eitaa logo
تبیین
2.7هزار دنبال‌کننده
4.9هزار عکس
425 ویدیو
34 فایل
🔺اهداف: 🔹تهذیب نفس 🔹امام شناسی و مهدویت 🔹روشنگری و بصیرت‌افزایی 🔹ارتقاء بینش دینی و سیاسی 🔹دشمن شناسی و جنگ نرم 🔹ارتقاء مهارت‌های تربیتی 🔹و... 🔸هدف ارائه‌ی الگوست؛ با شبکه‌های اجتماعی کسی متفکر نمی‌شود، باید #کتاب خواند.
مشاهده در ایتا
دانلود
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️آرزوهای طولانی و اقسام آن (بخش اول) 🔸 همچون سرابی است که تشنگان را در بیابان زندگی به دنبال خود می کشانند و چهره واقعیت ها را به گونه ای دروغین نشان می دهند و انسان به خاطر آنها درک نمی کند. امید و آرزوی پسندیده، دل بستن به آینده ای است که دسترسی به آن معقول است و با تلاش می توان به آن رسیده و این یک امر فطری است. 🔹 یعنی اشتها، قوت جذب ملایم. [۱] انسان با آرزو همزاد است و با آرزو زندگی می کند. شب هنگام به امید و آرزوی روزی سرشار از سعادت و موفقیت به بستر می رود و صبح به امید طلوع دوباره خورشید و روزی توأم با سعادت از خواب بر می خیزد. انسان نمی تواند از امید و آرزو و خواسته جدا باشد. آنچه ناپسند است و در آیات و روایات گوناگون ما را از آن نهی کرده اند، داشتن است؛ یعنی آرزوهایی که متناسب با میزان توانایی و استعداد و در محدوده قدرت ما و حتی عمر کوتاه ما نمی باشد. چیزی که نکوهش شده یعنی آرزوهای غیر معقول و غیر منطقی و دور از دسترس است که معمولا جز غم و غصه و حسرت و غلطیدن به ورطه گمراهی و دور شدن از حدود شرع و چارچوب دین ثمری ندارد. 💠اقسام آرزو 🔹علمای اخلاق آرزو را بر دو قسم تقسیم می کنند: ۱) ، مثبت و سازنده که همچون آب حیات، وجود آدمی را سیراب و پرثمر ساخته و نشاط و معنویت انسان را بیشتر می کنند. ۲) و دور و دراز، و به تعبیر دیگر که از مهم ترین رذایل اخلاقی بوده و انسان را از خدا دور ساخته و به انواع گناهان آلوده می کنند. این آرزوها همچون سراب در بیابان زندگی ظاهر می شوند و هر لحظه انسان را تشنه تر می سازند تا از شدت تشنگی هلاک سازند. البته اصل آرزو و امید نه تنها مذموم و نکوهیده نیست، بلکه نقش بسیار مهمی در حرکت چرخ های زندگی و پیشرفت در جنبه های مادی و معنوی بشر دارد. همان گونه که در حدیث معروف نبوی آمده است: «الْأَمَلُ رَحْمَةٌ لِأُمَّتِی وَ لَوْ لَا الْأَمَلُ مَا رَضَعَتْ وَالِدَةٌ وَلَدَهَا وَ لَا غَرَسَ غَارِسٌ شَجَرا؛ [۲]  و ، برای امت من رحمت است، و اگر امید و آروز نبود هیچ مادری فرزندش را شیر نمی داد و هیچ باغبانی نهالی نمی کاشت». ... پی نوشت‌ها؛ [۱] دهخدا علی اکبر؛ فرهنگ دهخدا، ج ۱، ص ۷۱ [۲] بحار الانوار الجامعة لدرر اخبار الائمة الاطهار، ج ۷، ص‌ ۱۷۳ منبع: حوزه نت به نقل از وبسایت پژوهه @tabyinchannel
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️آرزوهای طولانی و اقسام آن (بخش دوم) 🔸 همچون سرابی است که تشنگان را در بیابان زندگی به دنبال خود می کشانند و چهره واقعیت ها را به گونه ای دروغین نشان می دهند و انسان به خاطر آنها درک نمی کند. امید و آرزوی پسندیده، دل بستن به آینده ای است که دسترسی به آن معقول است و با تلاش می توان به آن رسیده و این یک امر فطری است. 💠اقسام آرزو از نظر قرآن 1⃣«آرزوهای پسندیده»؛ امید و آرزوی پسندیده، دل بستن به آینده ای است که دسترسی به آن معقول است و با تلاش می توان به آن رسیده و این یک امر فطری است. «فَمَن کَان یَرْجُوا لِقَآءَ رَبِّه فَلْیَعْمَل عَمَلاً صَـَـلِحًا وَ لاَ یُشْرِکْ بِعِبَادَة رَبِّه أَحَدَا [کهف، ۱۱۰] پس هر که به لقای پروردگارش امید دارد، باید کاری شایسته انجام دهد، و هیچ کس را در عبادت پروردگارش شریک نکند!». در این صورت بدون شک، و عامل حرکت چرخ های زندگی انسان ها است که حتی اگر یک روز از دل های مردم جهان برداشته شود، نظام زندگی به هم می ریزد و کمتر کسی دلیلی بر فعالیت و تلاش و جنب و جوش خود پیدا می کند. شاخص هایی دارد، مثل واقعی بودن، قابل تحقق بودن، عاقلانه و منطقی بودن، مشروع بودن، در بردارنده سعادت و کمال نهایی انسان بودن و... 2⃣«آرزوهای ناپسند»؛ به دلبستگی هایی گفته می شود که بیشتر ذهنی، غیرمعقول، کودکانه و دسترسی به آنها بسیار بعید است. اگر از حد بگذرد و به صورت آرزوی دور و دراز درآید، بدترین عامل انحراف و بدبختی است و درست همانند آب باران است که اگر از حد گذشت مایه غرق شدن و نابودی خواهد شد. این آرزوی کشنده همان است که قرآن کریم می فرماید: «رُبَمَا یوَدُّ الَّذِینَ کَفَرُوا لَوْ کَانُوا مُسْلِمِینَ * ذَرْهُمْ یأْکُلُوا وَ یتَمَتَّعُوا وَیلْهِهِمُ الْأَمَلُ فَسَوْفَ یعْلَمُونَ؛ [حجر، ۲ و ۳] کافران (هنگامی که آثار شوم اعمال را ببینند) چه بسا آرزو می کنند مسلمان بودند! بگذار آن ها بخورند و بهره گیرند و آنان را غافل می سازد، ولی به زودی خواهند فهمید». 🔹شاخص های آرزوهای ناپسند درست ضد شاخص های آرزوهای پسندیده است؛ بعلاوه این که آرزوهای ناپسند آثاری همچون غفلت از یاد خدا، بازداشتن از حقایق، فراموشی از مرگ و قیامت، به بطالت گذراندن عمر، اضطراب و تشویش خاطر و... دارد. [۱] امیرالمومنین (ع) می فرماید: «مَنْ أَطَالَ الْأَمَلَ أَسَاءَ الْعَمَلَ؛ [۲] هر کس آرزویش را طولانی کند عملش را زشت و ناپسند می گرداند». چون اگر انسان در زندگی بلندپرواز بود و خواسته ای بالاتر از حد امکانات و توانایی خود داشت و اصرار بر رسیدن به آن به هر قیمت و از هر راهی داشت، مجبور است همه حریم ها را بشکند و به هر وسیله ای متوسل گردد تا به خواسته خود برسد، و طبیعی است که چنین انسانی نمی تواند در چارچوب شرع و دین و عقل حرکت کند و اعمالش از حکم دین و عقل پیروی نمی کند، در نتیجه اعمالش زشت و ناپسند و ناگوار می گردد. ... پی نوشت‌ها؛ [۱] تفسیر نمونه‌، ج ۱۷، ص ۲۴۲ و ۲۴۴، و همان‌، ج ۱۱، ص ۱۲۹ [۲] نهج البلاغه، حکمت ۳۶ منبع: حوزه نت به نقل از وبسایت پژوهه @tabyinchannel
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️آرزوهای طولانی و اقسام آن (بخش سوم) 🔸 همچون سرابی است که تشنگان را در بیابان زندگی به دنبال خود می کشانند و چهره واقعیت ها را به گونه ای دروغین نشان می دهند و انسان به خاطر آنها درک نمی کند. امید و آرزوی پسندیده، دل بستن به آینده ای است که دسترسی به آن معقول است و با تلاش می توان به آن رسیده و این یک امر فطری است. 💠اسباب آرزوهای دراز 1⃣«جهل و بی خبری»؛ انسان نسبت به دنیا، قدرت و لطف خدا، آخرت و نعمت های بی پایان آن و همچنین نسبت به وضع خویش و عدم توجه به این حقیقت که هر لحظه ممکن است پایان عمر او فرا رسد، او را به وادی آرزوهای دراز می کشاند. امام علی (ع) می فرماید: «اتَّقُوا خِدَاعَ الْآمَالِ فَکَمْ مِنْ مُؤَمِّلِ یوْمٍ لَمْ یدْرِکْهُ وَ بَانِی بِنَاءٍ لَمْ یسْکُنْهُ وَ جَامِعِ مَالٍ لَمْ یأْکُلْهُ؛ [۱] از بپرهیزید؛ چه بسیار کسانی که آرزو داشتند روزی را (در آغوش ناز و نعمت بگذارنند) و هرگز به آن نرسیدند. چه بسیار کسانی که خانه و قصری ساختند، ولی هرگز در آن ساکن نشدند و چه بسیار کسانی که اموال زیادی اندوختند ولی هرگز از آن نخوردند. 2⃣«حب دنیا»؛ هنگامی که دلبستگی نسبت به ظواهر دنیا جای «زهد» را گرفت و انسان در زرق و برق دنیا غرق شد، کم کم از خدا می شود و زشتی ها در نظرش به صورت زیبایی جلوه می کند و او را گرفتار و دراز می سازد، لذا حق را به دست فراموشی سپرده و به آن پشت می کند. ... پی نوشت؛ [۱] تصنیف غرر الحکم و درر الکلم، ص ۳۱۳ منبع: حوزه نت به نقل از وبسایت پژوهه @tabyinchannel
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️آرزوهای طولانی و اقسام آن (بخش چهارم) 🔸 همچون سرابی است که تشنگان را در بیابان زندگی به دنبال خود می کشانند و چهره واقعیت ها را به گونه ای دروغین نشان می دهند و انسان به خاطر آنها درک نمی کند. امید و آرزوی پسندیده، دل بستن به آینده ای است که دسترسی به آن معقول است و با تلاش می توان به آن رسیده و این یک امر فطری است. 💠آثار و پیامدهای طول امل (۱) 1⃣ارتکاب گناه؛ رسیدن به معمولاً از طریق مشروع غیرممکن است، بنابراین گرفتاران این رذیله اخلاقی خود را ناگزیر می بینند که در کسب درآمدها چشم بر هم نهند و حلال و حرام را شناسایی نکنند و از غصب حقوق دیگران، خوردن اموال یتیمان، کم فروشی، رباخواری، رشوه و مانند این امور ترسی نداشته باشند. در روایت آمده است: «مَنْ طَالَ أَمَلُهُ سَاءَ عَمَلُه؛ کسی که آرزویش دراز باشد عملش بد می شود»؛ [۱] و «مَنْ قَصُرَ أَمَلُهُ حَسُنَ عَمَلُه؛ و کسی که آرزویش کوتاه باشد عملش نیک خواهد بود». [۲]  2⃣قساوت قلب: انسان را از خدا می کند و به دنیا حریص می سازد و آخرت او را به دست فراموشی می سپارد، و اینها همه اسباب سنگدلی و قساوت است. به همین دلیل در حدیثی آمده است که خداوند به موسی علیه السلام فرمود: «یا مُوسَی لَا تُطَوِّلْ فِی الدُّنْیا أَمَلَکَ فَیقْسُوَ قَلْبُکَ وَ الْقَاسِی الْقَلْبِ مِنِّی بَعِیدٌ؛ [۳] ای موسی! خود را در دنیا طولانی نکن که خواهی شد و قسی القلب از من دور است» 3⃣فراموشی مرگ و آخرت؛ این اثر به خوبی در زندگی آنها که گرفتار این رذیله اخلاقی هستند نمایان است؛ هرگز نه سخنی از مرگ بر زبان می رانند و نه در فکر آخرتند، بلکه دائماً در گرداب غوطه ورند. امیرمؤمنان علی علیه السلام می فرمایند: «طُولُ الْأَمَلِ ینْسِی الْآخِرَة [۴] آرزوی طولانی، آخرت را از یاد می برد». 4⃣«داشتن زندگی پر رنج و محرومیت از نعمت ها»؛ هر قدر آرزوها طولانی‌تر باشد، تهیه مقدمات بیشتری را می طلبد. همچنین صرفه جویی بیشتری برای حفظ اموال و ثروت ها جهت رسیدن به آن آرزوهای دور و دراز لازم است، و نتیجه این دو، یک زندگی توأم با درد و رنج و سختگیری و بخل بر خود و خانواده و توأم با تلاش شبانه روزی بی رویه خواهد بود و انسان را از بهره گیری از نعمت های الهی محروم می سازد. امیرمؤمنان علی (ع) در این مورد می فرماید: «مَنْ کَثُرَ مُنَاهُ کَثُرَ عَنَاؤُه؛ [۵] کسی که آرزوهایش زیاد باشد، تعب و رنج او فزونی خواهد یافت. ... پی نوشت‌ها؛ [۱] تصنیف غررالحكم و دررالکلم، ص ۳۱۳ [۲] همان [۳] اصول من الکافی، ج ۲، ص ۳۲۹ [۴] همان، ج ۱، ص ۴۴ [۵] تصنیف غرر الحکم و درر الکلم، ص ۳۱۴ منبع: حوزه نت به نقل از وبسایت پژوهه @tabyinchannel
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️آرزوهای طولانی و اقسام آن (بخش پنجم و پایانی) 🔸 همچون سرابی است که تشنگان را در بیابان زندگی به دنبال خود می کشانند و چهره واقعیت ها را به گونه ای دروغین نشان می دهند و انسان به خاطر آنها درک نمی کند. امید و آرزوی پسندیده، دل بستن به آینده ای است که دسترسی به آن معقول است و با تلاش می توان به آن رسیده و این یک امر فطری است. 💠آثار و پیامدهای طول امل (۲) 5⃣«داشتن زندگی ذلت بار»؛ صاحبان آرزوهای دراز ناچارند شخصیت انسانی خود را درهم شکنند و برای رسیدن به مقصود خیالی در برابر هر کسی خضوع کنند و دست التماس به سوی این و آن دراز نمایند و به زندگی ذلت بار تن دهند. امیرالمؤمنین (ع) در این مورد می فرماید: «ذُلُّ الرِّجَالِ فِی خَیبَةِ الْآمَال؛ [۱] خواری مردان در ناکامی آرزوهاست». 6⃣«محروم بودن از درک حقایق»؛ همچون سرابی است که تشنگان را در بیابان زندگی به دنبال خود می کشانند و چهره واقعیت ها را به گونه ای دروغین نشان می دهند و انسان به خاطر آنها درک نمی کند کجاست و به کجا می رود؟ وظیفه اش در برابر این سرنوشت چیست؟ امام علی علیه السلام می فرمایند: «الْأَمَانِی تُعْمِی عُیونَ الْبَصَائِر؛ [۲] دیدگان بصیرت را نابینا می کند». کسی می تواند چهره زیبای حقیقت را آنگونه که هست ببیند و به سرچشمه زلال معرفت برسد که دیده عقل خود را با حجاب آرزوها نپوشاند. 7⃣«کفران نعمت»؛ ، انسان را به آنچه ندارد و شاید هرگز به آن نمی رسد، دلبند می سازد، به همین دلیل آنچه از نعمت های الهی در دست دارد کوچک می شمارد و نسبت به آنها بی اعتنا می شود و این کفران نعمت، پیامدهای شومی در دنیا و آخرت برای او دارد. امیرالمؤمنین امام علی (ع) در این مورد می فرماید «تَجَنَّبُوا الْمُنَی فَإِنَّهَا تَذْهَبُ بِبَهْجَةِ نِعَمِ اللَّهِ عِنْدَکُمْ وَ تُلْزِمُ اسْتِصْغَارَهَا لَدَیکُمْ وَ عَلَی قِلَّةِ الشُّکْرِ مِنْکُم؛ [۳] از بپرهیزید، که زیبایی نعمت های الهی را از نظر شما می برد و آنها را نزد شما کوچک می کند و به کمی شکر (و کفران نعمت) از سوی شما منتهی می شود!». 💠درمان طول امل 🔹۱) توجه به آخرت و یاد مرگ. ۲) انسان خود را بشناسد و بداند موجودی آسیب پذیر است که فاصله میان مرگ و زندگی او بسیار کم است. ۳) توجه به بی اعتباری دنیا و کم کردن علاقه به آن. ۴) مطالعه پیرامون پیامدهای بسیار شوم آرزوهای دراز. ۵) واقع‌ بین بودن و برنامه ریزی کردن بر طبق واقعیت ها، امکانات و استعدادها نه براساس خیالات و آرزوها. پی نوشت‌ها؛ [۱] تصنیف غررالحكم و دررالکلم ۳۱۴ [۲] همان، ص ۶۵ [۳] همان، ص ۳۱۴ منبع: حوزه نت به نقل از وبسایت پژوهه @tabyinchannel
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️به چه عشق هایی، عشق های مقدّس و حقیقی می گویند؟ 🔹در و مقدّس، روحِ انسان صفا و فوق العاده اى پيدا مى كند و همه چيز را جز - كه مظهر كمال مطلق است - به فراموشى مى سپارد، و تحمّل تمام را براى رسيدن به او و برخوردار شدن از جذبه هاى عنايت و لطفش آسان مى شمرد، و هنگامى كه در بيابان به شوق كعبه قدم مى گذارد، از سرزنش هاى خار مغيلان غمى به دل راه نمى دهد. 🔹همانگونه كه در حديث قدسى آمده است: «إِذَا كَانَ الْغَالِبُ عَلَى الْعَبْدِ الْإِشْتِغَالَ بِي جَعَلْتُ بُغْيَتَهُ وَ لَذَّتَهُ فِي ذِكِري، فَإِذَا جَعَلْتُ بُغْيَتَهُ وَ لَذَّتَهُ فِي ذِكْرِی، عَشِقَنِی وَ عَشِقْتُهُ، فَإِذَا عَشِقَنِی رَفَعْتُ الْحِجَابَ فِيمَا بَيْنِی وَ بَيْنَهُ» [۱] (هنگامى كه من توجّه به من پيدا كند، و را در قرار مى دهم، و هنگامى كه آرزو و لذّتش در ذكر من باشد، به من مى ورزد و من هم به او عشق مى ورزم، و هنگامى كه به من ورزد حجاب ميان خودم و او را بر مى دارم، تا به نائل گردد). 🔹 به و و همچنين عشق به ، يا به تعبير ديگر محبّت و علاقه شديد و سوزان به اين امور، همواره چراغ راه و پاكباخته و دلسوخته و كه آثار علمى بزرگى از خود نشان داده اند، بوده است؛ و در يك كلمه، راه هاى پرپيچ و خمِ تكامل را، بدون مركب نمى توان پيمود. زمزمه هاى اميرمؤمنان (عليه السلام) در دل شب و «دعاى [پرمعناى] صباح» در صبحگاهان و بند بند «دعاى كميل» و راز و نياز (عليه السلام) در «روز عرفه» در بيابان عرفات و مناجات هاى پانزده گانه (عليه السلام) و تمام «صحيفه سجاديّه» و زمزمه عاشقانه (عجل الله تعالی فرجه) به هنگام خواندن «دعاى ندبه» همه و همه آثار گرانبهايى است از اين . 🔹بنابراین اگر بعضى از دانشمندان روى كلمه حسّاسيت منفى شديدى دارند، به خاطر مشاهده و هوس آلود و گناه خيز است، وگرنه ، نيرومندترين عامل حركت به سوى و ارزش هاى والاى انسانى است؛ و اينكه بعضى تصوّر مى كنند واژه «عشق» در (عليهم السلام) نيامده است، اشتباه بزرگى است؛ 🔹زيرا، هم در روايات نبوى و هم در روايات معصومين (عليهم السلام) ديده مى شود. از جمله مرحوم كلينى در حديثى از (صلى الله عليه و آله) نقل مى كند كه فرمود: «أَفْضَلُ النَّاسِ مَن عَشِقَ الْعِبَادَةَ فَعَانَقَهَا، وَ أَحَبَّهَا بِقَلْبِهِ، وَ بَاشَرَهَا بِجَسَدِهِ وَ تَفَرَّغَ لَهَا» [۲] (برترين مردم كسى است كه باشد؛ آن را در آغوش بگيرد و با قلبش آن را دوست داشته باشد و با جسدش آن را لمس كند و خود را فارغ البال براى آن قرار بدهد). 🔹در حديث نبوى ديگرى درباره سلمان مى خوانيم: «إِنّ الْجَنَّةَ لَاَعْشَقُ لِسَلْمَانَ مِنْ سَلْمَانَ لِلْجَنَّةِ» [۳] (بيش از آنچه سلمان به بهشت مى ورزد، بهشت عاشق سلمان است). مرحوم علّامه مجلسى در ذيل حديث اوّل بيانى دارد كه مى فرمايد: « به معناى افراط در محبّت است، و گاه تصوّر كرده اند كه مخصوص به امور باطله مى باشد و در محبّت به خدا و آنچه مربوط به اوست بكار نمى رود، ولى اين روايت نشان مى دهد كه چنين نيست، هر چند احتياط آن است واژه هاى مشتقّ آن (عاشق و معشوق) را در مورد خداوند بكار نبريم، بنا بر ». [۵] پی نوشت‌ها؛ [۱] كنز العمال فی سنن الأقوال و الأفعال، مؤسسة الرسالة، چ۵، ج۱، ص۶۵۳، ح۱۸۷۲ [۲] الكافی، دار الكتب الإسلامية، چ۴، ج۲، ص۸۳ [۳] روضة الواعظين و بصيرة المتعظين، انتشارات رضى‏، چ۱، ج۲، ص۲۸۲ [۴] بحارالأنوار، دار إحياء التراث العربی، چ۲، ج۶۷، ص۲۵۳ [۵] اصطلاحی  کلامی در بحث اسماء و صفات الهی، و به این معنا است که بشر مجاز نیست غیر از اسما و صفاتی که در  قرآن و روایات برای خدای متعال ذکر شده، نام یا صفتی را از پیش خود به او نسبت دهد. این بحث از آنجا ناشی شده که برخی معتقدند بشر با شناخت محدود خود نسبت به خداوند چگونه می‌تواند از پیش خود نامی بر او نهاده یا او را به وصفی متصف کند، به گونه‌ای که‌ شان و منزلت خدا را رعایت کرده و او را در حد مخلوقات تنزل ندهد، و گرفتار تشبیه و تجسیم نگردد. [ویکی شیعه] 📕پيام امام امير المؤمنين(ع)‏، مكارم شيرازى، ناصر، دارالكتب الاسلامية‏، تهران‏، ۱۳۸۶ش، چ ۱، ج ۴، ص ۵۶۶ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel