🌷سلام دعوتنامه: ٲعوذُ بِاللّهِ مِن نَفسی ... دنبالِ کسی می‌گردم که بیاید و مرا از دستِ خودم نجات دهد ..! کانال "سلوک‌معنوی": پیام رسان ایتا: https://eitaa.com/sulookmanavi پیامرسان تلگرام: https://telegram.me/sulookmanavi

@sulookmanavi

📚 ﷽ 📚 #سلوک_معنوی #حیات_عارفانه 🍇 تا #نشاط نباشد، سلوکی هم در کار نیست. کسانی که همواره خُرده می‌گیرند و افسرده‌اَند، بدانند که #اهل_سلوک نیستند. @sulookmanavi

📚 ﷽ 📚 #سلوک_معنوی #حیات_عارفانه 📚"مَنْ كَانَ يُرِيدُ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا وَزِينَتَهَا نُوَفِّ إِلَيْهِمْ أَعْمَالَهُمْ فِيهَا وَهُمْ فِيهَا لَا يُبْخَسُونَ" (هود، ۱۵) [قسمت ۱] 🔹این آیه، عاقبتِ دنیای بی‌خدا را به‌تصویر می‌کشد. دنیای بی‌خدا غایتِ آمالِ آدم‌های بی‌خداست و آدم‌های بی‌خدا عمری می‌دوند تا فقر و ضعف و فقدانِ خود را با دنیا و زَرق و برقش پُر کنند. دنیا هم - تا حدّی که خدا بخواهد، نه به‌قدری که خودشان می‌خواهند - نصیبِ آن‌ها می‌شود. 🔹امّا چون گم‌شدهٔ انسان خداست، هیچ چیز جز خدا فقدانِ درونیِ ما را پُر نمی‌کند و سینهٔ ما به هیچ چیز جز خدا آرام و قرار نمی‌گیرد. آن‌هایی که به این و آن و این چیز و آن چیز دل می‌بندند، طَرفی نبسته و آرام نمی‌گیرند بلکه داشته‌های دنیایی، وِزر و عذاب‌شان می‌شود و با همان اندوخته‌ها و ساخته‌ها تنها گذاشته می‌شوند. 🔹این حالِ دنیای آن‌هاست. در آخرت هم به نصّ این آیه و آیاتِ دیگر، آتشِ دوری از خدا و ظلمتِ خودخواهی، زبانه می‌کشد و آن‌ها را در خود فروگرفته و می‌بلعد، و هرچه کرده‌اند و هرچه برای خود ساخته‌اند، حَبط و باطل می‌شود؛ البتّه از اوّل حَبط و باطل بوده، منتها آن‌زمان پوچی‌اَش آشکار می‌شود. این است نتیجهٔ باطنِ دنیاخواهی و فراموشیِ خدا. @sulookmanavi

@sulookmanavi

📚 ﷽ 📚 #سلوک_معنوی #حیات_عارفانه 🍄 ارحم فی هذه الدنیا غربتـی [ابوحمزه‌ثمالی] 🍄 بی‌پناهم! گوشه‌ٔ آغوشِ خود جا کـن مرا ... 🍇 ی‍ـاحبیب‌البـاکیـن @sulookmanavi

📚 ﷽ 📚 #سلوک_معنوی #حیات_عارفانه 📚"مَنْ كَانَ يُرِيدُ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا وَزِينَتَهَا نُوَفِّ إِلَيْهِمْ أَعْمَالَهُمْ فِيهَا وَهُمْ فِيهَا لَا يُبْخَسُونَ" (هود، ۱۵) [قسمت ۲] 🔹می‌فرماید آن‌ها که بجای خدا، دنیا را می‌طلبند و برای رسیدن به دنیا تلاش می‌کنند و جان می‌کَنند، - طبقِ سنّتِ خدا - از دنیا بی‌نصیب نمی‌مانند و به کمی از آن‌چه می‌خواهند می‌رسند. 🔹نکته جالبِ آیه: چرا به کمی؟ چون دنیا مالِ خداست و قرار نیست هرکس طبقِ هوس‌اَش به هرچه خواست برسد. این مطلب به‌صراحت در جاهای دیگر آمده: "مَنْ كَانَ يُرِيدُ حَرْثَ الْآخِرَةِ نَزِدْ لَهُ فِي حَرْثِهِ ۖ وَمَنْ كَانَ يُرِيدُ حَرْثَ الدُّنْيَا نُؤْتِهِ مِنْهَا وَمَا لَهُ فِي الْآخِرَةِ مِنْ نَصِيبٍ" (الشوری، ۲۰) "مَنْ كَانَ يُرِيدُ الْعَاجِلَةَ عَجَّلْنَا لَهُ فِيهَا مَا نَشَاءُ لِمَنْ نُرِيدُ ثُمَّ جَعَلْنَا لَهُ جَهَنَّمَ يَصْلَاهَا مَذْمُومًا مَدْحُورًا" (الاسراء، ۱۸) 🔹نکتهٔ دیگر ، موکول نمودنِ دادِ دنیا به "عمل" است. یعنی انسانِ بی‌خدایی که دنیا را می‌خواهد، برطبقِ عملِ خود امکانِ برخورداری از دنیا را دارد؛ یعنی باید جان بکَنَد و تدبیر و تلاش کند، و تلاشِ او هم در راستای درستِ چیزی که می‌خواهد باشد. سهمِ چنین کسی، مسلّماً بیش از کسی است که فقط آرزوی دنیا را دارد. 🔹بنابراین گرچه نتیجهٔ تلاشِ آن‌ها به آن‌ها برگشت می‌کند، امّا به نتیجهٔ تلاشِ خود برحسبِ اقتضاءِ هستی - نه انتظاری که در ذهن دارند - خواهند رسید. خلاصه این‌که انسانِ بی‌خدا به گوشه‌ای از آرزوهای خود می‌رسد؛ این‌که چند درصدِ آن آرزوها؟ منوط به مصلحتِ خداست. این‌طور نیست که هرکس تلاشش بیشتر باشد، بیشتر به آرزوهایش برسد. 🔹البتّه صفاتی مثلِ صدق و صله و احسان و امانت‌داری و مشورت و خیرخواهی و مهربانی، انسان را به آرزوهایش نزدیک می‌کند؛ چه انسانِ مومن را و چه انسانِ کافر را. و صفاتِ ضدّ این صفات، بهرهٔ انسان را از دنیا کم می‌کند؛ چه انسانِ مومن را و چه انسانِ کافر را. 🔹خداوند عادل است و حتّی پاداشِ آن‌هایی را که برای او کار نمی‌کنند، در این دنیا به‌طورِ کامل می‌دهد؛ مگر این‌که با بُخل و کذب و بدخواهی و بدخُلقی و خیانت و قطعِ‌رَحِم، سعیِ خود در جهتِ رفاهِ دنیوی را حَبط کنند و خرمنی را که گِرد آورده‌اند - عمداً یا سهواً - به آتش بکشند. 🔹افرادِ بی‌خدا برای دنیا زحمت می‌کشند و طبقِ فطرت‌شان نیکی می‌کنند و از نتیجهٔ این اعمال - طبقِ عدلِ خدا - در همین دنیا برخوردار می‌شوند: "فَمَنْ يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ خَيْرًا يَرَهُ" (الزلزله، ۷). حَبطِ آخرت و بطلانِ اعمالِ آن‌ها در آن عالَم هم برای این است که آخرت بر مبنای بندگیِ خالصانه است نه خواستِ انسان یا "صورتِ فعل"ِ او. @sulookmanavi

@sulookmanavi

📚 ﷽ 📚 #سلوک_معنوی #حیات_عارفانه 🎈إلَـهِی إِنْ کَانَ النـَّدَمُ عَلَـی الذَّنْبِ تَوْبَةً فَـانِّـی وَ عِزَّتِكَ مِنَ النَّـادِمِینَ 🍎 خدایـا اگر پشیمانـی از گناه تـوبه است، پس به عزّتت سوگند که من از پشیمانـانم! #منـاجات‌التائبین @sulookmanavi

📚 ﷽ 📚 #سلوک_معنوی #حیات_عارفانه 🔹شخصی هر روز برای پیاده‌رَوی و قدم زدن به مزارعِ اطرافِ خانه‌اش می‌رفت. در مزرعه‌ای، یک مترسک گذاشته بودند که پرندگان و دیگر حیوانات از آن بترسند و به محصول آسیب نرسانند. 🔹او از مترسک می‌پرسد: "تو خسته نشدی که هر روز و شب در این‌جا می‌ایستی و حیوانات را می‌ترسانی؟!" مترسک - در جواب - می‌گوید: "درست است که برای ترساندنِ حیوانات، رنجِ بسیار تحمّل می‌کنم امّا از کارم لذّت می‌بَرم. من قدرت‌مندترین موجود در این حول و حوش هستم؛ دیگر از زندگی چه می‌خواهم؟!!" 🔹آدمِ سخت‌گیر چنین می‌کند. در لباسِ سیاست، در لباسِ مدیریّت، در لباسِ پرهیزکاری!، و غیره و غیره ... . او مرتّباً مشغولِ شکنجهٔ مردم است. این تنها شادیِ اوست. او اساساً از شکنجهٔ نفسِ خود یا دیگران لذّت می‌بَرد. @sulookmanavi

📚 ﷽ 📚 #سلوک_معنوی #حیات_عارفانه در دفترِ شعرِ من ـ این دیوانِ معمولی ـ محبوبِ من ماهی‌ست با چشمانِ معمولی برعکسِ آهوهای حیران در هزاران شهر او نیز چیزی نیست جز انسانِ معمولی محبوبِ من جای قدح نوشیدن از ساغر یک عمر چایی خورده در فنجانِ معمولی او جوجه‌تیغی روی پلکِ خود نچسبانده! تا نیزه‌ای سازد از آن مژگانِ معمولی محبوبِ من این است و من با سادگی‌هایش سر می‌کنم در خانهٔ ارزانِ معمولی عاشق اگر باشی برای بردنِ معشوق اسبِ سفیدت می‌شود پیکانِ معمولی معشوقِ من پاک است عشقم پاک امّا من من کیستم در متنِ این دورانِ معمولی من هم بدونِ سیم و زر یک شاعرِ پاکم یک شاعر از نسلِ بدهکارانِ معمولی #غلامرضا_طریقی #شعر @sulookmanavi