eitaa logo
سلوک معنوی ـ حیات عارفانه
791 دنبال‌کننده
2.8هزار عکس
204 ویدیو
7 فایل
🎈#سلوک_معنوی #حیات_عارفانه، معارفِ تدوین شده و بازنویسیِ سخنانِ ارزش‌مندِ توحیدی، ولایی، عرفانی و معنویِ سالکانِ راه در حوزۀ نظری و معرفتی (معرفتِ توحیدی، معرفتِ نفس، معرفتِ هستی)، و حوزۀ عملی (تهذیبِ نفس، و حضورِ دین در متنِ زندگی) است. @Useriran
مشاهده در ایتا
دانلود
📚 ﷽ 📚 🔹️اگر ما به مردم می‌گوییم در برابرِ مصائب صبر کنند، معنای این حرف این نیست که وقتی مصائب را در مقابلِ خودشان دیدند، منفعل شوند و دست‌بسته تسلیمِ مصائب شوند؛ نه، درست بعکس باید عمل کرد. 🔹️معنای تسّلای قلبی این نیست که اگر انسان حقّی در عرصه‌ای دارد، آن‌را دنبال نکند؛ نه، حق را باید دنبال کند. 🔹️امّا این‌را هم همه بدانند که هیچ تلخی‌ای در زندگی برای انسان پیش نمی‌آید مگر این‌که اگر در برابرِ آن تلخی برای خدا صبر کند، عوضِ آن‌را در زندگیِ اصلیِ انسان ـ که زندگیِ بعد از عبور از مرزِ حیات و مرگ است ـ به او خواهد داد. هيچ‌کس در محاسباتِ الهی سرش کلاه نمی‌رود. 🖌 (۱۳۸۴٫۲٫۱۴) حضرت‌ آيت‌اللّه‌العظمي‌‌ امام‌ سيّدعلي‌ حسيني‌ خامنه‌اي [ادام‌ اللّه‌ تعالي ظلال سيادته] 💘 @suloomanavi
📚 ﷽ 📚 🔹هدفِ این اربعین‌ها و اذکار، فقط و فقط حصولِ و است و بس! آن‌چه به آخرت و قیامت منتقل خواهد شد همین دو تاست. 🔹طی‌ّالارض و طی‌ّالسماء و این بند و بساط‌ها اگر ـ به‌نهایتِ قدرِ ممکنش هم ـ کسی دنبالش باشد و به دست بیاورَد، لحظهٔ مردن همه‌اَش همین طرف خواهند ماند! تعجّب و واعَجبا از افرادی که به چلّه‌نشینی دعوت می‌کنند و می‌گویند اثرِ چلّه‌نشینی فلان تسخیر و فلان قدرت باید باشد! طهارت و نورانیّت ـ که باقی و دائمی هست ـ می‌شود اثرِ طُفیلی، فلان قدرت و تسخیر می‌شود اثرِ مطلوب؟! داریم به کجا می‌رویم؟! 🔹مرحوم آيةالله شیخ علی‌آقا پهلوانی‌تهرانی در اوائلِ سلوک‌شان وقتی خواب‌ها و حالاتِ خوبی را که داشتند خدمتِ مرحوم استاد آيةالله علّامه طباطبایی نقل کرده بودند، مرحوم علّامه همان‌طوری که ایستاده بودند نوکِ نعلینِ خود را روی زمین چرخانده بودند؛ یعنی این‌ها را باید در مسیرِ سیر و سلوک، زیرِ پا بگذاری. مرحوم علّامه توجّه می‌دادند که دنبالِ کرامات نباشید؛ کرامات تا لبِ قبر است. @sulookmanavi
یاربّ این نامه سیه‌کرده‌ٔ بی‌فایده عمر هم‌چنان از کَرَمت بر نگرفت‌ست امید ۹ @sulookmanavi
📚 ﷽ 📚 💘 طرّه‌آشفته چنین در گذرِ باد، مَرو! باتشکر. @sulookmanavi
📚 ﷽ 📚 🖌يَحْلِفُونَ بِاللَّهِ لَكُمْ لِيُرْضُوكُمْ وَاللَّهُ وَرَسُولُهُ أَحَقُّ أَنْ يُرْضُوهُ إِنْ كَانُوا مُؤْمِنِينَ (توبه، ۶۲)؛ برای فریب‌دادن‌تان، به خدا قسم می‌خورند تا راضی‌تان کنند؛ درحالی‌که اگر واقعاً ایمان دارند، سزاوارتر این بود که خدا و - به‌دنبالِ آن - رسولش را راضی کنند. 🔹تلاش برای راضی کردن و راضی نگاه‌داشتنِ دیگران، ریشه در نقصِ ایمان و نفاقِ دل دارد. مۇمن فقط برای خدا کار می‌کند و فقط پیشِ خدا جواب‌گوست و فقط پیِ رضای خداست. @sulookmanavi
📚 ﷽ 📚 چندان‌که گفتم غم با طبیبان درمان نکردند مسکین غریبان آن گُل که هر دم در دستِ بادی‌ست گو شرم بادش از عندلیبان ما دردِ پنهان با یار گفتیم نتوان نهفتن درد از طبیبان یا رب امان دِه تا بازبیند چشمِ محبّان رویِ حبیبان دُرجِ محبّت بر مُهر خود نیست یا رب مبادا کامِ رقیبان ای مُنعم آخر بر خوانِ جُودَت تا چند باشیم از بی‌نصیبان حافظ نگشتی شیدای گیتی گر می‌شنیدی پندِ ادیبان معنیِ بعضی لغاتِ غزل: عندلیبان: بلبلان، (استعاره؛ عاشقان) دُرج: صندوقچهٔ کوچک جای جواهر، (کنایه از دهانِ معشوق که حاویِ مرواریدهای دندان است). مُهر: نشان، مُهر و موم. مُنعِم: توانگر، صاحب نعمت. خوانِ جُود: (اضافه تشبیهی) جود و کَرَم به خوان و سفره تشبیه شده. @sulookmanavi
جان به کف منتظرِ عیدِ لقایت تا كِى؟ رُوی بنمای؛ جمال از تو و قربان از من ... 🖌 👁‍ @sulookmanavi
📚 ﷽ 📚 ♦وقتی روحِ انسان به عالَمِ دیگر رفت، می‌فهمد این‌همه تشریفات در دنیا لازم نبود. 🖌 @sulookmanavi
📚 ﷽ 📚 🔹لجاجت مُنبعث از خودخواهی است. (انسان به‌خودیِ خود، خودخواه و لجوج است). لجاجت، تنها رذیلتِ انسان نیست؛ انسان به تعبیرِ قرآن، کفور، یئوس، ظلوم، جهول، ضعیف، هلوع، و کنود هم است. 🔹وجودِ این صفت‌ها در انسان بدلیلِ نقص و فقرِ ذاتیِ جنسِ انسان است؛ برای همین باید حتماً ایمان بیاورد و تحتِ تربیّتِ الهی، مُهذَّب و مُزکّی گردد، از این نواقص فاصله بگیرد و به اعتدال گراید، وَاِلّا همین است که است! @sulookmanavi
📚 ﷽ 📚 🎈برای کسانی‌که مدام درخواستِ دستورالعمل دارند: 🔹در حدیث داریم که خداوند متعال، حضرتِ ابراهیم (ع) را بخاطرِ کثرت بر صلوات فرستادن بر محمد و آلِ محمد، به‌عنوانِ خلیل انتخاب کرد. 🔹"خیل" به‌معنای "سرکه" است؛ ویژگیِ بارزِ سرکه این است که همه چیز را در خود حل می‌کند. به دوست نیز "خلیل" می‌گویند، به این علّت که به‌قدری بینِ دو نفر نزدیکی است که در هم حل می‌شوند. حضرتِ ابراهیم (ع)، "خلیل‌الله" لقب دارند، چون در خدا حل شده بودند. @sulookmanavi