eitaa logo
تبیین
2.7هزار دنبال‌کننده
4.9هزار عکس
425 ویدیو
34 فایل
🔺اهداف: 🔹تهذیب نفس 🔹امام شناسی و مهدویت 🔹روشنگری و بصیرت‌افزایی 🔹ارتقاء بینش دینی و سیاسی 🔹دشمن شناسی و جنگ نرم 🔹ارتقاء مهارت‌های تربیتی 🔹و... 🔸هدف ارائه‌ی الگوست؛ با شبکه‌های اجتماعی کسی متفکر نمی‌شود، باید #کتاب خواند.
مشاهده در ایتا
دانلود
👆👆 🔷 #عاشوراى_حسينى، برنامه‌اى #احياگرانه نسبت به دين و جلوه‌هاى گوناگون آن بود، تا در سـايـه #بذل_خون و #نثار_جان، #دين بر پا شود و سيره #پيامبر_اسلام سرمشق عملى مسلمانان گردد، و عزّت دين خدا به جامعه بازگردد.(۳) تـلاش و برنامه‌هاى احـيـاگـرانـه #ائمـه_مـعـصـومـيـن (عليهم السلام) و پـيروانشان در احياگرى نسبت به اصـل #حـادثـه_عـاشورا و ارزش‌هاى آن و مقابله با سياستِ دشمن در كتمان واقعه و مسخ جريان و به فـرامـوشـى سـپـردن #خـون‌هاى_مطهّر_عاشورايى، برنامه ديگرى در راستاى دين احياگرى است و پـيـامـش، ضـرورت #تـبـيـين_اهداف و #روشنگرى_اذهان و زنده نگهداشتن #شعائر و #حماسه‌ها و #يادها و #خاطره‌هاست. 💠 #احياگرى 🔷در بـسـيـارى از #نـهـضـت‌ها، پس از مدتى كه از دوران آغازين آن مى‌گذرد و #كسانى_به_ناروا بر مـسـنـد #قـدرت و ريـاسـت تكيه مى‌زنند، هدف‌هاى نخستين و ارزش‌هاى متعالى كه در شعارهاى نهضت مطرح مى‌شده، #كمرنگ مى‌شود، يا فراموش مى‌گردد. آنچه از دين نيست (#بدعت) وارد دين مى‌شـود و آنـچـه از پـايه‌هاى اصلى و اوّليه انقلابِ دينى و مكتبى است، از ياد مى‌رود و #رويّه‌هايى_مغاير با سنت‌هاى نخستين #رايج مى‌شود و #قانون و #حكم_الهى نقض مى‌شود. مـردم نـيـز بـتـدريـج، بـه ايـن #انـحـراف‌هـا و #بدعت‌ها خـو مى‌گيرند و عـكـس العـمـل چـندانى از خود نشان نمى‌دهند. گاهى از شعائر و برنامه ها و سنّت‌ها، اسكلتى بى روح و تشريفاتى ظاهرى بر جاى مى‌ماند كه چندان اثرگذار هم نيست. @tabyinchannel #کانال_تبیین 👇👇
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️ (س) چه مقام و منزلتی در اسلام دارد؟ (بخش چهارم و پایانی) 💠تعلیم دین به بانوان کوفه 🔷زمانى كه اميرالمؤمنين امام علی (ع) مركز خلافت خود را از مدينه به كوفه منتقل كرد، (س) نيز با شوهرش عبدالله بن جعفر به كوفه آمد و در آنجا ساكن شدند. در اين مدت (س) نيز به ارشاد و تعليم زنان كوفه اشتغال داشت. در كوفه مجلس درسى براى زنها تشكيل داد و براى آنها قرآن را تفسير مى‏ كرد. [۱] آن حضرت از محدثان و می باشد. احادیث ایشان از مادر، پدر، برادران، امّ سلمه، امّ هانى و دیگر زنان می باشد.‌ [۲] 💠همراه با قیام برادر و مروِج انقلاب حسینی 🔷 (س)، از آغاز (ع) با برادر خویش همراهی کرد و در تمام دوران‏ قيام، همدل و رازدار او بود. شب عاشورا و گفتگوهايش با برادر، روز عاشورا و استقبال‏ هاى شكوهمندش از شهيدان، شب يازدهم محرّم و رثاى جانسوز او در كنار قامت خونين برادر و خطاب او به پيامبر خدا، اینها جلوه ای از صفحات زرّين و جاودانه زندگانى سرشار از جلالت، شكيبايى و والايى اوست. [۳] 🔷آن حضرت، استوار و شکوه مندانه پس از ، سرپرستى قافله اسيران را بر عهده گرفت. وقتی مردم كوفه فرزندان پيامبر را آنگونه ديدند، گریه و شیون سر دادند، (س) با صلابت و محکم اینگونه سخن گفت: اى كوفيان! اى نيرنگ بازان و خيانتكاران و بى‏ وفايان! اشكتان خشك و ناله ‏تان آرام مباد! مَثَل شما، مَثَل كسى است كه رشته ‏هاى خود را پس از تابيدن، از هم باز مى‏ كند ... واى بر شما! مى‏دانيد چه جگرى از پيامبر (ص) پاره پاره كرديد، و چه پيمانى را شكستيد و كدامين پرده ‏نشين او را بيرون كشيديد و چه حرمتى از او هتك كرديد و چه خونى از او ريختيد؟! آن حضرت زبان على (ع) در كام داشت، مردمانى كه بارها، خطابه‏ هاى مولا را شنيده بودند، كلام و خطابه على (ع) را به عيان ديدند، و كسى گفت: «به خدا سوگند، زنِ باحيايى چنين سخنور، نديده بودم. گويى زبان على (ع) را بر كام دارد». خطابه‏ هاى حضرت زينب (س) در اوج فصاحت و بلاغت و تأثير گذارى بيان مى‏ شد، كه او خود، فرزانه‏ اى موقعيت شناس بود. [۴] 🔷دکتر بنت الشاطی در توصیف حضرت زینب (س) این گونه سخن می گوید: « (س) آیینه تمام نمای یک بانوی شجاع است، که در لحظات بسیار سخت و بحرانی، کاری کارستان انجام داد. وی را نامیدند؛ چرا که وی اولین بانویی است که در لحظات سخت، با یتیمان و اسیران همدردی می کرد، بر بالای سر محتضران حاضر شد، برای انتقام خون شهیدانی که بدن هایشان عریان در کربلا مانده بود قیام کرد، و نگذاشت خون های به ناحق ریخته آنان به هدر رود و پایمال شود. زینب کبری (س) علیرغم عمر کوتاهش بعد از حادثۀ عاشورا (یک سال و نیم)؛ توانست حزن و اندوه آن حادثۀ عظیم را در دل شیعیان آن چنان شعله ور کند که تا دنیا باقی است، این شعله خاموش نخواهد شد. آن بانوی بزرگ در این مدت کوتاه توانست مسیر تاریخ را عوض کند، لذت پیروزی ظاهری و موقتی را برکام ابن زیاد و یزید و بنی امیه، چنان تلخ کند که منجر به فضاحت و رسوایی دولت اموی گردد. [۵] 💠وفات 🔷 (س) در ۱۵ رجب سال ۶۲ ه. ق در سن ۵۷ سالگى - حدود يك سال و نيم بعد از شهادت امام حسين (ع) - از دنيا رفت و در نزديكى دمشق در روستاى «راويه» به خاك سپرده شد. اكنون اين روستا، به «زينبيه» شهرت دارد و به شهر متصل است. [۶] البته اقوال دیگری نیز در این زمینه وجود دارد که چندان مشهور نیست. در تاریخ آن حضرت از علت وفات آن بزرگوار چیزی ذکر نشده است. [۷] پی‌نوشت‌ها [۱] زينب عقيله بنى هاشم (س)، ص ۲۶ [۲] فاطمه زهرا (س) شادمانى دل پیامبر، رحمانى همدانى، احمد؛ افتخارزاده‏، سید حسن، انتشارات بدر، چ ۴، ص ۸۶۵ [۳] ریاحین الشریعه، ج ۳، ص ۴۱؛ زینب کبری (س)، از ولادت تا شهادت، قزوینی، سید محمد کاظم، مترجم: کاظم حاتمی طبری، پیام مقدس، قم، چ ۲، ص ۹۴ [۴] دانشنامه اميرالمومنين (ع) بر پايه قرآن و حديث و تاريخ، ج‏ ۱، ۱۶۷ [۵] السیده الزینب، عقیله بنی هاشم، عبدالرحمن، عایشه، مترجم: سیدرضا صدر، بوستان کتاب، چ ۸، ص ۹ [۶] با كاروان شام، همان، ص ۶۷ [۷] زینب کبری (س)، همان، ص ۲۷ منبع: وبسایت آیت الله مکارم (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️چرا عزاداری؟ 🔶اهداف و آثار عزاداری برای اهل بيت عليهم السلام 💠در بيان بايد گفت اگر در ميان شيعيان عزاداری يك سنت رايج شده است انگيزه‌های گوناگونی دارد كه به طور اختصار عبارتند از: 🔹۱) شناساندن مقام پيشوايان بزرگ اسلام كه سراسر زندگی آنان برای جامعه اسلامی الگو و سرمشق است، خواه در مبارزه با طاغوتيان يا مسايل اخلاقی و روحی و...؛ ۲) افزايش عشق و محبت اهل‌ بيت كه پاداش رسالت پيامبر اکرم (ص) است؛ ۳) كمال‌خواهی و فضيلت‌طلبی؛ ۴) دعوت به دين و آگاه شدن از حقايق آن و فراخوانی مردم به صلاح و اصلاح و دوری از انحراف و فساد؛ ۵) بر ضد طاغوتيان و آشنا كردن مردم با ويژگی های (ع)؛ ۶) اطعام عده‌ای از نیازمندان در پرتو مجالس عزا كه از دستورات مؤكد قرآن و اسلام است؛ ۷) ياد مصيبت اهل‌ بيت عليهم السّلام كه موجب آسان شدن مصائب و سختيهای دوستداران آنان است؛ ۸) همدردی با رسول خدا (ص) و حضرت زهرا (س) و ساير ائمه عليهم السّلام؛ ۹) فراموش نشدن ؛ چرا كه اگر اين عزاداری ها نبود نسل‌های آينده نمی‌دانستند (ع) را كشته است. 🔹۱۰) افشاگری جنايات ستمگران، بويژه بنی اميه و بنی عباس؛ ۱۱) رشد فضائل و كرامت‌های انسانی و الهی و پروش روحيه شهادت طلبی؛ هر قطره اشك كلامی است كه شهادت را چون پيامی به مردم ابلاغ ميكند، و گريه نشانه آن است كه فاجعه‌ای روی داده و ظلمی صورت گرفته است. نه يك روز، نه ده روز، نه يك ماه، بلكه در تمام سال برای اين است كه ملتی كه در شهادت زندگی ميكند بايد عزادار باشد و در مجالس عزا با بيان فلسفه شهادت و با يادآوری از شهيدانش، روحيه شهادت‌طلبی را همچنان تازه نگه دارد. بی‌شك به خاطر نشر فلسفه شهادت و ايثار و كرامت‌های انسانی است كه به بهانه مرگ برادر، عمو، دايی و... جلسه برگزار ميكنند و يك‌باره به كربلا گريز ميزنند و از حسين سخن ميگويند. ۱۲) زنده_نگهداشتن_اسلام با استفاده از ابزار عزاداری. را زنده كرد و اگر (ع) قيام نميكرد، اثری از اسلام باقی نمی‌ماند. 🔹اساس شكل‌گيری انقلاب اسلامی نيز نهضت امام حسين (ع) است. امام خمينی (ره) درباره تجديد و تكرار عزاداريها ميفرمايد: «آن کسانی که می‌گویند (ع) را نخوانید، اصلاً نمی‌فهمند (ع) چه بوده و نميدانند یعنی چه؛ نمی دانند اين گريه ها و روضه ها حفظ کرده اين مکتب را. الان ۱۴۰۰ سال است که با این منبرها و با این روضه ها و با این مصیبت ها و با این سینه زنی ها ما را حفظ کرده اند. تا حالا آورده اند اسلام را. این عده از جوانهایی که اینطور نیستند که سوء نیت داشته باشند، خیال می‌کنند حالا باید ما حرف روز بزنيم! حرف سيدالشهداء حرف روز است، همیشه حرف روز است، همیشه حرف روز را سيدالشهداء آورده است دست ما داده و سيدالشهداء را اين گريه ها حفظ کرده است و مکتبش را این مصيبت‌ها حفظ کرده؛ این سینه زنی ها و این دسته جات و عرض می‌کنم اینها حفظ کرده... همينهاست كه اين نهضت را پيش برده، اگر (ع) نبود اين نهضت را پيش نمی‌برد...». [۱] 🔹بنابراين (ع) يك حركت است، يك موج است، يك مبارزه اجتماعی است. [۲] عزاداری ها سبب ميشود كه شور و عاطفه، از شعور و شناخت برخوردار گردد و ايمان را در ذهن جامعه زنده نگه دارد، و به عنوان يك فكر سازنده و حادثه الهام‌بخش، همواره تأثير خود را حفظ كند. احيای خط خون و شهادت و رساندن صدای مظلوميت آل علی (ع) به گوش تاريخ است... هم بر مظلوميت امام گريه ميشود و هم در سايه آن، (ع) از نهضت و حركت، شناخته ميشود، روضه‌های خانگی و دسته‌های عزاداری و هيأت‌های زنجيرزنی، پوشيدن لباس مشكی و پرچم به دست گرفتن و شربت و آب دادن و تلاش در برپايى مجالس و نوحه‌خوانی و سينه‌زنی و... هر يك به نوعی سربازگيری جبهه حسينی است و اين پيوند قلبی را عمق و غنا می‌بخشد. [۳] اين موارد، انگيزه‌های برگزاری مجالس سوگواری و عزاداری است و آنچه در اين ميان وجود ندارد، گريه ضعف و ذلت است. پی نوشت: [۱] قيام عاشورا در كلام و پيام امام، ‌ص ۱۶ [۲] نهضت‌های اسلامی صد ساله اخير، مرتضی مطهری، ص ۸۹ [۳] فرهنگ عاشورا، ص ۳۱۴ نویسنده: حسين رجبی، پاسخ به شبهات عزاداری منبع: وبسایت مرکز مطالعات و پاسخگویی به شبهات حوزه علمیه @tabyinchannel
تبیین
⭕️زندگی «امام حسین» (علیه السلام) در طول مدت عمر حضرت همه درس است 🔸حضرت آیت الله خامنه‌ای (حفظه الله): 🔹زندگی علیه السلام در طول تاریخِ زندگی پنجاه و چند ساله‌ی آن بزرگوار، همه است: دوران کودکی او درس است، دوران جوانی او درس است، در دوران امامت امام حسن علیه السلام رفتار او درس است، بعد از شهادت امام حسن علیه‌ السّلام رفتار او همه درس است. اینجور نبود که کار فقط در آن روز آخر باشد، لکن این‌ قدر عظمت دارد، این‌ قدر درخشنده است که مثل خورشیدی همه‌ی نورهای دیگر را تحت‌ الشّعاع قرار می دهد؛ 🔹و الا خطابه‌ی علیه‌ السّلام خطاب به علما و بزرگان و صحابه و تابعین در منی‌ - که در کتب حدیث ذکر شده است - یک سند تاریخی است؛ نامه‌ی آن بزرگوار خطاب به علما و بزرگان و پایه‌ها و ارکان دینی در زمان خودش - که در کتب معتبر حدیث نقل شده است - یک سند تاریخی مهم است؛ رفتارهای آن بزرگوار، برخوردش با معاویه، نامه‌اش به معاویه؛ حضورش در کنار پدر در دوران کوتاه خلافت امیرالمؤمنین علیه‌ الصّلاة والسّلام؛ همه‌ی اینها قدم‌ به‌ قدم درس است؛ 🔹منتها چیز دیگری است... باید از درس آموخت؛ درس حسین‌ بن‌ علی علیه‌ الصّلاة والسّلام به امّت اسلامی این است که برای ، برای عدل، برای ، برای مقابله‌ی با ، باید همیشه آماده بود و باید موجودی خود را به میدان آورد؛ در آن سطح و در آن مقیاس، کار من و شما نیست؛ امّا در سطوحی که با وضعیّت ما، با خُلقیّات ما، با عادات ما متناسب باشد چرا؛ باید یاد بگیریم. بیانات‌مقام‌معظم‌رهبری ۹۲/۰۳/۲۲ منبع: وبسایت دفتر حفظ و نشر آثار معظم له @tabyinchannel