🚩شهید #سراج از فرماندهان شهید دیروز... @Sorayya_ir

می‌رود شهریور و پاییز می‌آید ز راه...

💠 ترسوها حق ندارند حرف از عقلانیّت بزنند... 🔹لِلحزم مقدارا، فَان زَاد علی ذلکَ فهو جُبن؛ @Sorayya_ir

💠خدمت دانشجویان عزیز با درود و سلام شروع سال تحصیلی را به شما جویندگان علم و ادب تبریک عرض نموده و از درگاه خداوند متعال برای اساتید شما آرزوی صبر و شکیبایی مسئلت دارم. #خیلی_جدی @Sorayya_ir

‌‌من همان طفل دبستانی پر شور و شرَم و تو پاییز قشنگی که مرا عاشق کرد...

💠پاییز هویت است... 🔹عطرِ برخی از حافظه‌ها قوی‌ست. ماندگاریشان بالاست. هر روز زهر می‌ریزند. خیالِ رفتن ندارند. دقیقا مثلِ پاییز می‌مانند که حافظه و نرم‌افزار فصل‌هاست. کله‌شق و لجباز. زورِ هیچکس به آن نمی‌رسد. سرشار از فسفر است. جان می‌دهد برای به‌ هم ریختن آدم‌ها.. 🔹پاییز، فرزندِ متفاوتِ خانواده است. همان‌که همیشه توی خودش است. دیر می‌جوشد. ساده می‌پوشد. کم‌خرج است. هیچکس حواسش به او نیست. اما لاجرم یک روز می‌رسد که کانونِ توجه شود. همان روز که خیلی دیر است و همه می‌فهمند یک دردی، یک مرضی، یک رنجی به جانش افتاده و او را از پا خواهد انداخت. آن روز همه می‌خواهند مهربان شوند. همراه شوند. اما نمی‌توانند. خودشان هم می‌دانند که دارند ادا درمی‌آورند. درست مثل همین‌هایی که مدام از برگ‌ریزان، نمِ باران و شال و کلاهی که دور سر و گردن پیچانده‌اند عکس می‌گیرند تا که بگویند پاییزی‌اند.. 🔹پاییز، روح است. ماهیت است. هویت است. همان یاد و خیالی‌ست که ناخودآگاه توی خیابان سرت را برمی‌گرداند تا ردِ یک عطر، یک صدا، یک نام و یک چهره را دنبال کنی.. 🔹پاییز، دهه‌ی_شصت است. بوی باروت است. چکمه‌های پلاستیکی‌ست. توی جنگل‌های گیلان است. بوی مادر، دست‌های پدر و چین‌و‌چروک‌های صورتِ مادربزرگی‌ست که همیشه‌ی خدا پاهایش درد می‌کرد.. پاییز، مجنون‌های بی‌لیلی و لیلاهای بی‌مجنونی‌ست که مثلِ همه‌ی آن یادش_بخیر‌های عکس‌های توی آلبوم‌ قدیمی دیگر هیچ وقت تکرار نمی‌شوند.. آیا می‌شود چنین اعجوبه‌ای را دوست نداشت؟ #پاییز_مبارک @Sorayya_ir

💠شکر 🔹از حجم تماس های بچه های بالا و پایین می شود فهمید که بیدارند خدا رو شکر! هر چند با تاخیر چند روزه... حقوق های چند ده میلیونی حلالتان باد. #نوشدارو @Sorayya_ir

💠پدرم را خدا بیامرزد... پدرم را خدا بیامرزد مردِ سنگ و زغال و آهن بود سال‌های دراز عمرش را کارگر بود، اهل معدن بود از میان زغال‌ها در کوه عصرها رو سفید برمی‌گشت سربلند از نبرد با صخره او که خود قله‌ای فروتن بود پا به پای زغال‌ها می‌سوخت سرخ می‌شد، دوباره کُک می‌شد کوره‌ای بود شعله‌ور در خود‌ کوره‌ای که همیشه روشن بود بارهایی که نانش آجر شد از زمین و زمان گلایه نکرد دردهایش یکی دو تا که نبود دردهایش هزار خرمن بود از دل کوه‌های پابرجا از درون مخوف تونل‌ها هفت‌خوان را گذشت و نان آورد پدرم که خودش تهمتن بود پدرم مثل واگنی خسته از سرازیر ریل خارج شد بی‌خبر رفت او که چندی بود در هوای غریب رفتن بود مردِ دشت و پرنده و باران مردِ آوازهای کوهستان پدرم را خدا بیامرزد کارگر بود، اهل معدن بود #موسی_عصمتی @Sorayya_ir

💠وز وز کردن! 🔹کوستللو گفت: وقتی بچه بودم، مگس ها را میگرفتم و در بطری میکردم. درب بطری را می بستم، می شنیدم که آنها وز وز می کردند. گرین برگ گفت: چه مطبوع است کودکی! 🔹کوستللو گفت: از ان زمان تا کنون مگس ها انتقامشان را از ما گرفته اند، تمامی کاری که ما میتوانیم بکنیم وز وز کردن است./تولیپ، رومن گاری @Sorayya_ir

💠مرگ در معدن درد کدام جراحی است؟ 🔹گفته می‌شود حادثۀ مرگبار امروز در معدن طبس ۱۲امین حادثه در معادن ایران طی ۴ ماه اخیر است و طی این حوادث حدود ۶۴ نفر جان خود را از دست داده‌اند. حادثۀ معدن یورت گلستان که در سال ۱۳۹۶ رخ داد بیش از ۴۰ کشته داشت، اما از آن حادثه چه درس‌هایی گرفته شد و تا چه اندازه صدای اعتراضی آن کارگران شنیده شد؟ 🔹رویکرد غالب در تحلیل مخاطرات کاری در ایران بیش از هر چیز بر «فردی‌دیدن» مخاطره مبتنی است. ازهمین‌رو، حتی در دسته‌بندی عوامل بروز حادثه برچسب «بی‌احتیاطی» بیشترین میزان فراوانی را دارد. برای مثال، از مجموع حدود ۱۴۰۰ نفر مرگ‌ومیر حین کار و همین مقدار قطع عضو حین کار در سال، بیش از ۹۰ درصد موارد به بی‌احتیاطی نسبت داده می‌شود. همین نرخ در حوادث رانندگی هم تکرار می‌شود. یا مسئلۀ بیکاری به «ضعف مهارت‌های فردی» تقلیل می‌يابد. اساساً این «فرد» است که باید در مقابل مخاطره‌های مداوم از خود مراقبت کند و گویی ساختارها و نهادها وظیفه‌ای برعهده ندارند. 🔹این نوع تحلیل مبتنی بر «انکار وضعیت» است؛ انکار عوامل ساختاری. زیرا تأکید بر این نوع عوامل، بی‌مسئولیتی‌ها، رهاشدگی‌ها، و ناکارآمدی‌ها را آشکار می‌کند و «پاسخگویی» می‌طلبد. چیزی که ساختار از آن فراری است. اقتصاد سیاسی نهفته در مناسبات کاری ایران هم نقد استراتژی «انکار وضعیت» را دشوار می‌کند. در حادثۀ شلاق‌خوردن کارگران معدن آق‌قلا، در حادثۀ معدن یورت، و در بسیاری دیگر از موارد، پای نهادهایی در میان بود که اگر در وقوع حادثه بر «وضعیت و ابعاد ساختاری حادثه» تأکید می‌شد، مسئله ابعاد دیگری پیدا می‌کرد. خودِ این موضوع، سلطۀ موجود در روابط و محیط کار را تشدید می‌کند. 🔹«موقتی‌سازی شغلی» هم از یکسو تشکل‌یابی نیروی کار را تضعیف کرده و از سوی دیگر شرایطی را بر کارگران تحمیل می‌کند که جرئت پیگیری ساده‌ترین و بنیادین‌ترین حقوق‌شان را از دست می‌دهند. در جریان حادثۀ معدن یورت در سال ۱۳۹۶، کارگران می‌گفتند «جرئت بیان واقعیت‌های ایمنی معدن را به بازرسان نداشتیم، چون به اخراج از کار تهدید می‌شدیم». 🔹موقتی‌سازی شغلی، بی‌ثبات‌کاری، تشکل‌زدایی از نیروی کار، امنیتی‌کردنِ تشکل‌یابی و ... جراحی‌هایی است که درد آن وضعیت امروز کارگران معدن و کارگران پروژه‌ای و ... است./ رضا امیدی @Sorayya_ir

باز خوب شد این شعر رو دیدم، که مجبور نشم این بیت رو بخونم: هر چه از معدن برون آید برای دولت است چون شهید آید برون تقدیم ملت می کنند...

چیزایی که از تو توی سر منه شاید به اندازه هزارتا کتاب باشه اما چیزی از تو که توی دل منه توی یه جمله خلاصه میشه "من سعی کردم بدون تو زندگی کنم نتونستم." @Sorayya_ir