📚 ﷽ 📚 🖌يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا كُلُوا مِنْ طَيِّبَاتِ مَا رَزَقْنَاكُمْ وَاشْكُرُوا لِلَّهِ إِنْ كُنْتُمْ إِيَّاهُ تَعْبُدُونَ (بقره، ۱۷۲) 🔸این آیه روی صحبتش با مۇمنین است. خداوند در این آیه به مۇمنین می‌فرماید از "مَا رَزَقْنَاكُمْ" بخورید؛ یعنی هرچه خدا مهیّا کرد و جلوی شما نهاد؛ یعنی برای هوس خود را ذلیل نکنید و به تکاپو نیندازید. مقصود از "طَیّبات"، چیزهایی است که طبعِ سالم بدان مایل است. هرچه چیزی طبیعی‌تر و تازه‌تر باشد، طبعاً اَطیَب (طیّب‌تر) است. 🔸بعد از غذا هم مۇمنین باید - مِن‌بابِ لحاظِ جانبِ بندگی - شکر کنند. فرقِ اصلیِ مۇمن با ناس (مردم)، همین شکر است. شکر یعنی از جانبِ خدا دیدنِ نعمت، و خدا را یاد کردن حینِ نعمت، و بجا آوردنِ حقّ نعمت (یعنی به‌جا و به‌اندازه خوردن و به‌جا و به‌اندازه خوراندن. پس پرهیز از اسراف و تلاش در انفاق هم بخشی از شکر است). @sulookmanavi

#سلوک_معنوی #حیات_عارفانه 🖌أَمَّا السَّفِينَةُ فَكَانَتْ لِمَسَاكِينَ يَعْمَلُونَ فِي الْبَحْرِ فَأَرَدتُّ أَنْ أَعِيبَهَا وَ كَانَ وَرَاءَهُم مَّلِكٌ يَأْخُذُ كُلَّ سَفِينَةٍ غَصْبًا (کهف، ۷۹)؛ آن لنج مالِ عدّه‌ای فقیر بود که در دریا کار می‌کردند. پادشاهی ستم‌گر در کمین بود که هر قایقِ سالمی را به زور از چنگِ صاحبش درمی‌آورد‌؛ قایق‌شان را جوری معیوب کردم تا آن‌را از آنان نگیرد. 🔸در این آیه محبّتِ خدا به مساکین مشهود است. خدا بندهٔ خاصّ خود را به کمکِ ایشان می‌فرستد تا از خطری محافظت‌شان بکند. جالب است که کمک به مساکین در قالبِ فعلی است که خودش اِضرارِ به ایشان و استقراءِ فقر است، تا از فقرِ بیش‌تر و فلاکت جلوگیری کند. (خدا نصرت هم که برای فقراء می‌فرستد، به‌شکلِ سوراخ شدنِ کشتی است!). 🔸امّا کمک به فرزندانِ مۇمنی که قاعدتاً ثروت‌مند بوده و گنجی برای آن‌ها نهاده، با عمارتِ خرابه محقّق شده؛ که هم فعل، امدادِ در ثروت و عمارت است، هم حافظِ ثروتِ آن‌ها در آینده است. 🔸گویا فقیر از تقدیرش گریزی ندارد و ثروت‌مند نیز از تقدیرش نمی‌تواند بگریزد! فقیر مبتلا به فقر است به حکمِ خدا، و غنی مبتلا به ثروت است به حکمِ خدا. نعوذ بالله من الفقر و نسئله العطاء. @sulookmanavi

📚 ﷽ 📚 🗨 بلوغِ روانی √نیازی نمی‌بینید خودتان را برای کسی ثابت کنید یا توضیح دهید. √در جمع بیش‌تر گوش می‌دهید و کم‌تر صحبت میکنید. √دیگران را قضاوت نمی‌کنید و به آن‌ها برچسب نمی‌زنید! √می‌دانید برای خوش‌بختی و آرامش به کسی جز خودتان نیاز ندارید. √از موفقیّتِ دیگران خوش‌حال می‌شوید نه با حسادت ورزیدن و تحقیرِ آن‌ها! √به دوستانِ خودتان وفادارید. ✔️(بلوغِ روانی ارتباطی با سن ندارد و ممکن است افرادِ کم سن و سال، بسیار درست‌تر از بقیّه رفتار کنند). @sulookmanavi

📚 ﷽ 📚 🖌... قَدْ جِئْتُكُمْ بِبَيِّنَةٍ مِنْ رَبِّكُمْ ... (اعراف، ۱۰۵) 🔸آن‌چه در قرآن و حدیث آمده این است که پیامبر باید آیه و بیّنه داشته باشد. آیه و بیّنه همان "علم و قدرتِ وَهَبیِ الهی" است، آن‌هم به اندازه‌ای که مطلب را اثبات کند. 🔸توجّه کنید که لازم نیست همهٔ انبیاء به همهٔ علومِ عالَم احاطه داشته باشند یا از عهدهٔ هر کاری برآیند. هر پیامبری نسبت به مخاطبانش و اوضاعِ زمانی و مکانی‌اَش، باید مقداری لازم از علم و قدرت را آشکار کند. 🔸مقصود از وَهَبی هم این است که خودِ این آدم در گرفتن و دست‌یابی به این دارایی نقشی نداشته، زحمتی نکشیده، فنّی نزده، از بشری نگرفته و عواملِ مادّی در آن دخالت نداشته است. در تمامیِ موارد، حتّی این فرد خود نمی‌خواسته است که پیامبر شود و اصلاً به فکرش هم خطور نمی‌کرده و چنین گمانی هم نداشته است؛ اصلاً خودش را قابلِ این حرف‌ها نمی‌دیده (و این، خود رمزی از رموز است). 🔸رحمتِ خدا - وَهَباً - کسی را برمی‌گزیند که خودش را اَحقَر و تقصیرکارتر از همه می‌داند و همه را از خودش بهتر. این یک تفاوتِ مهم در سلوکِ حقیقی با سلوکِ صناعیِ بشری است؛ اینان خود را لایق می‌دانند و دائم دست و پا می‌زنند و می‌گویند پس چرا نشد، چرا نشد؟... آنان اصلاً چیزی نمی‌خواهند. در گوشه‌ای به یادِ خدا مشغول شده‌اند و بی‌چشم‌داشت به دنیا و مافیها و مُرید و پول و ... در فکرِ کارِ خود هستند. 🔸در سلوکِ ریاضتی، حبسِ نفس مهم است؛ اصلاً مهم نیست ذکر چه باشد؛ اگر به‌جای هزار بار علی علی، هزار بار چیزِ دیگر بگویی، عیناً همان نتیجه حاصل می‌شود. این یک رمز است؛ سِرّی است که اگر پرده برداشته شود و ابعادِ آن فاش شود، دکّانِ خیلی از این به‌اصطلاح اهلِ ذکر بسته می‌شود! این سلوک بر روی فاعلیّتِ نفس بنا شده و تفاوتِ بسیار دارد با سلوکی که روی انفعالِ نفس در برابرِ جلالِ خدا بنا شده است. کسی که این‌ نکته را بفهمد، خیلی از راه را رفته است. 🔸تفاوتِ دیگر این‌که سلوکِ ریاضتی بر روی این هدف بنا شده که فرد با تقرّب و جلبِ نیروی غیب، به قدرتِ شخصی دست یابد؛ امّا متدیّن می‌خواهد با عبادت و خدمت، رضایتِ خدای غیب را به‌دست آورَد. @sulookmanavi

📚 ﷽ 📚 ♦آن‌چه امروز به #اختیار می‌کاری، فردا به #جبر باید درو کنی ... @sulookmanavi

🎥#تصویری 👆👆👆👆 🖌حفاظت از خود در برابرِ #تحمیق_رسانه ـ و امروزه بخصوص #فضای_مجازی ـ یک وظیفهٔ اخلاقی است. در پذیرش و اعتماد به آن‌چه در این فضا می‌بینیم بسیار احتیاط کنیم! ♦ویدیو، صحنهٔ بسیار معروفِ یکی از فیلم‌های "هارولد لوید" است که تا سالیانِ سال گمان می‌شد در فضای کاملاً واقعی و بدونِ هیچ ترفندی انجام شده است. (چقدر هنگامِ دیدنِ این صحنه‌ها دلهره داشتیم که مبادا سقوط کند). @sulookmanavi

📚 ﷽ 📚 🖌قُلْ يَا أَهْلَ الْكِتَابِ تَعَالَوْا إِلَىٰ كَلِمَةٍ سَوَاءٍ بَيْنَنَا وَ بَيْنَكُمْ أَلَّا نَعْبُدَ إِلَّا اللَّهَ وَ لَا نُشْرِكَ بِهِ شَيْئًا وَ لَا يَتَّخِذَ بَعْضُنَا بَعْضًا أَرْبَابًا مِنْ دُونِ اللَّهِ ۚ فَإِنْ تَوَلَّوْا فَقُولُوا اشْهَدُوا بِأَنَّا مُسْلِمُونَ (آل‌عمران، ۶۴) 🔸این آیه از جوامع‌الکلم و علومِ جمعیِ قرآن است و همهٔ قرآن و تعالیمِ ادیان در آن جوهرکشی شده و روحِ دیانت را به اجمال و خیلی زیبا به تصویر کشیده. 🔸در قرآن هفت بار "تَعَالَوْا" آمده است. این کلمه از زبانِ کسی است که بالاست، خطاب به کسانی که پایین‌اَند ولی استعدادِ صعود و تعالی دارند. کلمه "تَعَالَوْا" - در اصل - یعنی بالا بیایید، یا سر بالا کنید. این کلمه خلاصهٔ همهٔ قرآن هم هست، این‌که پایین نمانید، بسوی خدا بالا بیایید و به سمتِ خدا پرواز کنید. 🔸خدا پیغام داده که: "تَعَالَوْا إِلَىٰ كَلِمَةٍ سَوَاءٍ بَيْنَنَا وَ بَيْنَكُمْ"؛ سر بلند کنید و از ذلّتِ نفس بالا بیایید؛ به کجا؟ بسوی پیامِ مشترکِ ادیان: أَلَّا نَعْبُدَ إِلَّا اللَّهَ وَ لَا نُشْرِكَ بِهِ شَيْئًا وَ لَا يَتَّخِذَ بَعْضُنَا بَعْضًا أَرْبَابًا مِنْ دُونِ اللَّهِ؛ یعنی اطاعتِ غیرِ خدا را رها کنیم و مطیعِ محضِ فقط خدا شویم. (توحیدِ محض در این عبارت موج می‌زند). 🔸اطاعت نوعی پرستش است، لذا نباید جز خدا مطیعِ کسی شد و او را ارباب گرفت؛ کسی‌که - به‌دلیلِ ترس یا طمع - چنین کند، مشرک است. ادیان آمده‌اند تا انسان را از اسارتِ مثلِ خود آزاد کنند. دین آمده تا انسان را بندهٔ خدا کند نه بندهٔ داعیانِ به خدا؛ دعوت و مکتبِ انبیاء چنین بوده، خود نیز تجلّیِ کاملِ عبودیّت بوده‌اند. @sulookmanavi

📚 ﷽ 📚 ♦مراقبِ فاصلهٔ بینِ خودتان و امام زمان (عج) باشید. @sulookmanavi

#سلوک_معنوی #حیات_عارفانه 🖌... الْوَلَايَةُ لِلَّهِ ... (کهف، ۴۴)؛ همه‌کارهٔ حقیقیِ هستی خداست. 🔹این عبارت نتیجهٔ داستانِ باغی است که مالکش را تباه کرد، و جنةالغرورِ همهٔ ما انسان‌هاست. آخرش در کش و قوس‌های ایّام معلوم می‌شود که از اوّل ما هیچ‌کاره بوده‌ایم و هرچه داده، خدا داده؛ و اگر گرفته، او گرفته. 🔹صاحبِ دنیا و عقبی فقط اوست و تصرّفات همه تصرّفِ اوست. گر رنج پیش آیدت و گر راحت ای رفیق، نسبت به غیر مکن که این‌ها خدا کند @sulookmanavi

📚 ﷽ 📚 🔸‏در دنیا از هر کاری که برای دیگران از دستت برمی‌آید، فروگذار نکن؛ اقلّاً با اخلاقِ خوب و روی خوش از دیگران احوال‌پرسی کن. 🔸برای دیدار با فقرا به خانه‌شان برو. در هر مرتبه و جایی که هستی، نگاه کردن به زیردست عبادت است. به ایمان هم که رسیدی، زیردست‌هایت را با محبّت نصیحت کن. 🔸از آن‌چه از دنیا داری، بی‌نظر انفاق کن؛ و هم از آن‌چه از آخرت و اخلاقِ پسندیده داری، بی‌نظر بذل و بخشش کن. 🔸اگر چنین کنی، خواهی دید نماز و عبادتت هم بزرگ می‌شود. 🖌#میرزا_اسماعیل_دولابی @sulookmanavi