در سالهای اخیر آمار ازدواج دختران با مردانی به مراتب مسن تر از خود، به شدت افزایش پیدا کرده است. آماری که به اعتقاد بسیاری از جامعه شناسان می تواند و باید؛ زنگ خطری باشد برای مسئولان و پدران و مادران امروز.

شرایط ازدواج در سالهای اخیر باعث شده تا فلسفه و ماهیت ازدواج ها به کلی تغییر کند. تغییری که بسیاری از جوانان را به سوی شیوه های جدید زندگی اجتماعی مانند "ازدواج سفید" سوق داده و یا بسیاری از دختران را به ازدواج با مردانی همسن با پدران خود متمایل کرده است

ازدواج در سال های اخیر به یکی از  "معامله" های زندگی بدل شده است. اگر وضعیت بر همین منوال ادامه پیدا کند در سالهای آینده اضمحلال و از هم پاشیدگی کانون خانواده ها و به دنبال آن جامعه، دور از ذهن نخواهد بود. 

بالا رفتن آمار ازدواج دختران با مردانی که تفاوت سنی بسیاری با آنها دارند، باشد. تفاوت های سنی عجیب و غریبی که گاه شاید تا دو برابر سن دختر هم برسد و مصداق عینی این طعنه اجتماعی باشد که فلانی با مردی به سن پدرش ازدواج کرده است!

دوره کنونی کمتر پسری را می توانید ببینید که بتواند از پس هزینه های کمرشکن ازدواج و اجاره خانه و یا خرید یک خودرو سطح پایین برآید. خب طبیعی است که وقتی دخترها این وضعیت را می بینند، تصمیم بگیرند که برای ازدواج "محاسبه گر" باشند

یعنی رفاه را برمسایلی مثل اختلاف فرهنگی، اختلاف طبقاتی، اختلاف فکری و... ترجیح می دهند. حتی بارها و بارها شاهد بوده ام که دختران بعد از عقد، بلافاصله درخواست طلاق داده اند و وقتی از آنها پرسیده ام که چرا قبل از آنکه زندگی تان شروع شود، می خواهید جدا شوید؟ خیلی راحت گفته اند: می خواستیم سکه های مهریه مان را بگیریم!

نکته دوم اینکه دختران نسل جدید به دلیل همان نگاه محاسبه گری که دارند معمولا پسران جوان را همسرانی وفادارنمی دانند. چرا؟ چون خانواده ها و بخصوص خانم ها به لطف فضای مجازی در یک شبکه جهانی قرار گرفته اند و از همه چیز هم خبر دارند و دایم از مشکلات خانودگی شان می گویند و بعضا هم آنها را بزرگ می کنند و سعی دارند مردها را مقصر جلوه دهند

نتیجه هم این می شود که دختران تمایل زیادی برای ازدواج با مردانی دارند که بسیار مسن تر از خودشان هستند ذهنیت شان هم این است که چند صباحی با طرف زندگی می کنند و بعد، با پول مهریه و احیانا دارایی هایی که در طول زندگی به نامشان شده است، می توانند ادامه عمرشان را در راحتی سپری کردند.

حتی متاسفانه برخی از دختران به احتمال مرگ همسر مسن خود هم فکر می کنند! یعنی پیش خودشان می گویند اگرهمسرش به خاطر کهولت سن یا هر عارضه دیگری فوت کند، وی صاحب تمام مال و اموالش خواهد بود و به اصطلاح نانش در روغن است!

سر بی کلاه پسران جوان فقیر!

اما فکر نمی کنید چنین تفکراتی باعث ناپایدارشدن ازدواج ها و کمرنگ شدن استحکام خانواده ها شود؟

واقعیت این است که امروز، ازدواج یک کالا شده است. اصولا ارزش های خانواده سیال شده اند. یعنی اگر قبلا یک رویه و شیوه، نیم قرن به عنوان یک "ارزش" تلقی می شد؛ امروز هر ارزشی ممکن است در کمتر از چند ماه و حتی چند سال تغییرکند به زبان ساده، موضوعی که تا دیروز یک ارزش خانوادگی محسوب می شد امروز ممکن است ضد ارزش و حتی ناهنجاری تلقی شود