نهم ربیع را، خواه بر پایۀ حدیث رفع قلم و غدیر ثانی، خواه به یمن نخستین صبحگاه امامت بقیّة‌الله، روز شادی و ابتهاج بدانیم، در هر صورت برای من همواره پرسشی بی‌پاسخ مانده است:
چگونه می‌توان شادی روز عید را تا شام غریبان امام عسکری علیه‌السلام جلو کشید و در غم‌بارترین شب زندگی امام عصر ارواحنافداه پایکوبی کرد؟!
و شیعه چه می‌داند از آنچه پس از شهادت امام عسکری علیه‌السلام بر خانوادۀ ایشان رفت. همینقدر هست که آن روز که امام از وقایع پس از شهادتشان خبر دادند، همسر مطهّر ایشان، بانو نرجس خاتون علیهاالسّلام ـ مادر پاکیزۀ امام زمان ارواحنافداه ـ تاب نیاورد و تمنّای مرگ کرد، تمنّایی که دو روز پیش از شهادت امام عسکری علیه‌السلام مستجاب شد [۱] و بقیةالله را داغ‌افزون کرد تا آن بانوی مکرّمه نباشد در آن روزی که بنی عبّاس اهل‌بیت امام عسکری را به اسارت می‌برند و هتک می‌کنند و معاینه می‌کنند تا مبادا یکی از ایشان باردار باشد...
🏴ألَا لَعْنَةُ اللَّهِ عَلَى الظَّالِمِينَ
🏴آجَرَکَ اللّهُ یَا بَقیّةاللّه
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
۱ـ عن أَبي عَلِيٍّ الخَيزَرَاني:
وَ أَنَّ أَبَا مُحَمَّدٍ [علیه‌السّلام] حَدَّثَهَا بِمَا يَجْرِي عَلَى عِيَالِهِ، فَسَأَلَتْهُ أَنْ يَدْعُوَ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ لَهَا أَنْ يُجْعَلَ مَنِيَّتُهَا قَبْلَهُ، فَمَاتَتْ فِي حَيَاةِ أَبِي مُحَمَّدٍ [علیه‌السّلام]
📚شیخ صدوق، كمال الدين و تمام النعمة، ج۲، ص۴۳۱.
🆔 @ss_alavi_ir
