در جریان آن‌ها به صحبت درباره روند ساخت یک فیلم پرداخت. در مصاحبه‌ها، هر یک از این ۱۲ کارگردان به یک نکته بسیار مهم و منحصر بفرد اشاره کردند که افراد تازه کار و فعال در این زمینه باید بدانند. البته قبل از پرداختن به آن نکات، نویسنده که از قضا خود نیز یک کارگردان بوده، به یک نکته اشاره کرده است که پرداختن به آن خالی از لطف نیست.
نمای گمشده را پیدا کنید
بن پلویمر: طبق روال، پیش از اینکه فیلمبرداری را آغاز کنم، تمامی لوکشین‌های مناسب را بررسی می‌کنم، استوری بردهای مربوط به تمامی نماها را تهیه می‌کنم و در نهایت پیرامون برنامه کاری با دست اندرکاران پشت دوربین و بازیگران صحبت می‌کنم تا از همه جزئیات خبر داشته باشند. در واقع، کل پروژه را یک بار در ذهن خودم مورد بررسی قرار می‌دهم. با اینحال، در حین رانندگی برای رسیدن به صحنه فیلمبرداری، بار دیگر به نماهایی که ممکن است از آن‌ها غافل شده باشم یا نماهایی که امکان بهبود دارند فکر می‌کنم.
در زمان رانندگی برای حضور در صحنه فیلمبرداری، از تجهیزات و مدت زمانی که برای ضبط در اختیار داریم مطلع هستم. بنابراین، این بازه بهترین زمان برای بررسی نوع فیلمبرداری است. همانطور که اشاره کردم، برخی اوقات ممکن است از نمایی غافل شده باشید که احتمالاً همانی است که باید انتخاب کنید. برخی اوقات هم می‌توان با ترکیب 2 نمای ثابت، یک نمای جدید خلق و برای معرفی یک شخصیت از آن استفاده کرد. گاهی اوقات در هنگام فکر کردن، ناگهان این جمله را به خودم می‌گویم: «اگر اینکار را انجام دهم، عالی می‌شود.» هر زمان که این جمله در ذهنم گفته می‌شود، ایده را در جایی یادداشت می‌کنم و به محض رسیدن سر صحنه فیلمبرداری آن را با بقیه به اشتراک می‌گذارم. اگرچه تغییرات این چنینی می‌تواند بی نظمی سر صحنه منجر شود اما قطعاً باعث بهتر شدن محصول نهایی خواهد شد.
یک گروه بسازید
جف تریمن: یکی از مواردی که به صورت ناخودآگاه برای ساخت فیلم‌های سینمایی و سریال‌ها انجام می‌دادم، ساختن گروه بود. پس از نهایی شدن ساخت فیلم، به کافی شاپ میرفتیم و نوشیدنی سفارش می‌دادیم. در آن‌جا وقت می‌گذراندیم، صحبت می‌کردیم و در نهایت همین کار به انتخاب دست اندرکاران ساخت فیلم و ایجاد رابطه دوستی میان آن‌ها منجر می‌شد.
در زمان ساخت The Dirt، می‌خواستم فیلم را در نیو اورلئان و دور از نیویورک فیلمبرداری کنم که در آن احساس راحتی می‌کردیم. دیگر خبری از برگشتن به خانه در ساعات پایانی شب، ملاقات با اعضای خانواده و گذراندن آخر هفته‌ها با دوستان نبود. ما به عنوان اعضای تیم تولید در یک جزیره بودیم. این موضوع اگرچه چالش‌هایی را برای ما به همراه داشت اما فکر می‌کنم همین مسئله باعث شد تا اثری عالی ساخته شود.
رابطه دوستی میان بازیگران به آن‌ها کمک کرد تا همانند اعضای واقعی یک گروه موسیقی کنار هم باشند. حتی بازیگران نقش اصلی فیلم برای یادگیری نوازندگی به یک کمپ رفتند. این فیلم درباره یکی از گروه‌های موسیقی سبک متال در دهه 80 میلادی است. بازیگران نگاه جدی به این پروژه داشتند و می‌خواستند اثری واقع گرایانه بسازند. برای رخ دادن چنین اتفاقی، بیرون رفتن و گشت و گذار در کافه‌ها نیاز بود.
در صورتی دست اندرکاران ساخت یک فیلم تمام تلاش خود را به کار می‌گیرند که استعداد بالایی داشته باشند، ارزش بسیاری برای پروژه شما قائل شوند و در نهایت نیز درک درستی از خواسته‌های شما داشته باشند. در چنین شرایطی، می‌توانید تمرکز خود را روی بازیگران خلق دنیای فیلم قرار دهید. این رویه جواب داده است. در جلو و پشت دوربین تبدیل به یک خانواده شدیم و همین مسئله نیز باعث شد تا فیلمی عالی ساخته شود.
تنها در پشت دوربین ننشینید!
جردن برادی: در روز‌های فیلمبرداری، تمایل دارم زودتر [از بقیه] به سر صحنه بیایم و نگاهی به لیست دست اندرکاران بیندازم. با یاد گرفتن نام افراد، دیگر نیازی نخواهد بود از نوع لباسی که بر تن دارند برای صدا زدن آن‌ها استفاده کنید. تمامی دست اندرکاران، نقش بسیار حیاتی را در تولید یک فیلم ایفا می‌‌کنند و یاد گیری نامشان، نشان دهنده احترامی است که برای آن‌ها قائل هستید.
اگرچه سعی می‌کنم تا در طول روز‌های فیلمبرداری به موارد کوچک اهمیت کمتری دهم اما همیشه استوری برد را پرینت کرده و همراه خودم می‌آورم. بدین ترتیب، هر آنچه که نیاز دارم در اختیارم قرار است و می‌توانم درباره تغییر نماها و تاثیری که روی کلیپ تبلیغاتی می‌گذارد فکر کنم. این کار باعث می‌شود تا در عین حال که تمرکزم روی جزئیات حفظ شده است، در ذهنم نگاهی به اثر نهایی داشته باشم.
نکته دیگری که می‌خواهم به آن اشاره کنم، احتمالاً از هیچ کارگردان دیگری نخواهید شنید. اما نکته بسیار ارزشمندی است، به طوری که ماه‌ها پس از اتمام پروژه دست اندرکاران ساخت می‌آمدند و بابت آن از من تشکر می‌کردند. پس از ناهار، در حالی که یک سینی با تعدادی آدامس، دهان شویه و تعدادی پاک کننده دندان روی آن به همراه دارم، در صحنه فیلمبرداری به پیاده روی می‌پردازم. تمامی دست اندرکاران حاضر در سر صحنه و افرادی که از طرف آژانس [تبلیغاتی] در آن‌جا حضور دارند، می‌توانند تعدادی از چیزهایی بردارند و نفسی تازه کنند. اسم آن را «سینی طراوت» گذاشته‌ام و با عملکردی شبیه به دکمه ریست، باعث می‌شود تا افراد حاضر در صحنه فیلم برداری بخش دوم از کارها را با حسی خوشایند آغاز کنند.
نام آن‌ها را به زبان بیاورید
جرمی کنر: دانستن این نکته باعث شده است تا روند فیلمبرداری بسیار ساده و بی دردسر پیش برود. به خصوص زمانی که یک الی 2 ساعت از برنامه عقب هستید و فضایی پر تنش بر همه کس و همه چیز حاکم است. نصیحت من این است: نام آن‌ها را به زبان بیاورید!
نه به خاطر اینکه نشانه ادب است (که دلیل بسیار خوبی هم محسوب می‌شود)، بلکه باعث از بین رفتن تنش و دست پاچگی‌های غیرضروری می‌شود. پی بردن به این نکته سال‌ها زمان برد اما مسئله‌ای ساده و در عین حال حائز اهمیت است. نام آن‌ها را به زبان بیاورید. به همین سادگی!
در گذشته بر سر حاضران در صحنه فیلمبرداری فریاد می‌زدم: «امکانش هست که این صحنه را دوباره بگیریم و امکانش هست که تو شانه‌ات را به سمت دوربین بچرخانی؟» یا می‌گفتم: «امکانش هست که در پایان صحنه قدم زنان دور شوی؟» مشکل اینجا بود که چنین جملاتی را همزمان برای 4 بازیگر متفاوت به کار می‌بردم.
در مانیتوری که روبروی من قرار دارد، تصویری کلوزآپ از یک بازیگر وجود دارد؛ تصویری به شدت واضح! اما تنها برای من. این تصویر برای دیگران واضح نیست. به خصوص برای بازیگران حاضر در صحنه که نمی‌توانند بفهمند منظور من کدام یک از آن‌ها بوده است.
در ضمن، مشخص نیست که با حرکت یکی از بازیگران یا مشتری که می‌خواهد یک دستمال سفره بردارد، کدام از یک دست اندرکاران نورپردازی باید چراغ مربوط به خود را تغییر دهد یا مشخص نیست که در هنگام حرکت بازیگر در صحنه، کدام یک از دست اندرکاران صدابرداری باید میکروفون خود را جابجا کند.
واقعاً ساده است؛ گفتن نام فردی که در حال صحبت با او هستید باعث می‌شود تا جمله شما واضح تر شده و سردرگمی کمتری در میان دست اندرکاران ایجاد شود. [باز هم تاکید می‌کنم] نکته بسیار ساده‌ای است اما یادگیری آن سال‌ها زمان برد.