🔉 درسگفتار 🔶 موضوع | بازخوانی کتاب #حدیث_پیمانه 🎙رسول لطفی سلسله نشست‌ مجازی #جمعه‌های_اندیشه جلسه چهارم 🔹 ترسیم نظام عقیدتی تشیع به عنوان نیرو مذهب در جامعه ایرانی 🔹 حرکت سیاسی تشیع در طول تاریخ از آل بویه تا صفویه و قاجار 🔹دوگانه مذهب و استبداد در تاریخ جامعه ایرانی 🔗 لینک جلسه قبل را در اینجا بشنوید. ⚜️ @taammolat74

🔰 دنیای ما را احساسات ساخته است، نه عقلانیت 🔸در انتخابات، کسی رأی می‌آورد که احساسات بیشتری را تحریک کند یا کسی که آمارها و برنامه‌هایی منطقی‌تر ارائه می‌کند؟ ویلیام دیویس، در کتاب «احساسات چگونه بر دنیای ما مسلط شد؟!» می‌گوید دستگاه عصبی درد و استرس و ترس تولید می‌کند و آنچه تصمیم‌های سیاسی و اجتماعی ما را تعیین می‌کند نه عقل، که همین دستگاه عصبی است. 🔹دنیای مدرن سعی داشت خود را روی چیزهایی بنا کند که مستحکم‌ترین و پسندیده‌ترین مفاهیم قلمداد می‌شدند: حقیقت و پیشرفت. فلاسفه و دانشمندان از سدۀ هفدهم به بعد، طبق همین برنامه، برای تعیین قوانین از احساسات انسانی فراتر رفتند تا توصیفی عینی از جهان به دست دهند و «مبنایی برای اجماع صلح‌آمیز» فراهم آورند 🔸سیستم عصبی که مولد درد، برانگیختگی، استرس و هیجان است به اندام اصلی فعالیت سیاسی تبدیل می‌شود. ما درمعرض احساسات مسری قرار داریم، به‌خاطر اینکه موجوداتی بااحساسیم، نه به‌دلیل اینکه روشنفکر، منتقد، دانشمند یا حتی شهروندیم. 🔹پس «بقیۀ ما»‌ باید چگونه پیشرفت کنیم؟ دیویس می‌نویسد: «امروز چالش پیش روی ما این است که چگونه می‌توانیم در آینده دنیایی مشترک تأسیس و کشف کنیم که ساکنانش موجوداتی بااحساس و متفکرند». به‌باور دیویس، پاسخ این سؤال را نباید در نوعی بازگشت به گذشته یا حتی خردورزی جست‌وجو کرد، چون حالا دیگر «فکت‌ها به‌تنهایی نجاتمان نمی‌دهند». شاید راه روبه‌جلو در این باشد که احساساتمان را تصدیق کنیم اما واکنش‌ها و کوشش‌هایمان را در راستای رنج مشترکمان متمرکز و هماهنگ کنیم. ⚜️ @taammolat74

🔉 سخنرانی 🔶 موضوع |مؤلفه‌های مؤثر در شکل‌گیری پدیده اربعین 🎙 حجت الاسلام احمد مبلغی اربعین جهانی دیگر موسسه آفاق حکمت ⏰ سال 1398 ⚜️ @taammolat74 👇👇👇

🔉 سخنرانی 🔶 موضوع |مؤلفه‌های مؤثر در شکل‌گیری پدیده #اربعین 🎙 حجت الاسلام #احمد_مبلغی #اربعین_جهانی_دیگر . . . 🔗 برای شنیدن سخنرانی قبل، اینجا کلیک کنید. ⚜️ @taammolat74

🔉 گفتگو #اختصاصی 🔶 موضوع | ردپای عقل و عشق در عاشورا 🎙استاد غلامحسین ابراهیمی دینانی جلسه اول | نقش عقل و عشق در زندگی برنامه معرفت ⚜️ @taammolat74 👇👇👇

🔉 سخنرانی 🔶 موضوع | ردپای #عقل_و_عشق در #عاشورا 🎙استاد غلامحسین #ابراهیمی_دینانی جلسه اول | نقش عقل و عشق در زندگی 🔹حضرت سیدالشهداءهمانگونه که مظهر عقل الهی است مظهر کامل عشق الهی است اگر عقل الهی نداشت عشق الهی هم نداشت و همین طور برای همه اولیاءالله،عشق او عقلانی بوده عشق هر عاشقی به اندازه عقل اوست و ارزش هر عاشقی هم به اندازه معرفت اوست. 🔹هرچه معرفت عاشق بیشتر باشد عشقش لطیف تر است و هر چه معرفتش کمتر و پائین تر باشد درجه عشقش پائین تر است تا برسد به عشق حسی و شهوانی.این نوع عشق هم عشق است اما چون بدون معرفت است عشق شهوانی است هراندازه عاشق مراتب معرفتش بالاتر باشد مراتب عشقش هم بالاتر است تا برسد به عشق ائمه و امام حسین. 🔹انسان هرچه معرفتش بیشتر باشد و عقلش کامل تر تجلی امام حسین در او بیشتر است عظمت عاشورا به عظمت معرفت امام حسین است. حرکت امام حسین تجلی کامل عقلانیت و تجسم عشق الهی است خلاف عقل ٫در حرکت ولی مطلق نیست. ⚜️ @taammolat74

📮آگاهی ویژه‌ای که در یک «#روشنفکر» سراغ داریم، آگاهی‌ای که عبارت از «اطلاع بر واقعیات» یا «حصول صورت شئ در ذهن» نیست، علم هدایت است، #دانش_شدن است، روشن‌بینی و روشن‌اندیشی و حق یابی و تشخیص جهت است، و این آگاهی است که «مسئولیت انسانی و اجتماعی» ایجاد می‌کند. این آگاهی با تحصیل و تدریس و کتاب و مطالعه حاصل نمی‌شود هرچند در قدرت بخشیدن آن مؤثر است این آگاهی از «جهان‌بینی» ناشی می‌شود. وجود همین آگاهی است که متفکران و نیز پیامبران از آن سخن می‌گویند؛ در یونان، «#سوفیا»، در مذاهب ودا، «#ویدیا» و در قرآن (نه کتب اسلامی)، «#حکمت» این است. این همان است که امروز متفکران اروپایی آن را «علم پرومته‌ای» می‌نامند. آتش خدایی که از آسمان آورد و به انسان بخشید، علمی که چون آتش، گرما (حرکت) و نور (بینایی) می‌زاید. این همان خودآگاهی انسانی است که یک عالِم ممکن است نداشته باشد؛ همان‌که ابوذر صحرایی دارد و ابوعلی دانشگاهی ندارد. ✍️علی شریعتی ⚜️ @taammolat74

🔰 شاید در خانه کسی باشد! ✍️ وحید یامین‌پور 🔸می‌دانم تلاشم برای ایجاد همزبانی و تفهیم منظورم بی‌فایده است. در توانم نیست که کتاب‌ها را در یک توییت بگنجانم. در توانم نیست تفاوت هنر از تبلیغات را در دو جمله توضیح دهم. در توانم نیست سیاست‌زدگی را شرح دهم. در توانم نیست بگویم چرا برخی به مولانا و ابن‌عربی که به تعبیری سنّی هستند توهین می‌کنند ولی امام خمینی و علامه طباطبایی و بزرگان از عرفا و علما آنها را گرامی می‌دارند و چارچوب کتابها و نظریه‌های خود را بر آراء آنها می‌گذارند. 🔹در توانم نیست بگویم چرا فیلسوفان بدکردار و گاه شهوترانی مثل نیچه و هایدگر مورد توجه متفکرین بزرگ عصر ما حتی شهدای حکیمی چون آوینی بودند. در توانم نیست توضیح دهم چرا آلبر کامو و داستایفسکی و چخوف و سایر نویسندگان بزرگ که نه مسلمان بودند و نه بعضی از آنها حتی به خدا اعتقاد داشتند، هنرمندان حکیم و تاریخ ساز و محترم به حساب می‌آیند. 🔸 در توانم نیست شرح دهم که گاهی ممکن است هنرمندی با هنرش شالوده و ستونهای خانه‌ی تو را محکم کند ولی گاهی با سنگی شیشه‌ی خانه را بشکند. در توانم نیست بگویم که در عصر ابتذال هنر که پاپ و راک و جاز و رپ گوشهای انسان و فرهنگ را آزرده و کَر کرده، هنرمندی که پاسبان موسیقی و آواز اصیل سنت ماست چقدر عزیز و مهم است هرچند که گاهی به ما فحش داده باشد و شیشه‌ی سیاست ما را شکانده باشد. در توانم نیست... ولی در همین جملات کوتاه چیزهایی گفتم... شاید در خانه کسی باشد. #شجریان ⚜️ @taammolat74

🔰هنرمند ملی، هنر ملی ✍️سیدحسین شهرستانی ۱- استاد #محمدرضا_شجریان، بر چکاد آواز ایرانی جای داشت. هنرآفرینی او در عصر ابتذال هنر و سیطره رسانه، مغتنم بود و هست. ۲- #شجریان به‌عنوان پدیده‌ی درخشان موسیقی ایرانی، دقیقا مولود شرایط پساانقلابی جامعه ایران است. به جهات متعدد، این انقلاب بود که به این پدیده فرصت پدیداری و درخشیدنی چنین بی‌همتا داد. او در جوار اساتیدی چون #محمدرضا_لطفیِ بزرگ، توانست در لحظات خطیری که مردمی‌ترین انقلاب تاریخ آفریده بود، به میدان آمده و خود را جاودانه سازد. ۳- گرچه فراز و فرودهای سیاست‌زدگی های دو دهه اخیر، این پدیده را تحت‌تاثیر قرار داد، لیکن جان‌مایه‌های خویشکاری این پدیده برای هنر ایرانی، فراتر از هواداریها و مخالفتهای زودگذر و هیجانی، باقی خواهد ماند. ۴- به لحاظ دست‌آوردهای هنری، شجریان و شیوه و طرز هنرمندی او باید به‌جد مورد تدقیق و تحقیق و حتی نقادی واقع شود. اساتید و محققان و دانشجویان هنر و علوم انسانی به‌دور از ستایش و نفرین باید چنین پدیده‌هایی را موضوع فکر و تحقیق قرار دهند تا فراتر از مواجهه #نوستالژیک و #رمانتیک، بتوانیم دست‌آوردهای او را در متن هنر و فرهنگی ملی خویش، ثبت و ذخیره سازیم. ۵- من چون بسیاری از هم‌نسلی‌هایم از دیرباز با آثار او انس و آشنایی داشتم، اما حقیقتا ربنای استاد، آنِ دیگری داشت و از جای دیگری بود. ترکیبی از سنت تلاوت مصری و آواز ایرانی در آفرینشی تازه و بدیع بود که پسند خاص و قبول عام را هر دو در پی داشت. ۶- از مواجهه نوستالژیک فانتزی طبقه شبه‌مدرن ایرانی مبتذل‌تر، تداوم مصرف قبیله‌گرایانه‌ی استاد پس از مرگ اوست. اگر واقعا مدعی هستیم که او هنرمندی "ملی" بود، پس او را بیش از این خرج رقابتهای یومیه و جناحی خویش نسازیم. ۷- از بحرانهای توسعه‌نیافتگی ما همین است که هنوز مقام و معنای "#هنر_ملی" را به‌درستی درنیافته‌ایم. مسئولیت این بحران، هم به‌گردن نهاد سیاست است و هم بر دوش نهاد هنر. 💢نتیجه این بحران تنزل شان هنر ملی و هنرمند ملی از جایگاه رفیع خویش و مصرف بی‌مبالات او در جریانهای زودگذر و نزاعهای فروملّی است. در موارد بسیار من‌جمله درخصوص مرحوم شجریان، حتی خود هنرمند هم گاه در فروکاست شان "هنرمند ملی" شرکت دارد، چرا که ایده‌ی اساسی "هنر ملی" همچنان دچار بحران است. بحرانی که نتیجه اعوجاج در نسبت میان هنر و سیاست در ایران است. روان استاد شاد باد ⚜️ @taammolat74

🔰 شجریان و منطق سیاست روزمره ✍️ پرویز امینی 🔘 بخش 1 از 2 🔸 بسیاری از واکنش‌ها به درگذشت مرحوم شجریان نشان داد که «منطق سیاست روزمره» تقریبا همه ابعاد زندگی جمعی را فرا گرفته است و از فرهنگ و هنر و اقتصاد تا حوادثی مثل سیل و زلزله و پلاسکو و فوتبال و مرگ هنرمند، خوراک این منطق است. 🔹 در کنار کسانی که بعد از درگذشت مرحوم شجریان، علاقه هنری خود را به وی ابراز کرده‌اند یا مقام فرهنگی او را پاس داشته‌اند و یا به لحاظ عاطفی و روحی نسبتی بین خود و شجریان و آوازها و تصنیف‌هایش داشته‌اند، فراوان افراد و اشخاص وجود دارند که چه در له و چه در مقام نقد، با همین منطق سیاست روزمره وارد این ماجرا شده‌اند که نه انسی با آثار هنری و موسیقیایی او داشته‌اند و نه حتی این جنبه‌ها ارزشی برایشان داشته است. اما دم غنیمت شمرده‌اند تا بتوانند از پیکر بی‌جان او خوراکی برای سفره قدرت خود فراهم سازند. 🔸 برای برخی چه پوزسیون و چه اپوزسیون، #شجریان به ماقبل و مابعد سال ۸۸ تقسیم می‌شود و برای برخی دیگر حتی به ماقبل ۵۷ و مابعد ۵۷ تقسیم می‌شود. همچنانی که افتخاری، به ماقبل و مابعد روبوسی با احمدی‌نژاد تقسیم می‌شود. برای برخی از اینها، #محمدرضا_لطفی نوازنده تار ناشناخته و حتی بی‌اهمیت است در حالیکه از نظر مقام هنری و در کار خود، دارای موقعیتی بی‌بدیل است. 🔹 اما چون از نظر کالای سیاسی شدن کاربردی ندارد، هنرش نیز بی‌اهمیت می‌شود. برای برخی شهاب حسینی به عنوان بازیگر بر اساس مخالفتش با تحریم جشنواره فجر نیز به ماقبل و مابعد ۹۸ تقسیم می‌شود. قبل از ۹۸ بازیگری محجوب و با دیسیپلین و بی‌حاشیه و بعد از ۹۸ به یک بازیگر بی‌ادب تبدیل می‌شود‌ برای برخی تتلو به تتلوی خوب و بد تقسیم می‌شود. 🔸در مقطعی که تصور می‌شد به عنوان یک آس تبلیغاتی می‌تواند فضای انتخابات را دگرگون کند، قابل غبطه خوردن نیز بود اما بعدها و با خارج شدن از مدار استفاده سیاسی، به تف و لعنت خدا هم نمی‌ارزد. برای برخی با منطق سیاست روزمره هم می‌توان خانه سینما را تعطیل کرد و هم فیلم جدایی نادر از سیمین را از طرف جمهوری اسلامی نماینده اسکار کرد. به این فهرست امثال جلال آل‌احمد، شریعتی، شاملو، ابتهاح، اخوان ثالث، هدایت، نادر ابراهیمی، محمود دولت‌آبادی، علی حاتمی، حاتمی‌کیا، کیمیایی، مهرجویی، تقوایی، بیضایی، فرهادی و... را می‌توان اضافه کرد و البته این قصه پرغصه سر دراز دارد. باید بجای مصادیق، منطق این سیاست روزمره را شناخت و آن را مردود ساخت. ⚜️ @taammolat74

🔰 شجریان و منطق سیاست روزمره ✍️ پرویز امینی 🔘 بخش 2 از 2 🔸 منطق سیاست روزمره از پیش موضع مشخصی درباره مسائل و رخدادها دارد. نه حقیقت و نه اخلاق و نه فضلیت و نه انصاف و نه عدالت و نه جوانمردی و نه مردم و...، دخلی به نحوه مواجهه با پدیده‌ها و رخدادها ندارد اگرچه همواره با این عناوین و در زیر پرچم آنها منطق سیاست روزمره خود را پبش می‌برند‌. 🔹 برای منطق سیاست روزمره، همه‌چیز و همه‌کس در حکم ابزارند و تا آنجا ارج و اهمیت دارند که به رونق موقعیت قدرت آنها بیانجامد و آن را پیش ببرد و زمانی از چشم می‌افتند که بی‌بهره شده باشند. نه دفاع و نه نقد و نه مخالفت با موضوعات و نه نوع رخدادها؛ چه شیرین یا تلخ، چه فرهنگی یا اقتصادی یا هنری با ورزشی یا نظامی یا تاریخی نیز ذاتا اهمیت ندارد بلکه آنچه مهم است این است که این مسائل و رخدادها چگونه مقاصد قدرت ما را تأمین و تضمین می‌کنند. 🔸 اصحاب منطق سیاست روزمره در خلال هر رخدادی، باید بتواند خانه رقیب و رقبا در سیاست را ویران کند و از قِبَل آن، به خانه خود در سیاست استحکام ببخشند. پایه‌های مشروعیت رقیب را زایل و و از این نمد، کلاهی برای مشروعیت خود ببافند. نفرت از رقبا و مخالفان را در بین مردم بگستراند و از این طریق پایگاه خود در بین مردم را گسترش دهند. سر حریف را به دیوار نقد و مخالفت بکوبند و از این مسیر برای سربلندی خود عِدّه و عُدّه جمع کنند. 🔹 بنابراین منطق سیاست روزمره با جباریت نمی‌تواند خود را به حوزه خاص خود محدود کند و اجازه دهد عرصه‌ها و حوزه‌های دیگر با منطق درونی خویش کار کنند. همه عرصه‌ها و همه مسائل را حوزه نفوذ خود می‌داند و ورود و خروج به آنها را حق خود می‌داند. 💢 «سیاست‌زدگی» و «سیاست‌گریزی» دو عارضه ظاهرا متناقض حاکمیت منطق سیاست روزمره بر همه عرصه‌هاست. سیاست‌زدگی یکی از عوارض همه‌جایی شدن امر سیاسی است. درواقع بیرون سیاست نه چیزی شکل می‌گیرد و نه می‌تواند شکل بگیرد. چه پوزسیون باشی و چه اپوزسیون، باید به بند نافِ سیاست روزمره گره خورده باشی و از آن تغذیه کنی. سیاست‌گریزی عارضه دوم است که به بی‌اهمیتی امر سیاسی و نیز ارجمندی فاصله‌گذاری افراد با امر سیاسی منجر شده است که کارکرد سیاست در حوزه نفوذ مشروعش را نیز انکار می‌کند. درواقع منطق سیاست روزمره توأمان هم سیاست و هم غیر از سیاست را می‌فرساید. #شجریان ⚜️ @taammolat74

📮علیرضا #افتخاری هم هنرمند بزرگیه، اما همین جماعتی که امروز برای شجریان غرق اندوهند، برای یک اظهار ارادت او به احمدی‌نژاد، جوری فرستادنش تو حاشیه که بعدش هر چی هم اظهار پشیمانی کرد، بی‌فایده بود.... #هنر، تخصص و قهرمانی ورزشی زمانی ارزشمنده که در خدمت تفکر سیاسی اون‌ها باشه و لا غیر! ✍️ دارکوبیسم ⚜️ @taammolat74

👥 #گفتگو 🔰 نظر شما درباره مرحوم شجریان چیست؟! در این روزگار مصرف -که همه چیز و همه‌کس را می‌توان به مصرف اغراض و اهواء رساند- چرا شجریان مهم و مورد احترام است؟ آیا جز به جهت تلاش و هنرمندی وی در آواز؟ آیا «موضع‌گیری سیاسی» یا «طبع‌آزمایی در ساختن ساز»، «شکسته‌نویسی و خطاطی» یا «روابط شخصی و اجتماعی» است که موجب اهمیت ایشان شده است؟ به عبارت دیگر آنچه شجریان را «شجریان» می‌کند، آیا غیر از آواز اوست؟ البته که خیر. اگر شجریان از این جهت اهمیتی نداشت، جهت‌گیری او در سیاست هم وجهی نداشت چنان که هزاران نفر از بنی‌بشر مواضع سیاسی دارند اما چون در زمینه‌ای برجستگی ندارند، مواضع دیگرشان -من‌جمله مواضع سیاسی- هم چندان اهمیتی برای سایرین ندارد و حتی قابلیت «مصرف‌شدن» نیز نمی‌یابد. اما پس از اعلام فوت شجریان، خلایق مایلند که حتی آواز خواندن ایشان را یک کار مبارزاتی و سیاسی فرض کنند و از او مردی سیاسی یا اهل مبارزه‌چی‌گری بسازند. ⏪ در اینجا سعی می‌کنم نظرات مختلف درباره ایشان را جمع کنم و ارائه بدهم؛ اما نظر شما درباره این استاد موسیقی چیست؟! منتظر پاسخ‌های خوبتان هستم🌷 ⚜️ @taammolat74

🔉 سخنرانی 🔶 موضوع |ظرفیت‌های اربعین با تاکید بر شور عقلانی 🎙 حجت الاسلام احمد رهدار اربعین جهانی دیگر موسسه آفاق حکمت ⏰ سال 1398 ⚜️ @taammolat74 👇👇👇

🔉 سخنرانی 🔶 موضوع |#ظرفیت‌های_اربعین با تاکید بر شور عقلانی 🎙 حجت الاسلام #احمد_رهدار #اربعین_جهانی_دیگر 🔹 احساس عاشورایی فزاینده است و استمرار دارد. حرارت عشق امام حسین(ع) در قلب رهروانش هیچگاه سرد نمی شود. شیعه هنوز تاریخ کربلا را ننوشته و به عقیده بنده نمی تواند هم بنویسد ، هنوز گریه های ما برای کربلا تمام نشده است، شیعه هرچه راجع به کربلا نوشته روضه است، تاریخش هم از جنس گریه است. 🔗 برای شنیدن سخنرانی قبل، اینجا کلیک کنید. ⚜️ @taammolat74

🔰 شهر اسلامی تبلوری از کارکردگرایی اسلامی ✍️ محمدجواد استادی 🔸تصور فیزیکی از شهر به معنی مجموعه‌­ای از ساختمان­ها، معماری­‌ها و امکانات سطحی‌­ترین نگاه به شهر است، در حالی که شهر را باید محلی برای انباشت و پروش تجارب مختلف زیستی انسان دانست. مجموع دیدگاه‌­های مختلفی که درباره شهر وجود دارد از تام ترنر، استفن مارشال، کلود فیشر و دورکیم گرفته تا مانوئل کاستلز همگی جنبه مهم ارتباطات اجتماعی و تراکم پویایی و تحرک را نقطه مشترک تعریف شهر می‌­دانند. 🔹بر اساس آن­چه در مطالعات نظری پیرامون شهر وجود دارد می­توان سازمان اجتماعی پیچیده،‌ ریخت­شناسی ویژه،‌ وجود­ نهادهای متنوع فرهنگی، ‌اقتصاد، ‌سیاسی و اجتماعی و ریخت­‌شناسی متمایز فرهنگی و شخصیتی را که با حضور مجموعه‌­ای از انسان­ها بروز می‌­یابد مؤلفه‌­های مشترک مفهوم شهر دانست. 🔸از منظر کارکردگرایی اسلامی چنان­چه این بخش­های مختلف از رویکرد دینی برخوردار نباشند در نهایت با شهری که اسلامی باشد مواجه نخواهیم بود. بر همین اساس فارابی معتقد است که شهر و خانه زیستی باید سایه ملکوت باشد. شهر به عنوان مهم­ترین بستر نمود فعالیت­های فردی و اجتماعی انسان نمی­‌تواند بی­ارتباط با رویکردها و کارکردهای دینی باشد. 💢سرمایه اجتماعی،‌ هویت،‌ عدالت و ارتباط به عنوان چهار مؤلفه اصلی شهر باید نسبت مشخص خویش را با مبانی اسلامی روشن نمایند. در مسیر تحقق شهر اسلامی نخستین گام لزوم تغییر نگرش نسبت به شهر از رویکردی فیزیکی و ماشینی به رویکردی انسان محور است. انسانی که در مدار اندیشه اسلامی تعریف می­شود و نه مبتنی بر اصول اومانیستی. ⚜️ @taammolat74

🔉 سخنرانی 🔶 موضوع |نسبت بین حج و اربعین در فرایند امت سازی 🎙 حجت الاسلام سید محمدمهدی میرباقری اربعین جهانی دیگر موسسه آفاق حکمت ⏰ سال 1398 ⚜️ @taammolat74 👇👇👇

🔉 سخنرانی 🔶 موضوع |نسبت بین حج و اربعین در فرایند #امت_سازی 🎙 حجت الاسلام سید محمدمهدی #میرباقری #اربعین_جهانی_دیگر 🔹ریشه جامعه‌ای که در آن امام‌محور است حب به خداوند متعال است که منجر به محبت انسان‌ها به یکدیگر می‌شود، اگر انسان به آخرت ایمان داشته باشد مقابل ظلم ساکت نخواهد ماند و به کمک مظلوم خواهد پرداخت... 🔗 برای شنیدن سخنرانی قبل، اینجا کلیک کنید. ⚜️ @taammolat74

🔉 گفتگو #اختصاصی 🔶 موضوع | ردپای عقل و عشق در عاشورا 🎙استاد غلامحسین ابراهیمی دینانی جلسه دوم | شناخت واقعی از دیدگاه عرفاء برنامه معرفت ⚜️ @taammolat74 👇👇👇

🔉 سخنرانی 🔶 موضوع | ردپای #عقل_و_عشق در #عاشورا 🎙استاد غلامحسین #ابراهیمی_دینانی جلسه دوم | شناخت واقعی از دیدگاه عرفاء 🔹راه کمال همان شناختن خود است. خودشناسی مهمترین چیزی است که راه کمال را به روی انسان می‌گشاید و انسان اگر خودش را نشناسد، هیچ راهی برای تکامل او نیست... 🔗 برای شنیدن جلسه قبل، اینجا کلیک کنید. ⚜️ @taammolat74

🔰تیفوسی‌های سیاسی علیه افتخاری ✍️ صبح نو 🔸بالاخره هنر، سیاسی است یا نه؟ هنر از هنرمند جداست یا نه؟ این جملات فقط شعار است که در زمان لزوم استفاده می‌کنیم یا به آن معتقدیم؟ چرا حرف و عمل برخی #مدعیان_روشنفکری در کشورمان در این مواقع متضاد است؟ 🔹 فردی در برخورد با رییس‌جمهور وقت او را در آغوش گرفته و به احترام گذارده است. ممکن است آن كسی كه در آغوش گرفته فردی خوب یا بد باشد؛ اما آیا باید یک انسان -آن‌هم از نوع هنرمند و محبوبش- به‌خاطر آن اقدام با هجمه سنگین مواجه شود؟ بهای مصافحه با یک مسوول ارشد و رسمی، توهین و تهدید آن فرد و خانواده‌اش است؟ 🔸پس با این حساب، هواداران جریان سیاسی مقابل باید خیل هنرمندانی که در سال88 در سوی مقابل بودند را تا همین امروز مورد توهین و تهدید قرار می‌دادند! حالا بگوییم تحت‌تاثیر جو سنگین حوادث88 تعدادی در فضای مجازی خواننده مذکور را مورد نکوهش قرار دادند؛ پای خانواده‌اش را چرا وسط کشیدند؟ 💢در تفکر این عده، اجتماع، جامعه و سمت درست تاریخ جایی ‌است که آن‌ها ایستاده‌اند. مردم، جامعه و هرچیزی که درست است، آن‌ها هستند. در نگاه آن‌ها یا باید سمت‌شان باشید یا آنقدر توهین، تهدید و فشار سراغت می‌آید که کارت به خودکشی، مهاجرت یا چیزهایی شبیه به آن می‌کشد. برخی از هواداران دوآتشه تیم‌های فوتبال که تعصب جلوی چشمان‌شان را گرفته، می‌شناسید؛ آن‌ها را «تیفوسی» می‌نامند. حالا انگار در بین روشنفکران ایرانی هم در سال‌های اخیر تعداد قابل‌توجهی تیفوسی تولید شده‌اند! ⚜️ @taammolat74

🔰شجریان و دامگاه سیاست ✍️ محمدرضا کائینی 🔸این چند خط را، لَختی نگاه داشتم تا شعله خودنمایی های مجازی، قدری فرو نشیند و صدا به صدا برسد! به واقع سطور پی آمده، نوعی دریغ است بر واپسین دهه از حیات مرحوم #شجریان، که می توانست بهتر و کم افت و خیز تر، طی شود. در باب هنرش، بهتر است زعمای طایفه آواز بگویند، اما از جنبه تاریخی، می توانم ادعا کنم که وی از دوره ای به بعد، در طریق خودنمایی، تقریبا بی رقیب می تاخت و پیش از انقلاب و با وجود چهره هایی چون: #بنان و #قوامی و #ادیب_خوانساری و #خواجه_امیری و #گلپایگانی و...الخ، هرگز جلوه سالیان بعد را نیافت. 🔹به قول مرحوم محمدرضا لطفی: "شجریان از سال ۵۷ و بعد از انقلاب تا امروز، بالاترین حجم تولید و بیشترین و موفق‌ترین کنسرت‌ها را داشته است، اگر شجریان قبل از انقلاب یک دهم موسیقی تولید کرده بود، بعد از انقلاب صد در صد تولید داشته است..." و من بر آن می افزایم که در دوران ریاست جمهوری احمدی نژاد، سالن بزرگ وزارت کشور، بارها به آوردگاه هنر وی مبدل شد. 🔸خرداد هشتاد و هشت اما، نشان داد که اگر هنرمند بخواهد با احساسات ذاتی، به زمین سست و مرداب گون سیاست قدم بگذارد، پایش به چاله هایی بس عمیق خواهد رفت! چرا؟ چون مثلا پهن کنندگان همان بساط، چندی بعد اذعان کردند: ادعای تقلب دروغ بوده و یا فیلم سخنرانی منتخب مردم در آن دوره نیز، آشکار ساخت که خطاب "خس و خاشاک" به تخریب گران بوده و نه کلیت معترضان (این را در شرایطی می نویسم که هیچ‌ ارادتی به احمدی نژاد ندارم!) 🔹سالیان فراوانی نپایید که استاد با مشاهده دامگه سیاست، در سکوت و بیماری فرو خفت! او دانست که وجهه اش، تنها وجه المصالحه باج گیری از حاکمیت شده و‌ نامش و نه خودش، برای جماعت موسوم به اصلاح طلب، کفایت می کرده است! هم از این روی بود که در مصاحبه با "ایران" در خرداد نود و پنج، از بسا مواضع پیش گفته خویش، در رسانه های غیر وطنی عقب نشست! 🔸اگر آنجا گفته بود: تجربه سی ساله جمهوری اسلامی ناموفق بوده است، اینجا گفت: انتقاد به یک مسئول، به معنای مخالفت با حکومت نیست و نباید قلمداد شود! یا اگر قبلا اسلام و روحانیت را با موسیقی آشتی ناپذیر دانسته بود، اینجا اذان و قرائت قرآن و روضه و آواهای مذهبی را نیز، نوعی موسیقی و جزیی از تبلیغات دینی دانست و...الخ. 💢واپسین تقلای جماعتی که در داخل و خارج، تنها به نام شجریان "طمع" داشتند و نه به هنرش "میل"، برای بلوا سازی در اطراف جنازه او صورت گرفت که شیوع کرونا و ایضا تدبیر خانواده وی و همکاری نظام، آن را بی فرجام نهاد. خدایش رحمت کند. #شجریان ⚜️ @taammolat74

🔰شجریان: به‌صحنه‌آوردن میراث ✍️ حسام سلامت 🔸بیایید باری دیگر از خود بپرسیم اهمیت شجریان‌بودن در چیست؟ به نظرم می‌رسد چنین پرسشی در گرو پرسش دیگری است: شجریان چه کرد؟ اینگونه هم می‌توان پرسید: با شجریان دقیقاً چه اتفاقی افتاد؟ به چشم من چنین می‌آید که به میانجی شجریان بخش چشمگیری از میراث ما به صحنه آمده و در صدای او طنین انداخته است. 🔹اهمیتی ندارد ارزیابی هر یک از ما در قبال این میراث چه باشد. آنچه در اینجا مهم است خودِ این میراث است، میراث در کلیت‌اش، که مستقل از فاصله‌ی همدلانه یا انتقادی ما نسبت به آن «هست»، آنجاست، در انتظار خوانده‌شدن. حق داریم از خود بپرسیم میراث چیست؟ شاید بیجا نباشد اگر بگوییم میراث در حُکم تمامیتِ ناهمگنی از خاطرات «ملی» و فرادادهای تاریخی است که چه بخواهیم چه نه همچون قسمی «حافظه‌ی جمعی» با ما می‌ماند. 💢میراث، به این اعتبار، «باقیمانده»ی گذشته است، آنچه به رغم گذشتگی‌اش از سپری‌شدنِ فراموشکارانه تن می‌زند و پشتِ سر گذاشته نمی‌شود، دست‌کم نه به تمامی، و پیوسته، در اشکال مبدعانه و صورت‌های خلاقانه، بازمی‌گردد و افق فهم تاریخی ما از خودمان را برمی‌سازد. 🔸با صدای شجریان بُرش‌هایی گزیده از این میراث تاریخی بر صحنه‌ احضار می‌شوند تا در اکنون ما به جریان بیافتند، تا به یاد آورده شوند، یادآوری‌ای که هرچند آنقدرها معاصرسازانه یا واسازانه نیست و از این حیث، همواره بار «سنت» را با خود حمل می‌کند اما اینقدر هست که مخاطبان آن صدا را وامی‌دارد که دست‌کم با بخشی از گذشته‌ی خود تجدید دیدار کنند و با آن چشم در چشم شوند. 🔹با شجریان این خودِ «#فرهنگ» است که سهم چشمگیری از نیروی اندوخته‌ی تاریخی‌اش را عرضه می‌کند تا بلکه خود را از فراموشی نجات دهد. لحظه‌هایی از این میراث فرهنگی، از این باقیمانده‌ی گذشته، که به صحنه آورده می‌شود تا در برابر دیدگان کنجکاو و مشتاق ما معاصران ژست بگیرد احتمالاً ماندگارترین لحظات حیات تاریخی چندپاره‌ی ماست: از سعدی و عطار تا مولانا و حافظ، از نیما و اخوان تا سایه و شفیعی، و بسیارانی دیگر. 🔸و صدالبته چه لحظه‌هایی از این میراث که بیرون مانده‌اند. ماندگاری صدای شجریان، اگر اساساً چنین چیزی در کار باشد، از ماندگاری این میراث است. با اینهمه، کسی نمی‌داند آینده‌ی میراث چه خواهد بود، در خود فرو می‌رود و سیاه می‌شود یا چهره می‌گشاید و نو به نو خوانده می‌شود، به ویژه به دست کودکان. #شجریان ⚜️ @taammolat74

🔰ما و استاد محمدرضا شجریان ✍️ میکاییل دیانی 🔘بخش 1 از 2 1️⃣محمدرضا شجریان قطعا استاد بلامنازع صدا در ایران است که در قرن حاضر همتا نداشت و بعید است بعد از آن هم کسی مثل او ظهور کند. در حلقه چاووش البته همه در حوزه خود استاد بودند و اجتماع این جمع فرصت بیشتری برای ظهور و بروز شجریان بود. آنها که با موسیقی سنتی ایرانی آشنا هستند می دانند که ترکیب محمدرضا لطفی و هوشنگ ابتهاج و پرویز مشکاتیان و حسین علیزاده و بعدها اضافه شدن کیهان کلهر چه موسیقی ای خلق می کند. «از برادر غرق خونه» تا «سپیده» تا «مرغ سحر» تا «از خون جوانان وطن» تا «سر عشق» تا «دلشدگان» تا «سرو چمان» و «یاد ایام» و «گنبد مینا» و.... 2️⃣ شجریان اگرچه استاد بلامنازع آواز ایران بود اما آنچنان که شایسته او بود محبوب نبود؛ همچنان که در تمام دوران‌های اخیر موسیقی سنتی محبوب نبوده است! چه در زمانی که ستار و شمایی زاده و دیگران برای نسل دهه پنجاهی محبوب بود؛ چه آن موقع که شادمهر روی بورس آمد و چه حالا که بندهای دوزاری طرفدار دارند؛ همیشه موسیقی پاپ بیشتر مورد علاقه مردم بوده است تا موسیقی سنتی! موسیقی سنتی اگر در دهه شصت جان گرفت هم به دلیل آن بود که به عنوان موسیقی قابل و قبول و رسمی به آن بها داده شد. 3️⃣ما از موسیقی چه چیزی بیشتر از این می خواستیم که در جهت حفظ آثار بزرگ فرهنگی ما چون اشعار حافظ و مولانا و سعدی و فردوسی برآید؟ استاد شجریان در تمام این سالها کاری غیراز این کرد؟ او زبان مفاهمه و همزبانی انسان عصر جدید با ادبیات فخیم دوران قدیم شد، همین یک مسئله نباید برای آنکه ارزش هنر را می فهمد غنیمتی باشد به جهت تقدیر و نکوداشت؟ ✔️ [ادامه دارد...] ⚜️ @taammolat74

🔰ما و استاد محمدرضا شجریان ✍️ میکاییل دیانی 🔘بخش 2 از 2 4️⃣ اتفاقا بر خلاف مدعیان امروز به دلایل مختلف از جمله اینکه محتوای شجریان به جامعه مذهبی نزدیک تر بود و جامعه مذهبی هم با عموم موسیقی های رایج مشکل داشت؛ شجریان جزو علاقه مندی های اصلی اش بوده و اگر هشتادوهشتی هم پیش آمد؛ بیش از همه همین گروه ناراحت شدند، چون آنها علاقه مندان اصلی شجریان و هنرش بودند و البته مدعیان طرفداری از هشتادوهشت تا امروز شجریان خیلی او و موسیقی اش را نمیشناسند مثل همین جمعی که جلوی بیمارستان جمع شده بودند و همه فرهیختگی شجریان را با سروصدا جلوی بیمارستان با صدها بیمار زخمه زدند و شعار سیاسی می دادند اما وقتی آن خبرنگار ازشان پرسید چند کار استاد را نام ببرید؛ هیچ کدام نمی دانستند؛ اشاره شان نهایتا به همان مرغ سحری بود که پشت شان به صورت دسته جمعی اجرا می شد! 5️⃣ عده ای از شجریان سواستفاده کردند؛ او که سیاسی نبود را وسط یک ماجرای سیاسی شدید کشاندند و قربانی کردند؛ چهره ملی او را خدشه دار کردند و از سرمایه اجتماعی اش گرته برداری کردند و او بعدها خودش گفت که آن ورودش اشتباه بوده و حتی انتساباتی که به او شده بود که شجریان ضد اسلام و یا ضدجمهوری اسلامی است را رد کرد و حرفش را صریح تر زد که با افراطی گری مخالف است؛ افراطی گری که به اسم اسلام با موسیقی مخالف است؛ با فلسفه مخالف است؛ حتی با شعر و ادبیات مخالف است! شجریان از خاطره هایش در مورد فحش هایی که از منافقین و توده ای ها بخاطر جمهوری اسلامی خورد گفت اما در آن لحظه دیگر نه حامیان سابقش و نه سواستفاده کنندگان بعد از هشتادوهشتش ذره ای به آن خاطره ها توجهی نکردند! 6️⃣شجریان آنقدر مهم و موثر بوده است که نمی شود دوستش نداشت؛ نمی شود به او بی احترامی کرد و نمی شود در فراقش غمگین نبود! حتی اگر بعضی ها نفهمند و همچنان نفهمیده نظر دهند؛ همچنان با عینک سیاسی به او بنگرند و یا حتی همچنان بخواهند از او یک کلاه نمدی سیاسی‌کاری برای خود ببافند! 7️⃣یکی نوشته بود «بی شک بهترین اثر استاد محمدرضا شجریان، همایون است!» رفتار پخته و سنجیده و مردم دار همایون شجریان نشان داد، در هنر شاگرد خوبی برای پدرش بوده و در سیاست ورزی و تصمیم گیری حتی جلوتر از پدرش ایستاده است! #شجریان ⚜️ @taammolat74