وقتی قحطِ‌الرجال، ما را به انتخابِ مسئله‌سازان می‌رساند آن‌قدر درگیر قحطِ‌الرجال، جهلِ‌الرجال، حذفِ‌الرجال و طردِالرجال شده‌ایم که ناگزیر به کسانی تن می‌دهیم که نه‌تنها راه‌حل نیستند، بلکه خودِ مسئله‌اند و مشکل در چنین وضعیتی، انتظار حل مشکل از کسانی می‌رود که بودن‌شان بر دامنه مشکلات می‌افزاید؛ مدیرانی که به جای گشودن گره‌ها، گره‌های تازه می‌سازند و به جای درمان، درد را مزمن می‌کنند وقتی شایستگی قربانی مصلحت، تخصص حذف و صداقت طرد می‌شود، نتیجه روشن است: گزینه‌ها نه از سر انتخاب، که از سر اجبار تحمیل می‌شوند؛ پخمگان جای نخبگان می‌نشینند، پاچه‌خواری و چاپلوسی گزینه اصلی کسب مقام می‌شود و... جامعه هزینه این اجبار را با اتلاف فرصت‌ها، فرسایش سرمایه انسانی و تعمیق بحران‌ها می‌پردازد نسل آفتاب @sunshinegeneration

می‌گویند چرا اینقدر مطالب سیاسی منتشر می‌کنی والله بالله تالله امروز جهادتبیین از هر ذکر، دستورالعمل و فعلی واجب‌تر و مهم‌تر و نورانی‌تر است باید جهاد کنیم در تبیین مسائل روز در دفاع از ارزش‌های اسلام و انقلاب دفاع کنیم از مواضع امامین انقلاب باید با فساد در هر نحوی و سطحی مبارزه کرد اگر جهاد تبیین نکنیم قطعاً انقلاب اسلامی آسیب خواهد دید این نظام و انقلاب اگر شکست بخورد تا قرن‌ها اسلام در این کشور، نمی‌تواند سر بلند کند و قد راست کند آن ولی خدا فرمود: این نظام سقوط کند، تا ۵۰۰ سال نخواهند گذاشت بوی اسلام از این مملکت به مشام برسد والله تا جان در بدن داریم در حد توان، و بیشتر از توان جلوی خائنین به این انقلاب الهی می‌ایستیم خطر اصلی آمریکا و اسرائیل نیستند مزدوران و خائنین داخلی هستند که در مناسب قدرت نفوذ کرده‌اند، اساس و اصل خطر بر علیه نظام الهی جمهوری اسلامی هستند نسل آفتاب @sunshinegeneration

چرا نباید اصلاح‌طلب جماعت به قدرت برسه؟ چون اصلاح‌طلب، نه که فقط نمی‌تونه، بلکه نمی‌خواد خیر به مردم برسونه او به فکر سود خودش و اسپانسرهاش هست و لیسیدن پای آمریکایی‌ها ترامپ (تاجر و رئیس‌جمهور آمریکا): اگر برای جوانان مسکن بسازیم قیمت مسکن پایین می‌آید آخوندی (از بسازبفروش‌های بزرگ، وزیر هاشمی، رئیس ستاد میرحسین موسوی، وزیر مسکن روحانی و از مهمترین حامیان پزشکیان): افتخار می‌کنم حتی یک مسکن مهر افتتاح نکردم زیبا نیست؟ بقیه‌ی موضوعات هم همینه؛ دلار، طلا، فرهنگ، کالاهای اساسی و... رأی دادن به اصلاح‌طلب، مجوز دادن به اوست برای دزدیدن دین و دنیامون چرایی تأیید صلاحیت این ناصالحان هم توسط نکیر و منکر آشکار خواهد شد نسل آفتاب @sunshinegeneration

اخوی یکی از دوپایت را بردار استاد رحیم‌پور ازغدی خاطره‌ای نقل می‌کردند که خلاصه‌اش این است در عملیات بدر صدها بلم در هر ستونی حرکت می‌کردند که برسند به منطقه جاده خندق، آن طرف جزایر مجنون، نزدیک سواحل دجله در عمق ۴۰ کیلومتری خاک عراق شب قبل از عملیات این ستون بلمی که بچه‌های ما داشتند می‌رفتند کمین خورد و تعدادی از بچه‌ها شهید شدند و افتادند توی آب و چون تجهیزات همراهشان بود و سنگین بودند، رفتند ته آب در آن لحظه بعضی از این‌هایی که قایق موتوری داشتند، موتورهایشان را روشن کردند و بچه‌هایی که می‌خواستند به عقب برگردند را به پشت خط می‌بردند ما هم در بلم بودیم و طبیعتاً با بلم نمی‌شد سریع جایی رفت بلم قدرت تحرک و مانور نداشت من یک لحظه در ذهنم آمد که تکلیف چیست؟ اگر عملیات لو رفته و باید در رفت، با بلم نمی‌شود در رفت، ما باید خودمان را یک جوری به یکی از این قایق‌های موتوری برسانیم اگر قرار است مقاومت کنیم، بعضی از این‌ها چرا موتورها را روشن کردند و دارند به عقب بر می‌گردند؟ توی همین فکرها بودم که یکی از این قایق‌‌های موتوری که داشت بر می‌گشت خاموش کرد و به طور اتفاقی و کنار بلم ما ایستاد من بلند شدم که بروم توی قایق موتوری یک لحظه تردید کردم که اصلاً باید رفت یا نباید رفت؟ خلاصه قضیه این‌طوری شد که من ایستاده بودم و یکی از پاهایم در قایق موتوری بود و یکی از پاهایم در بلم و داشتم فکر می‌کردم که بپرم توی قایق و بزنم به چاک یا برگردم توی بلم و بنشینم ببینم چه می‌شود یکی از برادرهای ما جمله‌ای گفت که بسیار جمله عمیقی بود، آن لحظه گفت و گذشت، اما همیشه این جمله در ذهن من ماند به من گفت: اخوی یکی از دو تا پایت را بردار یک پایت را در قایق گذاشتی و یک پایت را در بلم، نمی‌دانی می‌خواهی در بروی یا می‌خواهی بایستی مقاومت کنی، این‌طوری نمی‌شود ادامه داد و گفت: اخوی یکی از دو تا پایت را بردار و من با اینکه دلم در قایق موتوری بود گفتم کی خواست در برود و پایم را از قایق موتوری برداشتم و درون بلم نشستم باید خطاب به حاکمیت، خطاب به کسانی که در نظام دارند جامعه را اداره می‌کنند و خطاب به دانشگاه و خطاب به حوزه، خطاب به نخبگان و روشنفکران، به همه آن‌ها باید این جمله را گفت که: اخوی یکی از دو تا پایت را بردار ما دو تا قاعده تئوریک داریم، دو نوع نظام سیاسی، دو تا جامعه دو جور زندگی دو تا تمدن یکی تمدنی که بر اساس اصالت لذت و قدرت و شهوت بنا می‌شود و یکی تمدنی که بر اساس اصالت کمال و عدالت و انسانیت بنا می‌شود تو نمی‌توانی روش‌های او را بروی ولی به این هدف برسی مدت زیادی هم نمی‌شود یک پایت در بلم باشد و یک پایت در قایق، چون ممکن است این‌ها از هم فاصله بگیرند کار دستت بدهند بلم مقاومت، ولو بلم باشد، ماندن در آن بلم انسانی‌تر است تا رفتن به قایق موتوری که پشت به دشمن دارد به بعضی‌ها باید گفت اخوی نمی‌شود در انواع هیأت مدیره‌ها و مناصب باشی، پست‌های متعدد را اشغال کنی و به انواع حقوق و مزایا و پاداش‌ها چنگ بیاندازی و داعیه‌ی انقلابی‌گری و مطالبه‌گری هم داشته باشی و بخواهی در تشکل‌های مطالبه‌گر هم برای خود فضایی دست و پا کنی تا در نهایت هر دو طرف را داشته باشی به تو هم باید گفت: اخوی یک پایت را بردار نسل آفتاب @sunshinegeneration

فرمود لیقوم الناس بالقسط ای مردم قیام به قسط کنید اما مردم که نمی‌توانند قیام به قسط کنند هم نمی‌توانند هم نمی‌دانند که قسط چیست پس قرآن چه می‌گوید؟ قبلش توضیح داده: لقد ارسلنا رسلنا بالبینات و انزلنا معهم الکتاب و المیزان یعنی عدالت‌خواهی پشت سر ولایت معنا دارد ولیای که صاحب بینه و کتاب و میزان است قیام بقسط یعنی قیام در راستای اطیعوا الله و اطیعوا الرسول و اولی‌الامر منکم بعد از قسط دو چیز است: یکی و انزلنا الحدید یعنی قدرت و شمشیر حاکمیت یکی هم انما المؤمنون اخوه بعد از فاقسطوا ان‌الله یحب‌المقسطین برای قیام به قسط ناس و مؤمنینی که در رابطه اخوت هستند مخاطب‌اند اما برای قیام لله فرمود: مثنی و فرادی قیام للهشان اولیاء خداست قیام به قسطشان مؤمنين حضرت روح‌الله قیام لله کرد مؤمنين ذیل ولایت او قیام به قسط کردند نه اینکه مؤمنین نباید قیام لله کنند مؤمنین اگر قیام لله کنند از اولیاء خواهند بود و بر سایر مؤمنین ولایت خواهند داشت المؤمنون و المؤمنات بعضهم اولیاء بعض اولیاء یکدیگرند که می‌توانند امر به معروف و نهی از منکر کنند هر شخصی به میزان قیام لله‌ش از ولایت بهره می‌برد و به میزان قیام به قسطش از اطاعت بهره می‌برد و به میزان اقامه صلاتش از عبادت بهره می‌برد و آنکه اهل عبادت و اطاعت و ولایت است رستگار است نسل آفتاب @sunshinegeneration

ذاتِ بانک، تکاثر است ذاتِ بانک، فاسد است ذاتِ بانک‌، ربا است وقتی همه چیز (پول) یه جا جمع نشه دزدها هوس نمی‌کنن برن وزیر شن برن نهاد امنیتی برن محافظ یا ناظر بشن نسل آفتاب @sunshinegeneration

دین باید در مقابل کسانی که مردم را به فقر می‌کشانند بایستد یکی دیگر از دستورات اسلام، جلوگیری از بخس اموال و اشیاء مردم است وَلَا تَبْخَسُوا النَّاسَ أَشْيَاءَهُمْ وَلَا تَعْثَوْا فِي الْأَرْضِ مُفْسِدِينَ و اجناس مردم را کم شمارتر و کم ارزش‌تر [از آنچه که هست] به حساب نیاورید اوج ایجاد بی‌عدالتی با مالی‌سازی اقتصاد رخ داد اگر کارخانه ناتراز شود بانک آن را مصادره می‌کند اما اگر بانک ناتراز شود بانک مرکزی آن را سرپا نگه می‌دارد و ضمانت می‌کند نسل آفتاب @sunshinegeneration

روزگاری خانه‌هامان سرد بود روزگاری خانه‌هامان سرد بود بردن نفت زمستان درد بود یک چراغ والور و یک گرد سوز زیر کرسی با لحافی دست دوز خانواده دور هم بودن همه در کنار هم می‌آسودن همه روی سفره لقمه نانی تازه بود روی خوش در خانه بی‌اندازه بود عمر بعضی در صف کپسول رفت بعضیا هم در صف نامرد نفت گر برای مرد زن، نامرد بود صد تفاوت بین زن تا مرد بود آن قدیما عاشقی یادش بخیر عطر و بوی رازقی یادش بخیر عصر پست و تلگراف و نامه بود روزگار خواندن شه‌نامه بود قلب‌هامان اندک اندک سرد شد رنگ و روی زندگی‌مان زرد شد تبلت و همراه و لب‌تابی نبود عصر دلتنگی و بی‌تابی نبود تنبلی دامان زن‌ها را گرفت مای‌بیبی مصرفش بالا گرفت بینی خیلی کسا باطل شدند با پروتز بعضیا خوشگل شدند عصر ساکشن آمد و لاغر شدیم در خیال خود چقد بهتر شدیم میوه هم گلخانه‌ای شد عاقبت آب هم پیمانه‌ای شد عاقبت عصر نت شد عصر پی‌ام عصر چت عصر ایرانسل، فراوانی خط عصر آقایان آرایش شده عصر خانم‌های پالایش شده وای بر عصر تلخ بی‌کسی عصر تلخ استرس… دلواپسی نسل آفتاب @sunshinegeneration

آقای مدرنیته ما که زیر کرسی بودیم و گندم شادونه‌مون رو داشتیم می‌خوردیم ما که سوار مال بودیم و تو جاده‌های مال‌رو داشتیم آواز می‌خوندیم ما که سرمون تو گلستان بود و شُکر نفس‌کشیدن‌هامون رو می‌گفتیم ما که اونقدر تو کوه و دشت و بیابون دویده بودیم که سرمون به بالشت نرسیده خوابمون می‌برد ما که اونقدر غرق محبت پدر و مادر و پدربزرگ و مادربزرگ و برادر و خواهر و خاله‌ها و عموها بودیم که اصلاً فرصت نمی‌شد به غریبه‌ها فکر کنیم ما که همیشه سر شب خواب بودیم و دم سحر بیدار بودیم و نیازی به چراغ نداشتیم ما که کتاب دستمون بود ما که پای منبر نشسته بودیم ما که آسمون داشتیم ما که با ستاره‌ها نقاشی می‌کشیدیم ما که با ماه شعر می‌گفتیم ما که با شب رفیق بودیم ما که با خاک انس داشتیم ما که با نسیم حرف می‌زدیم ما که با رود قدم می‌زدیم ما که با آتیش پر می‌کشیدیم ما که با شمع می‌ایستادیم ما که با سنگ می‌نشستیم ما که با پول غریبه بودیم ما که برای رفتن به مسجد از بازار می‌گذشتیم ما که اهل خانه بودیم و با عشق آشنا چی شد؟ خودت اومدی و گفتی جدا جدا تو خونه‌های مجردی با سقف کوتاه و لامپ‌های زیاد بخوابیم پنجره و پارکینگ اتومبیل هم داشته باشه اما پنجره دوجداره باشه که صدای اتومبیل‌ها نیاد تو خونه بخاری‌ رو هم خاموش کنیم و‌ پتو بپیچیم دور خودمون به جای دشت و کوه و بیابون مستندش رو ببینیم و به جای هرچی زیبایی تو دنیا هست عکسش رو لایک کنیم تو فکر کن بشه نسیم رو تو اینستاگرام نفس کشید البته میگن یواش یواش به اونجام می‌رسیم تو متاورس کتاب هم که دیگه کسی وقت نداره بخونه غزل و قصیده که هیچ یه تک‌بیت ناب استوری کن غریبه حال کنیم حال؟ کو حال؟ حال من حال مریضی‌ست که در کشتنِ او درد و‌ درمان و طبیبش همه همدست شدند آره آقای مدرنیته تو قرار بود درمان بشی قرار بود طبیب باشی نه اینکه همدست درد بشی تا اینجاش رو تحمل می‌کنیم اما دیگه سر جدّت نگو تقصیر ماست نگو مردم خودتون خواستید دموکراسی بود خودتون رأی دادید نخیر ما هیچ حق انتخابی وسط این جبر اجتماعی نداریم حتی همین الآن که از زیر کرسی دارم این کلمات رو می‌بافم به هم مجبورم نسل آفتاب @sunshinegeneration

کارهای ما را براساس کیفیت می‌سنجند یا کمیت؟ نسل آفتاب @sunshinegeneration