eitaa logo
تبیین
2.7هزار دنبال‌کننده
4.9هزار عکس
425 ویدیو
34 فایل
🔺اهداف: 🔹تهذیب نفس 🔹امام شناسی و مهدویت 🔹روشنگری و بصیرت‌افزایی 🔹ارتقاء بینش دینی و سیاسی 🔹دشمن شناسی و جنگ نرم 🔹ارتقاء مهارت‌های تربیتی 🔹و... 🔸هدف ارائه‌ی الگوست؛ با شبکه‌های اجتماعی کسی متفکر نمی‌شود، باید #کتاب خواند.
مشاهده در ایتا
دانلود
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️دیدگاه اسلام در مورد تجمّل و زینت چیست؟ 🔹در مورد استفاده از انواع ، مانند تمام موارد، را انتخاب کرده است، نه مانند بعضى که مى پندارند استفاده از زینت ها و هر چند به صورت معتدل بوده باشد، مخالف زهد و پارسایی است؛ و نه مانند که غرق در زینت و مى شوند و تن به هر گونه براى رسیدن به این عمل نامقدس مى دهند. اگر ساختمان روح و جسم انسان را در نظر بگیریم مى بینیم در این زمینه درست هماهنگ ویژگى هاى روح انسان و ساختمان جسم او است. 🔹توضیح این که: به گواهى روانشناسان، یکى از چهار بعد روح انسانى است، که به ضمیمه حسّ نیکى، و حسّ دانایی، و حسّ مذهبى، ابعاد اصلى روان آدمى را تشکیل مى دهند؛ و معتقدند تمام زیبایی هاى ادبى، شعرى، صنایع ظریفه، و هنر به معنى واقعى، همه مولود این حسّ است. با وجود این چگونه ممکن است یک قانون صحیح، این را در روح انسان خفه کند، و عواقب سوء عدم اشباع صحیح آن را نادیده بگیرد؟! لذا در استفاده کردن از هاى طبیعت، لباس هاى زیبا و متناسب، به کار بردن انواع عطرها، و امثال آن، نه تنها مجاز، که به آن و سفارش نیز شده است، و در این زمینه از پیشوایان مذهبى در کتب معتبر نقل شده است. 🔹به عنوان نمونه در تاریخ زندگى (عليه السلام) مى خوانیم، هنگامى که به نماز برمى خاست هاى خود را مى پوشید؛ سؤال کردند چرا بهترین لباس خود را مى پوشید؟ فرمود: «إِنَّ اللّهَ جَمِیلٌ یُحِبُّ الْجَمالَ، فَأَتَجَمَّلُ لِرَبِّی وَ هُوَ یَقُولُ خُذُوا زِینَتَکُمْ عِنْدَ کُلِّ مَسْجِد؛ خداوند زیبا است و را دوست دارد، به همین جهت من لباس زیبا براى راز و نیاز با پروردگارم را مى پوشم و هم او دستور داده است که خود را به هنگام رفتن به مسجد برگیرید». 🔹در حدیث دیگرى مى خوانیم، یکى از زاهدان ریائى به نام «عبّاد بن کثیر» با (عليه السلام) روبرو شد، در حالى که حضرت لباس نسبتاً زیبایی بر تن داشت، به امام گفت: تو از خاندان نبوتى، و پدرت على (عليه السلام) لباس بسیار ساده مى پوشید، چرا چنین لباس جالبى بر تن تو است؟ آیا بهتر نبود لباسى کم اهمیت تر از این مى پوشیدى؟ امام فرمود: واى بر تو اى عبّاد! «مَنْ حَرَّمَ زِینَةَ اللهِ الَّتِی أَخْرَجَ لِعِبادِهِ وَ الطَّیِّباتِ مِنَ الرِّزْقِ؛ چه کسى هایی را که براى آفریده و روزى هاى پاکیزه را حرام کرده است؟...». 🔹و روایات متعدد دیگر. این تعبیر که خداوند زیبا است و زیبایی را دوست دارد و یا تعبیر به این که خداوند زیبایی ها را آفریده، همگى اشاره به این حقیقت است که اگر استفاده از هر گونه ممنوع بود، خداوند هرگز اینها را نمى آفرید، در جهان هستى خود دلیل بر این است که خالق زیبایی ها آن را دوست دارد. ولى مهم اینجاست که در این گونه موضوعات، مردم غالباً راه را مى پویند و با بهانه هاى مختلف رو به مى آورند. 🔹به هر حال، روش و در این مورد، روش و معتدلى است که نه جمود دارد و تمایلات زیباپسندى روح انسان را در هم مى کوبد و نه بر اعمال و تجمل پرستان و شکم‌خواران صحّه مى گذارد؛ مخصوصاً در جوامعى که و بینوا وجود داشته باشد، حتى از زینت هاى معتدل نیز نهى مى کند. لذا مى بینیم در بعضى از روایات هنگامى که از بعضى امامان سؤال مى کردند، چرا لباس فاخر پوشیده اید؟ در حالى که جدّ شما على (عليه السلام) چنین لباسى در تن نمى کرد؟ در پاسخ مى فرمودند: مردم آن زمان در شدت و فشار بودند و مى بایست چنین شود، اما مردم زمان ما زندگى مرفه ترى دارند، در چنین شرایطى استفاده از این (در حدود معقول) مانعى ندارد. 📕تفسیر نمونه، آيت الله العظمی مکارم شیرازی، دارالکتب الإسلامیه، چاپ سی و دوم، ج ۶، ص ۱۸۵ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️امام باقر (علیه السّلام) چه آثاری در فرهنگ و دانش اسلامی شيعی از خود به يادگار گذاشته است؟ (بخش اول) 🔹با نگاهی کوتاه به مسانید فقهی و تفسیری شیعه، به خوبی می‌ توان دریافت که بخش زیادی از ، و شیعه از (علیه السّلام) نقل شده است. وسائل الشیعة و کتب تفسیری مانند البرهان از بحرانی و صافی از فیض کاشانی، حاوی در زمینه و و شأن نزول آنهاست که از آن حضرت روایت شده است. علاوه بر اینها مقدار زیادی اخبار تاریخی درباره امیر المؤمنین (عليه السلام) و جنگ صفین نیز از آن حضرت نقل شده است. [۱] 🔹همچنین در زمینه ، جملات گهربار و پرمغزی از (علیه السّلام) گردیده است؛ جملات قصاری که در نهایت زیبایی و برخاسته از و امام (علیه السّلام) است. «اربلی» نوشته است که اخبار انبیاء فراوان از (علیه السّلام) نقل شده و مردم اخبار «مغازی» را از ایشان نقل کرده‌ اند، و در و به آنچه ایشان از (صلّی اللّه علیه و آله) نقل کرده استناد کرده‌ اند. آنها همچنین اخباری در از وی نوشته و خاصه و عامه از آن بزرگوار نقل کرده‌ اند. [۲] 🔹در این مورد «ابو زهره» نیز می‌ نویسد: «آن حضرت و بود و فلسفه اوامر و نواهی را درک می‌ کرد و هدف آن را در حد نهایی آن می‌ فهمید». [۳] همچنین وی در زمینه اندیشه‌ ها و جملات اخلاقی- اجتماعی امام (عليه السلام) می‌ نویسد: «به خاطر و روشنی قلب و قدرت درکش، خداوند های اعجاب‌ انگیزی بر زبان او جاری ساخت، و عباراتی درباره و اجتماعی از آن حضرت روایت شده که اگر مرتب شوند یک روش گرانبها و جامعی از آن در به وجود می‌ آید». [۴] 🔹 (علیه السّلام) به ویژه درباره ، شهرت بسزایی دارد؛ به همین جهت درباره او گفته‌ اند: «لَمْ يَظْهَرْ عَنْ أَحَدٍ مِنْ وُلْدِ الْحَسَنِ وَ الْحُسَيْنِ ع مِنَ الْعُلُومِ مَا ظَهَرَ مِنْهُ مِنَ التَّفْسِيرِ وَ الْكَلَامِ وَ الْفُتْيَا وَ الْأَحْكَامِ وَ الْحَلَالِ وَ الْحَرَام‏». [۵] «مالک ابن اعین جهنی» در شعری (علیه السّلام) را چنین ستوده است: «اذا طلب الناس علم القرآن‌ * کانت قریش علیه عیالا ؛؛ و ان فاه فیه ابن بنت النبی ‌* تلقت یداه فروعا طوالا»؛ (اگر مردم در صدد جستجوی برآیند، باید بدانند که اهل و عائله ایشان هستند، و اگر (صلّی الله علیه و آله) [امام باقر (علیه السّلام)] درباره لب به سخن بگشاید، فروع زیادی برای آن ترسیم می‌ کند). 🔹درباره نیز (علیه السّلام) بسیاری از خطبه‌ های امیر مؤمنان (علیه السّلام) را در مسائل مربوط به توحید و صفات خدا [۶] روایت کرده‌ اند. همینطور آن حضرت بیانگر بسیاری از نکات دقیق مورد اختلاف بین و می‌باشند. این روایات در اصول کافی به وفور دیده می‌ شوند. «ابن ندیم» در «الفهرست»، کتاب تفسیری به (علیه السّلام) نسبت داده و گفته است که آن را «ابو الجارود زیاد بن منذر» از امام نقل کرده است. [۷] بخش بزرگی از این روایات در تفسیر قمی و تفسیر پر ارج «مجمع البیان» آمده است. ... پی نوشت‌ها؛ [۱] شرح نهج البلاغة، ابن أبی الحديد، دار احیاء الکتب العربیه‏،‏ ۱۳۷۸ق، ج۲، ج۳، ج۴ و ج۶؛ [۲] كشف الغمة فی معرفة الأئمة، اربلى، بنى هاشمى‏، تبريز، چ۱، ج۲، ص۱۲۶؛ [۳] الامام الصادق(ع)، ابو زهره، دار الثقافة العربیه، بی تا، ص۲۴؛ [۴] همان؛ [۵] بحارالانوار، دار احیاء التراث العربی، چ۲، ج۴۶، ص۲۹۴؛ [۶] حیاة الامام الباقر(ع)، شریف قرشی، باقر، دار البلاغه، ۱۹۹۳م، ج۱، ص۱۹۰؛ [۷] تأسیس الشیعة العلوم الاسلام، صدر، سید حسن، منشورات الاعلمی، تهران، بی تا، ص۳۲۷ 📕حیات فکری و سیاسی امامان شیعه (علیهم‌السلام)، جعفریان، رسول، موسسه انصاریان، قم، ۱۳۸۱ش، چ ۶، ص ۳۰۲ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel