✨بزرگترین حرف غیرکارشناسی تاریخ، ضرورت بهانه‌زدایی از دست آمریکاست 🔹آقای روحانی گفته‌اند: "این حق ملت بزرگ ایران نبود و نیست که در حالی که پیشتاز مبارزه با تروریسم و پولشوئی است، در لیست اقدام متقابل بانک‌ها قرار گیرد... اینک وقت آن است آنها که بهانه به دست آمریکا داده‌اند، باید پاسخگوی موضع‌گیری غیرکارشناسانه خود باشند". 🔹جناب رئیس جمهور! جسارتا کارشناس این مسئله، رئیس کل بانک مرکزی است که صراحت دارد آنچه اتفاق افتاده، اثری بر مناسبات تجاری ما ندارد؛ چرا که تحریم‌های آمریکا مسیر بانکی را مسدود کرده و خوشبختانه تجارت کشور از مسیرهای غیرقابل تحریم در جریان است. ثانیا بزرگترین خطای کارشناسی تیم شما، تلاش برای بهانه‌زدایی از دست آمریکا با امضای برجام بود که حاصل این بهانه‌زدایی، امروز پیش چشم ملت است. مردم ما می‌گویند برگردیم به قبل از آغاز دولت جنابعالی که بهانه هسته‌ای دست آمریکا بود، برجام نبود، در لیست سیاه FATF بودیم، نفت مفت نبود، دلار ۳هزار تومان بود... به تعبیر ریچارد نفیو، معمار تحریم‌های ایران در وزارت خزانه‌داری آمریکا، ایران توانسته بود از طوفان تحریم‌ها بگریزد که دولت بهانه‌زدای جنابعالی روی کار آمد و شد آنچه نباید می‌شد. @syjebraily

اعمال مال رجب @syjebraily

منتخبان خود را رها نکنیم... @syjebraily

🖋با شفافیت چگونه احتکار ناممکن می‌شود؟ هیچ خرید عمده‌ای در کشور، بدون تراکنش بانکی میسر نیست و بانک مرکزی امکان رهگیری کامل تراکنش‌ها را دارد. اگر سامانه‌های اطلاعات تجاری و بانکی کشور یکپارچه شده و همه نقل و انتقالات، ثبت و پایش شود، دیگر نیازی به جستجوی انبارها برای کشف احتکار نخواهد بود. با یک مثال، کارکرد این سامانه یکپارچه که گفتیم، شاید ملموس شود. فرض کنید شما صاحب یک شرکت عرضه اینترنتی یا یک شرکت توزیع‌کننده هستید. به بازار رفته و حجم انبوهی ماسک خریداری می‌کنید. فرضا ده میلیارد تومان نیز بابت این خرید پرداخت می‌کنید. تراکنش ده میلیارد تومانی شما با فروشنده، در سامانه‌های بانک مرکزی به همراه موضوع خرید ثبت می‌شود. تراکنش‌های مربوط به فروش-عمده و جزئی- شما پس از خرید ده میلیاردی ماسک که انجام داده‌اید نیز ثبت شده و قابل رهگیری است. یعنی برای سامانه‌های اشراف بر جریان پول و کالای کشور، کاملا روشن است که شما چه کالایی را به چه قیمتی خریداری کرده‌اید، چقدر از کالا در انبار دارید و چقدر به چه قیمتی فروخته‌اید. در چنین شرایطی راه برای دو فساد بزرگ که اقتصاد ایران از ناحیه آنها کم آسیب ندیده، بسته خواهد شد: سفته بازی دارایی و احتکار. چه، اگر کالایی را به قیمتی خریده و بخواهید چند برابر به فروش برسانید، مشمول جرم سفته‌بازی خواهید شد و سود نامشروعی که کسب کرده‌اید را باید به عنوان مالیات بپردازید، لذا ترجیح خواهید داد سوداگری نکنید! احتکار نیز نخواهید کرد چون سیستم از موجودی انبار شما مطلع است و به راحتی امکان شناسایی شما به عنوان محتکر وجود دارد. الحمدلله کارهای بسیار خوبی در این زمینه شده، و فاصله زیادی با بهره‌برداری از چنین سامانه‌ای نداریم. ان‌شاءالله دولت اراده کند و این فرآیند را سریعا به پایان برساند. اقتضای #شفافیت این است که مدیریت کشور بر جریان پول و کالا اشراف کاملی داشته باشد تا بتواند وظیفه حمایتی، هدایتی و نظارتی خود را صحیح و به موقع انجام دهد. جمله‌ای از حضرت آقا در این باره دیدم که فرموده بودند در اسلام فعالیت اقتصادی کاملا آزاد است، اما اسلام برای اشراف دولت هیچ مرزی قائل نشده است(نقل به مضمون). اینکه کسانی در سطح مدیریت کشور می‌گویند نمی‌خواهیم به حساب مردم سرک بکشیم، حرفی کاملا غلط می‌زنند. اگر افراد فعالیت اقتصادی سالمی انجام می‌دهند قطعا از اشراف و نظارت دولت هراسی ندارند. کسی از سرک کشیدن به حسابش هراس دارد که حسابش ناپاک است. این حساب‌های ناپاک، اقتصاد را هم ناپاک می‌کند! @syjebraily

گزارش‌های قابل توجهی درباره حمایت ضمنی نارندرا مودی از پاک‌سازی قومی سیستماتیک مسلمانان توسط هندوها وجود دارد. این کار مودی، قطعا مصداق جنایت علیه بشریت است و دادگاه کیفری بین‌المللی(لاهه) باید تحقیقات درباره این مورد را آغاز کند. @syjebraily

✒نئولیبرالیسم در پس فاجعه تیان آنمن روایت غالب غربی از کشتار معترضین چینی در میدان تیان آنمن این است که این فاجعه، برخوردی میان دانشجویان خواهان دموکراسی و دولت کمونیست چین در سال ۱۹۸۹ است. اما نائومی کلاین در کتاب #دکترین_شوک، به خوبی نشان می‌دهد که آنچه معترضین میدان تاین آنمن را به خاک و خون کشید، کمونیسم نبود، بلکه نئولیبرالیسم بود. دنگ شیائوپنگ رویای گذار چین به یک اقتصاد لیبرال سرمایه‌داری در عین حفظ قدرت سیاسی در دست اعضای حزب را در سر می‌پروراند. این بود که شاخص‌ترین و جهانی‌ترین چهره نئولیبرالیسم، یعنی میلتون فریدمن-مشاور آمریکایی ژنرال پینوشه دیکتاتور شیلی- را به چین دعوت کرد تا به مدیران چینی اصول بنیادی ایدئولوژی #اقتصاد_بازار را آموزش دهد. طبق دستورالعمل‌های فریدمن، دولت پکن آزادسازی قیمت‌ها، خصوصی‌سازی شرکت‌های ملی، کاهش هزینه‌های اجتماعی دولت، آزادسازی واردات و گشودن درهای کشور به روی سرمایه‌های خارجی را آغاز کرد. در نتیجه اجرای این سیاست‌ها، قیمت‌ها سر به فلک کشید، موج بیکاری کشور را فرا گرفت و اعتراضات عمومی آغاز شد. مقامات پکن بار دیگر از فریدمن دعوت کردند که به چین بیاید و درباره کنترل این وضعیت، رهنمود دهد. توصیه فریدمن، تداوم پرقدرت مسیر نئولیبرالیسم بود... مانند همه جای عالم که نئولیبرالیسم بدون خشونت پیاده نشده بود، ادامه اجرای توصیه‌های فریدمن نیاز به خشونت داشت. این بود که بیستم مه ۱۹۸۹ دولت چین حکومت نظامی اعلام کرد و اندکی بعد، تانک‌ها برای سرکوب معترضان به نئولیبرالیسم به خیابان‌های پکن ریختند. هرآنچه از اصلاحات نئولیبرالی باقی مانده بود، پس از حمام خون تیان آنمن با قدرت تمام اجرا شد. سرمایه‌های خارجی با شدت بیشتری وارد چین شدند و مناطق آزاد اقتصادی در اقصی‌نقاط کشور ایجاد شد. به نوشته کلاین، در این میان یک توافق برد-برد میان سران حزب کمونیست و سرمایه‌گذاران خارجی حاصل شد و ایده نئولیبرالیسم اقتصادی در کنار تمرکز قدرت سیاسی را محقق ساخت. بر اساس یک پژوهش، در سال ۲۰۰۶ نود درصد از میلیاردرهای چینی که با خصوصی‌سازی دارایی‌های ملی میلیاردر شده بودند، از فرزندان مسئولان حزب کمونیست بودند... دولت چین امروز شعار سوسیالیسم با ویژگی‌های چینی را سرمی‌دهد، اما نئولیبرالیسم بی‌رحم‌تر از این حرف‌هاست. یک جامعه بازارمحور در چین در حال شکل‌گیری است که شکاف‌های عمیق آن، به زودی شکست پروژه ایجاد ثروت در یک بخش و سپس سرریز آن به بخش‌های دیگر را به نمایش خواهد گذاشت. تاریخ نشان می‌دهد هر تفکری رو به التقاط با نئولیبرالیسم آورده، در آن هضم شده است. @syjebraily

✒ضرورت بازنگری در قانون تشویق و حمایت سرمایه‌گذاری خارجی 🔹دقت در سیاست‌های کلی ابلاغی رهبر حکیم انقلاب(موضوع بند یک اصل ۱۱۰ قانون اساسی) پیرامون جذب سرمایه‌گذاری خارجی نشان می‌دهد سرمایه خارجی باید با اهدافی راهبردی از جمله جذب فناوری(بند ۶ سیاست‌های کلی اشتغال)،ارتقاء بهره‌وری، مدیریت، توسعه اشتغال و افزایش رشد اقتصادی(بند ۸ سیاست‌های کلی تشویق سرمایه‌گذاری) و توسعه صادرات(بند ۱۰ سیاست‌های کلی اقتصاد مقاومتی) جذب کشور شود. 🔸رهبر حکیم انقلاب در بیاناتی که درباره سرمایه‌گذاری خارجی داشته‌اند و در واقع سیاست‌های کلی ابلاغی را تشریح و تفسیر فرموده‌اند، تصریح دارند که سرمایه‌گذاری خارجی باید با هدف جذب فناوری‌های مورد نیاز کشور باشد، اقتصاد کشور از ورود این سرمایه‌ها زیان نبیند و سود ببرد، و همچنین سررشته و تدبیر کار باید دست مدیران داخلی باشد.اما قانون تشویق و حمایت سرمایه‌گذاری خارجی و آئین نامه اجرایی آن، عملا هیچ توجهی به این شروط و قیود ندارد و می‌توان گفت نیت قانونگذار جذب هر سرمایه‌ای به هر طریقی بوده است! 🔹نتیجه قانون موجود، صدر نشین شدن سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی برای تولید سیگار در ایران در سال جاری است! صرفا در پنج ماه نخست سال ۹۸، نیمی از کل سرمایه‌گذاری خارجی مصوب(بالغ بر ۳۱۶ میلیون دلار)، برای تولید سیگار بوده است. یعنی ما بستری فراهم کرده‌ایم که شرکت‌های خارجی تولیدکننده سیگار در ایران وارد ایران شوند، از منابع کشور برای تولید سیگار استفاده کنند، محصول خود را در داخل کشور به فروش برسانند و سود خود را به دلار خارج کنند. برخی برآوردها حکایت از سود سیصد تا چهارصد درصدی این شرکت‌های خارجی تولیدکننده سیگار در ایران دارد. 🔸با توجه به اینکه طبق قانون اساسی، تمامی مصوبات و مقررات قوای سه‌گانه باید در چارجوب سیاست‌های کلی ابلاغی رهبری باشد، ضروری است قانون موجود تشویق و حمایت از سرمایه‌گذاری خارجی و آئین‌نامه مربوطه، مورد بازنگری اساسی قرار گرفته و در چارچوب سیاست‌های کلی مرتبط با جذب سرمایه خارجی تنظیم شود. @syjebraily

الحمدلله کتاب "دولت و بازار: الگویی پویا برای روابط متقابل" زیر چاپ رفت. برای مطالعه مقدمه کتاب می‌توانید فایل ذیل را ملاحظه بفرمایید. ان‌شاءالله به زودی درباره نحوه تهیه کتاب اطلاع‌رسانی خواهد شد. هرچند بعید است با توجه به شرایط کرونایی کشور، بتوان قبل از عید اقدام به توزیع کتاب کرد، اما به یاری خدا #کرونا_را_شکست_می‌دهیم و به شرایط عادی بازمی‌گردیم. باید بیش از پیش قدردان نعمت پنهان سلامت باشیم. @syjebraily

مقدمه کتاب "دولت و بازار:الگویی پویا برای روابط متقابل" @syjebraily

🔹‏میلتون فریدمن، پدرخوانده نئولیبرالیسم، در صفحه ۲۵ کتاب "سرمایه‌داری و آزادی"، فعالیت فعالان اقتصادی را به اعمال شرکت‌کنندگان در یک بازی تشبیه کرده و می‌گوید دولت در این بازی صرفا باید "قانون‌گذار و داور" باشد. به عبارت دیگر، تجویز فریدمن و ایدئولوژی نئولیبرالیسم این است که دولت کافی است اقتصاد را به دست نامرئی بازار بسپارد و خود، صرفا نقش قانونگذار و داور را ایفا کند تا اقتصاد شکوفا شود. 🔸این سخن ترجیع‌بند اشعار جریان نئولیبرال در ایران نیز هست؛ هر گونه برنامه حمایتی، هدایتی و حتی نظارتی دولت با دشنام‌هایی نظیر "مداخله"، "دستور" و... تکفیر، و هرگونه رهاسازی و بی‌در و پیکر سازی اقتصاد با عبارت زیبای "آزادسازی" تزیین می‌شود. ▪️نقص بزرگ تشبیه فریدمن و البته ایدئولوژی نئولیبرالیسم که بر این تشبیه ساده بنا شده است، همینجاست که بدون "مربی"، اساسا بازیکنی ساخته نمی‌شود که بازی را آغاز کند. این بازی، مربی هم می‌خواهد! ▫️عرصه "بازی" که فریدمن از آن سخن می‌گوید، عرصه "رقابت" است. اما بازیکنان قبل از اینکه به توان رقابت برسند، نیازمند حمایت و تربیت هستند. @syjebraily