eitaa logo
سلوک معنوی ـ حیات عارفانه
793 دنبال‌کننده
2.8هزار عکس
204 ویدیو
7 فایل
🎈#سلوک_معنوی #حیات_عارفانه، معارفِ تدوین شده و بازنویسیِ سخنانِ ارزش‌مندِ توحیدی، ولایی، عرفانی و معنویِ سالکانِ راه در حوزۀ نظری و معرفتی (معرفتِ توحیدی، معرفتِ نفس، معرفتِ هستی)، و حوزۀ عملی (تهذیبِ نفس، و حضورِ دین در متنِ زندگی) است. @Useriran
مشاهده در ایتا
دانلود
🖌قَدْ أَفْلَحَ مَنْ تَزَكَّىٰ ◈ وَذَكَرَ اسْمَ رَبِّهِ فَصَلَّىٰ (اعلی، ۱۴،۱۵)؛ به‌راستی هرکس خود را مهذّب ساخت و ذکر گفت و - به‌عنوانِ کمالِ ذکر - نماز خواند، رستگار می‌شود. 🔹اکثرِ جاهای قرآن گفته چنین و چنان کنید، امید است که رستگار شوید؛ امّا این‌جا گفته اگر تهذیبِ نفس را با عبادت توٲم کنید، بی بُروبَرگَرد رستگار می‌شوید. 🔹تزکیه، اوّلش از حیوانیّت است؛ و بعد، از کفر و ناسپاسی به پروردگار؛ و بعد، از دیدنِ خود و به خود نسبت دادن. هر سه تای این تطهیرها در مسیرِ انسان لازم است و بدونِ آن‌ها عبادت، یا نفاق است یا فربه کردنِ خویش یا عبادتِ خویشتن. 🌙 🌙 🌙 @sulookmanavi
📚 ﷽ 📚 ♦اگر در جهتِ درست حرکت می‌کنید، اندازهٔ گام‌های شما و زمین‌خوردن‌های شما مهم نیست؛ مهم در راه بودن است. راه، خودش برکاتِ هر وادی را به شما اهدا می‌کند، فقط صبور باشید و از راهِ خدا - که با خدا بودن و با خدا زندگی کردن است - لذّت ببرید. بزرگ‌ترین لذّتِ بهشت هم همین است، وَاِلّا حور و قصور که تا حدّی در دنیا هم هست. @sulookmanavi
📚 ﷽ 📚 🔹تو به اندازه‌اى كه از غريزه و عادت الهام مى‌گيرى و طبيعى رفتار مى‌كنى، از آدميّت فاصله دارى؛ و به اندازه‌اى كه نظارت و سنجش و حساب‌رسى داشته باشى و انتخاب در كارها و برخوردها داشته باشى، آدم هستى. 🔹و آدم بودن، خيلى سخت‌تر از طبيعى بودن است؛ چون آدم بايد هر لحظه و هر عمل و هر حالت و هر برخوردى را بسنجد و بررسى كند و از عكس‌العمل‌هاى طبيعى و از انعكاس‌ها،به انتخاب‌هاى سنجيده روى بياورَد؛ و اين سخت است، ولى با تمرين آسان مى‌شود و با شكر و تسليم زيادتر و گسترده‌تر مى‌شود. 🖌 @sulookmanavi
🔹یک تلاوت این است که انسان مثلِ یک مستمعی بنشیند پای صحبتِ خدای متعال. خدای متعال دارد با شما حرف می‌زند. 🔹مثلِ اینکه از یک عزیزی، از یک بزرگی، نامه‌ای به شما رسیده باشد. شما نامه را می‌گیرید می‌خوانید. برای چه می‌خوانید؟ برای این‌که ببینید چه برای شما نوشته. قرآن را این‌جوری بخوانید. این نامه‌ٔ خدای متعال است. امین‌ترین زبان‌ها و دل‌ها این قرآن را از خدای متعال گرفته و به شما رسانده است. ما از آن استفاده کنیم، بهره ببریم. 🔹لذا در روایت هست که سوره را وقتی‌که می‌خوانید، همّتِ شما این نباشد که به آخرِ سوره برسید؛ همّتِ شما این باشد که قرآن را بفهمید؛ ولو حالا به آخرِ سوره، به وسطِ سوره، وسطِ جزء، به وسطِ حزب نرسید و آن‌را تمام هم نکنید؛ تأمّل و تدبّر کنید. قرآن را این‌گونه بخوانید. 🔹اگر کسی با قرآن مأنوس بشود، از قرآن دل نمی‌کَند. اگر ما با قرآن مأنوس بشویم، حقیقتاً از قرآن دل نمی‌کَنیم. 🖌   (۱۳۸۶/۰۶/۲۲) حضرت‌ آيت‌اللّه‌العظمي‌‌ امام‌ سيّدعلي‌ حسيني‌ خامنه‌اي [ادام‌ اللّه‌ تعالي ظلال سيادته] 💘 اَللّهُمَّ احفَظ لَنَا سَیِّدَنَا 🌙 🌙 🌙 @sulookmanavi
📚 ﷽ 📚 ♦رمزِ نزدیک شدن به مردم، از آن‌ها چیزی نخواستن است؛ و رمزِ نزدیک شدن به خدا، همه چیز را از او خواستن است! @sulookmanavi
📚 ﷽ 📚 🔹آن‌قدر خواطر بر ما مستولی است که خود را گم کرده‌ایم و در یک زندگی می‌کنیم؛ منِ کاذبی که هیچ نیست جز ولگردی در سرزمینِ حافظه، دنیای سایه‌ها و خاطره‌ها؛ و به گزاف نامِ این ولگردی را فکر کردن نهاده‌ایم. 🔹کسی‌که در دامِ چنین فکری اسیر است، توجیهات و تفسیرهایش هم آلوده است و کلنجار رفتن با آن‌ها گِره‌ای از کارش نمی‌گشاید و از خواب بیدارش نمی‌کند. فکرِ واقعی - در فرهنگِ اسلامیِ اصیل - توجّهی است که به وجدان بیانجامد، نه فرو رفتن در صورت‌های ذهنی. @sulookmanavi
🖌آری انسان این‌گونه است که هرگاه خدا - در مقامِ امتحان - به او عزّت و ثروت دهد، مغرورانه می‌گوید خدا مرا دوست دارد؛ و اگر - باز برای امتحان - روزی‌اَش را کم کند، می‌گوید خدا مرا رها ساخته. هرگز! (سورهٔ فجر، آیاتِ ۱۵و۱۶) 🔹ثروت و دولت، و ایضاً فقر و ناتوانی، هیچ‌کدام دلیلِ محبّت یا غضبِ خدا به کسی نیست، بلکه وسیله‌ای برای آزمودنِ اوست. 🔹در یُسر، تکلیف شکر است و اعطاء؛ و در عُسر، طلب از خداست و قناعت. هرکس باید به تکلیفِ خویش عمل کند. 🌙 🌙 🌙 @sulookmanavi
📚 ﷽ 📚 🔹در استفاده از کلمه‌های "بعضی"، "برخی"، "عدّه‌ای"، "احتمالاً" و "شاید"، سخاوت‌مند باشید. 🔹و در استفاده از "همه"، "هیچ‌کس"، "قطعا" و "یقینا"، خسیس باشید. @sulookmanavi
📚 ﷽ 📚 🔹در ماهِ رمضان رزق‌هایی تقسیم می‌شود که همهٔ دوستان و مُحبّینِ اهلِ بیت (ع) حتماً از آن بهره‌مند هستند. 🔹آن‌هایی که اهلِ محاسبه و دقّت هستند و هر روز دارایی‌های خودشان را حساب و کتاب می‌کنند، می‌فهمند که چه چیزی به آن‌ها اضافه و یا از آن‌ها کم شده است. 🔹در حالی‌که آن‌هایی که اهلِ محاسبه نیستند ـ مثلِ کاسبی می‌باشند که ماهی یک‌بار هم دَخلش را حساب نمی‌کند ـ نمی‌فهمند که سود کرده‌اند یا زیان دیده‌اند. 🌙 🌙 🌙 @sulookmanavi
📚 ﷽ 📚 🎧 یادگیریِ موسیقی؟! 🔹بی‌برکتیِ عجیبی در زندگی می‌آورَد و توفیقِ عبادت و ذکر را می‌برَد، و حتّی رزقِ مادّی را کم می‌کند. معاشرینش هم یک مشت آدمِ درب و داغان می‌شوند. @sulookmanavi
📚 ﷽ 📚 🖌وَ هُوَ الَّذِي يَتَوَفَّاكُمْ بِاللَّيْلِ وَ يَعْلَمُ مَا جَرَحْتُمْ بِالنَّهَارِ ثُمَّ يَبْعَثُكُمْ فِيهِ لِيُقْضَىٰ أَجَلٌ مُسَمًّى ۖ ثُمَّ إِلَيْهِ مَرْجِعُكُمْ ثُمَّ يُنَبِّئُكُمْ بِمَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ (انعام، ۶۰) ♦این آیه از عزائمِ سوره است. کلیدِ تجرید و خلعِ بدن در این آیه مستور است. هم‌چنین این آیه از آیاتِ کلیدی در معرفتِ نفس است، به این تقریر که: 🔹اگر به خودمان توجّه کنیم وجدان می‌کنیم که جریانی از تغییر و نو شدنِ لحظه‌به‌لحظه در وجودِ ما جریان دارد، مانندِ آبشار یا نهرِ آب. 🔹مطلبِ وجدانیِ بعدی این‌که در پسِ این تغییرات - که خود در خود ایجاد نمی‌کنیم - می‌بینیم کسِ دیگری است که ما را اداره می‌کند، کسِ دیگری است که ما را نگه داشته است، کسِ دیگری که قوامِ ما به اوست. 🔹وجدانِ تغییراتِ جاری در وجود - مانندِ قبض و بسط، معرفت و جهل، توفیق و خِذلان، خواب و بیداری، رشدِ بدن و تنظیمِ اعضای بدن مثلِ قلب و کبد و تنفّس و ... - منجر می‌شود به وجدانِ قیّوم. این وجدان، در حقیقت وجدانِ انفعالِ نفس در برابرِ جلالِ خداوند است و به‌عبارتی قدمِ اوّلِ توحید است. "اوّل العلم معرفة الجبّار"؛ آغازِ علم، معرفتِ جبّار است. 🔹توضیح این‌که هر یک از ما وجدان می‌کنیم و می‌یابیم که خودمان نیستیم که خود را نگه داشته‌ایم بلکه نگه‌داشته شده‌ایم، ما را نگه داشته‌اند، پیچِ ما دستِ خودِ ما نیست بلکه ما را می‌پیچانند؛ روی پای خودمان نیستیم بلکه قائم به غیریم؛ در محیطی، محاط هستیم؛ مغیّری داریم؛ این قیّوم و نگه‌دار و مغیّرِ ما، خدای ماست. 🔹آیا تو خودت خودت را به این دنیا آوردی؟ آیا روزی‌ات در دستِ خودت است؟ (اگر چنین بود که همه غنی می‌بودند، زیرا همه دوست دارند که غنی باشند). آیا غم و شادیِ تو، توفیقاتِ تو، حالاتِ معنویِ تو - اعمّ از بهجت و حزن یا ادبار و اقبالِ قلب، و روزِ مرگ و کیفیّتِ آن - در دستِ توست؟ (آیا کسی هست که مایل نباشد بیش‌تر در این دنیا بمانَد؟). رشد و نموّ و تنظیمِ بدنت چطور؟ آیا این‌ها تحتِ نفوذِ قدرتِ توست؟ 🔹واقعیّت این است که در ادارهٔ این امور، خود را ضعیف و فقیر می‌یابیم؛ چون سررشته به‌دستِ دیگری است و خود را در دستانِ او محاط می‌بینیم. 🔹برای مثال، به یکی از این امور دقیق‌تر توجّه کنید (مثلاً خواب): آیا می‌توانید مانعِ به خواب رفتنِ خود شوید؟ عاقبت خواب بر شما چیره خواهد شد. شما هر شب بی‌اختیار به خواب می‌روید؛ درواقع، شما را به عالَمِ خواب می‌کشانند: "و من آیاته منامکم باللیل" (از نشانه‌های خدا، به خواب رفتنِ شما در شبانگاه است). 🔹اگر به لحظه‌ای توجّه داشته باشید که در آن به خواب می‌روید، و در آن لحظه حضور داشته باشید، به عیان آن قدرتی را وجدان و با آن ملاقات می‌کنید که شما را قبضِ روح می‌کند؛ او خدای شماست: "هو الذی یتوفاکم باللیل" (اوست که شب‌ها روحِ شما را قبض می‌کند). حضور در لحظهٔ قبضِ روح و سپردنِ خود با تمامِ وجود به خدا در لحظهٔ به خواب رفتن، کلیدِ تجرید (خلعِ بدن) است. 🔹همان‌طور که خواب کلیدِ موتِ اختیاری و تجرید است، بیدار شدن هم کلیدِ بَعث و مَعاد است؛ برای همین تعبیرِ "يَبْعَثُكُمْ فِيهِ" برای بیدار شدن از خواب بکار رفته. آدم هربار که بیدار می‌شود، باید آدمِ جدیدی بشود و یک‌پلّه به‌سوی خدا صعود کند. @sulookmanavi