eitaa logo
تبیین
2.7هزار دنبال‌کننده
4.9هزار عکس
425 ویدیو
34 فایل
🔺اهداف: 🔹تهذیب نفس 🔹امام شناسی و مهدویت 🔹روشنگری و بصیرت‌افزایی 🔹ارتقاء بینش دینی و سیاسی 🔹دشمن شناسی و جنگ نرم 🔹ارتقاء مهارت‌های تربیتی 🔹و... 🔸هدف ارائه‌ی الگوست؛ با شبکه‌های اجتماعی کسی متفکر نمی‌شود، باید #کتاب خواند.
مشاهده در ایتا
دانلود
پس از نزول آیه ابلاغ ، رسول خدا طبق مراسم خاصی، بعد از ایراد خطبه ای شیوا، مولای متقیان علی (ع) را به عنوان جانشین خود معرفی کرد و فرمود : من کنت مولاه فعلی مولاه ❌سوال مهم این است که آن چیست که اگر ابلاغ نشود، رسالت الهی پیامبر (ص) ابلاغ نشده و تمام زحمات 23 ساله رسول خدا به هدر می رود؟ این مساله با این اهمیت و تاکید فراوان جز مساله نیست ❌و ولایت به معنای است که عالی ترین نوع است. لذا وقتی که مسأله ولایت و رهبری مردم، مشخص شد، خداوند فرمود: امروز دیگر کفار و منافقان برای رسیدن به اهداف خود پس از رحلت رسول خدا ، و را در نظر گرفته بودند. (درست مثل اوضاع شیعیان در آخرالزمان ) 🔥 رُخ نمود ✍این پیام برای انتخاب یک ریاست جمهور صالح وصادق وفعال می باشد @tabyinchannel
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️دشمن شناسی از دیدگاه امام علی (ع) - (بخش اول) 🔹از مباحث مهم در (ع)، رفتار حضرت با است. این بحث، هم از جهت و هم شیوه درست برخورد با دشمن را می آموزاند. امام علی (ع) با دشمنانی مواجه بود که پیامبر (ص)با این نوع دشمن مواجه نبود. پیامبر با کسانی مقابله کرد که با گفتار و رفتار خود زنده باد بت!! می گفتند، اما امام علی (ع) با کسانی رو به رو بود که سابقه درخشانی در خدمت به اسلام داشتند! اهل عبادت و قرآن و شب زنده داری بودند؛ با این همه از روح مکتب بی خبر بوده و همین امور، زمینه ساز مقابله آنان با حکومت عدالت گستر مولا علی (ع) شد. امام علی (ع) در حقیقت با مواجه بود، و پُرواضح است که برخورد با این دشمن به مراتب سخت تر از برخورد با کفر آشکار است. بر این اساس است که امام علی (ع) برخورد با دشمنانی این چنین را از مفاخر خود برمی شمرد: «ایها الناس فانی فقات عین الفتنه و لم یکن لیجتری ء علیها احد غیری بعد ان ماج غیهبها واشتد کلبها؛ مردم! این من بودم که چشم را درآوردم و کسی جز من جرات بر آن نداشت، بعد از آن که امواج فتنه همه جا گسترده بود و هاری آن فزونی یافته بود». 🔹حکومت حدودا پنج ساله امیرالمؤمنین امام علی (ع) با سه جریان مخالف مواجه بود: ۱) جاه طلبان و مقام پرستان که در خط مقدم بیعت کنندگان با حضرت بودند و امید آن داشتند که از این راه بتوانند به دنیایی آباد و مقام و ریاستی که در پی آن بودند برسند، اما پس از آن که امام علی (ع) به حکومت رسید و ارزش های الهی را به جای ارزش های پوسیده جاهلی نهاد، از حکومت حضرتش مایوس شده و شروع به مخالفت با آن نموده و علیه حکومت اسلامی امیرالمؤمنین (ع) شورش کردند. نام این گروه در تاریخ اسلام «ناکثین» (پیمان شکنان) می باشد. ۲) ظالمانی که از حکومت پیشین بهره ها می بردند، دزدی ها و غارتگری ها می نمودند و از این راه، اموال فراوانی به هم زده بودند و با سر کار آمدن حکومت عدل، از این غارتگری ها ممنوع گشته و به شدت با ستم آنان مبارزه شد. نام این گروه در تاریخ اسلام «قاسطین» است. «قسط» هم به معنای عدالت و هم به معنای ظلم و عدول از حق آمده است. راغب در مفردات می گوید: «قسط به معنی سهم و نصیب است و هرگاه سهم و نصیب دیگری گرفته شود، قسط به آن گفته می شود و این مصداق ظلم است». 🔹 ۳) کوته فکران و متحجرانی که فقط ظاهری از دین را دیده بودند و حقیقت آن را نفهمیده بودند و به شدت بر عقیده باطل خود استوار بودند. اینان نیز سر شورش بر حکومت امام علی (ع) برآوردند. نام این گروه «مارقین» است، و نام دیگرشان خوارج که بعد از داستان حکمین، در صفین بر ضد امام برخاستند و پرچم مخالفت را برافراشتند. این واژه، از ماده «مروق‌» به معنای پرش تیر از کمان است؛ گویی آنها قبلا در دایره حق بودند ولی به خاطر تحجر و نادانی و خودخواهی از مفاهیم اسلامی و تعلیمات آن به دور افتادند. این سه جریان مخالف را پیامبر گرامی اسلام (ص) در سخنان خود به صراحت پیش بینی فرموده بود: ابو ایوب انصاری گوید: «امر رسول الله (ص) علی بن ابی طالب (ع) بقتال الناکثین و القاسطین و المارقین؛ پیامبر اکرم (ص) به علی (ع) دستور داد که با سه گروه ناکثین و قاسطین و مارقین پیکار کند». 🔹خود حضرت نیز در خطبه شقشقیه با همین نام مخالفین خود را نام برده است: «فلما نهضت بالامر نکثت طائفه و مرقت اخری و قسط آخرون... ؛ هنگامی که قیام به امر خلافت کردم، جمعی پیمان خود را شکستند و گروهی به بهانه ای واهی سر از اطاعتم پیچیدند و از دین خدا بیرون پریدند، و دسته دیگری راه ظلم و طغیان را پیش گرفتند». تحلیل و بررسی عملکرد این سه جریان مخالف و موضع امیرالمؤمنین (ع) در برابر آنها نقش ارزنده ای در آگاهی امت اسلامی ما از جریان های مخالف نظام و نیز الهام بخش نحوه برخورد با آنان خواهد بود. به یاری خداوند، بر آنیم که به تحلیل این سه جریان مخالف از دیدگاه امام علی (ع) بپردازیم. در بخش‌های بعدی این مقاله به عنوان مدخل، بحثی پیرامون دشمن شناسی از دیدگاه امیرالمؤمنین (ع) تقدیم می داریم. ... نویسنده: حجة الاسلام و المسلمین سید احمد خاتمی منبع؛ حوزه نت به نقل از مجله پاسدار اسلام، ش ۲۰۹ @tabyinchannel
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️دشمن شناسی از دیدگاه امام علی (ع) - (بخش دوم) 🔸از مباحث مهم در (ع)، رفتار حضرت با است. این بحث، هم از جهت و هم شیوه درست برخورد با دشمن را می آموزاند. امام علی (ع) با کسانی مواجه بود که سابقه درخشانی در خدمت به اسلام داشتند! اهل عبادت و قرآن و شب زنده داری بودند؛ با این همه از روح مکتب بی خبر بوده و همین امور، زمینه ساز مقابله آنان با حکومت عدالت گستر مولا علی (ع) شد. امام علی (ع) در حقیقت با مواجه بود، و پُرواضح است که برخورد با این دشمن به مراتب سخت تر از برخورد با کفر آشکار است. 💠دشمن شناسی 🔹از اساسی ترین شرایط موفقیت در تمامی عرصه ها، است. در عرصه طبیعی، آدمی تا آنجا که دشمن را شناخته در دفع آن کوشیده و به موفقیت دست یافته است، ولی همین انسان ضربه های فراوانی از خود خورده است. به عنوان نمونه انسان از زمانی که دشمنی به نام میکروب را شناخت به آسانی توانست در پی دفع آن برآید، اما چون نتوانسته است عوامل سرطان را دقیقا شناسایی کند، هر روز قربانی های فراوانی در این عرصه می دهد. در عرصه مسائل سیاسی و اجتماعی نیز شناخت دشمن نقش مهم و کلیدی دارد. بر این اساس است که بخش عظیمی از آیات قرآن مربوط به معرفی دشمن است؛ معرفی شیطان، دشمنان انبیاء، کفار، مشرکان و منافقان و... در روایتی از پیامبر گرامی اسلام (ص) می خوانیم: «الا و ان اعقل الناس عبد عرف ربه فاطاعه و عرف عدوه فعصاه؛ آگاه باشید عاقل‌ترین مردم کسی است که خدایش را بشناسد و از او پیروی کند و را نیز بشناسد و آنگاه نافرمانیش کند». 🔹و در حدیثی دیگر از پیامبر اکرم (ص) آمده است: مردم اگر ده چیز را می شناختند سعادت دنیا و آخرتشان تامین می شد؛ یکی از آنها شناخت ابلیس (دشمن) و یارانش می باشد. امام علی (ع) در نهج البلاغه شناخت دشمن را رمز بینش می داند: «و اعلموا انکم لن تعرفوا الرشد حتی تعرفوا الذی ترکه و لن تاخذوا بمیثاق الکتاب حتی تعرفوا الذی نقضه و لن تمسکوا به حتی تعرفوا الذی نبذه... ؛ بدانيد، كه شما رستگارى را نخواهيد شناخت، مگر آنگاه كه بدانيد آنان كه طالب رستگارى نيستند، چه كسانند و هرگز به پيمان قرآن وفا نمى كنيد، مگر آنگاه كه بدانيد چه كسانى پيمان قرآن را مى شكنند. و به قرآن تمسك نخواهيد جست تا آنگاه كه واگذارندگان قرآن را بشناسيد». و خود بخش عظیمی از تلاش خویش را در دوره حکومت به افشاگری چهره دشمنان خود پرداخت. ... نویسنده: حجة الاسلام و المسلمین سید احمد خاتمی منبع؛ حوزه نت به نقل از مجله پاسدار اسلام، ش ۲۰۹ @tabyinchannel
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️دشمن شناسی از دیدگاه امام علی (ع) - (بخش سوم) 🔸از مباحث مهم در (ع)، رفتار حضرت با است. این بحث، هم از جهت و هم شیوه درست برخورد با دشمن را می آموزاند. امام علی (ع) با کسانی مواجه بود که سابقه درخشانی در خدمت به اسلام داشتند! اهل عبادت و قرآن و شب زنده داری بودند؛ با این همه از روح مکتب بی خبر بوده و همین امور، زمینه ساز مقابله آنان با حکومت عدالت گستر مولا علی (ع) شد. امام علی (ع) در حقیقت با مواجه بود، و پُرواضح است که برخورد با این دشمن به مراتب سخت تر از برخورد با کفر آشکار است. 💠اقسام دشمن 🔹از سخنان امام علی (ع) استفاده می شود که بر دو نوع است و دو نوع برخورد می طلبد: ۱) . ۲) . از دیدگاه امیرالمؤمنین (ع) کم خطرترین دشمن، دشمنی است که دشمنی خود را آشکار کرده است. حضرت ميفرمايد: «اوهن الاعداء کیدا من اظهر عداوته؛ سست ترین دشمنان کسی است که عداوتش را آشکار ساخته است». «من اظهر عداوته قل کیده؛ آن کس که دشمنی اش را اظهار کرده توطئه و مکرش کم است». و خطرناکترین دشمن، دشمنی است که دشمنی اش را پنهان می کند. همان که قرآن کریم نامش را گذارده است. امام علی (ع) در این زمینه می فرماید: «شر الاعداء ابعدهم غورا و اخفاهم مکیده؛ بدترین دشمنان کسی است که دقت در فرو رفتن او در مسائل از همگان دورتر و دقیقتر بوده و کید و باشد». 🔹در سخنی دیگر فرمود: «اکبر الاعداء اخفاهم مکیده؛ بزرگترین دشمنان کسانی اند که خود را بیشتر می دارند». این دشمنی خطرناکترین دشمنی ها است، و بدترین ضربه به مکتب از ناحیه اینان بوده است. امیرالمؤمنین (ع) در این زمینه می فرماید: «افرادی که نقل حدیث می کنند، چهار دسته اند و پنجمی نخواهد داشت: اول ... دوم: که اظهار اسلام می کند، نقاب اسلام را به چهره زده، نه از گناه باکی دارد و نه از آن دوری می کند و عمدا به پیامبر (ص) دروغ می بندد. اگر مردم می دانستند که این شخص و دروغگوست از او قبول نمی کردند، و تصدیقش نمی نمودند، اما چون از واقعیت او آگاه نیستند می گویند وی صحابه رسول خدا است، پیامبر (ص) را دیده، از او حدیث شنیده و مطالب را از او دریافت کرده است، به همین دلیل به گفته اش ترتیب اثر می دهند». ... نویسنده: حجة الاسلام و المسلمین سید احمد خاتمی منبع؛ حوزه نت به نقل از مجله پاسدار اسلام، ش ۲۰۹ @tabyinchannel
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️دشمن شناسی از دیدگاه امام علی (ع) - (بخش چهارم و پایانی) 🔸از مباحث مهم در (ع)، رفتار حضرت با است. این بحث، هم از جهت و هم شیوه درست برخورد با دشمن را می آموزاند. امام علی (ع) با کسانی مواجه بود که سابقه درخشانی در خدمت به اسلام داشتند! اهل عبادت و قرآن و شب زنده داری بودند؛ با این همه از روح مکتب بی خبر بوده و همین امور، زمینه ساز مقابله آنان با حکومت عدالت گستر مولا علی (ع) شد. امام علی (ع) در حقیقت با مواجه بود، و پُرواضح است که برخورد با این دشمن به مراتب سخت تر از برخورد با کفر آشکار است. 💠هوشیاری در برابر دشمن 🔹از نکاتی که امام علی (ع) در رابطه با بر آن تاکید دارد، آن است که باید پیوسته در برابر دشمن را حفظ کرد و هرگز نباید دشمن را کوچک شمرد. امیرالمؤمنین (ع) می‌فرماید: «هرگز را کوچک مشمار، هرچند ضعیف باشد». "دانی که چه گفت زال با رستم گرد - دشمن نتوان حقیر و بیچاره شمرد" حضرت نیز فرمود: «از در امان مباش، هرچند از شما سپاسگزاری می کند». باید پیوسته دشمن را زیر نظر داشت، که اگر لحظه ای صورت گیرد، چه بسا ضربه های آسیب ناپذیری از ناحیه وارد شود. امام علی (ع) در بیانی دیگر فرمود: «کسی که از غفلت کند، حیله ها و کیدهای دشمن بیدارش خواهد ساخت». حضرت در عهدنامه بعد از آن که مالک را سفارش به پذیرش صلح شرافتمندانه می کند، می فرماید: «زنهار، زنهار سخت از دشمنت پس از پذیرش صلح برحذر باش، چرا که گاهی نزدیک می شود که غافلگیر سازد؛ بنابراین را به کار گیر و در این موارد خوش‌بینی را متهم کن!». 🔹حضرت از ویژگیهای خویش را، همین هوشیاری در برابر دشمن میداند و میفرماید: «به خدا سوگند من همچون کفتار نیستم که با ضربات آرام و ملایم در برابر لانه اش به خواب رود، تا صیاد به او رسد و دشمنی که در کمین او است کند. (هرگز غافلگیر نخواهم شد)». فرمایش امام علی (ع) ضرب المثلی است پیرامون ساده لوحی، و آن این است: حیوان ابلهی است و به آسانی میتوان آن را شکار کرد؛ به این ترتیب که صیاد آهسته با ته پای خود یا قطعه سنگ یا چوب دستی به در لانه کفتار می زند و او به خواب میرود، سپس او را به راحتی صید می کند. حضرت (ع) در برابر این پیشنهاد که از تعقیب طلحه و زبیر صرف نظر کند، سخن فوق را فرمود و به حق پیشنهاد فوق بسیار ساده لوحانه بود، چرا که نقشه این بود که آنها بصره و سپس کوفه را در اختیار خود بگیرند و معاویه با آنها بیعت کند، و در شام از مردم نیز برای آنان بیعت بگیرد، و به این ترتیب بخش های عمده جهان اسلام در اختیار جاه‌طلبان پیمان شکن قرار گیرد و تنها مدینه در دست امیرالمؤمنین (ع) بماند. امام علی (ع) با آگاهی کامل از این توطئه، به سرعت ابتکار عمل را در دست گرفت و نخستین توطئه و تلاش جدایی طلبان را در نطفه خاموش ساخت و به آسانی بصره و کوفه و تمام عراق را نجات داد. 🔹این سخن امام علی (ع) درس است به همه زمامداران و مسئولان کشورهای اسلامی که برای مقابله با خطرات دشمن گاه روزها، بلکه ساعت ها و لحظه ها سرنوشت ساز است، نباید فرصت را به سادگی از دست بدهند و تسلیم پیشنهادهای سست عافیت طلبان گردند. امام (ع) افرادی که این لحظات حساس را از دست می دهند به کفتار تشبیه کرده است. این تشبیه از چند جهت قابل توجه است: «کفتار» حضور را احساس می کند، ولی با زمزمه های او به می رود؛ خوابی که منتهی به اسارت و مرگ او می شود. «کفتار» در خانه و لانه خود شکار می شود. «کفتار» حتی بدون کمترین مقاومت در چنگال دشمن گرفتار میگردد و به دام می افتد. کسانی که فرصت های زودگذر را با خوش باوری ها یا ضعف و سستی یا تردید و تامل از دست می دهند، همچون کفتارند، به خواب می روند و در خانه و لانه خود به دام می افتند و مقاومتی نشان نمی دهند. این سخن بدان معنی نیست که بی مطالعه یا بدون مشورت و بدون در نظر گرفتن تمام جوانب کار اقدام کنند، بلکه باید با مشاورانی شجاع و هوشیار مسائل را بررسی کرد و پیش از فوت وقت اقدام نمود. نویسنده: حجة الاسلام و المسلمین سید احمد خاتمی منبع؛ حوزه نت به نقل از مجله پاسدار اسلام، ش ۲۰۹ @tabyinchannel