eitaa logo
به سوی سماء
946 دنبال‌کننده
1.8هزار عکس
470 ویدیو
38 فایل
بسم الله الرحمن الرحیم مطالب معرفتی، اخلاقی و گه‌گاه هنری
مشاهده در ایتا
دانلود
هدایت شده از به سوی سماء
امام حسن مجتبی (ع): مَن عَبَدَ الله عَبَّدَ اللهُ لَهُ کُلَّ شَیء هرکه خدای را بندگی کند، خدا همه چیز را بنده او می‌کند. (تنبیه‌الخواطر، ج۲، ص۱۰۸ ) @sooyesama
راه بی‌پایان است و هراس، نتیجه دوختن خویشتن به بخشی از مسیر. آزاده از گذار نمی‌هراسد و مرگ جز بریدن از بخشی کوتاه، و پیوستن به ادامه‌‌ای بلند، نیست. بی‌شکیب در انتظار پایانم. اما پایان می‌گریزد و راه دراز می‌شود. چرا؟ من نیز نمی‌دانم. اما می‌دانم سرانجام روزی پایان، از جایی که نمی‌پنداری، آغاز می‌شود. البته واژگان، بیش از این نمی‌توانند بگویند. اما من بیش از این‌ها سرگشته و مبهوتم. کسی پیوسته در گوشم می‌گوید: باید رها کنی و رها شوی، کمی بیش از آن‌چه تا کنون و بیش‌تر و بیش‌تر... @sooyesama
به شاهی گفت این نکته گدایی: بگیر از لطف، دستم، چون‌که شاهی بلی نالایقم اما مهم نیست مهم است اینکه تو ما را پناهی @soyesama
پروردگار بزرگ در کتابش فرمود: "سقاهم ربُّهم شراباً طَهورا". و امام صادق (ع) در شرح داد: "ای يُطهِّرُهم عن كل شيء سِوي الله؛ اذ لا طاهرَ من تدنّّس بشيء من الاكوانُ الا اللهُ". این شراب طهور، چیزی جز لقای باطن انسان کامل نیست؛ زیرا باطن او، منزل اسم اعظم "الله الرحمن الرحیم" است. و اسم اعظم، تنها شرابی است که همه کدورات ماسوایی را می‌زداید. میان تو و او، باریکه از جوی‌های بهشتی است که چون اندر شوی، دریایی متلاطمش یابی. و اگر از این دریا سر برآوری، می‌بینی که از قدم‌گاه قطب، می‌جوشد. و اگر خواهی که او را در آغوش کشی، در فضای لایتناهی گم می‌شوی. آن‌گاه شراب طهور را با گوش هوش می‌نوشی؛ "کلُّ مَن علیها فان و یَبقی وجهُ ربِّک ذوالجلالِ و الاکرام". @sooyesama
پيامبر اکرم (ص): اِتَّقوا دَعْوَةَ الْمَظْلومِ وَ اِنْ كانَ كافِرا فَاِنَّها لَيْسَ دونَها حِجابٌ از نفرين مظلوم بترسيد حتی اگر كافر باشد؛ زيرا دربرابرش، مانعى نيست. (نهج الفصاحه، ح ۴۸) @sooyesama
طریق مشایخ (قدّس الله ارواحهم) بر آن جمله است که در این کار اوّل در تصفیهٔ دل کوشند نه در تبدیل اخلاق. که چون تصفیهٔ دل دست داد و توجّه بشرط حاصل آمد اِمداد فیض حقّ را قابل گردد و از اثر فیض حق در یک زمان چندان تبدیل اخلاق و صفات نفس حاصل آید که به عمرها به مجاهدات و ریاضات حاصل نیامدی. (مرصاد العباد من المبدء الی المعاد، ص ۱۱۴) @sooyesama
هدایت شده از به سوی سماء
همه مقاطع زندگی انسانهای کامل، الهی و قابل زیارت است. اما برخی مقاطع گنجایش بیشتری برای ظهور توحید داشته است. اکنون حضرت سیدالشهدا (ع) را در سه مقطع مورد توجه قرار دهید: روز عرفه، روز عاشورا و روز اربعین. در عرفه، حضرتْ یک تقاضای توحیدی والایی را مطرح می‌نماید و در فقرات دعای عرفه به نمایش می‌گذارد. این فعلا دعا و درخواست است. اما دعایی برخواسته از جان مبارک حضرت، که اقتضای وجودی اوست. در عاشورا این دعا استجابت می‌شود و حوادثی پیش می‌آید که حضرت سیدالشهدا (ع) را به اوج تجلی توحیدی می‌رساند. در اینجا، آن‌چه پیش‌تر دعا بود، ظهور نموده و حضرت، مظهر آن واقع شده است. در اربعین این تجلی توحیدی به مقام ختمیت می‌رسد؛ زیرا پس از عاشورا حوادث و بلایای تلخ‌تری رخ داد که همان اسارت آل الله (ع) بود. و سر مبارک حضرت که همراه این قافله بود، ناظر این قضایا بود. لذا این ابتلائات جدید، یک تجلیات عمیق‌تری می‌آورد که همان ختم تجلی توحیدی است. لذا زیارت ایشان در روز اربعین اهمیت ویژه‌ای دارد و از نشانه‌های مومن شناخته می‌شود. چراکه یوم اربعین روزی است که اوج توحید در حضرت نمودار شده است. لذا زیارت حضرت در این حال، آثار ویژه‌ای خواهد داشت. اینکه بیش از بیست میلیون نفر در چنین روزی، جذب این ساحت مقدس می‌شوند بخاطر همین ختم در تجلی است که دل‌ها را شیدا نموده است. @sooyesama
هستی اشیاء بر چه‌چیز بودن آن‌ها مقدّم است و چه‌چیز بودن آن‌ها مقدّم بر تجسّد آن‌هاست... چه‌چیز بودن می‌تواند باشد، می‌تواند نباشد. اگر یکی از این‌ها را جداگانه تصوّر کنیم، تصوّر هستی در خلأ است. برای بودن، چه‌چیز بودن آن لازم است. طراحی اصل و اساس اشیاء در آفرینش بالاتر از آن است که به "نیروی کنش در هستی" اندیشه شود‌. آفرینش آن‌ها مستدل است. کاربرد و دلیل وجود هر پدیده وابسته به ضرورت وجود آن‌هاست و این نیز وابسته به آن است که این قابلیت تا چه‌اندازه مقدّر شود. هستی به هیچ طریقی به‌طور کامل از بین نمی‌رود. (دین‌کَرد، کتاب چهارم، موبدان موبد آذرفَرنَبغ فرّخ‌زادان، بند ۷۶، پژوهش مریم رضایی) (متن، از پهلوی باستانی به فارسی روز ترجمه شده است) @sooyesama
امام رضا (ع): قالَ اللَّهُ: يَابْنَ آدَم‏ أَنَا أَوْلَى بِحَسَنَاتِكَ مِنْكَ وَ أَنْتَ أَوْلَى بِسَيِّئَاتِكَ مِنِّی خداوند فرمود: ای آدمی‌زاد! من نسبت به نیکویی‌های تو از خودت سزاوارترم و تو نسبت به زشتی‌هایت از من سزاوارتری. (الکافی، ج۱، ص۱۵۷) @sooyesama
باور مکن که آسمان مشهود تو در عالم غیب همان آسمان است که در اینجا به مشاهده آن می‌پردازی. بلکه در عالم غیب آسمان‌های دیگری است که به مراتب لطیف‌تر، باصفاتر و زیباتر از این آسمان بوده و تعداد آن‌ها نیز به شمار ما در نمی‌آید. هر اندازه صفای باطن تو افزایش پیدا کند آسمانی زیباتر و روشن‌تر آشکار می‌گردد تا آنجا که به سیر در صفات حق تبارک و تعالی نائل گردی و برای صفات حق تعالی پایانی متصور نیست. به این ترتیب نباید بر این باور باشی که بالاتر از آن‌چه به آن دست یافته‌ای چیز دیگری وجود ندارد. (فوایح‌الجمال و فواتح‌الجلال) @sooyesama
حقیقت آیینه‌ای بود که از آسمان به زمین افتاد و شکست. هرکس پاره‌ای از آن را برداشت و خود را در آن دید، گمان کرد حقیقت نزد اوست. (فيه ما فیه) @sooyesama
هدایت شده از به سوی سماء
صفر، ماهی است که خاتم الانبیاء (ص) در آن رحلت می‌کند. ظرفی از زمان که جایگاه فقدان نبوت است. لذا نَحس و بلاخیز است. هر جایگاهی که فاقد روح نبوت باشد، نحس و بلاخیز است. البته زمان و مکان، به خودی خود، نه نحس‌اند و نه سعد. اما اتفاق‌هایی که در آنها روی می‌دهد بدان‌ها رنگ می‌دهد و سبب نحسی یا سعدی آن‌دو می‌گردد. مانند روز عاشورا و مکان کربلا که نقش ویژه‌ای در تربیت نفوس دارد. ماه صفر نیز جایگاه رحلت خاتم الانبیاء (ص) است. و هرجا که روح نبوت نباشد نحس خواهد بود. اما ربیع‌الاول (که جایگاه میلاد نبی است) سعد و موجب رشد آدمی است. منسوب است که پیامبر (ص) فرمود: «هرکه مرا به خروج صفر بشارت دهد، او را به بهشت بشارت می‌دهم». مراد این است که هرکس از اقامت در صفر (فقدان روح نبوت) خارج شود، وارد بهشت شده است. حرام و مکروه، «صفر» اند؛ یعنی فاقد روح نبوت هستند، و واجب و مستحب، «ربیع» اند؛ یعنی واجد روح نبوت هستند. @sooyesama
🔰موسسه علمی تربیتی آوای توحید 🔅فراخوان مقاله هفت شهر عشق 👤به مناسبت سالگرد ارتحال علامه ذوفنون حسن‌زاده آملی رضوان‌الله‌تعالی‌علیه، فراخوان مقاله با محوریت ابداعات و نوآوری‌های علمی مرحوم علامه برگزار می شود. ⌛️مهلت ارسال آثار: ۳۰ شهریور ۱۴۰۳ ⏱زمان نتایج داوری : ۱۰ مهر ۱۴۰۳ علاقه‌مندان برای دریافت اطلاعات بیشتر و ارسال مقالات می‌توانند به سامانه ارسال مقاله آوای توحید مراجعه کنند . https://lms.avayetowheed.com/cont/2196 ▫️به مقالات برتر همایش علاوه بر چاپ و انتشار ، جوایز ارزنده تقدیم می شود. 🔘کانال رسمی https://eitaa.com/joinchat/3576430603Cf4a92fc96a
امام رضا (ع): أفضَلُ العَقلِ مَعرِفَةُ الإِنسانِ نَفسَهُ برترین اندیشه، خودشناسى است. (بحار الانوار، ج۷۸، ص۳۵۲) @sooyesama
این کودکان خفته، بیداری ندارند شوقی برای زندگی، آری، ندارند در خواب آمد بمب و بیداری ز تن رفت هرگز کسی بهر عزاداری ندارند @soyesama
موسی از راه خود رفت که "لَما جاء موسی لِمِيقَاتِنَا" (أعراف: ۱۴۳) لاجرم دست رد بر سينه او زدند و گفتند: "لَن تَرَانِي". اما خواجه [حضرت مصطفی] عليه السلام، را چون از راه حضرت بردند كـه "سبحانَ الَّذِي أَسرَى بِعبدِهِ لَيلًا" (إسراء: ۱) و از قاب قوسين در گذرانيدند و به‌مقام "اَو اَدنی" رسانيدند. هرچه لباس هستی محمدی بود از سرّ وجود او بركشيدند كه "ما كَانَ محمّدأَ أبا أَحدٍ من رجالِكُم" (أحزاب: ۴۰) و خلعت صفت رحمت در پوشانيدند و آن صورت رحمت را به خلق فرستادند. چون می‌رفت، محمد (ص) بود و چون می‌آمد، رحمت. (مرصاد العباد) @sooyesama
الکمالات و الخیرات کلّها نور و اکمل الانوار معرفة الله سبحانه همه کمالات و خوبی‌ها نورند و کامل‌ترین آن‌ها شناخت خدای سبحان است. (هزار و یک نکته، نکته ۴۲۲) @sooyesama
در زمان ما جماعتی از اصحاب عیسی (ع) و یونس (ع) زندگی می‌کنند. اما از مردم بریده‌اند. آن قومی که از یونس بودند، جای پای یکی از آن‌ها را در ساحل دیدم که اندکی پیش از من بود. جای پایش را وَجَب کردم، سه وجب و نیم و یک‌چهارم، به وجب من بود! (فتوحات مکیه، باب ۳۶: معرفت عیسویین، بخش ۲۰ از فتح مکی) @sooyesama