♦#اقتدار @sulookmanavi

🇮🇷 برندهٔ قطعیِ انتخابات: جمهوری اسلامی ایران @sulookmanavi

🖋وَ لَا تُفْسِدُوا فِي الْأَرْضِ بَعْدَ إِصْلَاحِهَا ... (اعراف، ۵۶). 🔸اصلاحِ زمین به دو چیز است: یکی به برقراریِ امنیّت در آن، بطوری‌که استیفای حق به‌راحتی ممکن باشد؛ دوم به این‌که احسان و نیکی جزوِ رسومِ مردمِ آن سرزمین گردد. 🔸در دوره‌هایی در سرزمین‌هایی با تلاشِ انبیاء و همّتِ مۆمنین، زمین اصلاح می‌شده؛ امّا با طلوعِ مجدّدِ نفسانیّت در انسان‌ها و استیلای ظالمان، صلاحِ زمین طیّ چند نسل به فساد می‌گرایید. @sulookmanavi

🖋... وَ تِلْكَ الْأَيَّامُ نُدَاوِلُهَا بَيْنَ النَّاسِ وَ لِيَعْلَمَ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا وَ يَتَّخِذَ مِنْكُمْ شُهَدَاءَ ... (آل‌عمران، ۱۴۰)؛ بُرهه‌های پیروزی و شکست را مُدام بینِ شما انسان‌ها می‌چرخانیم تا مۇمنینِ واقعی شناخته شوند و عدّه‌ای به مقامِ شهود رسند. ♦کسی بُرد کرده که شکست‌ها و پیروزی‌های زندگی، او را به مقامِ شهود یا ولایت برسانَد؛ مقامی که همه چیز را از خدا و بسوی خدا ببیند و پیوسته غرقِ لذّت و سُکر است. @sulookmanavi

📚 ﷽ 📚 🔹از فراق و داغِ شهادتِ ناگهانیِ #شهید_جمهور هنوز آرام نگرفته بودیم که چنین شد. اگر تلخ هست ولی احساسِ خستگی و ناامیدی نیست. 🔹جهانِ بندگان، جهانِ شرّ نیست؛ در این جهان همه چیز ابتلاء است: پیروزی، ابتلاء؛ شکست هم ابتلاء. چه بسا ابتلای پیروزی، ما را به ورطهٔ غرور و هلاک بیندازد و ابتلای شکست ما را از مهلکه‌ای نجات دهد. شاید "خضر"ی آمده و کشتیِ ما را با تبر شکسته است تا بلایی را دفع کند. 🔹ما از حکمتِ ابتلائات خبر نداریم؛ ما ـ که در حجابیم ـ نمی‌توانیم بگوییم آن‌چه رُخ داده، مجازات یا کفران یا چیزِ دیگری است. 🔹صبرِ انسان بر بلا، آغازِ تغییرِ تاریخ توسّطِ اوست. گاهی خداوند او را در سایه می‌برَد تا از گزندی حفظش کند و گاهی به میدان می‌آورَد تا با دست و بازویش کاری را رقم بزند. کسی‌که به آمد و شدها و بالا و پایین‌ها و مکرِ لیل و نهار آشنا نباشد، طفل است. برای مۇمن، تمامِ لحظات لحظه‌ٔ طرب است. @sulookmanavi

🏴#محرم @sulookmanavi

📚 ﷽ 📚 🗨 چرا این‌همه عزا! 🔸شاید تاکنون با خود گفته‌ای شیعه! چرا این‌همه عزا! ۱۳ معصومِ شهید در طولِ سال، به هر بهانه‌ای گریه بر ایشان و عزا! گویی دینِ عدّه‌ای همین است و بس! گریه و عزاداری ... آیا واقعاً امر شدیم به این‌همه عزا؟ شیعه یعنی گریه و بُکاء؟ یعنی فقط رختِ سیاه؟! 🔸این قصّه سرِ دراز دارد! امّا در عزاداریِ پنج‌تن تأکیدِ ویژه است، بخاطرِ عللِ متعدّد و خاصّ! به‌ویژه امام حسین علیه‌السّلام (اولویتِ عزاداری با محرّم و سیّدالشّهداء است)؛ البتّه که عزاداری بر پیامبرِ اکرم (ص) برای عمومِ مسلمین و شیعیان جای خود را دارد. 🔸باقیِ ائمّه، همانندِ پنج‌تنِ آلِ‌عبا تأکید نیست؛ یعنی همین‌که حفظِ حرمت می‌شوند و شادی‌های خاصّ ـ مثلِ عروسی و جشن‌ها ـ در این روز برگزار نمی‌شود، کفایت می‌کند؛ امری بر اقامهٔ عزا نیست! حال، اگر عدّه‌ای در جایی هئیت گرفتند ـ مثلاً بر امام کاظم علیه‌السّلام ـ چون دل‌شان را غم گرفته، هیچ اشکالی ندارد. این‌که همه باید گریه کنند و رختِ عزا بپوشند و هرکس نپوشد و گریه نکند از خدا و اهلِ بیت علیهم‌السّلام دور است، حرفِ گزافی است! همین‌که حفظِ حرمت کند و در دل بی‌احترامی به عزاداران و اهلِ بیت علیهم‌السّلام نکند و ارادتِ قلبی و تأسّف ـ هرچند کم ـ بابتِ شهادتِ امامِ معصوم (ع)داشته باشد کافی است. 🔸آن زمانی که رُخ و نقش و نمای شیعه باید رنگِ عزا بگیرد، در عزای سیّدالشّهدا علیه‌السّلام است! آن‌هم ماهِ محرّم و به‌خصوص دههٔ اوّل. رنگِ دینِ شیعه سیاه نیست؛ دینِ ما دینِ غم نیست. متأسّفانه در ذهنِ ما، هرکس که ایّامِ شهادتِ هر امام پیراهنِ سیاه بپوشد و هیئت برود و زیاد گریه کند را دین‌دار و باقی را کم‌دین می‌دانیم! حال آن‌که این‌ها همگی مستحب است (آن‌چه واجب است، انجامِ فرائضِ دینی و ترکِ گناه است). 🔸اگر امام را در محلّ کار، خانه، وقتِ نماز و ... دیدی، امام‌شناسی! امّا اگر فقط امام را در هیئت و گریه می‌بینی، شک کن به خودت که غم‌پرست باشی و نه امام‌طلب! (دین، اطاعت و حبّ قلبی به امام است). این است که عدّه‌ای با رفتن به جلساتِ عزاداری و قدری سینه‌زنی و گریه، حس می‌کنند دِین و وظیفهٔ خود را ادا کردند و بیرونِ هیئت، رفتار و عمل‌شان همانندِ فُسّاق و منافقین و کفّار است! 🔸هیئت، خیال‌تخت‌کن نیست! هیئت، تکلیف‌بَردار نیست! هیئت، مافوقِ برنامه است؛ یعنی امام‌جانم! من بیرونِ هیئت اکثرِ اعمالم درست است، آمدم هیئت کمکم کنی بقیّهٔ چیزهای باقی‌مانده را نیز درست کنم. بعضی به هیئت به دیدِ تعمیرگاه و یا حمّام نگاه می‌کنند! اگرچه هیئت این‌کار را هم می‌کند، امّا کارِ اصلیِ هیئت، تقویت و رشد هست؛ یعنی اگر شیعهٔ معمولی هستی، آن‌جا می‌روی باید سوپرشیعه شوی، اَبَر شیعه شوی! (این دو نگاه در هیئت باعث می‌شود یکی هیئت‌باز شود و هیئت برای او محلّ بازی و سرگرمی و صفا‌کردن‌های خیالی با اسم و دستگاهِ امام حسین علیه‌السّلام شود و برای دیگری محلّ رشد و بهتر شدن). 🔸ما بیش‌تر در ایّامِ ولادتِ اهلِ بیت علیهم‌السّلام آداب و دعا داریم! یعنی شیعه، دینِ شادی است که با ولادتِ هر امامی به حیاتِ برتر و شادیِ فزون‌تری می‌رسد! 🔸امام باید کنارِ سفرهٔ حلالِ ما، تلاشِ کسب و کارِ ما، کسبِ علمِ شبانه‌روزیِ ما، نمازِ اوّلِ وقتِ ما، کمک به فقرای ما، تربیّتِ دینی و درستِ فرزندِ ما، قدرت دادن به شیعیانش و ... دیده شود! امام یعنی جلودار. در هر جای زندگی اگر او رفت، پشتِ سرش برو و اگر جایی او ـ به اقتضای حکمت و عصمتش ـ نرفت، تو هم نرو. والسّلام علیٰ من اتبع الامام ... @sulookmanavi

🖋... وَ جَعَلْنَا مِنَ الْمَاءِ كُلَّ شَيْءٍ حَيٍّ ... (انبیاء، ۳۰). 🎈مثلاً همین اشک‌ها در غمِ حسین علیه‌السّلام 🏴#محرم @sulookmanavi

📚 ﷽ 📚 🎈این جمله‌ خیلی شکوه‌مند و شگفت‌آور است؛ وقتی‌در زیارتِ عاشورا می‌گوییم "عَلَیْکَ مِنّی سَلامُ اللهِ"، یعنی‌ وقتی خدا ما را آفریده گفته: "سلامِ مرا به حسین برسانید". @sulookmanavi

🏴#محرم 🏴#حضرت_رقیه @sulookmanavi