✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️امام علی (علیه السلام) در خطبه ۱۷۶ نهج البلاغه، درباره «بدعت» چه هشداری داده است؟
🔹#امام_علی (عليه السلام) در بخشی از خطبه ۱۷۶ «نهج البلاغه» يكى از آفات مهم دينى و اجتماعى را بيان ميفرمايد و آن، آفت #بدعت و تغيير احكام خدا بر طبق خواسته هاى دل و هوای نفس و بدعت گزارى در دين خداست؛ ميفرمايد: «بدانيد اى بندگان خدا! #انسان_باايمان، آنچه را سال گذشته حلال میشمرد، امسال هم حلال میشمرد و آنچه را سال گذشته حرام میدانست امسال هم حرام میداند [و پيوسته بر احكام الهى و سنّت پيامبر ثابت میماند])».
🔹اشاره باينكه #مؤمنان_راستين، احكام الهى را بازيچه هوا و هوس خود نمیسازند و با افكار ناقص خويش آنرا تغيير نمیدهند؛ چه اينكه اگر باب #بدعت در احكام الهى گشوده شود تمام ظالمان و تبهكاران و هوسبازان آنچه را برخلاف منافع نامشروع خود میبينند تغيير میدهند و بعد از زمان كوتاهى چيزى از اصول و فروع دين باقى نمیماند.
🔹اين سخن اشاره به #بدعتهايى است كه بعد از پيامبر اكرم (صلی الله علیه و آله) در دين خدا گذارده شده؛ نه تنها قياس را در موارد عدم دسترسى به نصوص كتاب و سنت به كار گرفتند، بلكه به #مخالفت با نصّ صريح #قرآن يا #پيامبر برخاستند. خليفه سوّم روشى را كه پيامبر در تقسيم بيت المال گذارده بود و مساوات را در حدّ نيازها در نظر میگرفت، به كلّى دگرگون ساخت و اعيان و اشراف و از آن فراتر، اقوال و بستگان خويش را بر همه مقدّم شمرد و همه چيز رادر اختيار آنها گذاشت؛
🔹و خليفه دوّم با صراحت گفت: دو چيز در زمان پيامبر حلال بوده و من آنها را حرام میكنم و هركس با من مخالفت كند او را مجازات خواهم كرد: «متعة النساء (عقد موقّت) و متعة الحج (حج به صورت حج تمتّع)» و #بدعتهای_فراوان ديگرى كه در عصر خلفا روى داد كه در بعضى كتابها جمع آورى شده و مقدار قابل توجّهى است.[۱]
🔹#امام (عليه السلام) با درايت فوق العاده اى كه داشت، میديد اگر جلوى اينكار گرفته نشود، همه احكام اسلام به خطر مى افتد و چهره نورانى اين آيين پاك بكلّى دگرگون میشود؛ از اينرو پرهيز از بدعت را نشانه ايمان شمرد. و در ادامه سخن ميفرمايد: «[بدانيد] بدعتهايى را كه مردم گذارده اند آنچه را بر شما حرام شده، حلال نمى كند؛ #حلال همان است كه خدا حلال كرده و #حرام همان است كه خدا حرام نموده)».
🔹سپس در ادامه اين سخن به نكته اى اشاره ميفرمايد كه به منزله دليلى بر گفتار پيشين اوست؛ ميفرمايد: «شما امور مختلف را [در مورد بدعتها و كجرویها] آزموده ايد و خوب و بد را دراين تجربه آموخته ايد و با وضع گذشتگان پند و اندرز داده شده ايد، عبرت گرفته ايد و مَثَلها براى شما زده شده و به امرى آشكار دعوت شده ايد)».
🔹به اين معنا كه شما در عمر خود مشاهده كرديد كه #بدعتهای_پيشين چه مشكلات و نابسامانیها و بدبختیهايى براى مسلمين به ارمغان آورد. بدعتهاى زمان عثمان سبب شورش عظيمى شد كه خون او بر باد رفت و چنان شكافى ميان مسلمين پيدا شد كه آثارش همچنان باقیست و بدعتهاى عصر #خليفه_دوّم از جمله تبعيض در ميان موالى [غير عرب] و عرب سبب شكاف عظيمى در ميان مسلمانان گشت و حتى خون خليفه نيز در همين راه ريخته شد. [۳]
🔹بعلاوه خداوند در قرآن، داستان يهود و #بدعتها و #تحريفات آنها را نقل كرده و عواقب سوء آنرا نشان داده است؛ شما خود نيز مفاسد بدعت را تجربه كرده ايد و هم تاريخ پيشينيان به شما اندرز داده است؛ لذا من شما را به مطلب واضحى دعوت كردم كه دلايل حسّى و تجربى و نقلى معتبر دارد. آنگاه دريك نتيجه گيرى آشكار ميفرمايد: [براساس اين سخن]، «تنها افراد ناشنوا از درك اين مطلب [كه صدايش در همه جا پيچيده است] عاجز و ناتوان میماند و تنها نابينايان آن را نمیبينند)». اشاره باينكه آثار سوء و نكبت بار #بدعتها آشكار است و پيام تاريخ نيز در اين زمينه روشن است. آنكس كه آن آثار را نبيند، نابيناست و آنكس كه اين پيام را نشنود، كر است.
🔹و در ادامه ميفرمايد: «آنكس كه از آزمونهاى الهى و تجربه ها، سودى نبرد، از هيچ پند و اندرزى سود نخواهد برد و كوته فكرى و كوته نگرى، آشكارا دامان او را ميگيرد؛ تاآنجا كه بد را خوب و خوب را بد میبيند». تجربيات حسّى و #آزمايشهای_الهى مهم ترين وسيله #بيدارى انسانهاست. اگر واقعاً كسى ازاين طريق بيدار نشود بسيار بعيد است پند و اندرز #واعظان و نصيحت خيرخواهان در وى اثر بگذارد و يكى از سرنوشتهاى حتمى او اينست كه به جايى میرسد كه خوبیها در نظرش بدى و بدیها به شكل خوبى جلوه میكند؛ آنگونه كه #قرآن_مجید مى فرمايد. [۲]
پینوشتها
[۱]رجوع كنيد به كتاب النص و الاجتهاد، الموسوی، عبدالحسين شرف الدين، أبومجتبى قم ۱۴۰۴ق، چ۱
[۲]رجوع کنیدبه آيات۱۰۳و۱۰۴ سوره کهف
📕پيام امام اميرالمؤمنين، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلاميه، چ۱ ج۶ ص۵۸۴
منبع: وبسایت آیت الله مکارم شیرازی
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکموردرضایتنمیباشد