد با طمانیۀ خود راه می‌آمد آرام دست در دست یدالله می‌آمد آرام دست در دست یدالله چه در سر دارد حرفی انگار از این جنگ فراتر دارد ایها الناس من از پارۀ تن می‌گویم دارم از خویشتن خویش سخن می‌گویم آن‌که هردم نفسم با نفسش مأنوس است آن‌که با ذات خدا «عزّوجل» ممسوس است من علی هستم و احمد من و او خویشتنیم او علی هست و محمد من و او خویشتنیم نه فقط جسم، علی روح محمد باشد یک‌تنه لشکر انبوهِ محمد باشد دیگر اصلا چه نیازی‌ست به طوفان، به عذاب زهرۀ معرکه را اخم علی می‌کند آب الغرض مهر رسولانۀ او طوفان کرد راهبان را به سر سفرۀ خود مهمان کرد مست از رایحۀ زلف رهایش گشتند بادها گوش به فرمان عبایش گشتند می‌رود قصۀ ما سوی سرانجام آرام دفتر قصه ورق می‌خورد آرام آرام @sooyesama
هدایت شده از به سوی سماء
وقتی برادران یوسف می‌خواستند او را به چاه بیفکنند یوسف لبخند زد! یهودا پرسید: چرا خندیدی؟ این‌جا که جای خنده نیست! یوسف گفت: روزی در فکر بودم چگونه کسی می‌تواند به من اظهار دشمنی کند، با این‌که برادران نیرومندی دارم. اینک خداوند همین برادران را بر من مسلط کرد، تا بدانم غیر از خدا تکیه گاهی نیست... https://eitaa.com/sooyesama
پیامبر خاتم (ص): لولا أنَّ الشَّياطينَ يَحُومونَ على قُلوبِ بَني آدمَ لَنَظَروا إلى مَلَكوتِ السَّماءِ اگر نبود که شیاطین، گرد دل‌های آدمی‌زاد می‌چرخند، هرآينه ملكوت آسمان‏ را مى‌‏ديدند. (المحجّة البيضاء، ج۲، ص۱۲۵) @sooyesama
سیدبن طاوس برای آخرین روز ماه ذی‌الحجه که پایان سال قمرى نیز هست، نمازی سفارش کرده که اگر اقامه شود، شیطان چنین می‌گوید: "واى بر من! هرچه در مدّت این سال زحمت کشیدم با این عمل، همه را از میان برد و سالش را به خیر پایان داد". این نماز دو رکعت و به شرح ذیل است: (هر رکعت = یک حمد + ۱۰ توحید + ۱۰ آیة‌الکرسى). پس از نماز این دعا خوانده می‌شود: اللّهُمَّ ما عَمِلْتُ فى هذِهِ السَّنَةِ مِنْ عَمَل نَهَیْتَنى عَنْهُ وَ لَمْ تَرْضَهُ ونَسیتُهُ وَلَمْ تَنْسَهُ و دَعَوْتَنى اِلَى التَّوْبَةِ بَعْدَ اجْتِرائى عَلَیْکَ. اللّهُمَّ فَاِنّى اَسْتَغْفِرُکَ مِنْهُ فَاغْفِرْ لى و ما عَمِلْتُ مِنْ عَمَل یُقَرِّبُنى اِلَیْکَ فَاقْبَلْهُ مِنّى و لا تَقْطَعْ رَجآئى مِنْکَ یا کریم (سیدبن طاوس، اقبال الاعمال، ج٢، ص٥١٧) @sooyesama
هدایت شده از به سوی سماء
امام رضا (ع): روز اول محرم، روزی است که حضرت زکریا دعا کردند که خدواند به او فرزندی عنایت فرماید، خدواند نیز به او یحیی را بشارت داد... هرکس این روز را روزه بگیرد و سپس دعا کند، خداوند همان‌گونه که دعاى زکریّا را مستجاب کرد، دعاى او را نیز مستجاب خواهد کرد شیخ صدوق، «امالی» و «من لا يحضره الفقي»، ج۲، ص۹۱ @sooyesama
پیامبر خاتم (ص): انَّ لِقَتْلِ الْحُسَیْنِ علیه السّلام حَرارَةً فى قُلُوبِ الْمُؤمنینَ لا تَبْرَدُ اَبَداً براى شهادت حسین علیه السلام، گرمایى در دل‌هاى مؤمنان است که هرگز خاموش نمى‌شود. (جامع احادیث الشیعه، ج۱۲، ص۵۵۶) @sooyesama
امام حسین (ع): إنِّى لَمْ أَخْرُجْ أَشِرًا وَ لَا بَطِرًا وَ لَا مُفْسِدًا وَ لَا ظَالِمًا وَ إنَّمَا خَرَجْتُ لِطَلَبِ الإصْلَاحِ فِى أُمَّة جَدِّى مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ؛ أُرِيدُ أَنْ آمُرَ بِالْمَعْرُوفِ وَ أَنْهَى عَنِ الْمُنْكَرِ، وَ أَسِيرَ بِسِيرَةِ جَدِّى وَ سِيرَةِ أَبِى عَلِىِّ بْنِ أَبِى طَالِبٍ عليه السَّلامُ هرگز برای تفریح، خودبرتر نمایی، خرابی و بی‌داد خروج نکردم. تنها برای اصلاح امت جدم محمد (ص) قیام کردم. می‌خواهم به نیکی امر کنم، از بدی پرهیز دهم و به روش جدم و آیین پدرم علی بن ابی‌طالب (ع) رفتار کنم. (لمعات الحسین، ص۱۷) @sooyesama
غلامتان به‌من آموخت در میانه خون که روسیاهی ما نیز راه حل دارد @sooyesama
امام باقر (ع) فرمود: حسین بن علی از کربلا به محمدبن حنفیه چنین نوشت: «بسم الله الرحمن الرحیم. مِن الحسین بن علی إلی محمد بن علی و مَن قِبَله مِن بنی‌هاشم: امّا بعدُ فکأنَّ الدنیا لم تکنْ و کأنَّ الآخرةَ لم تزلْ، والسلام». به‌نام خداوند مهرگستر مِهروَرز. از حسين بن علی به محمد بن علی [حنفیه] و ديگرِ بنی‌هاشم در نزد وی: اما بعد، گویا که دنيا هرگز تحقق نیافته و آخرت هميشگی بوده است، بدرود. (كامل الزيارات، ص۷۵) @sooyesama