📝 دنیای اقتصاد یعنی دنیای اصالت سرمایه، یعنی مدل سرمایه داری غرب با یقه های بسته و دیپلماتیک به جای کراوات های رنگین ▫️یعنی امثال "سرای ایرانی" ها که تا سالها چنان خانواده‌ها را مقروض اقساط رنگارنگ کند که کسی حتی جرات فکر کردن به فرزند جدید را هم نداشته باشد و کمر اصناف خرده فروش مردم پایه را بشکند... ▫️یعنی دنیایی که چشم دیدن یک امتیاز به مادران خالق جمعیتِ رو به پیری ما را هم ندارد. آری این است اقتصاد دنیای امروز ما... 🔗 لینک توییت | 🔗 لینک ویراستی

💢 جهانی‌سازی (دلاری‌سازی) قیمت‌های مواد اولیه در داخل کشور، دولت را ضعیف، ملت را فقیر و هزینه‌های تولید را سرسام آور کرده است. 🔻 تنها برندگان این وضع، خام‌فروشان و دلاری‌فروشان هستند. @syjebraily

💢ما با نظام سوسیالیستی هم فاصله داریم. نظام سوسیالیستی، فرصت را از مردم می‌گیرد؛ ابتکار و میدان را می‌گیرد؛ کار و تولید و ثروت و ابزار تولید و منابع عمده سرمایه و تولید را در دولت متمرکز، و به آن متعلّق می‌کند. این، غلط اندر غلط است. رهبر حکیم انقلاب اسلامی @syjebraily

اگرچه همه مشکلات را نمی‌شود به گردن آمریکا انداخت اما بسیاری از مشکلات ما از آمریکا است و بقیه مشکلات ما هم به گردن تحصیلکرده‌های آمریکا، آمریکاگرایان، معقتدین به لیبرالیسم اقتصادی و خودباخته‌هایی است که به درمان‌های بانک جهانی و نسخه‌های صندوق بین‌المللی پول اعتماد دارند| برشی از آخرین سخنرانی مرحوم حاج احمد خمینی در نقد سیاست‌های اقتصادی دولت آقای هاشمی رفسنجانی، اسفند ۱۳۷۳ @syjebraily

💢دوران این شعبده‌بازی‌ها به پایان رسیده است. تاریخ مصرف متوسل شدن به «دلار گران» برای ارزان‌نمایی و سپس گران‌سازی ‎#بنزین در ایران تمام شده است. 🔻پیشنهاد میکنم همان خط جدید و جذاب ‎#ناترازی را دنبال کنید که هنوز ظرفیت استحمارکنندگی‌اش تخیله نشده و میتواند مدتی به کار گران‌سازی بیاید! @syjebraily

آکسفام: پنج ابرثروتمند دارایی‌هاشان را دو برابر کردند، پنج میلیارد نفر فقیرتر شدند خیریه بین‌المللی «آکسفام» می‌گوید اگر همین روند ادامه یابد طی یک دهه شاهد ظهور اولین تریلیونر جهان خواهیم بود اما ریشه‌کنی فقر دست‌کم ۲۲۹ سال زمان می‌برد. هم‌زمان با برگزاری مجمع جهانی اقتصاد در داووس سوئیس، سازمان امدادی و خیریه بین‌المللی «آکسفام» در گزارشی می‌گوید میلیاردر‌های جهان از سال ۲۰۲۰ تاکنون، در مجموع ۳,۳ تریلیون دلار پولدارتر شده‌اند. اجلاس داووس محل گردهم‌آیی سالانه رهبران سیاسی، مدیران و برنامه‌ریزان اقتصادی و ثروتمندترین سرمایه‌داران دنیاست. آکسفام، بنا به سنت خود، هر سال پیش از نشست سالانه مجمع جهانی اقتصاد در داووس سوئیس گزارشی سالانه درباره نابرابری منتشر می‌کند. این گزارش با اشاره به دوبرابر شدن ثروت پنج میلیاردر، نسبت به قدرت بی‌مهار شرکت‌ها و سرکردگان تجاری و اقتصادی جهان هشدار داد. به گزارش خبرگزاری الجزیره، آکسفام در گزارشی که روز دوشنبه ۱۵ ژانویه / ۲۵ دی منتشر کرده است می‌گوید مجموع ثروت پنج فرد ثروتمند، پس از رشد دارایی‌شان با نرخ ۱۴ میلیون دلار در ساعت در طول چهار سال گذشته، به ۸۶۹ میلیارد دلار رسیده است. این گزارش بر اساس منابع داده‌های مختلف از گزارش‌های سازمان بین‌المللی کار (ILO) و بانک جهانی تا لیست سالانه ثروتمندان فوربس نوشته شده است. این پنج اَبَرثروتمند برنارد آرنو مدیرعامل LVMH (تولیدکننده کالاهای لوکس)، جف بزوس، مدیرعامل شرکت آمازون، وارن بافت، سرمایه‌گذار بزرگ آمریکایی، لری الیسون از شرکت Oracle و ایلان ماسک از شرکت تسلا هستند. در برابر رشد حجم دارایی‌های این پنج نفر، پنج میلیارد نفر در همین دوره فقیرتر شده‌اند. در این گزارش همچنین آمده است که میلیاردرهای دنیا در مجموع ۳,۳ تریلیون دلار از سال ۲۰۲۰ ثروتمندتر شده‌اند، و هر میلیاردر به طور میانگین از هر ۱۰ شرکت بزرگ دنیا، هفت شرکت را اداره می‌کند. بر این اساس، آکسفام می‌گوید اگر شرایط همین‌گونه ادامه یابد، طی یک دهه شاهد ظهور اولین تریلیونر تاریخ جهان خواهیم بود، در حالی‌که فقر تا ۲۲۹ سال دیگر هم ریشه‌کن نخواهد شد. ماکس لاوسون، مدیر بخش سیاست‌گذاری نابرابری در آکسفام، در گفت‌وگو با خبرگزاری رویترز می‌گوید: آنچه ما به‌یقین می‌دانیم این است که نظام افراطی سرمایه‌داری سهام‌دارمحور امروز، که بازگشت سرمایه فزاینده برای سهام‌داران ثروتمندان را بالاتر از هر هدف دیگری می‌گذارد، عامل نابرابری است. آمیتاب بهار، مدیر اجرایی موقت آکسفام در بیانیه‌ای که همراه با گزارش منتشر شده، با بیان این‌که هیچ‌کس نباید یک میلیارد دلار داشته باشد، می‌گوید: ما شاهد سرآغازهای یک دهه شکاف هستیم که در آن میلیاردها نفر بار امواج شوک اقتصادی پاندمی، تورم و جنگ را بر دوش می‌کشند، در حالی‌که ثروت میلیاردها رشد می‌کند. این نابرابری هیچ تصادفی نیست؛ طبقه میلیاردر دارند تضمین می‌کنند که شرکت‌ها، به زیان همگان، ثروت بیشتری به آن طبقه منتقل کند. بهار در ادامه می‌افزاید: قدرت افسارگسیخته شرکت‌ها و انحصارها یک ماشین تولیدکننده نابرابری است: شرکت‌ها از طریق اخراج کارگران، دور زدن مالیات، خصوصی‌کردن دولت و تحریک گسیختگی اقلیمی دارند ثروت بی‌پایان را به مالکان اَبَرثروتمند خود کانالیزه می‌کنند. اما آن‌ها قدرت را نیز دارند کانالیزه می‌کنند، امری که دموکراسی‌ها و حقوق ما را زیر پا می‌گذارد. آکسفام می‌گوید شرکت‌ها نسبت به دهه‌های پیشین به میزان یک‌سوم کمتر مالیات می‌دهند، که نتیجه لابی‌گری و «جنگ علیه مالیات» بوده و دولت‌ها را از منابع مالی لازم برای نفع‌رساندن به فقیرترین بخش‌های جامعه محروم کرده است. این سازمان خیریه می‌گوید دولت‌ها باید برای دریافتی مدیران عامل سقف تعیین کنند، انحصارهای خصوصی را بشکنند و سیاست مالیات بر ثروت اعمال کنند تا به این ترتیب سالانه ۱,۸ تریلیون دلار درآمد داشته باشند. به گفته بهار: ما شاهد داریم. ما تاریخ را می‌شناسیم. قدرت عمومی می‌تواند قدرت شرکت‌ها و نابرابری را مهار کند – از طریق شکل‌دادن به بازار به نحوی منصفانه‌تر و رها از کنترل میلیاردرها. دولت‌ها باید برای شکستن انحصار‌ها، قدرت‌افزایی کارگران، مالیات گرفتن از سود کلان شرکت‌ها و حیاتی‌تر از همه، سرمایه‌گذاری برای عصر جدیدی از کالاها و خدمات عمومی مداخله کنند. https://oi-files-d8-prod.s3.eu-west-2.amazonaws.com/s3fs-public/2024-01/Davos%202024%20Report-%20English.pdf