eitaa logo
تبیین
2.7هزار دنبال‌کننده
4.9هزار عکس
425 ویدیو
34 فایل
🔺اهداف: 🔹تهذیب نفس 🔹امام شناسی و مهدویت 🔹روشنگری و بصیرت‌افزایی 🔹ارتقاء بینش دینی و سیاسی 🔹دشمن شناسی و جنگ نرم 🔹ارتقاء مهارت‌های تربیتی 🔹و... 🔸هدف ارائه‌ی الگوست؛ با شبکه‌های اجتماعی کسی متفکر نمی‌شود، باید #کتاب خواند.
مشاهده در ایتا
دانلود
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️پیشرفت علوم، در زمان حکومت امام زمان 🔹دوران برپایی حکومت عدل (عج) زمان شکوفایی بشریت و حرکت اصلی جامعه بشری است؛ آنچنان که در حدیثی از امام صادق (ع) نقل شده است: «علم و دانش بیست و هفت حرف است و همه آنچه پیامبران آورده‌اند، تنها دو حرف آن است، و مردم تاکنون جز به آن دو حرف آشنایی ندارند، و هنگامی که (عج) ما قیام کند، بیست و پنج حرف دیگر را بیرون می‌آورد، آن را بین مردم نشر می‌دهد». [۱] و یا در حدیثی دیگر از امام باقر (ع) نقل شده است که فرمودند: «زمانی‌ که (عج) ما قيام کند، دستش را بر سر بندگان خدا قرار می‌ دهد، پس عقل ها و خردهایشان را کامل می‌ کند». [۲] 🔹همچنین در روایات آمده است در زمان آن حضرت، استعدادهای درونی زمین آشكار می‌ شود و گیاهان و حیوانات با تمام وجود به خدمت بشر در می‌آیند، به گونه‌ای که پیشرفت‌ های كشاورزی و دامداری قبل از ظهور، نسبت به بعد از آن چیزی محسوب نمی‌ شوند. در روایت است كه كشاورز از هر مَن، صد مَن محصول به دست می‌آورد و در هر سنبلی صد دانه عمل ‌می‌آید و خداوند برای هر كس كه اراده كند زیادتر می‌كند. [۳] و یا در احادیث دیگر در مورد پیشرفت طب از امام باقر (ع) این‌گونه نقل شده است که: «هر كس اهل بیت من‌ را درك كند، اگر به بیماری دچار شود، شفا یابد و چنانچه دچار ناتوانی باشد توانا و نیرومند شود». [۴] 🔹و امام صادق (ع) نیز در مورد توسعه ارتباطات اینگونه می‌ فرماید: «مومن كه در شرق است، برادر خود را كه در مغرب است خواهد دید و نیز مومنی كه در مغرب است برادر خود را در مشرق می‌بیند». [۵] این پیشرفت‌ ها را این‌ گونه می‌توان تحلیل کرد که در ، چون مردم در مسیر صحیح قرار گرفته‌اند و در مقابل حاکم هستی که خداوند متعال است سر تسلیم فرود آورده‌اند، خداوند نیز دستور می‌دهد که عَالم هستی نیز در مقابل این انسان‌ ها سر تسلیم فرود آورد، و تمام ذخایر خویش را در خدمت آنان قرار دهد؛ 🔹آنچنان که آیه قرآن به این حقیقت این‌ گونه اشاره می‌‌کند: «فَقُلْتُ اسْتَغْفِرُوا رَبَّكُمْ إِنَّهُ كَانَ غَفَّارًا - يُرْسِلِ السَّمَاءَ عَلَيْكُمْ مِدْرَارًا - وَ يُمْدِدْكُمْ بِأَمْوَالٍ وَ بَنِينَ وَ يَجْعَلْ لَكُمْ جَنَّاتٍ وَ يَجْعَلْ لَكُمْ أَنْهَارًا؛ [نوح، ۱۰ - ۱۲] پس [به آنان] گفتم: از پروردگارتان آمرزش بخواهید که او همواره بسیار آمرزنده است - تا بر شما از آسمان باران پی در پی و با برکت فرستد - و شما را با اموال و فرزندان یاری کند، و برایتان باغ ها و نهرها قرار دهد». این حقیقت را می‌توان به شناگری مثال زد که در جهت حرکت رودخانه شنا می‌کند، و هر حرکتی که انجام می‌دهد، چون هماهنگ با آب رودخانه است، مسیر طولانی‌تری را طی می‌کند، حال آنکه در زمان کنونی، جامعه بشری به خاطر مخالفتی که با خداوند متعال و فرامین وی دارند، در جهت مخالف نظام هستی در حال شنا هستند، از همین روی تلاش آن‌ها دارای ثمره‌ی کمتری است. پی‌نوشت ها؛ [۱] بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۳۶ [۲] بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۳۶ و كافى، ج ۱، ص ۲۵ [۳] مستدرك الوسائل، ج ۱۲، ص ۲۸۳ [۴] بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۳۵ [۵] بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۹۱ نویسنده: کمالی منبع: وبسایت رهروان ولایت @tabyinchannel
⭕️اهمیت توجه به طراحی های پشت صحنه جنگ ها 🔹انسان گاهی می‌بیند که مثلاً فرض کنید یک قدرت کوچک و کم‌اهمّیّتی یک حرفی می‌زند، یک اقدامی می‌کند، ذهن انسان متوجّه می‌شود به او. مشغول نشویم به این دشمنی‌ های جزئی؛ ببینیم چه کسی است، چه کسی اصل را بر عهده دارد؛ این مهم است. پشت همه‌ی این هایی که در منطقه‌ی ما و مناطق دیگر جهان انجام می‌گيرد، قدرت‌ های بزرگند. حالا مثلاً امروز در اروپا درگیر جنگ است؛ این جنگ را چه کسی راه‌ می‌اندازد؟ اینها را چه کسی برنامه‌ ریزی می کند و طرّاحی می‌کند؟ در سوریه همین‌ طور، در لیبی همین‌ طور، در سودان همین‌جور، در جاهای دیگر همین‌ طور. 🔹این هایی که اتّفاق می‌افتد، این جنگ هایی که وجود دارد، یک طرّاحی‌ هایی پشت صحنه دارد؛ اینها را نمی‌شود انسان حمل کند بر [عوامل جزئی]. آن چه کسانی هستند؟ آن هستند که ما از آنها تعبیر میکنیم به ؛ «استکبار» یعنی همان و و افزون‌ طلب بین‌ المللی که به هیچ حدّی قانع نیستند. اینها نگاه می‌ کنند، برنامه‌ ریزی می‌ کنند، می‌ بینند اینجا احتیاج است به اینکه یک دعوایی راه بیفتد برای اینکه فلان جا سود ببرند؛ این دعوا را اینجا راه می‌اندازند برای اینکه مثلاً سودش را آنجا ببرند! اینها را باید توجّه کرد و پشت صحنه را باید دید. بیانات مقام معظم رهبری ۱۴۰۲/۰۱/۲۷ منبع: وبسایت‌دفترحفظ‌ونشرآثارمعظم‌له @tabyinchannel
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️از ديدگاه قرآن خداوند در قیامت با تمسخر کنندگان «مؤمنین» چه برخوردی ميكند؟ 🔹مطابق آیات ۱۰۷ و ۱۰۸ سوره مؤمنون از سوى پروردگار به گفته مى شود: «قَالَ اَخْسَئُوا فِيهَا وَ لَا تُكَلِّمُونِ؛ دور شويد در دوزخ! و با من سخن مگوييد!». تقريباً همه ارباب لغت و مفسّران تصريح كرده اند كه تعبير به «اخسأ» تعبيرى است كه در موقع دور ساختن سگ به كار مى رود و به كارگيرى آن در اينجا براى تحقير اين و است؛ بلكه مى توان جمله «لَا تُكَلِّمُونِ»؛ (با من سخن نگوييد) از آن دردناكتر و غم انگيزتر است كه مولاى كريم و رحيم، بنده اى را از خود براند و به او بگويد: هرگز با من سخن مگو! اين همان چيزى است كه در تعبير بسيار لطيفى در «دعاى كميل» به آن اشاره شده: «فَهَبْنِی يَا اِلَهِي وَ سَيِّدِي وَ مَوْلَايَ وَ رَبِّي صَبَرْتُ عَلَى عَذَابِكَ فَكَيْفَ اَصْبِرُ عَلَى فِرَاقِكَ؛ گيرم اى خدا و آقا و مولا و پروردگار من، بر عذاب تو صبر كنم، چگونه مى توانم بر فراق و دوريت شكيبا باشم؟!»؛ 🔹اینکه چرا آنها به چنين عذاب دردناك روحى در آنجا مبتلا مى شوند، آيات بعد از آن پرده از روى اين مسئله برداشته، مى گويند: «اِنَّهُ كانَ فَرِيقٌ مِنْ عِبَادِی يَقُولُونَ رَبَّنَا آمَنَّا فَاغْفِرْ لَنَا وَ ارْحَمْنَا وَ اَنْتَ خَيْرُ الرَّاحِمِينَ - فَاتَّخَذْتُمُوهُمْ سِخْرِيّاً حَتَّى اَنْسَوْكُمْ ذِكْرِی وَ كُنْتُمْ مِنْهُمْ تَضْحَكُونَ؛ اين به خاطر آن است كه گروهى از بندگان من مى گفتند: پروردگارا ما ايمان آورده ايم، ما را ببخش و بر ما رحم كن و تو بهترين رحم كنندگانى - ولی شما آنان را به گرفتید، تا [دل مشغولی شما به مسخره آنان] یاد مرا از خاطرتان برد، و شما همواره به [ایمان، عمل و دعاهای] آنان می خندیدید!!». [مومنون، ۱۰۹ و ۱۱۰] نتيجه آن سخريه و و خنديدن به افراد با ايمان اين است كه امروز مورد تحقير قرار گيريد و اين در حقيقت تجسّمى است از اعمال خودتان!. 🔹همچنین خداوند در سوره مؤمن، آیات ۴۹ و ۵۰ به گوشه ای از ملامت، سرزنش و از سوى خازن دوزخ و مأموران عذاب و كيفر اشاره کرده مى فرمايد: «وَ قالَ الَّذِينَ فِي النَّارِ لِخَزَنَةِ جَهَنَّمَ ادْعُوا رَبَّكُمْ يُخَفِّفْ عَنَّا يَوْماً مِنَ الْعَذَابِ - قَالُوا اَوَ لَمْ تَكُ تَأتِيكُمْ رُسُلُكُمْ بِالْبَيِّنَاتِ قَالُوا بَلَى قَالُوا فَادْعُوا وَ مَا دُعَاءُ الْكَافِرِينَ اِلَّا فِی ضَلَالٍ؛ كسانى كه در آتش دوزخند به خازنان جهنّم مى گويند: از پروردگارتان بخواهيد [لااقل] يك روز عذاب را از ما بردارند - آنها مى گويند: آيا پيامبرانتان با دلائل روشن به سراغ شما نيامدند؟! مى گويند: بلى [آمدند] مى گويند: پس هر چه مى خواهيد دعا كنيد؛ ولى [بدانيد] دعاى كافران جز در ضلالت نيست [و هرگز به اجابت نمى رسد]». 🔹اين تعبيرات همچون شلّاقى بر روح آنها نواخته مى شود و آنها را شكنجه مى دهد. آنها فقط تقاضاى يك روز نجات از عذاب كردند؛ اما پذيرفته نشد، آنها از خازنان تقاضاى دعا كردند؛ ولى خازنان در پاسخ گفته اند: خودتان دعا كنيد، به خاطر اينكه آنها لايق دعا نبودند كه اين خود، نوعى تحقير است، و يا دعا كردن براى آنها بايد به اذن خدا باشد و خدا هرگز چنين اذنى نداده و يا اينكه چون اين دعا به اجابت نمى رسد بيهوده است، لذا حتى از دعا كردن نيز مضايقه مى كنند و مى گويند: خودتان دعا كنيد (و بدانيد به جايى نمى رسد) و اين نيز تعبير دردآور ديگرى است. 📕پيام قرآن‏، مكارم شيرازى، ناصر، تهيه و تنظيم: جمعى از فضلاء، دار الكتب الاسلامية‏، ‏۱۳۸۶ش، چ نهم، ج ۶، ص ۳۵۲ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️خداوند با چه تعابيری پيامبر (ص) را از «سخن چينان» برحذر داشته است؟ 🔹خداوند در آيه ۱۰ تا ۱۳ سوره قلم خطاب به پيامبر اكرم (صلى الله عليه وآله)، مى فرمايد:  «وَ لاتُطِعَ كُلَّ حَلاّف مَهِيْن هَمّاز مَشّاء بِنَمِيم؛ از آنها كه بسيار سوگند ياد مى كنند و افراد پستى هستند و عيب جو و مى باشند اطاعت مكن». به دنبال اين صفات زشت، در آيات بعد صفات زشت ديگرى را براى آنان ذکر مى کند؛ مانند ممانعت از كار خير، تجاوزگرى، كينه توزى، خشونت، و كفر به آيات الهى. به دنبال آن مى فرمايد: «ما بر بينى او داغ ننگ مى نهيم [سَنَسِمُهُ]، [و او را در دنيا و آخرت رسوا مى سازيم]». ذكر و نمامى در رديف صفات زشتی همانند كفر بر آيات الهى، دليل بر زشتى فوق العاده اين عمل است! 🔹تعبير به «مَشّاء بِنَمِيم» به صورت صيغه مبالغه، اشاره به كسانى است كه پيوسته در بین مردم و مى كنند و آنها را نسبت به يكديگر کرده و تخم عدوات و را در دلها مى كارند. اين يكى از مهمترين است.  «حَلاّف» به كسى گفته مى شود كه بسيار سوگند ياد مى كند و معمولا كسانى هستند كه نه مردم به آنها اعتماد دارند و نه خودشان نسبت به خودشان، و توصيف آنان به «مَهِيْن»؛ (پَسْتْ)، گواه ديگرى بر اين معنى است، آنان به خاطر و پستى، بر ديگران عيب گذاشته و پيوسته و مى كنند؛ گويى از محبت و الفت مردم نسبت به يكديگر رنج برده و مى خواهند همانگونه كه خودشان از چشم مردم افتاده اند مردم نيز نسبت به يكديگر چنين شوند. 📕اخلاق در قرآن‏، مكارم شيرازى، ناصر، مدرسة الامام على بن ابى طالب(ع)، چاپ اول‏، ج ۳، ص ۲۹۸ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
⭕️رسول اکرم صلى الله عليه و آله: 🔸«إنَّ لُقمانَ الحَكيمَ قالَ لاِبنِهِ و هُوَ يَعِظُهُ: يا بُنَيَّ، مَن ذَا الَّذِی ابتَغَى اللهَ عَزَّ و جَلَّ فَلَم يَجِدهُ، ومَن ذَا الَّذی لَجَأَ إلَى اللهِ فَلَم يُدافِع عَنهُ، أم مَن ذَا الَّذی تَوَكَّلَ عَلَى اللهِ فَلَم يَكفِهِ».  🔹 ، هنگامى كه پسرش را موعظه مى كرد، به او گفت: «اى پسرم! كيست كه از عز و جل سراغ گرفت، ولى او را نيافت؟ و كيست كه به خدا پناه بُرد، ولى خدا از او دفاع نكرد؟ يا كيست كه به خدا كرد، ولى خدا او را كفايت ننمود؟». 📕كنز الفوائد، ج ۲، ص ۶۸ @tabyinchannel
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️چرا در تشیع عبادات بدون پذیرش «ولایت» قبول نیست؟ 🔹چنانچه معنای به طور صحیح و دقیق مورد توجه قرار گیرد، پاسخ سوال نیز روشن می شود، واژه «ولایت» و «مولى» از ماده «ولى» گرفته شده است و اهل لغت معانى گوناگون را براى آن برشمرده اند؛ مالک، عبد، معتِق (آزاد کننده) معتَق (آزاد شده)، صاحب (همراه)، قریب (مانند پسر عمو)، جار (همسایه)، حلیف (هم پیمان)، ابن (پسر)، عمّ (عمو)، ربّ، ناصر، منعِم، نزیل (کسی که در جایى سکنى گزیند) شریک، ابن الاخت (پسر خواهر)، محبّ، تابع، صهر (داماد)، اولى بالتصرف (کسى که از جهاتى بر تصرف در امور شخصى دیگرى، از خود او شایسته تر است). [۱] 🔹در اصطلاح، مراد از تسلط و اشراف بر دخل و تصرف در امور سایر انسانها، در ابعاد مختلف است، بدون این که حق اختیار و انتخاب و گزینش یا مالکیت از سایرین سلب شود. (ع) شاهد و محیط بر همه انسانها اعم از شیعه و غیر شیعه، مسلمان و غیر مسلمان است. از ظاهر و باطن همه آگاه و توان هر گونه تصرفى را در امور آنها دارد. به علاوه (ع) می‌تواند در امور تکوینیه نیز دخل و تصرف نموده و مثلاً خشتى را بدل به طلا نماید، یا عکس بر پرده را جان بخشد و یا امراض لاعلاج و گره هاى سخت را بگشاید و متوسلین خود را از بن بستها برهاند، لکن از این توان، بیهوده و بدون حکمت و خلاف سیره عادى بهره نمی گیرد. 🔹از نظر شیعه شناخت و گردن نهادن به اوامر و نواهى و قضاوت‌ها و احکام او بر همگان واجب است، و هر کس از این امر سر باز زند، در واقع توحید و نبوت را نپذیرفته است و به عبارت دیگر: لازمه پذیرش وجود خدا و توحید و عدالت او، پذیرش نبوت، و پذیرش این دو مستلزم پذیرش «ولایت ولّى» می‌باشد. این مطلب از آیات ۳ سوره مائده که ابلاغ و معرفى را معادل ابلاغ رسالت و توحید قرار می‌دهد، و ۵۹ سوره نساء که اطاعت از را در طول اطاعت از خدا و رسول (ص) قرار می‌دهد، و نیز که را قرین می‌نماید،  [۲] به وضوح مستفاد است، و به واسطه حدیث شریف نبوى (ص) «هر کس که بمیرد و را نشناسد به مرده است» [۳] تأکید می‌شود؛ 🔹و همانطور که در سوال اشاره شده هیچ عمل و عبادتى، بدون پذیرش «ولایت ولى الله الاعظم» مقبول درگاه احدیت واقع نمی‌ شود، که این مسئله از بسیارى روایات مستفاد است. [۴] به عنوان نمونه (ع) در حدیث معروف سلسلة الذهب از اجدادشان از جانب خداوند متعال فرمود: «لَا إِلَهَ إِلَّا اللهُ حِصْنِی فَمَنْ دَخَلَ حِصْنِی أَمِنَ عَذَابِی قَالَ فَلَمَّا مَرَّتِ الرَّاحِلَةُ نَادَانَا بِشُرُوطِهَا وَ أَنَا مِنْ شُرُوطِهَا؛ [۵] لا اله الا الله پناهگاه محکم من است، پس هر که در آن داخل شود از عذاب من مصون خواهد ماند، و پس از اندکى تأکید نمود: با عمل به شرایط آن و من یکى از آن شرایط هستم. (پذیرش ولایت). در حدیثی دیگر (ع) می فرماید: «اسلام بر پنج پایه استوار است: نماز، روزه، زکات، حج و  ، و هیچ یک از آن ارکان به پاى رکن رکین ولایت نمی رسد». [۶] 🔹از مطالب مطرح شده استفاده می شود که پذیرش را خداوند بر انسان ها واجب نموده، و امر ولی را همچون امر خویش قرار داده و اطاعت از ولی را اطاعت از خود بر شمرده است؛ لذا نپذیرفتن (ع) به قبول نکردن ولایت خداوند برمی‌گردد. روشن است که این امر سبب می‌شود اعمال انسان مورد امضای خداوند قرار نگیرد. پذیرش سبب می‌شود که انسان هیچگاه از مسیر هدایت گمراه نشود و در غیر این صورت انسان ها در خطر خروج از راه حق‌اند، و اساسا این (ع) هستند که راه حق را مشخص می‌سازند و مسیر رسیدن به سعادت دنیا و آخرت را روشن می‌کنند. رسول خدا در این باره می فرماید: «هر کس دوست می‌دارد که [چون] من زندگانی کند و [چون] من از دنیا برود، و به بهشتی که پرودگارم مرا بدان وعده فرموده، وارد شود، باید ولایت علی بن ابیطالب و جانشینان پاکش، امامان هدایت و چراغ های تاریکی را پس از من پذیرد. آنان هرگز شما را از درگاه هدایت به درگاه گمراهی نمی‌کشانند». [۷] پی نوشت‌ها؛ [۱] فیروزآبادى، القاموس المحیط؛ سعیدى مهر، محمد، کلام اسلامى، ج ۲، ص ۱۶۸ [۲] بحار الأنوار، ج ۲۳، ص ۱۰۸، مؤسسة الوفاء بیروت، ۱۴۰۴ق [۳] بحار الانوار، ج ۲۳، ص ۱۰۸ [۴] برگرفته از سوال ۱۵۳ وبسایت [۵] بحارالأنوار، ج ۳، ص ۷ [۶] همان، ج ۶۵، ص ۳۲۹-۳۳۳ [۷] همان، ج ۲۳، ص ۱۴۳ منبع: اسلام کوئست @tabyinchannel
⭕️عنایت ویژه به ثابت‌قدمان در زمان نزدیک ظهور 🔹در این زمانه اینگونه قضایا نادر اتفاق می‌افتد، اگر اتفاق بیفتد! ولی انصاف این است که در زمان خیلی نزدیک به که فراگیر می‌شود؛ «مُلِئَتْ ظُلْما وَ جَوْراً» [۱] مظنون است ـ بلکه بالاتر از ظن ـ به افرادی که در دین و باقی می‌مانند و هستند، و الطاف خاصی می‌شود، تا از خارج نشوند؛ 🔹زیرا عجل‌ الله‌ تعالی‌ فرجه‌ الشریف مردم است، و کسانی که تکیه‌گاهشان او باشد، ! گویا تا زمان نزدیک به تصفیه می‌شوند؛ «یقوُمُ... بَعْدَ إِرْتِدادِ أَکثَرِ الْقائِلینَ بإِمامَتِهِ»؛ [۲] (بعد از بیشتر کسانی که به او اعتقاد دارند، می‌کند). قهراً کسانی که از ابتلائات و درآمده‌اند، از ناحیه آن حضرت شامل شان می‌گردد. پی نوشت‌ها؛ [۱] بحارالانوار، ج۳، ص۲۶۸ [۲] همان، ج۵۱، ص۳۰ و ۱۵۷ 📕در محضر بهجت، ج۱، ص۱۰۲ منبع: وبسایت مرکز تنظیم و نشر آثار آیت‌ الله العظمی بهجت (ره) @tabyinchannel
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️كدام آيات از قرآن مجيد ناظر به قيام حضرت حجت (عج) می‌باشد؟ 🔹آيات متعدّدى در قرآن مجيد ناظر به قيام حضرت مهدی (عج) است كه از باب نمونه به چند آيه اشاره مى‌كنيم: «وَ لَقَدْ كَتَبْنَا فِى الزَّبُورِ مِنْ بَعْدِ الذِّكْرِ أَنَّ الأَرْضَ يَرِثُهَا عِبَادِىَ الصَّالِحُونَ إِنَّ فِى هَذَا لَبَلَاغاً لِقَوْمٍ عَابِدِينَ؛ [انبیاء، ۱۰۵و۱۰۶] در زبور بعد از ذكر [تورات] نوشتيم: بندگان شايسته‌ام وارث [حكومت] زمين خواهند شد! در اين، ابلاغ روشنى است براى جمعيّت عبادت كنندگان». «وَعَدَ اللهُ الَّذِينَ آمَنُوا مِنْكُمْ وَ عَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَيَسْتَخْلِفَنَّهُمْ فِى الأَرْضِ كَمَا اسْتَخْلَفَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ وَ لَيُمَكِّنَنَّ لَهُمْ دِيْنَهُمُ الَّذِى ارْتَضَى لَهُمْ وَ لَيُبَدِّلَنَّهُمْ مِنْ بَعْدِ خَوْفِهِمْ أَمْناً يَعْبُدُونَنِى لاَيُشْرِكُونَ بِى شَيْئاً وَ مَنْ كَفَرَ بَعْدَ ذَلِكَ فَأُوْلَئِكَ هُمْ الْفَاسِقُونَ؛ [نور، آیه ۵۵] خداوند به كسانى از شما كه ايمان آورده و كارهاى شايسته انجام داده‌اند وعده مى‌دهد كه قطعاً آنان را حكمران روى زمين خواهد كرد، همان‌گونه كه به پيشينيان آنها خلافت روى زمين را بخشيد و دين و آيينى را كه براى آنان پسنديده، پا بر جا و ريشه دار خواهد ساخت، و ترس‌شان را به امنيت و آرامش مبدل مى‌كند، آن چنان كه تنها مرا مى‌پرستند و چيزى را شريك من نخواهند ساخت و كسانى كه پس از آن كافر شوند، آنها فاسقانند». 🔹«وَ نُرِيدُ أَنْ نَّمُنَّ عَلَى الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا فِى الأَرْضِ وَ نَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَ نَجْعَلَهُمُ الْوَارِثِينَ؛ [قصص، ۵] ما مى‌خواهيم بر مستضعفان زمين منّت نهيم و آنان را پيشوايان و وارثان روى زمين قرار دهيم». در اين ايّام همه به فكر حضرت هستند و سفارش به توسّلات مى‌كنند؛ ولى ظهور شرايطى دارد. عدّه‌اى به جنبه منفى شرايط فكر مى‌كنند، يعنى معتقدند بايد زمين پر از ظلم و جور شود و همه جا را ظلم و فساد بگيرد تا عصر ظهور فرا رسد؛ ولى مطابق آيات قرآن تا يك قوم داراى ايمان و عمل صالح نباشد، ظهور ميسّر نخواهد شد. چون بر طبق آيه قرآن، خدا به جمعيّت صالح وعده پيروزى بر كافران و ناصالحان را داده است. همچنين بر اساس آيه «أنَّ الأرْضَ يَرِثُهَا عِبَادِىَ الصَّالِحُونَ» بايد هم بندگى را خوب بجا بياورند و هم صالح باشند. آيه ديگر مى‌فرمايد: «نَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً» كه مراد، ائمّه هدايت است نه ائمّه ضلال. بنابراين شرط ظهور، تربيت يك گروه عظيم صالح است تا آنها توانايى و لياقت همراهى با (عج) براى برافراشتن پرچم حقّ و عدالت را داشته باشند؛ در غير اين صورت ظهور محقق نخواهد شد. 🔹از اينجا معلوم مى‌شود كه در كنار دعاهايى كه براى تعجيل ظهور مى‌كنيم، بايد دو كار را فراموش نكنيم: ۱) خودمان را بسازيم؛ يعنى ايمان، عمل صالح، شجاعت، تقوا و خداترسى، ترك گناه، داشتن افكار بلند و والا در حدّ يك حكومت جهانى را داشته باشيم. ۲) جامعه را بسازيم، چرا كه ما عهده‌دار هدايت ديگران هستيم، يعنى بگوييم كه اى مردم اگر مى‌خواهيد شرايط ظهور فراهم شود، بايد بر طبق آيات  «اَلَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحَاتِ»  و «عِبَادِىَ الصَّالِحُونَ» عمل كنيد. بحث ظهور بسيار مهم و با اهمّيّت است كه فراهم كردن شرايطش خيلى مشكل است، بر خلاف آنچه كه ما فكر مى‌كنيم. مسأله تعجيلِ ظهور نياز به مقدّماتى دارد كه بايد آماده و مهيّا شود. مطابق روايات، تعداد ياران حضرت ۳۱۳ نفر است؛ ولى منظور صف اوّل ياوران (عج) است و در صفوف بعدى افراد ديگرى هم قرار مى‌گيرند. 📕مشكات هدايت‏، مكارم شيرازى، ناصر، تهيه و تنظيم: مكارم، مسعود، حامدى، محمد رضا، مدرسه امام على بن ابى طالب (ع)، قم‏، ۱۳۸۵ش، چ اول‏، ‏ص ۱۵۷ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
⭕️تلاش استعمار بر علیه مهدویت 🔹بنده سندی را دیدم که در آن بزرگان استعمار و فرماندهان استعماری توصیه می کنند که ما باید کاری بکنیم که این عقیده‌ی به ، به تدریج از بین مردم زایل بشود! آن روز استعمارگرهای فرانسوی و استعمارگرهای انگلیسی‌در بعضی جاهای آن مناطق بودند - فرقی نمی کند که استعمار از کجا باشد - استعمارگرهای خارجی، قضاوتشان این بود که تا وقتی عقیده‌ی به مهدویت در بین این مردم رایج است، ما نمی توانیم اینها را درست در اختیار بگیریم! ببینید عقیده‌ی به «مهدویت» چه قدر مهم است! بیانات مقام معظم رهبری ۷۶/۰۹/۲۵ منبع: وبسایت دفتر حفظ و نشر آثار معظم له @tabyinchannel
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️امپریالیسم فرهنگی با سلاح فضای مجازی (بخش اول) 🔸 را می توان شکل حساب شده تلاش برای تسخیر و فرهنگی سایر ملت ها و به ویژه ملت های مسلمان ارزیابی کرد. به واقع «امپریالیسم فرهنگی»، ظریف ترین نوع سیاست امپریالیستی به شمار می آید که هدف آن، تصرف ارضی یا کنترل حیات اقتصادی نیست، بلکه می کوشد تا در ذهن انسان نفوذ کرده، آن را به کنترل درآورد. یکی از ابزارهای مهم غرب برای رسیدن به این گونه از امپریالیسم، فضای مجازی است. 💠امپریالیسم فرهنگی با سلاحی به نام فضای مجازی؛ معنا و مفهوم امپریالیسم فرهنگی 🔹کلمه در لغت، از ریشه «امپراتوری» مشتق شده است؛ یعنی تشکیل امپراتوری دادن. در معنای وسیع، هرگونه گسترش، توسعه ارضی و سلطه قوی بر ضعیف را در بر می گیرد. امپریالیسم فرهنگی یکی از زیرشاخه های این مفهوم است. این نوع از امپریالیسم یک فرایند است که به واسطه آن قدرتمندترین کشورهای جهان از نظر اقتصادی تلاش می کنند از راه انقیاد ارزش ها، سنّت ها و فرهنگ های اکثریت کشورهای فقیرتر و جایگزینی آن ها با دیدگاه های فرهنگی خود، از برتری خویش بهره برداری کرده، آن را حفظ کنند. 🔹به دیگر سخن باید گفت که امپریالیسم فرهنگی، به استفاده از قدرت سیاسی و اقتصادی، برای قبولاندن ارزش های فرهنگی متعلق به در میان مردم جامعه هدف گفته می شود که به طور مستقیم، آن جامعه را مورد یورش قرار می دهد. نظریه امپریالیسم فرهنگی می گوید ارزش ها و باورهای جوامع قدرتمند به گونه ای استثمارگرانه بر جوامع ضعیف تحمیل می شود. واژه ، نشان دهنده نوعی نفوذ اجتماعی است که کشوری از طریق آن، تصورات، ارزش ها، معلومات و هنجارهای رفتاری و نیز روش های زندگی خود را به کشورهای دیگر تحمیل می کند. ... برگرفته از ماهنامه فرهنگ پویا - ۲۹ منبع؛ حوزه نت @tabyinchannel
⭕️کوخ‌ها منشاء برکت هستند، نه کاخ‌ها 🔹شاید بسیاری گمان کنند که و دارا بودن در بانکها، ، یا دارا بودن زمین‌ها یا پارکها و امثال اینها برای انسان می‌آورد. این یک اشتباهی است که انسان می‌کند.  منشا برکاتند نه . 🔹انسان گمان می‌کند به این است که چند تا باغ داشته باشد، چند تا ده داشته باشد، در بانکها داشته باشد، در تجارت چه باشد، شاید انسان این گمان را می‌کند، لکن ما وقتی که ملاحظه می‌کنیم و سعادتها را سنجش می‌کنیم، می‌بینیم که آنهایی بودند که در بودند. آنهایی که در کاخها هستند سعادتمند نیستند. 🔹آن مقداری که از در دنیا منتشر شده است هیچ در پیدا نمی‌شود. ما یک «کوخ چهار پنج نفری» در داشتیم، و آن کوخ - سلام الله علیها - است. از این کوخها هم محقرتر بوده، لکن این چی است؟ برکات این کوخ چند نفری آن قدر است که را پر کرده است از ، و بسیار راه دارد تا انسان به آن برکات برسد. 🔹این در کوخ محقر، در ناحیه آن قدر در بودند که دست ملکوتی ها هم به آن نمی‌رسد؛ و در آن قدر بوده است که هر چه انسان می‌بیند برکات در هست و خصوصاً در مثل بلاد ماها، اینها از . بیانات‌ حضرت‌ امام ۶۲/۰۱/۰۱ منبع: سایت جامع امام خمینی (ره) @tabyinchannel
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️امام علی (ع) در خطبه ۱۵۳ نهج البلاغه برای بیدار شدن انسان ها از «خواب غفلت» و یاد مرگ چه هشدارهايی داده است؟ 🔹(ع) در بخشی از خطبه ۱۵۳ به موعظه و نصيحت شنوندگان پرداخته و اندرزهاى بسيار سودمندى با عبارات كوتاه و پرمعنايى بيان میدارد و شنونده خود را مخاطب ساخته، ميفرمايد: «فَأَفِقْ أَيُّهَا السَّامِعُ مِنْ سَكْرَتِكَ، وَ اسْتَيْقِظْ مِنْ غَفْلَتِكَ، وَ اخْتَصِرْ مِنْ عَجَلَتِكَ؛ اى شنونده! از مستى خود به هوش آى و از بيدار شو و از عجله و شتاب خود [در امر دنيا] بكاه». اشاره به اينكه زرق و برق دنيا و مال و مقام و شهوت، انسان را مست ميكند و در ، فرو مى برد و او را بدون مطالعه به شتاب وا مى دارد و اين امور سه گانه موجب انواع اشتباهات و خطاها و گناهان ميشود. از آدم مست و خواب و شتابزده چه انتظارى جز اشتباه و خطا مى توان داشت؟! 🔹سپس مى افزايد: «وَ أَنْعِمِ الْفِكْرَ فِيمَا جَاءَكَ عَلَى لِسَانِ النَّبِىِّ الْأُمِّىِّ [۱] (ص) مِمَّا لَا بُدَّ مِنْهُ وَ لَا مَحِيصَ عَنْهُ، وَ خَالِفْ مَنْ خَالَفَ ذلِكَ إِلَى غَيْرِهِ، وَ دَعْهُ وَ مَا رَضِىَ لِنَفْسِهِ؛ در آنچه از زبان پيامبر اُمّی (ص) به تو رسيده و راه فرارى از آن نيست، درست بينديش [و دستورات آن بزرگوار را به كار ببند] و با كسى كه نسبت به اين دستورات مخالفت كند همراه مشو و او را به آنچه براى خود راضى شده واگذار نما!». در اين سه دستور نيز نخست به پيروى بى قيد و شرط از (ص) دعوت میكند؛ چراكه آنچه را او فرموده وحى الهى و سبب سعادت دنيا و آخرت و نجات انسان هاست و بعد ميفرمايد: اگر كسانى با اين روش مخالفت كنند، هرچند گروه زيادى از مردم باشند، با آنها مخالفت كن و در پيروى از حقّ، ترديد به خود راه مده! و آنها را به حال خود واگذار. و در ادامه اين نصايح ميفرمايد: «وَ ضَعْ فَخْرَكَ، وَ احْطُطْ كِبْرَكَ، وَ اذْكُرْ قَبْرَكَ؛ را كنار بگذار، و از مركب تكبّر به زير آى و به ياد باش كه گذرگاهت به سوى است». 🔹در اين سه دستور امام (ع) نخست به خميرمايه شرّ و فساد يعنى و اشاره مى كند، كه تا انسان آنرا كنار نگذارد روى سعادت را نخواهد ديد و به همان سرنوشتى گرفتار خواهد شد كه متكبّر و فخرفروش گرفتار آن شد. سپس به يادآورى و اشاره میفرماید كه فراموش كردن آن موجب آرزوهای دور و دراز و غرق شدن در زرق و برق دنياست؛ همان قبرى كه سهميه و در آن يكسان است و چنان در كنار هم مى خوابند كه گويى هميشه با هم بوده اند. نه درويش بى كفن مى ميرد و نه ثروتمند يك كفن دارد بيش می برد. و در ادامه اين بحث، سه اندرز ديگر كه هماهنگ باهم است، بيان میكند و ميفرمايد: «[بدان] همانگونه كه جزا میدهى، داده خواهى شد و همان چيز كه زراعت میكنى درو خواهى كرد و آنچه امروز از پيش مى فرستى فردا بر آن وارد خواهى شد؛ پس براى قدوم خود در جايى فراهم ساز و براى آن روزت چيزى از پيش بفرست». چگونه انسان میتواند به ديگران ظلم و ستم كند و جزاى نيكى را به بدى بدهد، ولى از خداوند انتظار داشته باشد جزاى اعمال بد او را به نيكى بدهد؟ 🔹حضرت در پايان اين بخش به همان مطلبى كه در آغاز با آن شروع كرد باز میگردد و مخاطبان خويش را از بيدار ميكند و به جدّ و جهد وا میدارد و ميفرمايد: «به هوش باش، به هوش باش اى شنونده! و كوشش و تلاش كن اى و [بدان] هيچ كس مانند شخصِ آگاه، تو را از حقايق امور با خبر نمى سازد!». جمله اخير كه اقتباس از آيه ۱۴ «سوره فاطر» است اشاره به اين است كه هيچكس همچون گوينده اين سخنان، نمیتواند و زندگى و امروز و فرداى آدمى و سرنوشت او را در اين جهان بيان كند و به گفته يكى از شارحان «نهج البلاغه»، كسى كه در خطبه ها و نامه ها و كلمات قصار (ع) دقت كند، به يقين میداند هیچكس با اين دقت و ظرافت درباره دنيا و ماهيّت آن و آغاز و انجامش سخن نگفته، سخنى تكان دهنده و بيدارگر. پی نوشت: [۱]«اُمّی» منسوب به «اُمّ»؛ (يعنى مادر) به معناى درس نخوانده است. گويى به همان حالتى كه از مادر متولّد شده باقى مانده و مكتب استاد را نديده. بديهى است درس نخواندن پيغمبر اكرم (ص) به اين معناست كه علوم و دانش هاى آن حضرت همه الهى بود و به وسيله هيچ انسانى تعليم نيافته بود. به گفته شاعر: نگار من كه به مكتب نرفت و خط ننوشت، به غمزه مسئله آموز صد مدرس شد. در تفسير اين واژه ديدگاه هاى ديگرى هست كه شرح آن را در تفسير نمونه، ج۶، ص۳۹۵ به بعد مطالعه فرماييد. 📕پيام امام اميرالمؤمنين(ع)‏، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلاميه‏، چ اول‏، ج۶، ص۷۲ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
⭕️امیرالمومنین‌ امام‌ على عليه السلام:  🔸«إنَّ الحَقَّ لا يُعرَفُ بِالرِّجالِ إعرِفِ الحَقَّ تَعرِف أهلَهُ». 🔹 با شخصيّت ها شناخته نمى شود؛ را بشناس تا اهل آن را بشناسى. 📕روضة الواعظين، ص ۳۱ @tabyinchannel
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️جنگ‌ نرم، جنگ سایبری، و تکنیک ها (بخش اول) 🔹امروزه با پیشرفت امکانات سایبری و گسترش کاربرد آن در جوامع، متفکران عرصه با تکیه بر امکانات جدید، به عملیاتی کردن طرح های خود می‌پردازند. در مقایسه با جنگ سخت بسیار کم هزینه تر است. های ‌اجتماعی، فرهنگی، سیاسی و اقتصادی، را در مسیر و تزلزل قرار می‌دهد و علایق ملی و روابط اجتماعی را مختل میکند. در تمام جنگها به مثابه ابزاری برای و تبلیغات جنگی از سوی کشورها مورد استفاده قرار می‌ گرفته‌‌اند که نویسندگان، خبرنگاران، تولیدکنندگان خبری و مطبوعاتی، عکاسان و... سربازان آن به شمار می روند و سلاح آنها رادیو، تلویزیون، اینترنت، فضای مجازی و...است. 🔹امروزه با اندک مطالعه ای درباره و روش های به راحتی می‌توان مشاهده کرد که نظام مقدس اسلامی و ولایت فقیه، چگونه در قالب لشگرهای گوناگون سایبری به ارزش ها و آرمان های ایران اسلامی حمله می‌ کنند. تاریخ بشریت، سرشار از شواهد و اسنادی است که از وجود و درگیری میان انسان ها حکایت می‌کند؛ زیرا از همان دوران آغازین، تقابل منافع و تلاش برای به دست آوردن منافع بیشتر در میان انسان ها وجود داشته و همانطور که قرآن کریم می فرماید: «خلق الانسان هلوعاً؛ انسان حریص و بی‌صبر و شکیب آفریده شده است». این حرص، زیاده خواهی و افزون طلبی باعث به وجود آمدن درگیری های گوناگون در طول زندگی بشر شده است. 🔹با پیشرفت روز افزون امکانات و تکامل علمی جوامع، نیز روز به روز پیشرفته تر و پیچیده تر شد و گونه های مختلفی به خود گرفت. در دنیای امروز یکی از مؤثرترین، خطرناک ترین و فعال ترین انواع جنگ، است. این جنگ، است که با بهره گیری از علوم دنیای مدرن مانند روانشناسی، جامعه شناسی و... توانسته است، با کم‌ترین امکانات و تجهیزات، تأثیرگذاری بسزایی در جوامع داشته باشد. امروزه با پیشرفت امکانات سایبری و گسترش کاربرد آن در جوامع، متفکران عرصه جنگ نرم با تکیه بر امکانات جدید، به عملیاتی کردن طرح های خود می پردازند. این سلسله نوشتار، پژوهشی بسیار مختصر درباره با تکیه بر است. ... برگرفته از ماهنامه فرهنگ پویا - ۲۹ منبع؛ حوزه نت @tabyinchannel
⭕️قرآن، آخرین برنامه انسان‌سازی 🔹خدا می‌داند برای ، مخصوصاً اگر باشند، چه و دارد و چه چیزهایی از آن خواهند دید! ، آخرین برنامه است که در اختیار ما گذاشته شده است، ولی ما از آن نمی‌کنیم. اهل تسنن، قرآن و ما عترت را آن گونه که باید، نشناختیم و قدر ندانستیم. نابینایی که حافظ قرآن بود، به دیگری که قرآن را از روی آن غلط می‌خواند، می‌گفت: «مگر کوری نمی‌بینی؟!». 📕در محضر بهجت، ج۱، ص۵۵ منبع: وبسایت مرکز تنظیم و نشر آثار آیت‌ الله العظمی بهجت (ره) @tabyinchannel
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
⭕️اهمیت کار و کارگر 🔹اهمّیّت را از کجا بفهمیم؟ از اهمّیّت . کار چه اهمّیّتی در جامعه دارد؟ از اهمّیّت کار میشود اهمّیّت کارگر را فهمید. کار، حیات جامعه است؛ کار، ستون فقرات زندگی مردم است؛ کار نباشد هیچ چیزی نیست. غذایی که می‌خوریم، لباسی که می‌پوشیم، امکاناتی که از آن در زندگی استفاده می‌کنیم که حیات ما وابسته‌ی به آنها است، همه‌ی اینها ناشی از کار است. کار را چه کسی می‌کند؟ . 🔹پس ارزش کارگر چیست؟ «ارزش کارگر، ارزشِ حیات جامعه است، ارزش زندگی مردم است»؛ این را همه بدانند، این را همه بفهمند. خود کارگرها هم به این نکته توجّه کنند؛ قدر خودتان را بدانید که حالا من در پایان صحبت، یک کلمه‌ای راجع به این قدردانیِ خود عرض خواهم کرد. اگر در جامعه کار وجود نداشته باشد، همه‌ی این سرمایه‌های ملّی راکد میماند. 🔹خب ما معدن داریم، امکانات داریم، خاک داریم، آب داریم، اگر کار بود، همه‌ی اینها‌ منشأ برکت خواهد شد؛ معدن استخراج میشود، آب و خاک استفاده می‌شود، زندگی می‌چرخد. اگر کار نبود، این استعدادها همه مرده و خفته خواهد ماند؛ پس کار ظرفیّتها را شکوفا می‌کند؛ این اهمّیّت کار است. وقتی هم که اهمّیّت را فهمیدیم، آن‌وقت معلوم می‌شود که چه اهمّیّتی دارد. بیانات مقام معظم رهبری ۱۴۰۲/۰۲/۰۹ منبع: وبسایت‌دفترحفظ‌و‌نشرآثارمعظم‌له @tabyinchannel
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا