eitaa logo
تبیین
2.7هزار دنبال‌کننده
5هزار عکس
428 ویدیو
34 فایل
🔺اهداف: 🔹تهذیب نفس 🔹امام شناسی و مهدویت 🔹روشنگری و بصیرت‌افزایی 🔹ارتقاء بینش دینی و سیاسی 🔹دشمن شناسی و جنگ نرم 🔹ارتقاء مهارت‌های تربیتی 🔹و... 🔸هدف ارائه‌ی الگوست؛ با شبکه‌های اجتماعی کسی متفکر نمی‌شود، باید #کتاب خواند.
مشاهده در ایتا
دانلود
⭕️چه کسانی «زاهد» محسوب می شوند؟ 🔹 و بی رغبتی به دنیا در صورتی «فضیلت» و «مصداق عفت» است که خود، به گونه ای دیگر برای دنیا نباشد. کسانی هستند که انگیزه آنان از ترک لذات دنیوی، دست یافتن به نوعی دیگر از لذات دنیوی است که در ذائقه آنان لذيذتر است. 🔹چنین کسانی نیستند و چنین صفتی ، «فضیلت» و «عفت» نیست. همچنین کسی که لذتی دنیوی را به دلیل دسترسی نداشتن به آن، یا برای ترس از بیماری، یا رسوایی، یا به خاطر دل‌زدگی ناشی از کثرت بهره برداری از آن و یا به خاطر عدم اطلاع از لذت بخش بودن آن ترک کند، صاحب فضیلت نیست. 📕 (تلخیص و تحریر کتاب معراج‌السعادة)، ص ۶۲ منبع: وبسایت مرکز تنظیم و نشر آثار آیت‌ الله العظمی بهجت (ره) @tabyinchannel
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️امام علی (علیه السلام) در خطبه ۱۵۷ نهج البلاغه درباره «مرگ» و «قبر» چه فرموده است؟ 🔹 (عليه السلام) در بخشی از خطبه ۱۵۷ «نهج البلاغه» از و سخن می گوید؛ «مرگ» و «قبرى» كه توجّه به آن، را بيدار و را هوشيار مى كند؛ مى فرمايد: «وَ إِنَّ غَداً مِنَ الْيَوْمِ قَرِيبٌ، يَذْهَبُ الْيَوْمُ بِمَا فِيهِ، وَ يَجِيءُ الْغَدُ لَاحِقاً بِهِ» (فردا به امروز نزديك است، امروز آنچه را در آن است با خود مى برد و فردا پشت سر آن فرا مى رسد [و به اين ترتيب، عمر به سرعت سپرى مى شود]). 🔹منظور از «فردا»، فرداى مرگ و است كه اگر آن را دور پندارد، در گرداب فرو مى رود، و هنگامى كه آن را نزديك ببيند «مراقب‌ اعمال‌ خويش» و «تسويه حساب و اداى حقوق» و «توبه از گناهان» مى شود. و به راستى «پايان عمر» دور نيست، حتى اگر انسان عمر طبيعى طولانى كند؛ چرا كه سال و ماه به سرعت می‌گذرد و كودكان، جوان و جوانان پير می‌شوند؛ ضمن اينكه حوادث غير منتظره، طوفان بلاها و بيماری ها همواره در كمين عمرند و گاه در يك چشم بر هم زدن همه چيز پايان مى يابد. 🔹بعضى از شارحان «نهج البلاغه»، «غد» را در عبارت بالا به معناى فرداى قيامت تفسير كرده اند؛ گرچه آن هم نزديك است، ولى با توجه به جمله هاى بعد كه سخن از قبر است، معناى اوّل صحيح تر به نظر مى رسد. سپس همگان را به تنهايى در توجه مى دهد و مى فرمايد: «فَكَأَنَّ كُلَّ امْرِئٍ مِنْكُمْ قَدْ بَلَغَ مِنَ الْأَرْضِ مَنْزِلَ وَحْدَتِهِ، وَ مَخَطَّ حُفْرَتِهِ، فَيَا لَهُ مِنْ بَيْتِ وَحْدَةٍ، وَ مَنْزِلِ وَحْشَةٍ، وَ مُفْرَدِ غُرْبَةٍ!» (گويى هر يك از شما به سر منزل تنهايى و حفره گور خويش رسيده است، اى واى از آن خانه تنهايى و منزلگاه وحشت و جايگاه غربت). 🔹آرى، انسانى كه يك ساعت تنهايى را به آسانى تحمل نمى كرد و هميشه در جمع دوستان و بستگان و ياران مى زيست، هنگامى كه چشم از اين دنيا مى پوشد از همه دوستان و ياران و خويشان براى هميشه فاصله مى گيرد و در گورى سرد و تاريك و وحشتناك در تنهايى مطلق گرفتار مى شود و چه سخت و دردناك است؛ مگر اين كه توفيق يابد ياران جديدى از ميان اعمال صالح خود و فرشتگان پروردگار برگزيند و او روضه اى از رياض جنّت و باغى از باغ هاى شود؛ نه حفره اى از حفره هاى . 🔹در حديثى از «امام صادق» (علیه السلام) مى خوانيم: «إِنَّ لِلْقَبْرِ كَلَاماً فِي كُلِّ يَوْمٍ يَقُولُ: أَنَا بَيْتُ الْغُرْبَةِ، أَنَا بَيْتُ الْوَحْشَةِ، أَنَا بَيْتُ الدُّودِ، أَنَا الْقَبْرُ، أَنَا رَوْضَةٌ مِنْ رِيَاضِ الْجَنَّةِ أَوْ حُفْرَةٌ مِنْ حُفَرِ النَّارِ» [۱] (، هر روز اين سخن را تكرار مى كند: من خانه غربت، خانه وحشت، خانه حشرات، خانه قبرم. من باغى از باغ هاى بهشت يا حفره اى از حفره هاى دوزخ هستم). پی نوشت‌ها؛ [۱] الكافی، كلينى، دار الكتب الإسلامية، چ چهارم، ج ‏۳، ص ۲۴۲ 📕پيام امام اميرالمؤمنين(ع)‏، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلاميه‏، چ اول‏، ج ۶، ص ۱۸۳ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
⭕️«بسیج مستضعفین»، پدیده‌ای بی‌نظیر 🔹، در کشور، یک پدیده‌ی بی‌نظیر بود که به وجود آمد؛ این پدیده، در هیچ نقطه‌ی دیگری، در هیچ کشور دیگری در عالم، به این شکل سابقه نداشت و «پدیده‌ی استثنائی‌ای» محسوب می‌شد... این پدیده یک پدیده‌ی تقلیدی نبود، گرته‌برداری نبود؛ از خودمان و از تاریخ ما این پدیده جوشید. این اوّلین حرف ما است؛ 🔹نتیجه‌ی این حرف هم این است که این پدیده چون است، ماندنی است؛ این پدیده از بین‌ رفتنی نیست. ثابت است، ماندنی است، چون است؛ مربوط به خود این ، این تاریخ و این و ایرانی است. این، یک شبکه‌ سازی فرهنگی است. در اصل، یک «شبکه‌ سازی فرهنگی و اجتماعی و البتّه نظامی» است. آن چیزی که امروز ابتدائاً به ذهن میرسد، جنبه‌ی نظامی بسیج است، 🔹در حالی که جنبه‌ی نظامی با همه‌ی اهمّیّتش بیش از جنبه‌های فرهنگی بسیج و جنبه‌ های اجتماعی بسیج نیست. این شبکه‌سازی را کرد، این ابتکار امام بود؛ کِی؟ در دل یک تهدید بزرگ. این از خصوصیّات امام بزرگوار ما بود. غالب شماها دوران امام را درک نکرده‌اید؛ یکی از خصوصیّات امام بزرگوار ما همین بود: از دل تهدیدها ایجاد فرصت می‌کرد؛ اینجا هم همین‌جور شد بیانات‌مقام‌معظم‌رهبری ۱۴۰۳/۰۹/۰۵ منبع‌؛ وبسایت‌ دفتر حفظ‌ و نشر آثار معظم‌ له @tabyinchannel
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️حدیث «ثقلین» چگونه دلالت بر وجود «امام زمان» (عجل الله تعالی فرجه الشریف) دارد؟ 🔹 (صلى الله عليه و آله) در حديثى فرمود: «إِنِّی تَارِكٌ فِيكُمْ خَلِيفَتَيْنِ كِتَابَ اللَّهِ حَبْلٌ مَمْدُودٌ مَا بَيْنَ السَّمَاءِ وَ الْأَرْضِ أَوْ مَا بَيْنَ السَّمَاءِ إِلَى الْأَرْضِ وَ عِتْرَتِی أَهْلُ بَيْتِی وَ إِنَّهُمَا لَنْ يَفْتَرِقَا حَتَّى يَرِدَا عَلَيَّ الْحَوْض» [۱] (همانا من دو جانشين را در ميان شما مى گذارم، ريسمان كشيده شده مابين آسمان و زمين يا مابين آسمان تا زمين، و عترتم ، و همانا اين دو از يكديگر جدا نمى شوند تا در كنار بر من وارد شوند». 🔹در اين حديث (صلى الله عليه و آله) مى فرمايد: « و تا از يكديگر جدا نمى شوند». مطابق اين گفتار اگر زمانى «عدل كتاب»، كه همان است در روى زمين نباشد، لازم مى آيد كه اين دو از يكديگر جدا شده باشند، و اين با ظاهر حديث مخالف است. ابن حجر مكى مى گويد: «در احاديثى كه سفارش به شده به اين نكته اشاره دارد كه تا روز زمين خالى از اهل بيتى كه دارند نخواهد بود، همان گونه كه چنين است، و لذا ، امان براى اهل زمين معرفى شده اند و نيز در روايات آمده است: «در هر قوم و دسته اى عدولى از من است». [۲] 🔹حافظ سمهودى مى گويد: «از اين حديث (ثقلين) استفاده مى شود كه هر بايد فردى از كه «سزاوار تمسك» به اوست تا «روز قيامت» موجود باشد، تا امر به تمسكى كه در روايت به آنها شده معنا پيدا كند، همان گونه كه كتاب عزيز چنين است. و لذا امان اهل زمين معرفى شده اند كه هر گاه از روى زمين بروند زمين نيز نابود خواهد شد». [۳] همين معنا از علامه مناوى در شرح جامع الصغير سيوطى رسيده است. [۴] 🔹نتيجه اينكه از كه مورد اتفاق بين شيعه و سنى بوده و از احاديث متواتر است به خوبى استفاده مى شود كه در هر زمان از عترت پيامبر (صلى الله عليه و آله) و «اهل بيت معصوم» او بايد موجود باشد، امامى كه اهليت براى «اقتدا» و «تمسك» را داشته باشد، كسى كه خود به «هدايت مطلق» رسيده و از ضلالت به دور است، و لذا مى تواند ديگران را نيز به هدايت مطلق رسانده و از مطلق ضلالت و گمراهى دور كند. چنين شخصى در اين زمان غير از (عجل الله تعالی فرجه الشریف) نيست. پی نوشت‌ها؛ [۱] مسند أحمد بن حنبل، عالم الكتب، چ۱، ج۵، ص۱۸۱. [۲] الصواعق المحرقة على أهل الرفض و الضلال و الزندقة، إبن حجر الهيتمی، مؤسسة الرسالة، چ۱، ج۲، ص۴۴۲. [۳] جواهر العقدين فى فضل الشرفين‏، السمهودى، مطبعة العانى‏، بغداد، ‏چ۱، ج۲، ص۱۱۹. [۴] فيض القدير شرح الجامع الصغير، عبد الرؤوف المناوی، المكتبة التجارية الكبرى، مصر، چ۱، ج۳، ص۱۴. 📕موعود شناسی و پاسخ به شبهات، رضوانی، علی اصغر، مسجد مقدس جمکران، چ هفتم، ۱۳۹۰ش، ص ۳۰۷ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
⭕️«کلام نور» 🔸«وَ إِذْ قُلْتُمْ يَا مُوسَىٰ لَنْ نَصْبِرَ عَلَىٰ طَعَامٍ وَاحِدٍ فَادْعُ لَنَا رَبَّكَ يُخْرِجْ لَنَا مِمَّا تُنْبِتُ الْأَرْضُ مِنْ بَقْلِهَا وَ قِثَّائِهَا وَ فُومِهَا وَ عَدَسِهَا وَ بَصَلِهَا ۖ قَالَ أَتَسْتَبْدِلُونَ الَّذِی هُوَ أَدْنَىٰ بِالَّذِي هُوَ خَيْرٌ ۚ اهْبِطُوا مِصْرًا فَإِنَّ لَكُمْ مَا سَأَلْتُمْ ۗ وَ ضُرِبَتْ عَلَيْهِمُ الذِّلَّةُ وَالْمَسْكَنَةُ وَ بَاءُوا بِغَضَبٍ مِنَ اللهِ ۗ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمْ كَانُوا يَكْفُرُونَ بِآيَاتِ اللهِ وَ يَقْتُلُونَ النَّبِيِّينَ بِغَيْرِ الْحَقِّ ۗ ذَٰلِكَ بِمَا عَصَوْا وَ كَانُوا يَعْتَدُونَ». 🔹«و [ای بنی اسرائیل یاد کنید] هنگامی که گفتید: ای موسی! ما هرگز بر یک نوع غذا صبر نمی کنیم، پس از پروردگارت بخواه تا از آنچه زمین می رویاند از سبزی و خیار و سیر و عدس و پیازش را برای ما آماده کند. [موسی] گفت: آیا شما به جای غذای بهتر، غذای پست تر را می خواهید؟! [اکنون که چنین درخواست ناروایی دارید] به شهری فرود آیید که آنچه خواستید، برای شما آماده است؛ 🔹و [داغِ] خواری و بیچارگی و نیاز بر آنان زده شد و سزاوار شدند؛ این [خواری و خشم] به سبب آن بود که آنان همواره به آیات خدا می ورزیدند و را به ناحق می کشتند؛ این [کفر ورزی و کشتن پیامبران] به علت آن بود که [از فرمانِ من] نمودند و پیوسته [از حدود حق] تجاوز می کردند». 📕قرآن کریم، سوره مبارکه بقره، آیه شریفه ۶۱ @tabyinchannel
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️چرا تفکر «افراد دیندار» تفکرى کاملتر و بالاتر است؟ 🔹محتویات فکر انسان هر چه عالى تر باشد، آن فکر کاملتر و عالى‌تر است، بنابراین هر چه و انسان توسعه بیشترى داشته باشد، به همان اندازه، فکر انسان وسیعتر خواهد بود. از اینجا نتیجه مى گیریم که ، فکرى است که متوجّه عالیترین موجودات باشد، و ، آن فکرى است که در اطراف پست ترین موجودات دور مى زند. اکنون براى بهتر روشن شدن مطلب، اعتقادات یک و را با هم مقایسه مى کنیم. 🔹یک مى گوید که عالَم، همان چیزى است که ما مى بینیم و یا علوم طبیعى براى ما اثبات کرده است؛ طبیعت محدود و قوانین جبرى آن، سازنده این جهانند و هیچگونه نقشه و فکرى در ساختمان آن به کار نرفته است. بشر هم جزئى از طبیعت است و پس از مرگ، اجزاى او از هم متلاشى و تجزیه شده و بار دیگر به طبیعت برمى گردند و هیچگونه بقایى براى او نیست. در واقع، میان و سایر حیوانات، چندان فاصله اى وجود ندارد. 🔹در مقابل یک معتقد است که ، خیلى بزرگتر است از آنچه ما درک مى کنیم و «عالَم ماوراى این طبیعت» به مراتب از جهان طبیعت، وسیعتر مى باشد. «نیروى سازنده این عالَم، علم و قدرتى بى نهایت دارد، همیشه بوده و خواهد بود». بر طبق یک «نقشه بسیار عمیق و دقیق» استوار شده است، و عدم اطّلاع کامل ما از اسرار آن، دلیل بر نبودن آن اسرار نیست، بلکه به خاطر نادانى ماست. فاصله بسیار زیادى از حیوانات دارد. به معناى فنا و نابودى نیست (مرگ، پایان کبوتر نیست) [۱]، بلکه یکى از «مراحل کمال بشر» است، زیرا ، پس از مرگ وارد عالَم وسیعتر و پهناورترى مى گردد. 🔹اکنون خود شما قضاوت کنید که روح کدامیک از این دو نفر کاملتر و قوی‌تر است؟ آن کس که فکر او تنها در محدوده ، گردش مى کند و یا آن کس که برفراز آسمان و در یک فضاى بى انتها پرواز مى نماید؟ جواب این سؤال ناگفته، روشن است... آرى، این است که فکر انسان را در از افکار مادّى قرار مى دهد و و به او مى بخشد! پی‌نوشت‌؛ [۱] سهراب سپهرى 📕آفريدگار جهان‏، مكارم شيرازى، ناصر، ص ۲۲ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
⭕️علما و روحانیون متعهد اسلام 🔹درهیچ کشور وانقلابی جز انقلاب بعثت و رسالت و زندگی ائمه هدی‌ علیهم السلام و انقلاب اسلامی ایران سراغ نداریم که رهبران انقلاب آنقدر آماج حملات و کینه‌ها گردند، واین بخاطر صداقت و امانتداری است که دروجود متبلور است. مسئولیت پذیری درکشوری که بامحاصره‌ها، مشکلات اقتصادی، سیاسی و نظامی مواجه است کارمشکلی است. 🔹البته کشورما باید خودشان را برای فداکاریهای بیشتر آماده کنند، و درمواقع لزوم و ضرورت از آبرو و اعتبارخود برای حفظ آبروی اسلام و خدمت به محرومان و پابرهنگان استفاده کنند؛ و جای بسی سپاس و امتنان است که ملت رشید و دلاورایران قدر خادمان واقعی خود را میشناسد، و فلسفه عشق و ارادت خود را به این نهاد مقدس در یک کلمه خلاصه میکند. 🔹علما و هرگز به آرمان و اصالت وعقیده وهدف اسلامی ملت خیانت نکرده ونمیکنند. البته تذکراین نکته لازم است که در تمام نوشته‌ها و صحبتها هروقت نام روحانیت را به میان آورده‌ام و از آنان قدردانی نموده‌ام، مقصودم و و مبارز است؛ که درهر قشری ناپاک و غیرمتعهد وجود دارد؛ و روحانیون وابسته‌ ضررشان از هر فرد ناپاک دیگر بیشتر است، 🔹وهمیشه این دسته از روحانیون مورد لعن و نفرین خدا و رسول و مردم بوده‌اند، و ضربات اصلی را به این انقلاب، روحانیون وابسته و مقدس مآب و دین فروش زده‌اند و میزنند. و ما همواره ازاین بی فرهنگها متنفر و گریزان بوده‌اند. 📕صحیفه امام ج۲۱، ص۹۷ منبع: وبسایت روح الله(ره) @tabyinchannel
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️«خود بزرگ‌ بینی» 🔹، یکی از بزرگترین بیماری های روحی و روانی است که از و نشأت می گیرد. امام علی (علیه السلام) در این مورد می‌فرماید: «اوْحَش الْوَحْشَةِ الْعُجْبُ» [۱] (بدترین وحشت، است). امام سجّاد (عليه السلام) در یکی از دعاهایشان می‌فرماید: «و عَبِّدنی لَک وَ لا تُفْسِدْ عِبادتَی بِالْعُجْب» [۲] (مرا به بندگی خود درآور و عبادتم را به وسیله تباه مساز). خواجه عبدالله انصاری می گوید: «عیب است بزرگ برکشیدن خود را * از جمله خلق برگزیدن خود را * از مردمک دیده بباید آموخت * دیدن، همه کس را و ندیدن خود را». [۳] 💠حقیقت خود بزرگ‌بینی 🔹، خوش بینی انسان است نسبت به اعمال خود، و لایق شمردن خود از نظر عمل به وظایف و کسب امتیازات و موفقیت ها. مرحوم نراقی در حقیقت عُجب و خودبزرگ‌بینی می‌گوید: «، خودبزرگ بینی است، به جهت دیدن نوعی کمال، چه کمال واقعی و چه کمال خیالی و تصوری». [۴] مرحوم شیخ بهایی (ره) در تعریف عُجب می‌گوید: «، بزرگ دیدن عمل صالح و خوشحالی امر آن و نشان دادن اعمال و لایق دانستن خود است». [۵] 💠فرق خود بزرگ‌بینی و تکبّر 🔹، مربوط به عمل است و مربوط به نفس است، که انسان نفس خود را بهتر از دیگران بداند. در «خود بزرگ‌بینی» مقایسه با دیگران، مطرح نیست، فقط خود شخص مطرح است، و لو کسی دیگر هم نباشد، [۶] ولی در «تکبّر» مقایسه با دیگران مطرح است. در اثر داشتن چیزی است، در حالی که در و خودبرتربینی، ممکن است بدون کمال هم مطرح باشد. پی نوشت‌ها؛ [۱] نهج البلاغه، قصار ۳۸ و در قصار ۱۱۳ آمده است: «لا وَحْدَةَ اوحَشَ مِنَ الْعُجب». (هيچ تنهايى وحشتناك‌تر از عُجب نيست). [۲] صحيفه سجاديه، دعاى فى مكارم الاخلاق، ص ۱۰۰. [۳] آشنايى با علوم اسلامى، شهيد مطهرى، ص ۲۱۳. [۴] جامع السعادات، ج ۱، ص ۳۲۱. [۵] اربعين، شيخ بهايى، ص ۳۵؛ معراج السعادة، نراقى، ص ۲۲۱. [۶] جامع السعادات، ج ۱، ص ۳۲۱ منبع: حوزه نت @tabyinchannel