✨🔸✨🔸✨🔸✨🔸✨ ✨ ⭕️اسراف و تبذير در قرآن (بخش پنجم) 💠تمامي آيات مربوط به اسراف را مي‏توان به طور كلی به دو بخش تقسيم كرد: ۱- اسراف در مال. ۲- #اسراف‌درغيرمال. 1⃣اسراف در غیر مال 🔷الف) #اسراف‌درقتل: در دوران جاهليت رسم بر اين بود كه هرگاه كسی از روی ظلم و تعدی به قتل می‌رسيد، بستگان مقتول با توجه به خوی و خصلت جاهلي و حس كينه‏‌توزي و انتقام‏جويی، چند نفر از بستگان قاتل را به قتل مي‏رساندند. قرآن كريم اين تجاوز و انتقام‏‌جويی را مردود دانسته و فرمود: «فَلا يُسْرِفْ فِي الْقَتْل؛[اسراء،۳۳] اما در قتل اسراف نكنيد»؛ 🔶يعنی، برای قتل يك نفر، فقط يك نفر را به قتل برسانند، آن هم با توجه به صدر آيه كه مي‏فرمايد: «وَ لا تَقْتُلُوا النَّفْسَ الَّتي‏ حَرَّمَ اللَّهُ إِلاَّ بِالْحَقِّ‏؛ نفسی را كه خداوند حرام كرده است نكشيد، مگر از روی حق، يعنی اين كشتن هم فقط در مواردی تجويز شده است، كه قاتل مستوجب كشته شدن باشد و با علم و عمد مرتكب قتل نفس شده باشد. 🔷ب) #اسراف‌درنفس: كسی كه از نظام اعتدال خارج مي‏شود و با ارتكاب #گناه‌ومعصيت از حريم انسانی خود تجاوز مي‏كند، #اسراف‌كار است، اما اسراف‌كاری كه مشمول پيام رحمت و اميد الهي قرار گرفته است: «قُلْ يا عِبادِيَ الَّذينَ أَسْرَفُوا عَلى‏ أَنْفُسِهِمْ لا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَميعاً إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحيمُ؛ [زمر،۵۳] بگو ای بندگان من كه بر خود اسراف و ستم كرده‌‏ايد از رحمت‌‏خداوند نوميد نشويد كه خدا همه گناهان را مي‏آمرزد. ملاحظه مي‏شود كه #هرگونه‌گناه‌وتجاوز از حد و مرز و حريم انسانی #اسراف‌برنفس شمرده مي‏شود. 🔶در جای ديگر می‌بينيم، مجاهدان جنگ احد به درگاه خداوند متعال دست نياز برمي‏داشتند: «وَ ما كانَ قَوْلَهُمْ إِلاَّ أَنْ قالُوا رَبَّنَا اغْفِرْ لَنا ذُنُوبَنا وَ إِسْرافَنا في‏ أَمْرِنا وَ ثَبِّتْ أَقْدامَنا وَ انْصُرْنا عَلَى الْقَوْمِ الْكافِرين‏؛[آل‌عمران،۱۴۷] گفتار آنها فقط اين بود كه پروردگارا گناهان ما را ببخش و از تندروی های ما در كارها چشم بپوش، قدم های ما را ثابت‏ بدار، و ما را بر جمعيت كافران پيروز بگردان». از آيه شريفه مستفاد مي‏شود، آنچه از آن عدول كرده و بجا نياورده‏‌اند، اطاعت امر پيامبر(ص)، و سستی و منازعه بوده است. 🔶هر نوع گناه، #اسراف و تجاوز از حد فطری و طبيعی انسان است كه با ارتكاب آن از مسير اعتدال بيرون مي‏رود و به راه زوال و نيستی كشانده مي‏شود و اين درست‏ خلاف آن هدف عالی است كه انبياي الهی براي آن مبعوث شده‌‏اند. قرآن در اين مورد مي‏فرمايد: «وَ لَقَدْ جاءَتْهُمْ رُسُلُنا بِالْبَيِّناتِ ثُمَّ إِنَّ كَثيراً مِنْهُمْ بَعْدَ ذلِكَ فِي الْأَرْضِ لَمُسْرِفُونَ؛[مائده،۳۲] و رسولان، با دلايل روشن به سوی بنی‌اسرائيل آمدند، اما بسياری از آنها بر روی زمين تعدی و #اسراف كردند». در اين آيه شريفه مراد از #مسرفون‏ كسانی هستند كه از انبيا و طريق حق تبعيت نكردند و در نتيجه اين سركشی به گناه آلوده شدند. #ادامه‌دارد... نویسنده: محمدرضا عطايی - مجلة مشكاه، ش ۵۵ منبع: وبسایت‌مرکزمطالعات و پاسخ‌گویی به شبهات @tabyinchannel #انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد