هیچ میدانی چرا چون موج در گریز از خویشتن پیوسته می کاهم؟ زان که بر این پرده ی تاریک این خاموشی نزدیک آنچه میخواهم نمی بینم وآنچه می بینم نمی خواهم استاد شفیعی کدکنی

تشنم اما تشنه تر از لعل ترک خورده لب های تو نه!...

لای لای چشم..و...پای لنگ لی لی...آخِی ساغر وصلم تهی از می... از می آخِی حرف دل میخواستند از من زبانم لال شد زیر لب هی سرد میگفتم فقط هییی! آاااااخی! شعر مطرودم نمیگویند شاعر ها مرا خود مگر گردن بگیرم...من؟!... کجا ؟کِی؟؟؟؟...آااخی... خنده های تلخ دارم در بساط شادی ام... ...شادی ام من وام دار گریه آخی...آخی... درک؟ نه...مارا نمی فهمند منگل های شهر یار کو تا شرح خود گوییم با وی آخی... گفتمش از من بگو با چشم تار و نای نی گفت از تو؟ گفتم: آری...گفت: نی نی... آااااخی پای لنگی دارم و چشم خمار آلود شکر! لای لای چشم و پای لنگ لی لی آااااخی شاعر:سروش وطن پور #شبگرد 1402/12/27 https://eitaa.com/joinchat/2417885314Cad2d3b670e

درک؟نه...مارا نمیفهمند... #شبگرد #دکلمه

الهی! نه آنم که خواهی نه آنم که خواهم! نمی‌دونم چی از آب دراومدم فقط یه کم پول بهم بده! 🔺وحید سلطانعلیان🔺 طنزیم| @tanzym_ir

مثل آن کودک بد خواب که بازیچه شده... خسته ام خسته تر از آنچه بگویم چه شده #سید_تقی_سیدی

راه در رو کجای این قفس است کوچه های زمانه بن بستند چه کسی با جهان موافق بود؟ که جهان را به ریشمان بستند... #علیرضا_آذر

این تمنایم به بیداری میسر کی شود کاشکی خوابم گرفتی تا به خوابت دیدمی #شیخ_اجل

چقدر قشنگه این🥰

«غم! رفیقِ دلِ تنهایِ شکستهِ من» عقل من، دلبر من، هر دو خیانـــت کردنـــــد چون که رفتند و به من هر دو اهانت کردند «سینه از آتش دل، در غمِ جانانه بسوخت» غم جانان شعرا خـــوب بیانـــت کردنــــــــد ای رفیق دل تنهای شکستــه تـــو بمـــــــــان اشک ها مرگ مرا بی تو ضمانـت کردنـــــــد غمِ دل های شکسته چه گناهــــی کـــــــردی خوب و بدها همه بدجور نشانـت کردنـــــــد غم! رفیق دل تنها و ستم دیـــده ی مــــــــن دست بردار که رسوای جهانــــت کردنــــــــد #علیرضا_زرین‌کلاه ، @konje_khaneh ٬

شاید این حال دلتون رو عوض کرد

#شعر_مشترک هزار بار اگر در مسیر افتاده سرم به شانه عشق امیر افتاده ز نور ماه نگاه تو شمس در شرم است غروب کرد و نگاهش به زیر افتاده به ما نمیرسد ای دوست از شما گفتن چقدر دور و برتان اسیر افتاده گدای عشقم و حاجت ندارم الا عشق گدای کوی حسن کی فقیر افتاده به کاسه های گدایی و به زبان گدا «بیا و دست مراهم بگیر »افتاده مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن ببین که چهره شعرم چوقیر افتاده همیشه موقع افطار یادتان هستم کنار دانه ی گردو  پنیر افتاده حسن که آمده و پیشوای مردم شد به احترام پدر او امام دوم شد زبس جمال نبی در حسن مشدد بود ردای کنیه حضرت ابا محمد بود پناهگاه همه دلشکسته هاست حسن گره گشای همه راه بسته هاست حسن «چراغ مرده کجا شمع آفتاب کجا» «کجا رویم بفرما از این جناب کجا» شمیم حسن تو از بوستان پیغمبر وزیده بر سر و روی گلاب در قمصر گرفته دست کرامت عصای راهت را که قصه را برساند به خانه ی آخر نشانده بر گل رویت کسی ترانه ی صبح فدای بوی تو و بوسه های آن مادر جوان شده است بهشت از تو ای بهشت جوان جمال روی تو در همنشین نموده اثر اگر شراب طهورا بنوشم از دستت تمام مستی من باشد از خود ساغر پیام نیمه ی ماه مبارک است همین ولادت تو شده باعث شکوه سحر شاعرها: #شبگرد #محمد_امین_عبادی #محمد_رحیمی #حافظ