امشب میخوام یه دوره مشاوره برای پدرومادر ها یا اونایی که قراره پدرو مادر آینده بشوند بگذارم
خب دوستان وممبرهای گلم
میدونم بچه داری سخته
میدونم شما فقط به فکر خوب تربیت شدن بچه ها هستید
و میدونم که یک سری از سخت گیری ها واقعا نیازه ولی هر چیزی یک حدی داره؟
پدر های عزیز
اگر بچه دارید مخصوصا فرزند دختر
از محبت براش کم نگذارید
بهش اعتماد کنید
و به یک اندازه ای هم بهش استقلال بدید
سرش داد نزنید
اگر دعوا میکنید گاهی شاید حق با اون باشه از غرورتون بزنید برای بچه تون و عذر خواهی کنید
اگر امروز شما بهش محبت نکنید
اگر شما قربونش نری یکی دیگه این کارو براش میکنه
یکی دیگه جذبش میکنه
و اون براش یک تله هست یکی که فقط بازیش میده
شما هر چقدرم که محدودش کنی
بازم جذب یکی دیگه میشه پس این کارو نکن و بذار جذب خودت بشه ....
بچه ها فقط از نظر خوردو خوراک و لباس ... نباید تامین باشند
اینکه گاهی اوقات میگه اصلا بهم توجه نمیکنید اینا نیست
یا این نیست که بگه چرا هی بهم گیر نمیدی وقتی داری زیادی هم پاپیچش میشی
داره دادمیزنه میگه من یکم استقلال میخوام
یه بار بهم اعتماد کن یه بار ....
بهم محبت کن یکم
ولی غرور لعنتی پدرانه
اون حفاظی که کشیدی دورت نمیذاره ببینی
نمیذاره درک کنی و بشنوی
از غرورت بشکن
وقتی دعواتون میشه و گریه میکنه
برو بغلش کن حتی اگر بزرگه
خجالت نداره
این محبت و عشقی هست که داری بهش میگی با اینکه کار بدی کردی
با اینکه من ازت دلخورم
با اینکه این همه اتفاق بد افتاده ولی من هستم من پشتتم
دیگه ترسیدن بچه ها ازت
نشونه قدرت و خوب بدون و صلاحیت نیست
گذشت اون زمانی که کتک و داد و تحقیر کار ساز بود