بسم الله الرحمن الرحیم
سلام علیکم،میلاد امام خوبیها ثامن الحجج علی ابن موسی الرضا رو خدمت همه بزرگواران تبریک و تهنیت عرض میکنم
بررسی زندگی و سیره امام رضا علیه السلام
📝راویان تاریخ میگویند: مادر امام موسی کاظم علیه السلام «حمیدة المصفاة» نام داشت.
🔷این زن از بزرگان عجم بود. او کنیزی بود که در سرزمین عرب پا به هستی گذارده و رشد و نمو کرده بود.
🔶 چون حمیده این کنیز را آزمود و دریافت که او در دین و خرد از دیگر مردمان برتر و والاتر است، وی را برای فرزندش امام موسی ابن جعفر علیه السلام برگزید
و به او گفت: فرزندم! تکتم (یکی از نامهای این کنیز) کنیز است،
سپس گفت:
👈هرگز کنیزی بهتر و برتر از او ندیدهام و تردید ندارم که اگر او را سلاله ای باشد، خداوند متعال سلاله اش را بزودی پاکیزه خواهد گردانید.
من او را به تو میبخشم و تو را سفارش میکنم که در حق او نیکی به جای آوری.
📚تاریخ نگاران نامهای متعدّدی برای مادر امام رضا علیه السلام ذکر کرده اند
⚠️ شاید به این خاطر یک کنیز در نزد هر مولایی به نامی دیگر خوانده میشده است.
نامهایی که برای ایشان ذکر کرده اند، عبارتند از:
نجمه،
اروی،
سکن،
سمان،
تکتم
و طاهره.
امّا مشهورترین نام وی تکتم بوده و پس از متولد شدن امام به نامهای طاهره وام البنین نیز خوانده شده است.
🗓در سال ۱۴۸ هجری قمری و در روز یازدهم ذی القعدة الحرام،
امام رضا دیده به جهان گشود، و بیت رسالت را موجی از سرور و شادی فراگرفت.
🟦تکتم، مادر آن حضرت، گوید: چون به نطفه فرزندم، علی(امام رضا)، باردار شدم، سنگینی حمل را احساس نکردم و در خواب آهنگ تسبیح و تهلیل و ستایش را از درون شکمم میشنیدم
🔺 این امر موجب بیم و هراس من میشد.
🟤 چون بیدار میشدم هیچ صدایی به گوشم نمی خورد.
هنگامی که نوزاد متولد شد، بر زمین افتاد و دستهایش را روی زمین قرار داد و سرش را به سوی آسمان بلند کرد ولبانش را جنباند چنان که گویی حرف میزد.
🟩 در این هنگام پدرش امام موسی ابن جعفر علیه السلام به سویم آمد و فرمود:
ای نجمه! کرامت پروردگارت
بر تو مبارک باد!
💠تکتم میگوید؛
من نوزاد را در جامه ای سپید پیچیده به دست امام موسی ابن جعفر دادم و آن حضرت در گوش راستش اذان و در گوش چپش اقامه گفت
و آب فرات خواست و از آن به کام کودک مالید و سپس او را به من بازگرداند و گفت:
👈او را بگیر که او بقیّة اللَّه در زمین است.
🔷 امام موسی ابن جعفر علیه السلام، از همان اوان لقب «رضا» و کنیه «ابو الحسن» را برای این نوزاد برگزید.
امام موسی ابن جعفر بسیار این کودک را دوست میداشت.
📝مفضل ابن عمرو در روایتی در این باره میگوید:
«نزد حضرت موسی کاظم رفتم.
علی(امام رضا) فرزند آن امام در دامانش نشسته بود و امام او را میبوسید و زبانش را میمکید.
کودک را بر دوشش میگذارد و در آغوشش میگرفت و میفرمود:
👈 پدرم فدایت! تو چه خوشبویی و چه پاکیزه خویی و دارای چه فضل تابان و درخشنده ای!
🔶عرض کردم: فدایت شوم! در قلب من نسبت به این کودک محبّتی افتاده است که برای هیچ کس جز شما این محبّت نیست!
پس امام به من فرمود:
🔷«ای مفضل! او در نظر من همچون من در نظر پدرم میباشد.
📝مفضل گوید: پرسیدم: آیا این کودک پس از شما صاحب مقام پیشوایی است؟
🔷فرمود:
«آری. هر که او را فرمان برد هدایت یافته و آن که نافرمانی اش کند، کفر ورزیده است».
🔰بدین سان این کودک در سایه پدرش پرورش یافت و امام موسی کاظم علیه السلام او را به آداب امامت تزکیه داد و اسرار امامت را بدو آموخت و گنجینههای نهفته نبوّت را بر وی آشکار کرد.
📝به عبارت دیگر، آغاز امامت حضرت رضا علیه السلام، دقیقاً مقارن با اوج دوران سلسله ی بنی عباس است
؛ دورانی که به حقّ میتوان از آن به عنوان "هزار و یک شب بغداد" یاد کرد.
📖از سوی دیگر، باید دانست که هنگامه ی امامت حضرت رضا علیه السلام از جانبی دیگر هم بسیار بغرنج و حسّاس بوده، و آن بروز اختلافات شدید در میان امامیّه است که پس از شهادت امام هفتم علیه السلام هریک به راهی رفتند و بیش تر اینان از پذیرشِ امامت حضرت رضا علیه السلام استنکاف ورزیدند
حرکت علمی امام رضا علیه السلام شبیه حرکت و جهاد عملی امام حسین علیه السلام
🔰🔰
🔷به حقیقت میتوان گفت حرکت علمی امام رضا علیه السلام از نظر تأثیر در بقاء اسلام و عقاید مسلمانان، شبیه حرکت جهاد عملی امام حسین علیه السلام در عاشورا بود.
🔰همان طور که اگر حرکت جهاد عاشورا نبود، اسلام از بُعد سیاسی و حاکمیت دین نابود میشد و اگر حرکت و جهاد علمی و اعتقاد امام رضا علیه السلام در دوران حاکمیت اسلامی نبود؛ اسلام از بُعد حرکت و جهاد علمی نابود میشد.
❇️در واقع همان طور که پیکار بزرگ عاشورا در برابر تهاجمات امویان نجات بخش اسلام و نابودکنندة کفر و الحاد بود، پیکار بزرگ فکری و علمی امام رضا علیه السلام در برابر تهاجمات فرهنگی که حکومت عباسیان زمینه ساز آن بود، نجات بخش اسلام بود.✳️✳️✳️✳️