«پته خزانه» پشتوانه‌ای ندارد که بخواهد با آن هویت سازی کرد. طالبان درست در همان مسیری پا گذاشته که مارمولک کابلی رفت و ناچار به فرار از افغانستان شد. پیش از این نوشته بودم که افغانستان ناچار به دو بخش تبدیل خواهد شد، یک بخش را پشتون‌های پنجابی و وابسته های به ارتش پاکستان اداره کنند و بخش دیگر را هم سخنوران پارسی زبان. در نشست خبری روز گذشته سخنگوی طالبان با تمام وجود و آنچه پیش از این گفته بودم ایمان آوردم، طالبان شاید نماینده نهایت ۲۰ درصد از پشتون‌ها باشند، اگر بخواهند به همین شیوه عمل کنند و به پیش بروند بدون شک سهم‌شان برهوت پشتون‌نشینی خواهد شد که فقط باید سنگ بفروشند تا از گرسنگی نمیرند. پیروزی نظامی یک بخش ماجرا است، طالبان فرهنگی ندارد که بخواهد با آن در افغانستان حکومت کند. هنگامی که‌ ترکان مسلمان ایران را اشغال کردند، ناچار زبان تاریخی را برگزیدند، این جبر تاریخ در جغرافیای فرهنگ است اگر مورد پذیرش قرار نگیرد تاریخ کار خودش را خواهد کرد. @syriankhabar

پیام تاجیک‌ها از دره پنجشیر به طالبان با پرچم‌های ائتلاف شمال. در حالی که طالبان پرچم‌های افغانستان را از گوشه و کنار پایین می‌کشد و پرچم مورد توافق خودش را بالا می‌برد، تاجیک‌ها در پنجشیر رژه موتوری و خودرویی برگزار کردند که تقریباً در همه آنها پرچم مقاومت ائتلاف شمال که سال‌ها علیه طالبان جنگید قابل مشاهده است. نمی‌دانم که آیا آنها واقعاً می‌خواهند با طالبان وارد جنگ شوند یا این نوعی هشدار به طالبان است که نمی‌توانند به تنهایی قدرت را قبضه کنند. به حال این رژه بیش از آنکه نظامی باشد، یک رژه هویتی به شمار می‌رود و اشاره مستقیم آن بیش از آنکه به جنگ باشد، دارای پیام‌های سیاسی و اجتماعی است که به طالبان بگوید افغانستان آن چیزی که آنها می‌گویند و فکر می‌کنند نیست، در این کشور زبان و هویت و تفکرات دیگری هم وجود دارد که اگر نادیده گرفته شوند کار گره خواهد خورد. دیگر آنکه همین رژه نوشته قبلی ما در مورد دو پاره شدن افغانستان را تایید می کند، باید منتظر ماند و دید که چه اتفاقی روی خواهد داد. @syriankhabar

🟤 پنج دروغ جو بایدن در مورد افغانستان 🔸عبدالباری عطوان در یادداشتی که امروز در روزنامه اینترنتی رای الیوم منتشر کرده، به بررسی ابعاد سخنرانی رئیس‌جمهور امریکا در مورد خروج از افغانستان پرداخته است. آنچه در ادامه می‌خوانید، بخشی از این یادداشت است که به نظرم جالب آمد که شما هم از آن آگاه شوید. ▪️ما سخنرانی روز گذشته جو بایدن، رئیس جمهوری آمریکا را که ۲۰ دقیقه به طول انجامید دنبال کردیم و رسوایی موجود در محتوای آن کمتر از آن چیزی نبود که در فرودگاه کابل اتفاق افتاد. مردی که مسؤول اصلی بازی‌های مضحک در واپسین روزهای حاکمیت مستقیم کشورش بر افغانستان از طریق «مزدوران» بود، از مسؤولیت فرار و انواع دروغ و فریب را مطرح کرد، با فرض اینکه مخاطبان داخل و خارج از آمریکا در اوج حماقت بوده و حافظه ضعیفی دارند. ▪️ دروغ اول: وقتی گفت که ماموریت نیروهای آمریکایی در افغانستان ایجاد دولت نیست و این اوج دروغ و گمراه کنندگی است. بازگشت سریع به اظهارات جورج دبلیو بوش، رئیس جمهوری اسبق که اولین گلوله جنگی را برای حمله به افغانستان در اکتبر ۲۰۰۱ شلیک کرد ، پوشش این پیروزی بزرگ از سوی هزاران خبرنگار و تلویزیون، نشان دادن زنان افغان در آن زمان بدون حجاب و مردان بدون ریش و وعده‌های حتمی برای ایجاد دموکراسی لیبرال و امثال این موارد برای کسانی که آن لحظات را دنبال کردند موجب می‌شود بایدن را یک دروغگو تلقی کنند. ▪️دروغ دوم: وقتی بایدن گفت: ما به آنها فرصتی داده‌ایم تا سرنوشت خود را تعیین کنند و نمی‌توانیم به آنها «اراده» بدهیم تا برای آینده خود بجنگند و سربازان آمریکایی نمی‌توانند در جنگی که نیروهای افغان مشارکت آنها را نمی‌خواهند، بمیرند. این دروغ و افترای بی‌سابقه است. ارتش افغانستان در «شبی سقوط کرد که ماه در آن نبود». زیرا آمریکا، همانطور که در چندین کشور مانند عراق، لیبی و ویتنام اتفاق افتاد، نمی‌خواهد ارتش‌های ملی قدرتمند بسازد. بلکه ارتش‌هایی مزدور می‌خواهد که فساد آنها را فرا گرفته است. بنابراین دکترین رزمی ارتش افغانستان برای حفاظت از اشغال کشورش و تغییر هویت ملی و مذهبی آن چیست؟ ▪️دروغ سوم: چگونه بایدن می‌گوید که نمی‌تواند به مزدوران افغان اراده جنگی برای آینده آنها بدهد و در عین حال فراموش می‌کند یا خود را به فراموشی می‌زند که در طرف دیگر این اراده (طالبان) وجود دارد. اراده‌ای که آمریکا را شکست داد، اراده، اعطا شدنی نیست، به ویژه اگر از قدرت طالبان ناشی شود. ▪️ دروغ چهارم: اشرف غنی، رئیس جمهوری افغانستان را مسؤول سقوط سریع به دلیل فرار خود و خانواده‌اش از این کشور می‌داند و این کمی حقیقت دارد. اما ارتش آمریکا اولین طرفی بود که فرار کرد و آن هم با تصمیم خود بایدن. پس آیا خود آمریکا اشرف غنی و قبل از وی کرزای را برای رهبری کشور انتخاب نکرد و برای پیروزی آن دو دست به تقلب در انتخابات نزد. این دو دارای تابعیت آن کشور هستند و بیشتر از افغانستان در ایالات متحده زندگی کرده‌اند. ▪️دروغ پنجم: در طول ۲۰ سال اشغال، دولت‌های آمریکایی تمایلی به برپایی حکومت خوب در افغانستان نداشتند و منافع مردم افغانستان در اولویت‌های اشغال آنها قرار نداشت. فساد بارزترین عنوان این دوره بود. ▪️ارتش افغانستان که آمریکا برای تجهیز و آموزش آن بیش از صد میلیارد دلار هزینه کرده بود، مشابه ارتش عراق «جعلی» بود و ده‌ها هزار سرباز جعلی در لیست‌های آن ثبت شده بودند تا رهبران حقوق خود را دریافت کنند و گرسنگی و تأخیر در پرداخت حقوق موجب شد سربازان «واقعی» از ارتش جدا شده و به طالبان بپیوندند و یا اسلحه‌شان را در بازار سیاه برای تغذیه فرزندان خود به فروش بگذارند. @syriankhabar

دو ماه مانده به انتخابات پارلمانی عراق در حالی که این کشور در مشکلات داخلی، فساد گسترده و مشکلات سیاسی ناشی از ادامه اشغالگری امریکا در سایه ضعف دولت موقف این کشور می‌سوزد، مصطفی الکاظمی به سرش زده تا برای تبلیغات انتخاباتی هم که شده، نشستی بلندپایه را برگزار کند. نفس این نشست بد نیست، اما دو موضوع حضور رئیس‌جمهور ایران در آن را توجیه‌ناپذیر می‌کند؛ نخست همزمانی این نشست با انتخابات عراق که باعث دادن امتیاز مفت و مجانی به باند امریکایی حاکم بر بغداد می‌شود، کما اینکه با اشاره امریکا برخی از کشورهای عربی و حتی ترکیه احتمال شرکت در آن را دارند، اما نکته دوم دعوت نکردن از رئیس‌جمهور سوریه، آن هم تحت فشار طرف امریکایی است. ایران 10 سال در سوریه هزینه داد، شهید داد، مفقود و جانباز داد تا بشار اسد به عنوان نماد ساختار سیاسی سوریه در قدرت بماند، حالا حضور در نشستی که این متحد در آن نباشد، بازی ‌جمهوری اسلامی ایران در زمین امریکا است. همان دعوت کردن بی‌دلیل اشرف غنی و بالابردن پرچم جعلی خانواده بارزانی در مراسم تحلیف کافی است. خواهشاً در این شرایط کمی حوصله کنید. @syriankhabar

برای ما شاهد از غیب می‌رسد. در پست مربوط به رژه موتوری در پنجشیر در مورد پرچم نوشتم، حالا در شهر جلال‌آباد مرکز ننگرهار جوانانی که تلاش داشتند پرچم ملی افغانستان را برافرازند، با حمله شبه‌نظامیان طالبان مواجه شده که منجر به شهادت دو نفر و زخمی شدن 10 نفر دیگر شد. عرض کرده بودم طالبان در میان خود پشتون‌ها هم نماینده یک اقلیت 10 تا 15 درصدی است. و مردم این کشور نمی‌توانند هژمونی یک اقلیت کوچک را بپذیرند. تیراندازی به مردم و کشتن آن‌ها در کمتر چند روز، پیام ناخوشایندی دارد. @syriakhabar

این هم میدان پشتونستان شهر جلال‌آباد که جوانان ننگرهاری می‌خواستند پرچم ملی افغانستان را که طالبان پایین کشیده بود، را دوباره سر جای خودش نصب کنند. این تعارضات هویتی و فرهنگی با طالبان بسیار به وجود خواهد آمد و این تازه اول داستان است... @syriankhabar

📸 دیدار انس حقانی عضو تیم مذاکره کننده و برادر معاون رهبر طالبان با حامد کرزی، عبدالله عبدالله و فضل هادی مسلمیار دیدار کرد. این دیدارها به نوعی تلاش طالبان برای حضور چهره‌های مورد قبول افغانستان در قدرت است تا بتوانند برای آن‌ها در عرصه بین‌المللی چانه‌زنی کنند. آن‌ها به خوبی می‌دانند که کار بسیار بسیار سختی در پیش دارند، تا در کوه و بیابان، در غار و یا در پاکستان بودند فقط مسوولیت سیر کردن شکم شبه‌نظامیان خود را بر عهده داشتند اما حالا اوضاع بسیار متفاوت است. طالبان اگر بخواهد بر کوچک‌ترین موضوعی که پذیرش عمومی در افغانستان ندارد، اصرار کند با مقاومت مردمی مواجه خواهد شد. باید دید که آن‌ها موفق می‌شوند یا نه. افرادی که پرچک خودشان را به جای پرچم افغانستان قرار می‌دهند که مورد قبول همه اقوام است، کار کردن با آن‌ها بسیار سخت خواهد بود... @syriankhabar